Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

Za pierwszym razem w Ochrydzie mieliśmy podobny problem , nawigacja zaprowadziła nas pod apartament , z tym że zgadzała się tylko dzielnica Zmusiło nas to do użycia najlepszej , niezawodnej metody nawigacyjnej świata zwanej "koniec języka za przewodnika" Pomogło . Poznałem na tyle topografię , że teraz po Ochrydzie i okolicach jeżdżę "na pamięć".

Super miejscówkę mieliście


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Za pierwszym razem w Ochrydzie mieliśmy podobny problem , nawigacja zaprowadziła nas pod apartament , z tym że zgadzała się tylko dzielnica

W naszym przypadku nawigacja "wiedziała", gdzie jest miejsce docelowe, ale prowadziła do niego słabą, szutrową drogą.

piotrf napisał(a):Super miejscówkę mieliście

Też tak myślę

22 lipca (piątek): Ochryda - część pierwsza (Twierdza Samuela)

Ruszamy Maździakiem na zwiedzanie. Musimy minąć się z quadem:



Czasami kręcą się one po drogach obok naszego campingu, wzniecając tumany pyłu A wystarczy trochę zwolnić, kiedy przejeżdża się obok odpoczywających ludzi...

Droga, którą jedziemy dzisiaj, jest bardzo przyzwoita, dość równa i w większości wyasfaltowana, poza jednym krótkim odcinkiem, który wygląda tak:



Jak widać, nie ma dramatu. Oddychamy z ulgą

Na dole, już prawie przy głównej drodze, taka sytuacja:



Na arterię prowadzącą do Ochrydy wjeżdżamy na wysokości hoteli Tino i Pela. To miejscowość Sveti Stefan, w której są praktycznie same hotele (mieszkamy nad nią). W jednym z nich wczoraj do późnych godzin nocnych trwał metalowy koncert. (Zapomniałam o tym napisać w poprzednim odcinku.) Lubię cięższe granie, ale po północy zaczynałam mieć lekki przesyt, delikatnie mówiąc. Wokalista "śpiewał" po bałkańsku (trudno powiedzieć, czy po chorwacku czy po serbsku), a teksty piosenek były dość monotematyczne - generalnie traktowały o piciu alkoholu i o seksie
Zespół uspokoił się dopiero koło 1:00. Ciekawe, jak będzie dzisiaj...

Wjeżdżamy do Ochrydy, jedno z rond:



Chcemy zaparkować za darmo , co nie jest w tym mieście łatwe. Docieramy na obrzeża:



i znajdujemy niewielki bezpłatny parking, niedaleko plaży i tuż obok boiska. Dokładnie tutaj:
https://goo.gl/maps/ASB6qSwEY9nvQcCb9

Polecam Plan zakłada rozpoczęcie zwiedzania Ochrydy od Twierdzy Samuela, więc miejscówka idealna.

Kawałek dalej jest ogrodzona plaża:



Prawdopodobnie dlatego, że należy do jednego z hoteli.

Woda nie zachęca mnie do kąpieli



Myślę, że po pobycie nad Jadranem, a zwłaszcza na Mljecie, trudno mi będzie wejść do Jeziora Ochrydzkiego. Takie mam przemyślenia na ten moment.

Za to widoki bardzo ładne :



Na szczęście okaże się, że w miejscach oddalonych od Ochrydy woda jest czyściutka i bardzo przypomina moje ulubione morze Będziemy się kąpać, a nawet pływać Osiołkiem Ale to dopiero jutro.

