Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

Dużo zdrowia Maslinko! Pozdrawiam ciepło

maslinka napisał(a):Niestety od soboty leżę w łóżku z wysoką gorączką Znowu dopadł mnie covid

No cóż, rok szkolny się zaczął, to i choróbska szaleją...
Wiele zdrowia życzę .

Ups przykre to bardzo , ale minie . Dużo zdrówka życzę




Pozdrawiam
Piotr

Kapitańska Baba napisał(a):Szybkiego powrotu do zdrowia i do nas zatem

agus78 napisał(a):Dużo zdrowia Maslinko! Pozdrawiam ciepło

Nefer napisał(a):Wiele zdrowia życzę .

piotrf napisał(a):Dużo zdrówka życzę

Dziękuję Wam wszystkim
Trochę lepiej się czuję, przynajmniej już nie mam gorączki.

Zdrówka Agnieszko.
Również wylądowałem na chorobowym po ostatniej wycieczce szkolnej

piekara114 napisał(a):https://www.grossglockner.at/gg/en/index
Raz już było blisko, ale majowy śnieg zmienił nam całkiem plany...

Gorąco polecam. W tym roku się udało.
Jest przynajmniej o półkę wyżej niż Tranfogarska ( my mamy porównanie bo rok po roku ) ale rumunśka ma przewaga w dwóch punktach:
- misie zdecydowanie wygrywają ze świstakami,
- jest darmowa.

Dużo zdrówka dla gospodyni tego wątku.

Habanero napisał(a):Zdrówka Agnieszko.
Również wylądowałem na chorobowym po ostatniej wycieczce szkolnej

Uuu, to zdrówka dla Ciebie! I dzięki!

woojtekg napisał(a):Jest przynajmniej o półkę wyżej niż Tranfogarska ( my mamy porównanie bo rok po roku ) ale rumunśka ma przewaga w dwóch punktach:
- misie zdecydowanie wygrywają ze świstakami,

woojtekg napisał(a):Dużo zdrówka dla gospodyni tego wątku.

Dziękuję!

13 lipca (środa): Powtórki są fajne

Dziś nasz przedostatni dzień na Rabie. Jak ten czas leci... Stawiamy na pewniaka i postanawiamy znowu kajakować z Kamporu:



Kuter z galebem, który podziwiamy chwilę po odbiciu od brzegu:




Widać Cres w oddali:



Aż tak daleko nie popłyniemy

Mijamy uvalę Sovina, w której zatrzymaliśmy się przedwczoraj:



i mikroplażę, która jest zbyt mikro:



Tym razem wybieramy uvalę Pećine:



Jest tu bardzo dużo przestrzeni dla nas i dla Osiołka:




Coś ładnego między kamieniami :



Zdjęcie ze spaceru :



Książka taka sobie, ale ujdzie:



Zabawiamy w tym miejscu jakąś godzinę. Koniecznie chcemy płynąć dalej.



I znowu lądujemy w uvali Dumboka, dokładnie tak, jak dwa dni temu :



Jest tak samo fajnie jak przedwczoraj :




Ukwiał koński:




Woda spokojna, więc Dzielny nie boi się pływać :



Gdzie się podziała jego, legendarna kiedyś, odwaga?

Przed 16:00 zbieramy się, bo mamy ambitne plany na wieczór.



Z powrotem w Kamporze:



Trasa dzisiejszego rejsu:



Wycieczka mało odkrywcza, ale bardzo przyjemna i dostarczająca frajdy oraz relaksu, a przecież o to chodzi

Wybaczcie ten krótki "powtórkowy" odcinek. Powoli wracam do formy A w następnej odsłonie relacji zapraszam na drugie odwiedziny w stolicy wyspy

maslinka napisał(a):Gdzie się podziała jego, legendarna kiedyś, odwaga?

Dojrzał

piekara114 napisał(a):

maslinka napisał(a):Gdzie się podziała jego, legendarna kiedyś, odwaga?

Dojrzał

Na to wygląda

Coś ładnego między kamieniami :

Zawsze mnie zastanawia jakim cudem? Jak one sobie radzą w takich kamorach???

Kapitańska Baba napisał(a):

Coś ładnego między kamieniami :

Zawsze mnie zastanawia jakim cudem? Jak one sobie radzą w takich kamorach???

