Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

Kapitańska Baba napisał(a):Zrobić jezioro żeby pozbyć się komarów - podoba mi się ten pomysł

Spryciarze, fajnie wymyślili

piotrf napisał(a):Pięknie tam , mentosowy kolor wody zachęcający do pływania i spokój jakby posezonowy - to jest TO

W parku narodowym ludzie się gubią, dużo ścieżek i możliwości

wiola2012 napisał(a):Ale jakim cudem zatopione bagno ma taki piękny kolor wody ?

Szczerze mówiąc, nie wiem. Może to kwestia podłoża, skał...
Ale to na pewno bagno było kiedyś. Tak napisali na tablicach informacyjnych w Parku.

wiola2012 napisał(a):Ja tez tak chcę, mam dwa stawy koło domu, ale do mentosow to im daleko, chyba że czekoladowych

wiola2012 napisał(a):Widoki z konoby mieliście piękne, a że piękno kosztuje to i cena posiłku jest odpowiednia . Ja bym się nie najadła niestety . 74 kuny to ok. 10€?

To była bardziej degustacja Tak, około 10 euro.

Franz napisał(a):Wymienione przez Ciebie ceny daleko wybiegają poza ramy moich niskobudżetowych wyjazdów...

Dzięki temu, że są niskobudżetowe, możesz dużo podróżować My fortuny na podróże nie wydajemy, 5 dni na Mljecie dało się przeżyć Zresztą i tak jesteśmy ograniczeni dniami urlopu mojego męża, więc wyjazdów nie może być zbyt wiele Ale długi urlop w lipcu powoli staje się tradycją

megidh napisał(a):Piękny ten park. Masz rację, że tutaj można mega fotki robić.

A mimo tego jakichś bardzo wyjątkowych nie zrobiłam

megidh napisał(a):Chyba trzeba tam kanapki ze sobą zabierać .

To jest bardzo dobry pomysł

Piter_M napisał(a):Cześć
Nie wiem jak to się stało, że taką fajną relację przegapiłem
Już jestem i nadrabiam.

Witaj, Piter! Miłego nadrabiania

dangol napisał(a):Na Rab się raczej nigdy nie wybiorę, ale Mljetu nie wykluczam (przecież nie zawsze musi być Grecja). Podoba mi się to, co pokazujesz z wyspy, jest potwierdzeniem dlaczego jedna z moich koleżanek tak się zaczarowała Mljetem, że dwa lata z rzędu spędziła tam cały urlop.

Cześć Danusiu! Cieszę się, że jesteś
Mljet różni się znacznie od innych chorwackich wysp. Z pewnością może zauroczyć

dangol napisał(a):Fajnie też, że zauroczyła Cię Rumunia. Nasz wypad sprzed lat wciąż miło wspominam, z chęcią wybrałabym się ponownie (tylko kiedy to będzie realne?), chociażby dla tych miśków w Fogaraszach, na które wtedy nie trafiliśmy...

Dla miśków warto wrócić! Zresztą nie tylko dla nich.

Nefer napisał(a):Chciałbym mieć takie ograniczenie i wyrozumiałych szefów, jak Twój mąż .
Prawie czterotygodniowy wyjazd, tylko pozazdrościć.

Mąż ma super szefa Pozdrawiam, bo jest możliwe, że czyta

Jutro zapraszam na kolejny odcinek

18 lipca (poniedziałek): Park Narodowy Mljet - Veliko jezero

Z Pomeny wracamy nad jeziora taką przyjemną ścieżką:



Upał daje się we znaki, więc z przyjemnością wskakujemy do Małego:



Woda średnio chłodzi, ma przynajmniej 28 stopni, choć to tylko odczucie. Nie mamy przy sobie termometru.

Leżymy sobie w cieniu, patrzymy na małą grotę za plecami:



i na wylinkę cykady :



Czas chyba zwolnił... Jednak w końcu trzeba się podnieść i trochę pospacerować, tym razem brzegiem Wielkiego Jeziora:



Okazuje się, że oprócz elektrycznych tramwajów wodnych, wykorzystywane są też inne jednostki pływające:



Ciekawa łódź należąca do władz Parku, z małym trapem:



To chyba coś w rodzaju mikropromu.

Widok na chałupę, którą sobie upatrzyłam :



To Villa Jezero, w której można wynająć apartman.