Póki co, pniemy się w strony Twierdzy w okropnym skwarze. Jest jakieś 30 stopni, będzie 34 , a słoneczko wysoko, wysoko... W końcu jesteśmy dość mocno na południu

Pogled ze ścieżki na fragment Jeziora, plażę i parking, na którym zostawiliśmy Maździaka:




Z ulgą wchodzimy na bardziej zadrzewiony teren, chowamy się w cieniu. Nagle wypatruję małego stwora ruszającego się wśród uschniętych traw. Biegnę przez kłujące krzaczory, kalecząc sobie łydki. Wszystko nieważne, bo to żółw, żółwik kochany Patrzcie, jaki śliczny! :




Spotkamy dzisiaj jeszcze kilka żółwi

Po radości spowodowanej miłym spotkaniem, kolejny powód do uśmiechu - stragan z reklamą po polsku :



Rozbawieni kupujemy magnes u miłego pana

Pora wreszcie coś pozwiedzać - docieramy do Twierdzy Samuela:



Macedończycy przypisują jej powstanie Filipowi II, ojcu Aleksandra Wielkiego. Forteca w starożytności broniła przed najazdami wędrownych plemion. Na przełomie X i XI wieku została rozbudowana przez panującego na tych ziemiach cara Samuela, stąd nazwa.

Bilet dla dorosłej osoby kosztuje 120 denarów (100 denarów to 7,5 zł). Wchodzimy:



Od razu pakujemy się na najwyższą wieżę twierdzy, żeby sobie popatrzeć z góry na Ochrydę i najważniejsze zabytki:



No to patrzymy:



Lubimy zaczynać zwiedzanie od wejścia na dzwonnicę lub wieżę widokową. Daje to możliwość zorientowania się w topografii miasta.

Robię zdjęcie cerkwi św. Klimenta i Pantelejmona:




do której ostatecznie nie dojdziemy Jakieś zamroczenie upałem chyba Tylko to mnie usprawiedliwia... Uspokajam , że do najważniejszego kościoła w Ochrydzie (św. Zofii czy też Mądrości Bożej) wejdziemy. I do stu innych też

A Pantelejomona (świetne imię patrona ) praktycznie widzieliśmy. O, nawet mam z nim zdjęcie :



Ciąg dalszy widoków z Twierdzy:




Cerkiew Najświętszej Bogurodzicy:



Wchodzimy na niższą wieżę w innej części fortecy. Widoki z niej prezentują się następująco:




Plaża i parking z Maździakiem :



Opuszczamy Twierdzę Samuela, którą zwiedziliśmy bardzo dokładnie



Podobało nam się! W zasadzie wchodzi się tam "po widoki", ale to wystarczy

Jedną z kamiennych uliczek schodzimy do centrum, żeby zobaczyć około 100 ochrydzkich cerkwi

Nie wiedziałem , że policzyłaś cerkwie w Ochrydzie , nasz pierwszy ochrydzki gospodarz ( pisarz i artysta malarz ) twierdził , że nad brzegiem Jeziora Ochrydzkiego jest tyle cerkwii ile dni w roku - 365 szt. , a w samym mieście Ochryd jest ich ponad dwa razy tyle co w Jerozolimie , czyli około 80 Kościoły katolickie też nazywają cerkwiami np. Католичка Црква Св. Кирил и Методиј и Св. Бенедикт , więc razem z meczetami i budynkami modlitwy innych wyznań może i jest setka . . .


Pozdrawiam
Piotr

Super, że już Ochrydę zwiedzamy i od razu od miejsca, które nas powitało zamkniętymi wrotami ... A upał kilka dni wcześniej też był niemiłosierny....

maslinka napisał(a):Wszystko nieważne, bo to żółw, żółwik kochany Patrzcie, jaki śliczny! :

No słodziak

piotrf napisał(a):Nie wiedziałem , że policzyłaś cerkwie w Ochrydzie , nasz pierwszy ochrydzki gospodarz ( pisarz i artysta malarz ) twierdził , że nad brzegiem Jeziora Ochrydzkiego jest tyle cerkwii ile dni w roku - 365 szt. , a w samym mieście Ochryd jest ich ponad dwa razy tyle co w Jerozolimie , czyli około 80

Jak artysta malarz, na pewno wiedział, o czym mówi

piotrf napisał(a):Kościoły katolickie też nazywają cerkwiami np. Католичка Црква Св. Кирил и Методиј и Св. Бенедикт , więc razem z meczetami i budynkami modlitwy innych wyznań może i jest setka . . .

