Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

Franz napisał(a):W Ochrydzie i tutaj sie nam ścieżki krzyżują.

Zgadza się

Franz napisał(a):Co do Strugi - to w tamtejszej cerkwi znajdują się wspaniałe freski. Jedne z najpiękniejszych - o ile nie w ogóle najpiękniejsze - w Macedonii. A także rewelacyjny ikonostas. Być może widziałaś.

Radoždę i skalny kościół Michała Archanioła mam na liście miejsc do zobaczenia przy okazji kolejnego pobytu w Macedonii

24 lipca (niedziela): Monastyr Świętego Nauma - część druga

Zerkamy na statki, które przypłynęły do klasztoru:



Może następnym razem wybierzemy taki środek transportu, zawsze to ciekawiej.

Drewniana figura św. Nauma wyrzeźbiona przez Borisa Dzeparoskiego, który do tego celu użył wyłącznie piły łańcuchowej :




Praca nad figurą zajęła mu w sumie 15 godzin.

Przez bramę wchodzimy na klasztorny dziedziniec:



Mnóstwo ludzi, niedziela...:



Z tego powodu nie poczujemy atmosfery duchowości, a ponoć coś takiego można tu poczuć. Podejrzewam, że w październiku

Trudno, mamy to, co mamy. Czasami udaje się zrobić "bezludne" zdjęcie. Pozuję z XVI-wieczną cerkwią pw. Archaniołów:



Trzeba uważać na pawie :



Spotykamy tylko jednego :



Wnętrze cerkwi jest bardzo ciemne i klimatyczne:




Tłumy ludzi niestety bardzo przeszkadzają w spokojnej kontemplacji. Chociaż my jesteśmy tylko turystami, a większość osób przyszła się tu pomodlić... Więc pewnie bardziej my przeszkadzamy Z tego powodu nie spędzamy we wnętrzu kościoła zbyt wiele czasu.

Nie udaje nam się usłyszeć dźwięku bicia serca dochodzącego z grobu św. Nauma. Wierni wierzą, że jest to możliwe. Bardziej naukowe wytłumaczenie to uderzenia wody w źródle.

Podziwiamy freski:



Ten przedstawia prawdopodobnie śmierć św. Nauma:



Piękny ikonostas:



Wychodzimy z cerkwi i znowu uderza nas upał... Czyżby osiołek? :



Okrążamy kościół:





Drewniane trony :



Opuszczamy teren klasztoru:



i przez bardzo zielony ogród:



idziemy w stronę kolejnego kościoła:




To cerkiew św. Petki, a obok niej cudowne źródełko, którego wody mają leczyć choroby oczu.

Widać, że malowidła we wnętrzu są stosunkowo nowe, więc już nie robią takiego wrażenia jak w świątyni, którą zwiedzaliśmy przed chwilą.




Schodzimy nad Czarny Drin i patrzymy w stronę jego źródeł:



Następnym razem

Powoli opuszczamy monastyr św. Nauma:



Nie była to szczególnie długa wizyta, ale mamy jeszcze na dzisiaj ciekawe plany Pewnie zostalibyśmy dłużej, gdyby nie męczące tłumy na każdym kroku. Miejsce z pewnością warte jest odwiedzenia i mam nadzieję, że kiedyś przyjdzie nam je podziwiać w innych okolicznościach i "smakować" w spokoju.

Jedziemy teraz w stronę PN Galičica:



Tak, niedługo popatrzymy sobie na Jezioro Ochrydzkie (i nie tylko) z góry

Na koniec odcinka - schron z namalowanym koniem, który już mijaliśmy, jadąc do św. Nauma :

piotrf napisał(a):Zaliczyliście szczyt widoki z niego są naprawdę szerokie . . . i . . .
Będzie jaskinia i Prespa - Pokrvenik , czy Stenje

Na razie tajemnica
Nie mogę wszystkiego zdradzać

Kolejny odcinek być może jutro. Dziś otworzyliśmy sezon narciarski Słowacja, ośrodek Ski Gruniky:



Pusty stok i widok na Babią

Było przepięknie, tylko trochę chłodno: -14 stopni

tony montana napisał(a):Jak cena skipasów w Słowacji w tym roku?
Co prawda planujemy narty w nietypowym miejscu - ale chciałbym mieć porównanie cenowe

Za 4 godziny zapłaciliśmy po 16 euro. Ale to mały ośrodek, z orczykami; na Chopoku cały dzień kosztuje 59 euro... Alpejskie ceny za prawie alpejską jakość. Słowackie ośrodki są różne

pomorzanka zachodnia napisał(a):Czy piwo w takim naczyniu ( ładnym) smakowało Wam inaczej niż zwykle?

Gdyby zamknąć oczy, może smakowałoby normalnie A tak było śmiesznie - jakby się piło kefir o smaku piwa

piekara114 napisał(a): Ja chyba odpuszczam sezon (już chyba to będzie 3), straciłam zapał, a ceny też lekko odstraszają, choć w tym ośrodku całkiem ok. My najczęściej wpadaliśmy do Suche i w tym roku cena (w styczniu) to 120 zł/3h... Jeden wypad i 400/500 zł nie ma, chyba wolę to wydać w cieplejszych kierunkach...

Ceny poszły bardzo w górę, to fakt. My staramy się wybierać w okolicy mało popularne i przez to też tańsze ośrodki.

Kapitańska Baba napisał(a):Piękne wnętrze, ikonostas rzuca na kolana - uwielbiam takie klimaty

Klimat robiło też ciemne wnętrze i zapach kadzidła.