I pogled na wyspę św. Marii z klasztorem:




Wielkie Jezioro ma długość 2,5 km i szerokość około 1 km. Największa głębokość jeziora wynosi 46 metrów. Całkiem sporo Łączy się z otwartym morzem kanałem w miejscu, które nazywa się Veliki most, dalej jest Solinski kanał. Dotrzemy tam jutro

Póki co, jesteśmy w przysiółku Babine kuće:



W tej restauracji 12 lat temu zatrzymaliśmy się na zimne piwko :



Tym razem darujemy sobie taką przyjemność i spacerujemy dalej, podziwiając roślinność:





Cieszymy się, że palmy na Mljecie nie padły ofiarą podłego szkodnika zwanego crvenim surlašem.

Kajaczki kuszą:



Ciekawe, czy takim plastikowym dobrze by się nam pływało. Na pewno szybciej Niestety, nie ma miejsca na schowanie całego arsenału potrzebnych rzeczy, które zabieramy na Osiołka

Tak sobie rozmyślając , docieramy do typowo chorwackiej graciarni :



To oficjalny szlak , mamy taki zaznaczony na mapach.cz, których używamy.

Przebijamy się przez składowisko rupieci i w końcu trafiamy na wygodną na ścieżkę:



Z pięknym widokiem na Babine kuće:




Na trasie trafia nam się ciekawe skalne podłoże. Roślinki walczą o przetrwanie:



Ścieżka wzdłuż Wielkiego Jeziora doprowadza nas do miejsca, z którego dziś rano odpływaliśmy w stronę wyspy św. Marii. Tym razem turyści ruszają małą łodzią:



A my powoli kończymy spacer w okolicach jeziorek. Idziemy jeszcze do pomnika Branimira Gušića, który był jednym z czołowych orędowników prowadzących kampanię na rzecz powołania parku narodowego:




A potem zmierzamy prosto na parking, do Maździaka, którym pojedziemy do Goveđari, ale za "chwilę"

Spacer po Parku był wyjątkowo relaksujący. Zachwycił nas spokój tego miejsca. W zasadzie nie odkryliśmy dzisiaj niczego nowego, bo chodziliśmy po swoich własnych śladach sprzed 12 lat (jutro zobaczymy inne miejscówki, choć wystartujemy z tego samego punktu), jednak w ogóle nie było nudno Trudno się nudzić, kiedy jest tak pięknie!

Na koniec odcinka - mapka z trasą naszego dreptania:



P.S. Prawie zabrakło mi kolorów

P.S.2 Wiem, że pasta jest do butów (Vinci ), ale makaron to zbyt długie słowo

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Leżymy sobie w cieniu, patrzymy na małą grotę za plecami

Pewnie bym sprawdził, czy się da jakoś do niej dojść. Bardzo lubię widok z wylotu, z naturalną ramką.

Pewnie rzeczywiście byłoby fajne zdjęcie Do jaskini w parku narodowym (innej) pójdziemy kolejnego dnia.

wiola2012 napisał(a):Spacer świetny i fajnie, że wstawiłaś mapkę. Będzie jak znalazł dla zainteresowanych. Kto wie, może kiedyś ...

Mapki dużo ułatwiają. Mam nadzieję, że komuś się przyda

piotrf napisał(a):12 lat to rzeczywiście szmat czasu , po dziesięciu latach odwiedziliśmy ponownie kilka miejsc w Rumunii i Bułgarii , i muszę przyznać że dwa z nich zmieniło się nie do poznania . Po tak długiej przerwie w tak pięknych miejscach spaceruje się z przyjemnością drugi "pierwszy raz"

To prawda, wspomnienia zdążyły się trochę zatrzeć

piotrf napisał(a):Nie kusiła Was ta grota ze zdjęcia , skoro wybieracie się do jaskini , czy nie była warta zachodu

Szczerze mówiąc, nie kusiła nas A czy była warta zachodu, nie mam pojęcia. Nawet nie wiem, czy było do niej dojście. W każdym razie nie widzieliśmy żadnych tabliczek, a droga do większości ciekawych miejscówek w Parku Narodowym Mljet jest dobrze oznakowana.


18 lipca (poniedziałek): W poszukiwaniu jedzenia

Z parkingu jedziemy do Goveđari, wioski położonej w granicach Parku:



Niewiele jest tu do oglądania, parę kamiennych chałup:



Ale widoki piękne:



Można też wynająć w tej wiosce apartman, nawet z basenem

Bugenwilla z kwiatami bardziej purpurowymi niż fioletowymi:



I z białym kwiatuszkiem w środku, ewidentnie jakaś inna odmiana.

