Od Wenecji po Kotor przez ukochaną CRO - Wakacje 2011

plessant napisał(a):

Jacek B napisał(a):
Ja na zwiad wysłałem syna, potem ja, a na końcu za rączkę wziąłem żonę.
Wreszcie pochodziliśmy trochę trzymając się za ręce.

Chorwacja ma coś w sobie my pojechaliśmy w podróż poślubną z 23 letnim synem

i też syna na zwiady wysyłałeś?
A co podróży poślubnej - po odnowieniu ślubu rozumiem

Miecia napisał(a):
i też syna na zwiady wysyłałeś?
A co podróży poślubnej - po odnowieniu ślubu rozumiem

Na zwiady to wszyscy pojechaliśmy, bo Chorwacji byliśmy pierwszy raz

Pocieszę Cię, nasze pierwsze spotkanie z wodospadami KRK, też mieliśmy podczas pierwszego pobytu
Przy drugim byliśmy już przygotowani

plessant napisał(a):

Jacek B napisał(a):
Ja na zwiad wysłałem syna, potem ja, a na końcu za rączkę wziąłem żonę.
Wreszcie pochodziliśmy trochę trzymając się za ręce.

Chorwacja ma coś w sobie my pojechaliśmy w podróż poślubną z 23 letnim synem

Wniosek stąd wypływa jeden, jak do Cro to obowiązkowo z synem.
We wrześniu Junior na 18-kę, a żona na ** (wciąż piękna i młoda) zrobili prawo jazdy. Więc w kolejne wakacje zatrzymamy się gdzieś aż się boję.

Oj, ale będziecie szaleć!!!!!!!

Część 16 - Split

Tradycyjnie po dwóch dniach plażowania przerywanego tylko na wizyty w lodziarni, czas na kolejną wycieczkę.
Po otwarciu kajecika żony okazało się, że przyszedł czas na zwiedzanie Splitu.
Powiem szczerze, nie byłem zbyt szczęśliwy i mówię do żoneczki, po co do Splitu Tam będą nudy i nic ciekawego, jakieś blokowiska, starówka i masa ludzi.
Bardzo się myliłem, oj bardzo.
Wyjazd jak zwykle wczesnym rankiem. Po drodze wizyta na stacji benzynowej, krótkie śniadanko, siusiu i dalej w drogę.

Do Splitu dojeżdżamy ok. 9.




Kierujemy się do centrum.


Mimo wczesnej pory są spore problemy z zaparkowaniem, przynajmniej przy samej promenadzie.
Na szczęście ktoś akurat zwalnia miejsce, więc szybciutko się wciskamy.
Plecak na plecy, kamera w rękę i w drogę.






Promenada powala na kolana, jest przepiękna.




Tuż obok masa kafejek i restauracji.




Rzut oka na port.
















Docieramy do targu rybnego, gdzie sprzedający chcą wcisnąć nam swój świeżutki towar.














Dla zainteresowanych adres.








Zaglądamy też do rzeźnika.






I do fryzjera, który do złudzenia przypomina tego z amerykańskich filmów.


C.D.N.

Czekam na ciąg dalszy
Split akurat bardzo przypadł mi do gustu, szczególnie wieczorkiem.

Oglądając Twoje zdjęcia poczułem głód , pomimo że święta dopiero minęły i kolację właśnie zjadłem . . .

Fajnie się z Wami wspomina


Pozdrawiam
Piotr

Przez to jedzenie Jacka - jutro robię cevapcici
Dłużej nie wytrzymam

W Dubrowniku też jest taki "prawdziwy" fryzjer. Ilekroć tam jestem, nie mogę tą uliczką nie przejść i nie zaglądnąć do środka. Niesamowicie klimatyczne miejsce.

Sprawiacie, że wyglądam przez okno z uśmiechem.

Część 17 - Split C.D.

Po chwili spędzonej na targu rybnym, ruszamy dalej.


Wąskie uliczki Splitu, baaardzo wąskie.














Krótka chwila na lody, w naszej ocenie te z Kleku są smaczniejsze







Chwila muzyki.




A to katedra św. Dujama, na szczyt której wchodzi tylko żona i syn, ja dezerteruje.






Siedząc sobie na dole podziwiam urodę Chorwa...cji


I sztukę również.




Zdjęcia z wieży zrobione przez mojego syna.




Wysoko.




Coraz wyżej.






Gdy oglądałem zdjęcia zrobione przez syna to żałowałem, że z nimi nie poszedłem. Ale jak zobaczyłem schody, to szybko przestałem żałować.




A to ja na dole, oczywiście w zbliżeniu.




















Szczyt zdobyty
















Po zejściu na dół moją żonę aresztowano za to, że zostawiła mnie na dole


Wykupiłem ją za całe 10 kun.


Nawet nie podziękowała.


C.D.N.

Wiesz Jacku, ja też bym się wycofała ze względu na schody. Byłam w Splicie 2 razy ale nie pokusiłam się zawlec na wieżę. Z jednej strony szkoda, bo widoki zaje....fajne

Co do wieży tej w Splicie.... Nie każdy doczyta kartkę, że wejście jest na własną odpowiedzialność
Tzn podczas wiatru tam okropecznie buja.
Ja mam lęk wysokości, to nie było mowy o wejściu, ale widziałam jak inni bladzi schodzili

Jakie to szczęście, że jest to forum.
Siedzimy sobie w domku, przy piwku, czy jak kto chce i ani się człowiek obejrzy, a już jest na jakiejś górze, nad morzem, a i po schodach wejdzie w tym czasie i popatrzy sobie w dół.
A jak by wypił za dużo, to i schodzić na dół nie musi.


DLA WSZYSTKICH KTÓRZY TU ZAGLĄDAJĄ, I TYCH KTÓRZY JESZCZE ZAJRZĄ