Chęć życia i przeżycia to mocna rzecz!


13 lipca (środa): Drugi raz w mieście Rab - część pierwsza

Wizytę w stolicy wyspy tym razem zaczynamy od spaceru po parku Komrčar:



Instalacja z rakiet :



W zasadzie najpierw obchodzimy park dookoła, podziwiając piękne budynki na obrzeżach:



Potem trochę wspinamy się po schodach:



gapiąc się na Jadran i wyspę Dolin:



Wreszcie w głębi parku:




Panuje tu przyjemny chłodek. Ważna rzecz dzisiaj, bo mimo że jest po 19:00, upał nie odpuszcza. Tak naprawdę cieszę się z tego - wreszcie mamy chorwackie temperatury, a przed nami prawdziwie upalny wieczór

W końcu jednak wychodzimy z gęstwiny do miasta:




Pierwszym celem jest sklepik z pamiątkami, w którym wypatruję charakterystyczny karton z przegródkami wypełnionymi... gumowymi kaczkami Usiłuję "kolekcjonować" te ptaszyska i przywozić z każdej podróży do Cro, począwszy od wakacji na Visie w 2017. Niestety w zeszłym roku nie udało się kupić kaczki na całym Pelješcu, w Korčuli ani nawet w Dubrowniku Może źle szukałam...

Tym razem dołącza do nas Pocahontas Skąd takie imię - widać na zdjęciu:



zrobionym już w restauracji, a konkretnie w konobie Harpun, którą postanowiliśmy ponownie odwiedzić po bardzo pozytywnych doświadczeniach sprzed niemal tygodnia.

Co do kaczek, przedstawiam całą ekipę, która rozsiadła się już na dwóch półkach w łazience :



A wracając do restauracji, tym razem chcieliśmy spróbować innej ryby i zamówiliśmy oslića, czyli morszczuka. Nie był to dobry wybór Ryba była niedosolona i zupełnie nam nie smakowała, frytki bardziej ugotowane niż usmażone. Ogólnie słabo



Pewnie moglibyśmy reklamować posiłek, ale rzadko to robimy (chyba że dostaniemy surowego kurczaka ), jakoś niezręcznie mimo wszystko... Co się potem dzieje z tymi daniami?

Nie ma też takiej miłej obsługi jak ostatnio. Właściciel, który przed tygodniem kelnerował, ma dzisiaj zabandażowaną rękę (którą nam macha , poznał nas ) i między stolikami uwija się jego syn. Mamy wrażenie, że chciałby, żebyśmy jak najszybciej zwolnili miejsce innym. Jednak największy zarzut to oczywiście słabe jedzenie. Nie polecam konoby Harpun. Ostatnio, co prawda, smakowało nam, ale jak widać, potrafi być tutaj naprawdę kiepsko.

Wychylamy kieliszek "obowiązkowej" rakiji, która też smakuje gorzej niż ostatnio, ale to już pewnie siła sugestii i idziemy pospacerować po Rabie. Mijamy kota, który wyszedł "na fajkę" :



i pniemy się schodami w stronę murów obronnych:



Zachęceni prężną kampanią reklamową :



zaglądamy do budynku Geoparku Rab:



żeby przekonać się, że skały naprawdę nie są nudne



Przypomniał mi się Ross z "Przyjaciół"

Ale ileż można siedzieć w "muzeum"? Zdecydowanie bardziej wolimy spacerować po starówce:




Fajna scenka, niestety ręka mi zadrżała:



Jesteśmy na Placu Wolności (na Górnej Ulicy):



i podziwiamy z niego pomarańczowe niebo:



A potem ruszamy dalej, najprawdopodobniej najwęższą uliczką w Rabie:



Ale o tym w następnym odcinku

maslinka napisał(a):Powoli wracam do formy

Oby jak najszybciej.

maslinka napisał(a):Mijamy kota, który wyszedł "na fajkę"

Ale żeby tak rzucić petem...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Powoli wracam do formy

Oby jak najszybciej.

Też mam taką nadzieję.

Franz napisał(a):Ale żeby tak rzucić petem...

Bardzo nieładnie z jego strony

Ciekawe masz hobby . Kiedyś kolekcjonowałam słoniki, co jest typowe i popularne, teraz magnesiki, popularne jeszcze bardziej , a Wy kaczuszki . Pocahontas świetna!