Kapitańska Baba napisał(a):Fajnie popatrzeć też na Wasze narty. Jeszcze rok temu się zastanawiałam czy by nie założyć desek ale chyba jednak całkowicie sobie odpuszczę...

U nas ciągle miłość do nart jest wielka

tony montana napisał(a):

maslinka napisał(a):Za 4 godziny zapłaciliśmy po 16 euro. Ale to mały ośrodek, z orczykami; na Chopoku cały dzień kosztuje 59 euro... Alpejskie ceny za prawie alpejską jakość. Słowackie ośrodki są różne

59 euro??? Poszaleli.....

Najwyraźniej


24 lipca (niedziela):Przejazd przez PN Galiczica i rozczarowanie nad Prespą

Przejazd drogą P504 to "must see" czy bardziej "must do" , jeśli jest się w okolicy. Chętnie połączylibyśmy go z trekkingiem na szczyt Magaro, ale w czasie całego naszego pobytu nad Jeziorem Ochrydzkim pogoda była wybitnie niesprzyjająca - upały ponad 30 stopni, okropna duchota. Z żalem odpuściliśmy więc górskie wędrówki, ale będzie po co wracać

Tymczasem wjeżdżamy na teren Parku Narodowego Galiczica:



Pan, który wyszedł z budki, pogadał trochę z Macedończykami w aucie przed nami i machnął im, żeby jechali. Podchodzi do nas i pyta, dokąd się udajemy. Mówimy, że nad Prespę, a facet rzuca kwotę 200 denarów (około 15 zł). Nie jest porażająca, więc płacimy, ale nie ma żadnego oficjalnego cennika. Nie dostajemy też biletów ani wydruku z kasy fiskalnej... Trudno, kłócić się nie będziemy, ciężko by było.

Wjeżdżamy na widokową drogę. Najpierw zachwyca nas intensywnie soczysta zieleń:




a później pogled na Jezioro Ochrydzkie:



Plaża Ljubanishta za Trpejcą:



W takim stroju raczej nie nadaję się na górskie wędrówki :



Góry Galiczica przypominają nam trochę Durmitor - połączenie wapiennych skał i połonin:



Można też powiedzieć, że to miks Bieszczad z Pieninami, choć to już raczej zbyt daleko idące porównanie

Park narodowy, na terenie którego się znajdujemy, został utworzony w 1958 roku. Obecnie, wraz z jeziorem Ochrydzkim, znajduje się na światowej liście dziedzictwa UNESCO. Droga P504 otwarta jest podobno od początku maja do końca października; możliwość odwiedzenia Parku została zatem ograniczona. Najwyższym szczytem całego pasma górskiego Galiczica jest góra Kota, która wznosi się na wysokość 2265 m n.p.m. Popularny cel wędrówek, czyli Magaro, liczy sobie niewiele mniej - 2255 m i widać z niego oba jeziora - Ochrydzkie i Prespańskie.

Mapka - dla lepszej orientacji:



Stajemy w punkcie widokowym, tuż obok kapliczki:



i podziwiamy, nieco zamglony, widok na Jezioro Ochrydzkie:



oraz na Trpejcę:



Miejscowość tę brałam pod uwagę, szukając kwater, bo jest malowniczo położona. Niestety, żeby dojść do Jeziora, zazwyczaj trzeba pokonać dużą różnicę poziomów.

Widoczność nie jest rewelacyjna, co w czasie naszego pobytu też jest standardem. Uciążliwe upały, to i mała przejrzystość powietrza

Oglądamy mapki:



i studiujemy tablice umieszczone w tym widokowym miejscu:



Widać wyraźnie to, o czym już pisałam - że Prespa jest wyżej położona i jej wody "podskórnie" przepływają do Jeziora Ochrydzkiego.

Jedziemy dalej, tzn. Małż jedzie, ja spaceruję :



Mając terenówkę, można by podjechać jeszcze wyżej:



Nie będziemy tak męczyć Maździaka...

Po prawej widać szczyt Magaro:



i fajny kocioł (choć nie śnieżny ):



Po chwili odsłania się widok na drugą stronę - na Jezioro Prespańskie:



Do miejscowości Stenje można dojść górskim szlakiem:



My tam zaraz dojedziemy

Póki co, zachwycamy się widokiem Prespy, która z tej perspektywy prezentuje się szczególnie pięknie:



Za moment będziemy na tej plaży:



20 minut później jesteśmy w Stenje i zbliżamy się do brzegu Jeziora:



Prawie biegnę, bo mam ogromną ochotę na trochę ochłody... Niestety, staję jak wryta. Nie tego się spodziewałam :



Wiedziałam, że Jezioro Prespańskie jest bardziej "dzikie" niż Ochrydzkie i że ma muliste dno. Jednak to, co zastaliśmy, to nie tylko zamulona woda, lecz zwyczajnie brudna Z pewnością przyczynił się do tego bardzo niski stan jeziora.

Piękne widoki, ale ja się tu na pewno nie wykąpię...



Małż też rezygnuje. Może gdyby nie wczorajsze przejrzyste wody Ochrydzkiego... Chociaż nie, i tak bym tu nie weszła To powinna być przyjemność.

Spróbujemy jeszcze w innym miejscu (a nawet dwóch), ale już teraz mogę zdradzić, że będzie to dzień bez kąpieli Prespa najwyraźniej nie jest dla nas, mimo uroku, który potrafię docenić...

Amatorów kąpieli jest jednak kilkoro, a może część ludzi tylko plażuje:



Plaża ma potencjał:



Przy wyższym poziomie wód może tu być całkiem sympatycznie.

Drewniane pomosty tworzą nieco egzotyczny widok :



Nagle robimy się głodni , więc następnym celem będzie znalezienie jakiejś miłej restauracji