Od Zawoi do Zakynthos

lotnikwsk napisał(a):Pięknie
A SH20 da się osobówką dojechać do samej granicy czarnogórskiej tak bez hardkoru
Bo tak sobie myślę że można by pojechać od Żabljaka przez Mojkovać , Murino i Plav i od razu zaliczyć całą SH20

Witam! Odpowiadam. Da się tylko na ostatnich 500m. jest droga gruntowa, ale da się przejechać. Taka trasa to ciekawa opcja i z pewnością też kiedyś tak pojadę.

te kiero napisał(a):a gdzie konkretnie na mapie SH20 ten najwyższy pkt, ten winkiel?
rozumiem, że dalej jak na zdjęciach widać asfalt się skończył?


wraz z kolejnymi odcinkami trochę mi się miesza w planach, czy jechać w cywilizowane regiony EU czy w tą dzicz

PS. serek pewnie byśmy zaliczyli

Najwyższy punkt jest w połowie drogi z Koplik do Teth, dalsza droga prowadzi w dół i nie ma już asfaltu. Droga w sporej części jest zasłonięta lasem i nie ma już takich pięknych widoków. Obok knajpy kilka metrów dalej jest camping (nawet nasi tam pomieszkiwali), budowano tam również fajne domki. Z tego co mówili nam Polacy spotkani po drodze, domki miały być do zamieszkania już za kilka dni. Przełęcz jest klimatyczna, widoki przecudne i można byłoby tam posiedzieć dłużej, ale wygoniła nas burza z gradem. Pozdrawiam! Dziękuję za miłe komentarze! Steftes

Spadł deszcz i sypnęło gradem i chociaż krótko to zjazd znacznie się wydłużył. Dodatkowo autobus znacznych rozmiarów chciał wjechać na przełęcz i zablokował się na jednym z zakrętów.
Wracamy na camping, obiad i jezioro.


Po drodze jest tyle myjni samochodowych - trzeba skorzystać. Cena stała od kilku lat - 5E.

Kolejnym punktem w Albanii jest Berat.
Dojeżdżamy do jedynej rezerwowanej wczoraj ładnej kwatery w spokojnym miejscu niedaleko od centrum.


Pokoik nie jest duży, ale wzorowo utrzymany.

Jest wczesne popołudnie, idziemy na obiad. Na ulicach nikogo nie ma, ale co się dziwić - jest 39st. C.
Kelner w restauracji pokazuje nam miejsce pod klimatyzatorem.
Ciekawe na jak długo wystarczy schłodzenie.




Taką kawiarnię można wypatrzeć po drodze.


Jak widać - jest za ciepło na spacery.

Meczet Kawalerów z 1826 roku. Służył jako miejsce modlitwy i spotkań nieżonatym młodzieńcom z różnych cechów miejskich, którzy dorabiali pracując jako strażnicy nocni na targu miejskim.


Opuszczamy na chwilę dzielnicę Mangalem i przechodzimy na drugą stonę rzeki.





Miasto tysiąca okien w panoramie.


Idziemy dalej wzdłuż drogi obejrzeć Gorica Bridge - kamienny most z początku XVIII wieku.

Piekny kolor Osumi.



Na skale poniżej południowych ścian twierdzy, na stoku wzgórza zamkowego znajduje się Cerkiew św. Michała Archanioła ( z XIVw ).





Panorama miasta z mostu.


Wracamy do naszej kwatery z klimatyzacją przeczekać największy upał.

CDN.


Steftes.

-

Pięknie!

i co było dalej?

Dalej w ogromnym upale wracamy na kwaterę.




Widok z okna restauracji, w ktorej zatrzymaliśmy się na obiad.




W mieście teraz pustki, ale wieczorem, gdy wyszliśmy na spacer i kolację miałem wrażenie, że dla wszystkich ogłoszono alarm p-poż.
Ulice były pełne, muzyka, stragany. W restauracjach i barach ruch ogromny. Przychodzą widać całe rodziny.
Jedyny mankament to brak przykrywek od studzienek
w chodniku po którym szliśmy. A były dość spore kwadratowe dziury tak przynajmniej 50x50cm.

W kościele też pustki.



