Odrobina Dalmacji w lutym.

Magda O. napisał(a):Oooo, "Lonely Mountain" ( tak nazywam tą pojedyńczą górę niedaleko Sveti Rok) w śniegu... niecodzienny widok. Na szczęście za tunelem... zatunelowo

No tam było chyba najbardziej zimowo

"Pusta i oddychająca głęboko od turystów Chorwacja..." - marzenie
Zatunelowe widoki w zimowym wydaniu cieszą i zachwycają jeszcze bardziej. Po prostu bajka! Można szczerze zatęsknić
Czekam na dalsze wrażenia

Magda O. napisał(a):Oooo, "Lonely Mountain" ( tak nazywam tą pojedyńczą górę niedaleko Sveti Rok) w śniegu... niecodzienny widok.

Mnie też ten widok zszokował. Ja nazywam ją wulkanem.

PS: Uwielbiam relacje z posezonowej Chorwacji. Już nie mogę się doczekać kolejnej części.

Epepa napisał(a):... Już nie mogę się doczekać kolejnej części.

Już niedługo zacznie się to najpiękniejsze, jeszcze tylko dojechać do Splitu.

Sv. Rok zaczarował rzeczywistość: śnieg ustąpił miejsca zieleni, a zachodzące słońce pokolorowało nam widoki:



Szczególnie pięknie zrobiło się w kolejnym znanym miejscu - Odmorište Krka . Pierwszy raz jesteśmy tu podczas zachodu słońca. Wyskakuję z samochodu podekscytowana, wzruszenie ogarnia mnie ogromne. Zachodzące słońce, woda, kwitnący rozmaryn... wreszcie jest to na co czekaliśmy...






ale widzę, że mąż nie bardzo podziwia widoki, rozmawia przez telefon i wygląda na lekko zszokowanego, mówi krótko, że dzwoni nasz bank. Chwilę później siedzimy w aucie i oboje próbujemy pojąć co mogło się stać, że nasz apartament z Dubrownika zażyczył sobie .... prawie 1,5 tys euro za dwie noce . Rozmawiamy z panią z banku na trybie głośnomówiącym, karta została zablokowana (dlatego wcześniej Booking chciał potwierdzenia karty), pieniądze nie zostały pobrane. Pani dopytuje czy nie klikaliśmy w podejrzane linki, czy korzystaliśmy z niezabezpieczonego wi-fi. Hmmm, rezerwowaliśmy korzystając z wi-fi Oekotelu w Austrii, ktoś włamałby się nam do Bookingu? Masa myśli lata po głowie, ale nic nie umiemy sensownego wymyślić.

Ruszamy w drogę postanawiając, że jak tylko zajedziemy do Splitu skontaktujemy się z apartamentem w Dubrowniku i zobaczymy co dalej. Na szczęście nie opieraliśmy naszego wyjazdu na karcie kredytowej więc to nie było problemem.

Do Splitu dojeżdżamy już po ciemku, poddenerwowani sytuacją i trudnościami w znalezieniu miejsca parkingowego w końcu wchodzimy do apartamentu. Pierwszą noc samochód spędzi na płatnym parkingu obok naszego noclegu, trudno... rano poszukamy miejsca na spokojnie i przestawimy samochód. Teraz najważniejsze skontaktować się z naszym "luksusowym" (wszak rezerwowałam apartament z opisem "LUXURY" ) apartamentem z Dubrownika. Piszemy i od razu dostajemy odpowiedź: Nic nie wiedzą, w rezerwacji widnieje nadal kwota 90 euro za dobę i tyle powinniśmy zapłacić, nie wiedzą skąd ta duża suma. Czekają na nas za 3 doby i możemy zapłacić na miejscu. Mąż zmienia hasło do Bookingu, oddychamy głęboko i ruszamy przywitać się ze Splitem:







Jedząc pyszną pizzę kupioną "na kawałki" spacerujemy po pustym Pałacu Dioklecjana, 6 stopni ciepła odczuwalne jest przez nas co najmniej podwójnie, jest przyjemnie, spokojnie i cicho wśród tych wiekowych budynków.

Po powrocie do apartamentu odczytujemy wiadomość z Dubrownika. Pani od apartamentu sprawa nie dawała spokoju, przejrzała co mogła i znalazła przyczynę: wpisując kwotę miała na myśli chorwackie kuny, a system (już przecież po zmianie waluty ponad miesiąc) przyjął to jako euro . Kurtyna Villa Leoni oczekuje nas nie za miliony monet. Ufff

Hejka
I ja się podłączam do relacji
Cudna zajawka no i super że tunel zimno-ciepło nie zawiódł

Mój ulubiony odmiriste jakże inny niż w lipcu....

Stresu z luxury nie zazdroszczę.....

