Ogólna dyskusja na tematy muzyczne

Ostatni akcent Metalmanii 2017 to m.in. występ Entropii na „scenie pod schodami". Uznany za polskie objawienie black metalu zespół grał mocno, z charakterystyczną psychodelą. Ale umiejscowienie sceny w żaden sposób nie mogło oddać siły ich przekazu. Wiele osób w sobotę przyjechało tylko dla nich - słynny szwajcarski Samael, nie zawiódł. No bo jak tu zawieść, gdy gra się czarną muzykę od 1987 roku? Co prawda ostatni z 9 albumów pojawił się ładnych parę latek temu, ale panowie nie zapomnieli co to „muzyka ciemności", a udane makijaże, skrywające coraz głębsze zmarszczki panów w zacnym wieku, dopełniały całości. Jakaś siła wyższa musiała się chyba zdenerwować na te wybryki i „szatańskie" wersy, bo mająca zagrać na końcu Furia zaczęła od kłopotów technicznych – poszedł piec basowy, więc na scenę wyszli grubo po 1 w nocy. Ale katowicka formacja dała czadu – nie zawodząc organizatorów, którzy umiejscowili ją w roli gwiazdy na końcu stawki. Tym samym Metalmania 2017 przeszła do historii. Mogło być lepiej po 9 latach niebytu? No pewnie, że mogło. Bo frekwencja nie zachwyciła – około 3,5 tysiąca ludzi Spodka nie wypełni. Umiejscowienie sceny na korytarzu to wpadka, która nigdy się nie powinna zdarzyć... Nagłośnienie nie dotarło także do trybun, gdzie znajdowali się nieliczni fani. Więcej wpadek? No pewnie, choćby ta, że przed 21 sprzedano ostatniego hot-doga, fani zostali bez żywności, poza zewnętrznymi kilkoma food-truckami... No dobra, dość narzekania. Fani ciężkich brzmień mieli swoje święto, potrafili się bawić mimo wszystko. I z rozrzewnieniem wspominali dawne edycje festiwalu (ostatnia odbyła się 8 marca, 2008 roku w katowickim Spodku, a wystąpiły wtedy takie gwiazdy jak m.in. Megadeth, The Dillinger Escape Plan, Overkill czy Satyricon). A byli i tacy, którzy festiwalu nie opuścili od 1986 roku – od pierwszej, kwietniowej edycji. Pięknie wspominali Sepulturę, Megadeth, Paradise Lost, Cannibal Corpse... Tak, to były czasy. Niestety, to se ne vrati...

Nie wiem, nie byłem, ale podobniez jeśli chodzi o Samaela, to za większość aranży kultowych kawałków podobno należy im się solidny kop w cztery litery.

A mała scena zawsze jest w tym miejscu. Tak samo jest np. na Rawa Blues. Innego nie ma zwyczajnie.

romuald22 napisał(a):Ponawiam swą radość, że przed Deep Purple w tym roku będzie Monster Truck.
Posiadam ich dwie płyty. I odświeżyłem je sobie. Rokendrol jaki lubię.

I taki blues jest piękny.

Super MT baardzo mi się podoba, swietne granie znów odkryłem coś nowego

dhmegi napisał(a):https://www.youtube.com/watch?v=5zhu4umAID4

Nie dość, że gustuje Pani w kolarstwie to i w dobrej muzyce ?

Puszczę coś co moim zdaniem jest skróconą wersja manula do miłości cielesnej (cytat z niejakiego Eumira Deodato "Dodatki do miłosci cielesnej") Krótko pisząc slowly & distinctly

kocham harmonijkę całym sobą Gość jest niesamowity ! noga tupie i palce swędzą !




żaden metal martwy czy żywy nie dostarczy mi takich uniesień

Więc tak na początek dnia kilka informacji. Mianowicie do składu na Metal Hammer Festiwal dołącza zespół MYRKUR - (Myrkur to duński projekt, za którym stoi Amalie Bruun. Artystka w swojej twórczości inspiruje się zarówno drugą falą black metalu i taki zespołami jak Ulver czy Darkthrone, a także muzyką grupy Sigur Ros oraz post metalem. Projekt na swoim koncie ma EPkę „Myrkur”, która ukazała się w 2014 roku, rok później z kolei na rynku pojawiła się ich debiutancka płyta „M”. W swojej dyskografii mają również album koncertowy „Mausoleum” (2016).) :






Po ostatniej metalmanii przyjrzałem się twórczości Obscure Sphinx i po prostu szczenka mi się zbiera dalej z podłogi. Genialny koncert na MM i te "kocie" ruchy wokalistki o wokalu nie wspominając Można powiedzieć, że to taki odpowiednik szwedzkiego OPETH

bluesman napisał(a):

dhmegi napisał(a):https://www.youtube.com/watch?v=5zhu4umAID4

Nie dość, że gustuje Pani w kolarstwie to i w dobrej muzyce ?

Puszczę coś co moim zdaniem jest skróconą wersja manula do miłości cielesnej (cytat z niejakiego Eumira Deodato "Dodatki do miłosci cielesnej") Krótko pisząc slowly & distinctly

Dla jednych dobra, dla innych nie. To wszystko kwestia gustu.
Ale z Led Zeppelin trafiłeś w mój gust.
A to mój ulubiony utwór tego zespołu.


Nie przepadam za innymi wykonaniami niż oryginalne, ale to wykonanie z egipską orkiestrą ardzo mi przypadło do serca.

dhmegi napisał(a):...
Nie przepadam za innymi wykonaniami niż oryginalne, ale to wykonanie z egipską orkiestrą ardzo mi przypadło do serca.

To jest całkiem przyzwoite. Plant w dobrej formie i Page się nie nudzi.

Kiedy widzę wykonanie z orkiestrą to powraca mi jednak wspomnienie sprzed wielu lat kiedy Metallica nagrała w 1999 S&M.
Miałem wtedy wielokrotne "ciary" na grzbiecie. Potem inni poszli tą drogą i już nie było sensacji.

For Whom The Bells Tolls

Plant w solowej odsłonie. Stare i jakie piękne.

Big Log

Kashmir powiadasz ... fakt świetny utwór uwielbiam też taki inny i zjawiskowy

Decapitated z nowym teledyskiem jak i singlem. Poniższy teledysk jest zapowiedzią nowej płyty "Anitcult"

bluesman napisał(a):Kashmir powiadasz ... fakt świetny utwór uwielbiam też taki inny i zjawiskowy

Nie ma dźwięku w tym linku. Musiałam odsłuchać z innego. Faktycznie zjawiskowy.
Mało jest utworów Led Zeppelin, których nie lubię. Miałabym problem z podaniem ich tytułów.
Najmniej to mi się chyba podobają "Schody do nieba". Może dlatego, że bardzo okrzyczane.
A co powiecie na ten kawałek. Dla mnie jest rewelacyjny. Nawet Piotr Kaczkowski zaczerpnął z niego kawałek do czołówki swojej trójkowej audycji "Minimax, czyli minimum słów, maksimum muzyki". Chyba znacie.

Tak mnie dzisiaj bluesowo naszło.
Bobby Bland był pierwszym wykonawcą tego utworu


W międzyczasie było wielu innych wykonawców.
Ja jednak jestem zachwycona wykonaniem Beth Hart