To nie do końca tak Crkva po chorwacku i po serbsku to po prostu kościół Macedońskiego nie znam, ale podejrzewam, że jest tak samo. W Polsce mówimy kościół albo cerkiew, na Bałkanach najwyraźniej wystarczy im słowo kościół określające różne kościoły

piekara114 napisał(a):Super, że już Ochrydę zwiedzamy i od razu od miejsca, które nas powitało zamkniętymi wrotami ...

Dlaczego? Trafiliście na jakąś sjestę?

piekara114 napisał(a):A upał kilka dni wcześniej też był niemiłosierny....

Mega dziwny klimat był nad Jeziorem - trochę południowy, trochę górski. Mniej więcej do południa było przyzwoicie, do 30 stopni; najgoręcej robiło się dopiero koło 17:00, a kiedy słońce zaszło, trzeba było zakładać bluzy, termometr pokazywał 22 stopnie. Przynajmniej "u nas", na górze; w nocy, w Ochrydzie, w uliczkach, było gorąco

mysza73 napisał(a):No słodziak

Aga, wiedziałam, że Ci się spodoba
To nasz pierwszy żółw w Macedonii, więc wywołał dużo emocji Poza tym był "dziki", spacerował daleko od zabudowań.

22 lipca (piątek): Ochryda - część druga (5 ze 100 cerkwi )

A będzie tych kościołów jeszcze więcej... Tak naprawdę, dopiero teraz o nich czytam Pisanie relacji edukuje Czuję, że niedługo będę gotowa do świadomego zwiedzania Ochrydy, co jest możliwe (dla mnie) dopiero po wizycie na miejscu i poszperaniu w internecie Chyba że ktoś się wcześniej przygotuje, ja tego nie zrobiłam Oczywiście, czytałam o Macedonii, obejrzałam kilka vlogów na YT, ale żeby szukać informacji o każdej cerkwi w Ochrydzie, to nie

Tyko z drugiej strony - gruntowne przygotowanie zabiłoby radość odkrywania A to chyba ważniejsze niż dokładna znajomość historii i topografii miasta. A Wy jak uważacie Myślę, że to ciekawy temat

Podobnie interesujące są widoki, które właśnie pojawiają się przed naszymi oczami:



Zaglądamy na plac przed kościółkiem, którego dzwon widać na pierwszym planie na zdjęciu powyżej. To crkva św. Bogurodzicy Pandonos (taką informację znalazłam ):



Wnętrze ponoć skrywa fresk z modlącą się Matką Boską.

Przewodniczka z grupą zwiedzających odpoczywają w cieniu przed kościołem:



Większość cerkwi (tych mniejszych) będzie zamknięta, ale już samo ich otoczenie oraz oczywiście architektura robią wrażenie.
Podobnie jak pozostałości (całkiem pokaźne) starożytnego teatru powstałego w okresie hellenistycznym:



Został on zbudowany w 200 roku p.n.e. i jest jedynym w Macedonii teatrem tego typu, pozostałe trzy w kraju pochodzą z okresu rzymskiego. Teatr ma idealną lokalizację, został otoczony dwoma wzgórzami, które dają mu ochronę przed wiatrem, co gwarantowało świetną akustykę. Zresztą współcześnie odbywają się tutaj koncerty, m.in. festiwal Lato Ochrydzkie, występował tutaj również José Carreras.



Siadam na stopniach, które mają ponad 2200 lat :



Zwykle nie przepadam za starożytnymi "kamulcami", ale akurat to miejsce robi wrażenie.