Przepiękne kolory i magiczne miejsce. O Odmorište Krka dowiedziałam się czytając relacje na forum i zawsze się tam zatrzymuję.

Nie zazdroszczę nerwowej sytuacji. Dobrze, że się wyjaśniło.

tony montana napisał(a):Hejka
I ja się podłączam do relacji
Cudna zajawka no i super że tunel zimno-ciepło nie zawiódł

Witaj

piekara114 napisał(a):Mój ulubiony odmiriste jakże inny niż w lipcu....

Stresu z luxury nie zazdroszczę.....

Nasz też ulubiony. Stres był, fakt... ale może bardziej byliśmy po prostu skołowani i nie umieliśmy tego pojąć.

piekara114 napisał(a):Mój ulubiony odmiriste jakże inny niż w lipcu....

Stresu z luxury nie zazdroszczę.....

Zupełnie inny, te rozmaryny i pustka

Split i Trogir - 2 lutego



Za oknem na różowo wstaje dzień, mąż idzie przestawić auto, co okazuje się być nie lada wyzwaniem. Wąskie uliczki upchane są samochodami, zaparkować udaje się dopiero koło muzeum morskiego, 500 m od apartamentu. Auto stoi bezpiecznie i za darmo, a w okolicy buszują tacy agenci:



W międzyczasie słońce wychodzi zza chmurek i dzień zapowiada się całkiem przyjemnie.


Bez planu żadnego ruszamy na spacer. Nogi prowadzą nas na tyły Pałacu Dioklecjana, witamy się z biskupem i jego paluchem i wchodzimy przez Złotą bramę na teren pałacu.







Uliczki puste, gdzieniegdzie ktoś spieszy załatwiać swoje sprawy, ale turystycznego ruchu absolutnie nie widać. Kręcimy się po uliczkach, zaglądamy do Ribarnicy







na plac Prokurative



Słońce grzeje coraz bardziej, rozpinamy kurtki i w końcu lądujemy na jednej z ławek na Rivie. Niektórzy Chorwaci jeszcze w rękawiczkach, ale również rozsiadają się w słońcu, to chyba jeden z pierwszych takich dni po ataku zimy, deszczach i wiatrach jakie były niedawno.







Kwiaty, błękit nieba, coraz cieplejsze powietrze i grzejące promienie słońca czego trzeba więcej umęczonym szarością, zimnem, pracą i problemami dnia codziennego ludzikom. Siedzimy i po prostu korzystamy z tej niespodziewanej wiosny.



a góry dzielnie trzymają Narnię na dystans

helen napisał(a):Kwiaty, błękit nieba, coraz cieplejsze powietrze i grzejące promienie słońca czego trzeba więcej umęczonym szarością, zimnem, pracą i problemami dnia codziennego ludzikom. Siedzimy i po prostu korzystamy z tej niespodziewanej wiosny.

Drugi dzień lutego , a na Twoich zdjęciach spokój , cisza , błogostan


Pozdrawiam
Piotr

Dokładnie tak. Nic więcej już nam nie było trzeba, no może dobrej kawy i jakichś kalmarów

Posiedzieli, porozkoszowali się chwilą i czas dreptać dalej. Nogi niosą w prawo od Rivy, nabrzeżem obok hotelu Ambasador aż do parku Sustipan. A w nim kolejna odsłona wiosennego Splitu: trawnik zasłany stokrotkami. Mieszkańcy spacerują, odpoczywają, biegają, ktoś robi zdjęcia, a my w zachwycie, radość bez granic... chłoniemy, zdejmujemy kurtki i cieszymy się ciepełkiem.












I pomyśleć, że całkiem niedaleko, za górami leży śnieg ...

Czas na kawę. Jakaś intuicja prowadzi nas do restauracji Adriatic. Jak się okazuje bardzo słusznie, stolik z widokiem, muzyka, pusto dookoła. Stoliki jakby obudzone z zimowego snu czekają na gości. Czy dostaniemy tu kawę? Może drogo będzie okrutnie?




Jest kawa (2 kawy z mlekiem: 5 euro )



Robi się coraz cieplej, w słońcu odczuwalne może z 20 stopni. Oprócz nas kilka stolików dalej dwie osoby na spotkaniu służbowym, komputer, dokumenty na stole i kawa. Gapimy się na góry w oddali, na morze, promy Jadrolinii, cóż innego robić...

helen napisał(a):granica słoweńsko-chorwacka objawiła się nam w podwójnie nieznanym wydaniu, w śniegu i bez odprawy granicznej.

Strefa Schengen zadziałała.

Pozdrawiam,
Wojtek

Normalnie czuję ten błogostan...
My w tym samym czasie byliśmy w Palermo i bardzo podobnie spędzaliśmy czas. Cudownie jest móc wyrwać się z ponurej, zimowej Polski w takie miejsca.