To już dzień następny czyli 11 lipca. Żegnamy się z przemiłymi gospodarzami i kierunek Gjirokastra.


"Gjirokastra jest jednym z dwóch albańskich (oprócz Beratu) miast-muzeów. Zawdzięcza to między innymi kamiennym domkom starówki, które są pokryte szarymi łupkami. Liczne uliczki są bardzo strome, dlatego też Gjirokastra zwana jest "Miastem Tysiąca Schodów". W 2005 roku miasto zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO."
Do miasta wjeżdżamy od północy i to był błąd. Przekonałem się jak się jeździ po tych wąskich i stromych schodach a przejechałem całe zabytkowe centrum.
Można było nie skręcać tak wcześnie do miasta z drogi SH4 lecz pojechać dalej do ronda. Prowadzi od niego świeżo zrobiona szersza droga z dwoma parkingami.

Kamienne uliczki Gjirokastry.


Po drodze przejeżdżalimy też obok twierdzy.

Tu widoki z parkingu przy drodze dojazdowej.




Pospacerujemy klimatycznymi uliczkami miasta.







Spora część starego miasta jest remontowana i pełno jest rusztowań.



Na posiłek gorąca musaka w barze hotelu Relax w wydaniu greckim i mineralna z lodem.

Trafiamy też do piekarni z burkami. Właściciel i sprzedawca chętnie pozuje, a dowiedziawszy się, że jesteśmy z Polski pokazuje nam wiszący na ścianie i oprawiony wycinek z polskiej prasy opisujący jego piekarnię jako najlepszą w mieście.

Burki z serem zawsze świeże i smaczne.


Zatrzymujemy się w sklepiku z pamiątkami.




Koronkowe obrusy i serwetki są piękne, ale też mają swoją cenę.

Rozmawiamy z właścicielami, którzy okazują się być Grekami.
Zapraszają nas do środka.


Żegnamy Gjirokastrę, bo dzisiaj w planie jeszcze kąpiel w Grecji i jedynym w swoim rodzaju promem koło Butrintu przeprawiamy się przez przesmyk wody i dalej do greckiej granicy w Konispolu.




CDN.
Pozdrawiam. Steftes.

Aż ma się wrażenie, że na tych zdjęciach powietrze drga z gorąca. Zajmująca relacja - trudno się oderwać a przecież nie dojechaliśmy jeszcze do Grecji. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy!

steftes napisał(a):To już dzień następny czyli 11 lipca. ...........................................
Pozdrawiam. Steftes.

Byliśmy wtedy w Qeparo czyt.:Ćeparooo=jeśli wiecie gdzie to!!!

steftes napisał(a):

"Gjirokastra jest jednym z dwóch albańskich (oprócz Beratu) miast-muzeów. Zawdzięcza to między innymi kamiennym domkom starówki, które są pokryte szarymi łupkami. Liczne uliczki są bardzo strome, dlatego też Gjirokastra zwana jest "Miastem Tysiąca Schodów". W 2005 roku miasto zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO."
CDN.
Pozdrawiam. Steftes.

Gjirokastro odwiedziłem ok.20 lipca, wracając do domu.
Pozdrowionka i i i
cz. na CDN

Darkos napisał(a):

steftes napisał(a):To już dzień następny czyli 11 lipca. ...........................................
Pozdrawiam. Steftes.

Byliśmy wtedy w Qeparo czyt.:Ćeparooo=jeśli wiecie gdzie to!!!
[quote="steftes"]


Mieliśmy to w planie dwa lata temu te miejsca, ale ostatecznie wylądwaliśmy w Himare - Villa Calliope

Pięknie pokazujesz Albanię ...chce się tam być.

-

Planuj Buber

Buber napisał(a):Pięknie pokazujesz Albanię ...chce się tam być.

Albania szybko zmienia się. Niedługo pewnie nie kupisz warzyw czy owoców na rondzie, a ruch samochodowy na SH20 i SH21 będzie jak na trasie Transfogarskiej. Kilka lat temu koniak Skanderberg kosztował 0,5l - 2E, 0,7l - 3E a teraz ceny są dwa razy wyższe.

steftes napisał(a):

Buber napisał(a):Pięknie pokazujesz Albanię ...chce się tam być.