Był tu nawet Pan Peryskop :



Słabo znam Poznań (byłam w tym mieście trzy razy, ale bardzo dawno temu), jednak o artyście zwanym Noriaki słyszałam na kanale Roberta Makłowicza. Watcher (inaczej: Pan Persykop) pojawia się jako niedbały malunek na murze albo jako interwencja wchodząca w dialog z infrastrukturą ulicy, a poprzez nią z przechodniami.
Źródło:
https://notatkifotograficzne.com/2022/0 ... -poznania/

Pan Peryskop pojawił się już w różnych miejscach w Europie i jak widać, zawędrował również do Ochrydy Lubię odkrywać takie "smaczki"

Podobnie jak uwielbiam wąskie kamienne uliczki, dokładnie takie jak ta:



Oraz piękne domy w stylu... no właśnie jakim?:



W Bośni i Hercegowinie, np. w Travniku, mówi się o takich, że są wybudowane w stylu starobośniackim albo osmańskim. Tutaj chyba to drugie określenie też może znaleźć zastosowanie. Bardzo lubię znajdować podobieństwa w architekturze w różnych państwach, a kraje bałkańskie miały przecież wspólny historyczny mianownik - znajdowały się pod tureckim panowaniem. Jednak dopiero raczkuję w tej tematyce, chętnie więc dowiem się więcej od Was

Nigdy nie byłam w Grecji, a w Bułgarii tylko jako siedmioletnie dziecko, ale i tak "czuję", że architektura w Macedonii to połączenie Grecji i Bułgarii, z tureckimi wpływami. Mam rację

W każdym razie, dla mnie to egzotyka, coś zupełnie innego niż miasteczka, z którymi co roku mam do czynienia w Chorwacji. Spaceruję więc z ciekawością i uśmiechem na twarzy oraz pstrykam tysiące zdjęć Nawet nie wyobrażacie sobie, jak trudno było wybrać te do relacji

Poprzedni dom, który pokazałam, był w kiepskim stanie, ale są też takie świeżo wyremontowane:



Dosyć o domach, wróćmy do zwiedzania stu kościołów Kolejna będzie Cerkiew Najświętszej Bogurodzicy:



Najpierw jednak obejrzymy maleńki kościół św. Dymitra zbudowany w XIV wieku:



Znajdujemy się na ścieżce św. Klemensa (arcybiskupa Ochrydy oraz patrona miasta i całej Macedonii Północnej), o czym informują liczne tablice ustawione przy zabytkach. Weszłam na stronę reklamowaną na jednej z nich i niby mają wersję anglojęzyczną, ale tylko niby :
http://stklimentpath.uklo.edu.mk/index-en.html

Lorem ipsum dolor sit amet... No cóż, może kiedyś będzie po angielsku, póki co, trzeba sobie wrzucić opisy kościołów do translatora, chyba że ktoś zna macedoński

Niesamowite w Ochrydzie jest to, że zabytki są dosłownie na każdym kroku, a w przydomowych ogródkach można napotkać zdobione, często wizerunkami świętych, kraniki z wodą:



Widzieliśmy nawet mydło w płynie obok

Podziwiamy widok na ochrydzkie domy i położoną nad nimi Twierdzę Samuela:



A potem przekraczamy bramę:



za którą znajduje się Cerkiew Najświętszej Bogurodzicy:



Dzwonnica:



oczywiście interesuje nas mniej niż sam kościół, który z zewnątrz jest przepiękny:



Freski w środku z pewnością też robią wrażenie, ale nie wchodzimy, bo musielibyśmy ubrać długie szaty które są tu obowiązkowe (Nie wzięłam dzisiaj ze sobą chusty, którą wykorzystam w meczecie w Tetovie ) Na szczęście w innych cerkwiach tak nie będzie i zobaczymy jeszcze dzisiaj przepiękne malowidła w innym wnętrzu.

Obchodzimy natomiast kościół dookoła i podziwiamy każdy szczegół:




Kościół, nowa dzwonnica i Twierdza Samuela w jednym kadrze:



Kolejna cerkiew, którą zobaczymy (tylko z zewnątrz, bo jest zamknięta) to ukryty wśród traw kościół św. Konstantyna i Heleny:




Wewnątrz znajdują się malowidła pochodzące z XIV wieku, ale niestety nie możemy ich zobaczyć.

