Od Wenecji po Kotor przez ukochaną CRO - Wakacje 2011

Ewa i Piotr napisał(a):W tym roku obserwowaliśmy jak zawinął ogromny statek na Korculę i jak mróweczki rozbiegli się po starówce cykając fotki.A tak serio to chyba każdy z nas chciałby tak na emeryturze sobie jeździć i zwiedzać ...

Ja w 2011 w Plitvicach też widziałam takie mróweczki z aparatami, nie wiem tylko, czy to turyści z Japonii byli, ale jacyś tacy skośnoocy
Strasznie mi się pchali w kadr - zawsze wybierali to samo miejsce do robienia fotek co i ja.
Ale jakieś młodziaki to były, nie żadni emeryci.

Gosia i Marek napisał(a):fajna relacja:)

Wielkie dzięki

Miecia napisał(a):Ale jakieś młodziaki to były, nie żadni emeryci.

Oni tylko tak wyglądają, to po sushi

Jacek B napisał(a):

Gosia i Marek napisał(a):fajna relacja:)

Wielkie dzięki

Miecia napisał(a):Ale jakieś młodziaki to były, nie żadni emeryci.

Oni tylko tak wyglądają, to po sushi

Kurczę, ja też lubię sushi - jak będę więcej tego jadła to się odmłodzę!

Część 19 - Split C.D.

To już ostatnia porcja fotek ze Splitu.

Prawy do lewego, wypij kolego...
Tego pana chyba wszyscy znamy.


Jak Split to nie mogło zabraknąć Hajduka.
Pamiętam jaką lekcję futbolu dali stołecznym piłkarzom parę lat temu.
Oj bolało, bolało


















Na kino oczywiście nie było czasu.


Tego palucha, też chyba wszyscy znają...


a to instrukcja obsługi w wykonaniu mojej żony


i właściciel wymienionego wyżej palucha.




























Mijamy bazarek z pamiątkami...




i wracamy na coraz bardziej zatłoczony parking.




To już koniec wycieczki.
Trochę zmęczeni, ale bardzo zadowoleni wsiadamy do auta.


Wyjazd ze Splitu.
W lewo W prawo Do Kleku Nieee dzień się jeszcze nie skończył...


kierunek...


C.D.N.

Takie fajne, znajome klimaty, aż miło popatrzeć.
Pozdrawiam Jacku i czekam sobie na ciąg dalszy.
Lepiej jest mi czytać, niż pisać

Miecia napisał(a):Takie fajne, znajome klimaty, aż miło popatrzeć.
Pozdrawiam Jacku i czekam sobie na ciąg dalszy.
Lepiej jest mi czytać, niż pisać

Ogromnie się Mieciu cieszę, że w te szare i ponure dni mogę Ci sprawić choć troszkę radości.

Pozdro

Fajny ten Split w Twoim wykonaniu,ciekawa relacja,dużo zdjęć miło się czyta i ogląda
dawaj dalej, nie przestawaj- czekamy

Też czytamy-nie ma to jak słoneczne wspomnienia , gdy za oknem wichura i deszcz .Pisz dalej-od razu cieplej

Jacek B napisał(a):

Miecia napisał(a):Takie fajne, znajome klimaty, aż miło popatrzeć.
Pozdrawiam Jacku i czekam sobie na ciąg dalszy.
Lepiej jest mi czytać, niż pisać

Ogromnie się Mieciu cieszę, że w te szare i ponure dni mogę Ci sprawić choć troszkę radości.