Albania szybko zmienia się. Niedługo pewnie nie kupisz warzyw czy owoców na rondzie, a ruch samochodowy na SH20 i SH21 będzie jak na trasie Transfogarskiej. Kilka lat temu koniak Skanderberg kosztował 0,5l - 2E, 0,7l - 3E a teraz ceny są dwa razy wyższe.

smuteczek ale czas działa na naszą niekorzyść Świat prze do przodu.

Chwilę czekamy na prom, jest na drugim brzegu. Kolejki brak.


Przy okazji dowiadujemy się co tu można wyciągnąć z wody.




Wjeżdżamy na prom. Już parę lat temu korzystałem z niego, teraz jest w dużo lepszym stanie.






Podróż trwa krótko, ale jest czas zrobić fotki.
Dalej już prosto do campingu Kalami. Nie jest późno i możemy schłodzić się po gorącej Albanii.



Trasa dnia dzisiejszego to 307 km. Zatrzymaliśmy się tu tylko na jedną noc.
Jutro będziemy już na Zakynthos.



CDN.

Steftes.

Jest 12 lipca, niezawodna pogoda - ruszamy przez Artę do campingu Tsolis na Peloponezie.

Zajeżdżamy do Arty specjalnie po to aby zobaczyć jeden z najsłynniejszych starożytnych greckich kamiennych mostów z XVIIw, łączącego brzegi rzeki Arachthos. Budowla ta powstała jeszcze w czasach rzymskich i po dziś dzień osnuta jest przez liczne miejscowe legendy, podania oraz pieśni ludowe. Jedna z nich opowiada, że zbudowanie stabilnego mostu możliwe było tylko poprzez zamurowaniu w jednym z przęseł żony głównego projektanta i budowniczego. W przeciwnym przypadku każdej nocy fundamenty przeprawy zapadały się do rzeki i budowa zaczynała się od nowa. W latach osiemdziesiątych XX wieku most został poddany gruntownej renowacji. Po ostatnim remoncie most ma 145 metrów długości przy szerokości przekraczającej 3,70 metra.





Chwila odpoczynku i jesteśmy w Antirrio.
Lecz dzisiaj chcemy przepłynąć na Peloponez promem i zobaczyć słynny most z poziomu wody.
Dojeżdżamy do przystani obok twierdzy, lecz teraz prom odpływa z drugiej strony mostu.

Sprawnie przejeżdżany na drugą stronę i jako przedostatni łapiemy się na prom.
Wjazd tyłem w taką szczelinę przy złożonych lusterkach. Jest niedobrze, nie mogę wysiąść z samochodu i nic nie zobaczę.
Oddaję aparat żonie i czekam na koniec rejsu.
Takiej sytuacji nie przewidziałem.


I co tu mówić, zdjęcia bardzo dobre - żona fotografa jest też fotografem.







Teraz spokojnę mogę wyjechać.


I zrobić zdjęcia z drugiej strony.


Mieliśmy zamiar zatrzymać się na campingu Tsolis, ale pokoje miały cenę wygórowaną i plaża taka sobie.

Pomykamy więc do Kilini na prom.



Z marszu kupiliśmy także bilety powrotne, bez daty, ale za to sporo tańsze - 40E w jedną stronę ( 2osoby + auto).


Godzinka relaksu na pokładzie.


Uwielbiam ten kolor wody.


Na promie trwa ciągła sesja fotograficzna


Trochę też wiało.






Bliźniaczy prom płynie do Kilini.

Dopływamy do wyspy. Prom dość długo manewruje.




I tak po 12 dniach docieramy do celu podróży.





Jest parę minut po 16, spokojnie dojedziemy do campingu Zante.

Dostaliśmy to samo miejsce przy basenie co dziewięć lat temu.
Co tu się zmieniło?




CDN.

Pozdrawiam wszystkich.

Steftes

Po dzisiejszych nartach ogrzewam się przy twoich świetnych zdjęciach
Od kempingu 'Kalami' zaczynała się nasza przygoda z Grecją..., ehhh... 2002...
A i basen 'Zante' znajomy

Pozdr
W.