Najbardziej "klimatyczny" ze wszystkich w tym odcinku (a może i w całej Ochrydzie) wydaje mi się niepozorny i dobrze "ukryty" kościół, którego patronami są św. Kosma i Damian:



Szkoda tylko, że klamerka do suszenia ubrań załapała się na pierwszy plan

Cerkiew ta, jak większość ochrydzkich kościołów, pochodzi z XIV wieku, a w jej wnętrzu kryje się portret św. Klemensa. Jeśli mówimy o "klimacie" tego kościoła, najbardziej oddaje go to zdjęcie :



Zresztą w mieście na każdym kroku można znaleźć niesamowite detale:



które sprawiają, że odnajduję moją artystyczną duszę

Dla miłośników motoryzacji - też mam, na osłodę (jeśli ktoś nie lubi architektury) :



I na zakończenie tego "kościółkowego" odcinka

Ile tych świątyń jest w Ochrydzie A jeszcze tych najważniejszych nie pokazałaś..... Ja za bardzo po łebkach zwiedziłam Ochrydę.
Ale skoro wakacje w Grecji to jest spora szansa, że ponownie tam zawitam.

maslinka napisał(a):A Pantelejmona (świetne imię patrona ) ...

To święty Kościoła prawosławnego (ale też katolickiego), pochodzący z Nikomedii.

Polska wersja tego imienia to Pantaleon. Mnie kojarzy się to imię także z powieścią Maria Vargasa Llosy "Pantaleon i wizytantki", polecam wszystkim jej lekturę.

maslinka napisał(a):Tyko z drugiej strony - gruntowne przygotowanie zabiłoby radość odkrywania A to chyba ważniejsze niż dokładna znajomość historii i topografii miasta. A Wy jak uważacie Myślę, że to ciekawy temat

U mnie im lepsze przygotowanie do wycieczki tym większa radość później że to się udało zrealizować. Czasami mam wrażenie że zabrałam na urlop takie ciała dążące do równowagi: gdy nie mam argumentu po co mamy gdzieś iść to ciała szybko się zwijają do powrotu. Muszę mieć ustalony wcześniej plan działania. Jednocześnie nie jestem wielkim fanem architektury i historii ( chociaż do cerkwi prawosławnej chętnie bym zajrzała). Najchętniej poznaję miejsca od strony przyrodniczej i widokowej i też lubię wcześniej wiedzieć jak wygląda trasa. A gdy piszę relację też dużo szczegółów poznaję po fakcie, są one potrzebne, żeby relacja miała ręce i nogi .

Nefer napisał(a):

maslinka napisał(a):A Pantelejmona (świetne imię patrona ) ...

To święty Kościoła prawosławnego (ale też katolickiego), pochodzący z Nikomedii.

Polska wersja tego imienia to Pantaleon. Mnie kojarzy się to imię także z powieścią Maria Vargasa Llosy "Pantaleon i wizytantki", polecam wszystkim jej lekturę.

A mnie ze "Złotym kompasem " Pullmana. Tam z kolei był Pantalajmon. To imię które miał duch głównej bohaterki zmaterializowany pod postacią zwierzątka.

piekara114 napisał(a):Ile tych świątyń jest w Ochrydzie A jeszcze tych najważniejszych nie pokazałaś.....

Pokażę je dopiero za dwa odcinki

piekara114 napisał(a):Ale skoro wakacje w Grecji to jest spora szansa, że ponownie tam zawitam.

Ooo
Ja też kombinuję, czy nie wrócić w przyszłym roku do Macedonii, choćby na kilka dni...

Nefer napisał(a):Polska wersja tego imienia to Pantaleon. Mnie kojarzy się to imię także z powieścią Maria Vargasa Llosy "Pantaleon i wizytantki", polecam wszystkim jej lekturę.

I okazuje się, że jest patronem lekarzy, pielęgniarek i ludzi samotnych
Dzięki za polecenie powieści

pomorzanka zachodnia napisał(a):U mnie im lepsze przygotowanie do wycieczki tym większa radość później że to się udało zrealizować. Czasami mam wrażenie że zabrałam na urlop takie ciała dążące do równowagi: gdy nie mam argumentu po co mamy gdzieś iść to ciała szybko się zwijają do powrotu. Muszę mieć ustalony wcześniej plan działania.

