Od Plitvic po Mostar.

Pozostalo jedynie 15 minut do wyplyniecia z portu. Powrot na Salvator waskimi uliczkami.
W porcie. Hmmm... jak to chociaz minutke nie skorzystac z tak kuszacej wody?:)







W drodze powrotnej majtek okretowy wyglupia sie w takt miejscowych rytmow z glosnika pokladowego.





Pod fartuszkiem kryje sie wielki penis, ktorym sie zabawial majtek. Ta czesc "wystepu" chyba nie spodobala sie za bardzo rodzicom malych dzieci, ktore tez ogladaly popisy.



Wycieczka Salvatorem na wyspe Brac powoli sie konczy. Jeszcze kilka minut na morzu i bedziemy w Omiszu.















Ogolne wrazenia z fish picnicu. Wycieczka mila, troche niezorganizowana do konca. Kupujacy bilety nie sa calkowicie poinformowani o dwoch programach.

Jeden z nich przewiduje:
Omisz - Supetar - Postira - Omisz (9:00 - 16:15)
Trzy godziny w Supetar.
Godzina w Postira.
Obiad na statku o 12:30.

Drugi program to:
Omisz - Bol (start busem z Supetar) - Postira - Omisz (9:00 - 16:15)
Trzy godziny na zlotej plazy w Bol
Jakas wzmianka o safari
Godzina w Postira.
Obiad na statku o 14:15.

Kto nie jedzie na Bol, zbiera po dupie, bo nie wie wczesniej, ze musi czekac na obida na statku az kolejna grupa wroci na poklad.
Jedzenie "takie sobie", brak ajvaru do cevapcici.
Poczestunek rakija konczy sie na poczatku rejsu kilkoma kroplami w plastiku.
Muzyka na statku - chyba jej praktycznie brak.
W skali dziesieciostopniowej, organizacja na cztery 4/10.
Pomijajac wszystkie niedogodnosci, wycieczka super, Supetar i Postira piekne miejsca. Przyszle chorwackie wakacje na pewno bede planowal z uwzglednieniem wyspy Brac.

Do nocy jeszcze kawal czasu wiec szkoda go spedzic w domu. Szybko biore prysznic i dreptam po raz juz n-ty chodnikiem Duce - Omisz.
Tym razem nie na starowke ale na lewa strone Cetiny. Bedac na twierdzy Mirabela, zauwarzylem cos na wzgorzu, na drugim brzegu rzeki.
Wzgorze znajduje sie zaraz przy ulicy prowadzacej do miejscowosci Gata, przy campingu Lisicina http://www.ac-lisicina.hr/ponuda-pl.html
Na szczyt prowadza schodki, a w zasadzie kamienie wychodzone przez turystow. Wdrapuje sie aby zobaczyc cos, co dalej nie wiem jak sie nazywa, kto wybudowal i w jakich latach. Na pewno sa to pozostalosci wojskowe. Swiadczy o tym porzadna betonowa konstrukcja i nieduze okienka strzelnicze.
Cala budowla, podobnie jak ta przy wejsciu na Mirabele, ma ksztalt okragly i plaska korone.









Wewnatrz jest drewniana drabina prowadzaca wyzej... nie wszedlem.



Elementy murow zapewne obronnych.







Kolejny maly betonowy budynek.



Ze szczytu, przy promieniach zachodzacego slonca, roztacza sie widok na Omisz, twierdze Mirabela i podobna budowle u jej stop.

Wieczorkiem, saczac kawe w campingowej restauracji, przypominam sobie o czyms, co ladnie opisane bylo w ktorejs z relacji.
Flinston restauracja Kremenko.
Chyba wsiade w samochod i poszukam tej konoby. Znajduje sie jedynie 11 kilometrow od Omisza. Za mostem na Cetinie w lewo, jeden tunel, drugi tunel, wzdluz kanionu Cetiny. O godzinie 21 jest juz ciemno, niewiele mozna dostrzec. Przejezdzam kolo punktow ze splywami kajakowymi i raftingiem, mijam Radmanove Mlinice i wspinam sie w gore. Droga jak na Sv. Jure ale calkowicie po ciemku. Ok, jest drogowskaz, jeszcze trzy kilometry. Ten dystans wydaje sie byc mierzony w milach morskich, ciagnie sie i ciagnie w nieskonczonosc. W koncu dojezdzam i zaczynam sie denerwowac, ze wybralem to miejsce na odwiedziny w nocy.
Domy w skalach, zapadle budynki, cos dla mnie ale w dzien:(((
Jestem na miejscu, Flinston restauracja Kremenko.









Niestety bardzo kiepskie zdjecia, bo aparat w ogole nie radzi sobie w ciemnosciach.
Super restauracja w drewnianym Flinstonowskim stylu. Czesc budynku znajduje sie w skale.









Rybki zywe, nie z drewna i wspolczesne.



Wyborne menu, przemila obsluga, wiekszosc stolikow zajetych.









Samochod chyba Freda:)





Pokoje Flinstonow.











Nawet papier toaletowy jest z drewna:)



Kolo polnocy koncze biesiade i kretymi drogami, mijajac dziwne cmentarzysko starych samochodow, jade do domu.



Ide spac, bo umre.