Pozdro

Troszkę radości i troszkę chorwackiego ciepełka wnosisz do naszych domów i serduszek. Jakoś łatwiej przetrwać tą naszą zimo-jesień
Byle do wiosny, a może lata

barsa napisał(a):Fajny ten Split w Twoim wykonaniu,ciekawa relacja,dużo zdjęć miło się czyta i ogląda
dawaj dalej, nie przestawaj- czekamy

Ewa i Piotr napisał(a):Też czytamy-nie ma to jak słoneczne wspomnienia , gdy za oknem wichura i deszcz .Pisz dalej-od razu cieplej

Miecia napisał(a):Troszkę radości i troszkę chorwackiego ciepełka wnosisz do naszych domów i serduszek. Jakoś łatwiej przetrwać tą naszą zimo-jesień
Byle do wiosny, a może lata

Część 20 - Modro Jezero
Ze Splitu wyjeżdżamy około 13 i kierujemy się na Imotski, gdzie znajdują się dwa przepiękne jeziora Modro i Cverno Nas interesuje tylko to pierwsze do którego można zejść i zażyć w nim kąpieli. Cverno z tego co wiemy można podziwiać tylko z góry

Na początek parę widoczków widzianych z okna samochodu.








Nawigacja doprowadziła nas bezbłędnie do centrum miejscowości, gdzie po krótkiej konsultacji z mieszkańcami udaję się nam znaleźć cel podróży.


Auto zostawiamy na bezpłatnym parkingu.


Pierwsze widoczki są bardzo obiecujące






Taka droga prowadzi prawie do samego jeziora.




A to ciąg dalszy drogi widziany z góry.
Muszę przyznać, że gdy spojrzy się na jezioro z góry to wydawać by się mogło, że droga do niego jest bardzo długa, trudna i zajmuje sporo czasu.
Mieliśmy nawet chwilę zwątpienia czy schodzić, ale moja żoneczka szybko mnie zmotywowała do zejścia na dół










Patrząc w dół nie mogę się doczekać kiedy dotrę do celu


















Na szklaku turystów praktycznie zero, co jakiś czas mijamy tylko małe grupki młodych Chorwatów, którzy niczym kozice górskie omijają główną drogę idąc na skróty








Schodzimy coraz niżej, a droga nie przysparza większych trudności, delikatny wiaterek daje ulgę od słońca






Rower
To chyba zły pomysł.
Niektórzy chyba przecenili swoje umiejętności i potem musieli pchać swoje pojazdy










C.D.N.

Co do rowerów - pewnie fajnie się zjeżdżało
Ale zdradź tajemnicę jak z podejściem
Ja już na sam widok Twoich fotek dostałam wielkich oczu ze strachu

Miecia napisał(a):Co do rowerów - pewnie fajnie się zjeżdżało
Ale zdradź tajemnicę jak z podejściem
Ja już na sam widok Twoich fotek dostałam wielkich oczu ze strachu

Właśnie. Ile trwa spacer do jeziora

W dól ok, ale potem pod górkę -chyba dwa razy tyle -to podobnie jak nad Morskie Oko-tyle,że na odwrót tam idzie się wolniej , a potem z górki...Ale jeziorko bardzo urokliwie wygląda.

Miecia napisał(a):Co do rowerów - pewnie fajnie się zjeżdżało
Ale zdradź tajemnicę jak z podejściem
Ja już na sam widok Twoich fotek dostałam wielkich oczu ze strachu

Mieciu strach ma wielkie oczy
Patrząc w dół też myślałem, że zejść, a już co gorsza wrócić będzie ciężko.
Ale to tylko złudzenie, zapewniam Cię, że bez żadnych problemów dała byś sobie radę.

plessant napisał(a):Właśnie. Ile trwa spacer do jeziora

Spacer jak dobrze to ująłeś trwał około 30 min. w dół i 40 min. pod górę

Ewa i Piotr napisał(a):W dól ok, ale potem pod górkę -chyba dwa razy tyle -to podobnie jak nad Morskie Oko-tyle,że na odwrót tam idzie się wolniej , a potem z górki...Ale jeziorko bardzo urokliwie wygląda.

Do Morskiego Oka szliśmy co prawda parę ładnych lat (kilogramów) temu, chyba w 1999 i pamiętam, że nieźle się zmęczyliśmy. Zejść nad Modre jezioro to pikuś w porównaniu do trasy na Morskie Oko, nie da się tego porównać.
Mnie się wydaje, że czasami trudniej jest schodzić na dół niż wchodzić pod górę, i tak jest chyba na trasie do Modrego jeziora.