Ja jestem pośrodku - pomiędzy dokładnym planowaniem a spontanem Zarys zawsze mam, ale przeglądam też jakieś foldery (mieliśmy na campingu) czy pytam gospodarzy, co warto zobaczyć.

pomorzanka zachodnia napisał(a):A gdy piszę relację też dużo szczegółów poznaję po fakcie, są one potrzebne, żeby relacja miała ręce i nogi .

Dokładnie tak
A przy okazji krystalizuje się plan na "dokończenie" zwiedzania przy najbliższej okazji

maslinka napisał(a):Ja też kombinuję, czy nie wrócić w przyszłym roku do Macedonii, choćby na kilka dni...

Życzę owocnych kombinacji jest jeszcze całe mnóstwo ciekawych miejsc

Nefer napisał(a):Polska wersja tego imienia to Pantaleon. Mnie kojarzy się to imię także z powieścią Maria Vargasa Llosy "Pantaleon i wizytantki", polecam wszystkim jej lekturę.

Odwiedziłem pięknie położony nad morzem Marmara Izmit ( Kocaeli - dawniej Nikomedia ) , ale nigdzie nie natrafiłem na ślady świętego Pantaleona może źle szukałem , za to łatwo tam trafić na pyszną kawę i świetne desery

pomorzanka zachodnia napisał(a):U mnie im lepsze przygotowanie do wycieczki tym większa radość później że to się udało zrealizować. Czasami mam wrażenie że zabrałam na urlop takie ciała dążące do równowagi: gdy nie mam argumentu po co mamy gdzieś iść to ciała szybko się zwijają do powrotu. Muszę mieć ustalony wcześniej plan działania.

maslinka napisał(a):Ja jestem pośrodku - pomiędzy dokładnym planowaniem a spontanem Zarys zawsze mam, ale przeglądam też jakieś foldery (mieliśmy na campingu) czy pytam gospodarzy, co warto zobaczyć.

Mamy podobnie , z tym że planowania coraz mniej , spontanicznego wakacjowania więcej . . .
To chyba "wina" wieku , a czasem wina wieku wina


Pozdrawiam
Piotr

maslinka napisał(a):

Nefer napisał(a):Polska wersja tego imienia to Pantaleon. Mnie kojarzy się to imię także z powieścią Maria Vargasa Llosy "Pantaleon i wizytantki", polecam wszystkim jej lekturę.

I okazuje się, że jest patronem lekarzy, pielęgniarek i ludzi samotnych

Jako patrona lekarzy znałem do tej pory tylko św. Łukasza, a teraz doszedł jeszcze Panataleon .

pomorzanka zachodnia napisał(a):A mnie ze "Złotym kompasem " Pullmana. Tam z kolei był Pantalajmon. To imię które miał duch głównej bohaterki zmaterializowany pod postacią zwierzątka.

Tej książki nie znam, ale - jak wygooglowałem - to z gatunku fantasy, więc raczej nie dla mnie .

Śliczne kościoły!
Dla mnie możesz pokazać na zdjęciach nawet dwieście jeśli tyle znajdziesz bo co jeden to ładniejszy i bardziej klimatyczny

Tyko z drugiej strony - gruntowne przygotowanie zabiłoby radość odkrywania A to chyba ważniejsze niż dokładna znajomość historii i topografii miasta. A Wy jak uważacie Myślę, że to ciekawy temat

Nigdy nie przygotowuję się do wyjazdów - zawsze jest w ciemno, na ślepo, gdzie nogi poniosą. I tak mi najlepiej. Nie jestem typem co musi zajrzeć w każdą dziurę i wszystko o wszystkim wiedzieć. Bardziej liczy się dla mnie klimat danego miejsca, emocje które czuję, jakieś dobre lub czasem kiepskie wibracje. Wolę zajrzec do przypadkowego maleńkiego kościółka i poczuć jego zapach niż godzinami wędrować po muzeach. Taki dziwak ze mnie