Mieszkaniec Goveđari dziwnie się nam przygląda :



Będziemy już jechać dalej, w stronę "domu" i dalej, do Sobry, gdzie chcemy poszukać jakiejś konoby, w której zjemy kolację.



Po drodze uwieczniam jedną z dwóch blatin na Wyspie:




Druga jest między Blato a Kozaricą. Są to podmokłe tereny ze słodką wodą. Jest też slatina w Kozaricy; jest się domyślacie, woda w niej jest słona

Zanim udamy się na poszukiwania restauracji, musimy zatankować. Jedziemy więc na stację, która znajduje się tuż przy przystani promowej. Małż nalewa benzynę, a ja pstrykam :



Prom Valun, którym przypłynęliśmy trzy dni temu:



W 2010 roku pływał trajekt Lubenice, zdecydowanie bardziej rzężący

Pomnik marynarzy ze statku Perast, którzy zginęli tu w czasie wojny w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku:



Jedziemy do "centrum" Sobry i spacerujemy nabrzeżem, które o tej porze jest już zacienione:



Niestety, takie położenie miejscowości. Za to widoki piękne - główna droga przez Wyspę biegnąca nad Sobrą:



Przystań promowa:



i Pelješac:



Żadna z konob w Sobrze nie przypada nam do gustu. Może dlatego, że jest "ciemno". Marzy mi się zjedzenie kolacji w zachodzącym słoneczku Wpadam na pomysł, żeby podjechać do pobliskiej Prožurskiej Luki.



Z góry zatoka wraz z wysepkami prezentuje się wyjątkowo fotogenicznie :



Schodzimy na nabrzeże. W konobie Barba taka sytuacja:



Top, czyli armata :



Fajnie się tu bawią Tylko sama konoba nie zachęca, świeci pustkami... Oho, zaczęło się wybrzydzanie!

I co Ty na to, Kocie :



Leżaki w pierwszej linii :



Tylko słoneczka znowu brak...

Nostalgiczna mewa na plaży:



Tęsknym wzrokiem spogląda... na wodę chyba



A ja już głupieję z głodu, że mam takie myśli

Mijamy okazałe kaktusiki:



i jachty, które nocują w tak cudnej miejscówce:



Zaraz za rogiem mieści się Marijina Konoba - miejsce dość eksluzywne. Jest słoneczko i piękny widok, ale... Kelner, na nasze pytanie o wolny stolik, uśmiecha się (chyba z politowaniem, choć zgrabnie maskowanym ) i mówi, że stoliki w lokalu trzeba rezerwować z tygodniowym wyprzedzeniem

No to pięknie! Gdzie my dzisiaj zjemy?

Opuszczamy Prožurską Lukę:



i z podkulonymi ogonami wracamy do Sobry. A tu taka scenka:



Kot czai się na świeżo złowione rybki. Po chwili zostaje odpędzony:



(Spokojnie, dziewczynka go nie uderzyła.)

Po czym, z respektem, obserwuje dzieci z bezpiecznego oddalenia:



Chyba będzie się musiał obejść smakiem...

My na szczęście coś zjemy Ostatecznie decydujemy się na ofertę lokalu o nazwie Street Food Kogo:



A oto nasz stolik :



Bliżej morza jeść się nie da Wcinamy burgera i tortillę, oba "dania" bardzo smaczne. Okazuje się, że trafiliśmy do kolejnej, po Komarcu w Babino Polje, kultowej knajpki na Wyspie. Jej ocena na Google Maps to 5,0 Przychodzą tu ważne mljeckie persony, jak choćby wspomniany już w tej relacji właściciel baru znajdującego się nad Jaskinią Odyseusza. Tutaj spotykamy go po raz drugi.

Mogłabym długo siedzieć przy naszym "stoliku" i gapić się w morze:



ale zaczyna się robić chłodno Trzeba by coś więcej na siebie włożyć Wracamy więc na kwaterę. To był dzień pełen wrażeń, jednak najlepiej jest w "domu" :



Naszym mljeckim domu

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Z góry zatoka wraz z wysepkami prezentuje się wyjątkowo fotogenicznie

Naprawdę piękny widok.

Jeden z najpiękniejszych na Mljecie

Kapitańska Baba napisał(a):Za to kocham jachty - że nocują w pięknych miejscówach i na dodatek każda noc jest w innej

Na Mljecie nie ma marin, a z portów to chyba tylko Polače i Pomena (przynajmniej tam jest więcej stanowisk). Reszta miejsc w klimatycznych zatoczkach