Od Pagu po Dubrovnik, czyli Dalmacja 2013

anakin napisał(a):

Mikromir napisał(a):Co tu dużo mówić. Wystarczy rozwiązać zadanie jak z książeczek mojej czterolatki - przypatrz się obrazkom i znajdź różnice:

Ja tam nie widzę żadnej.

Wiem, że zdjęcia nieostre, ale nie trzeba mi tego tak dosłownie dawać do zrozumienia...




Ale jak różnic nie widać, to może znaczy, że niepotrzebnie tak unikasz tej Makarskiej Riwiery... Pag już dobrze znasz... Metajna coraz sławniejsza, też niedługo pewnie jak Makarska będzie... Czas ruszać dalej...

Czytam sobie pewien równoległy wątek, a tam się straszne rzeczy dzieją
Pogrom jakiś, po prostu... Już wiem, czemu niektórzy z żółtymi ozdobami latają... albo z czerwonymi już nie latają...




Teraz boję się, że coś politycznie niepoprawnego napiszę i też mnie taki los spotka...

No to będę już pisać grzecznie, że wszystko mi się podoba. Bo czemu ma się nie podobać?

Idziemy rano na plażę, a jakże. Bo piękna jest. Jak wszystko w Chorwacji przecież. Kamienie śliczne, takie jaśniutkie i okrągłe... Woda przejrzysta... Jeżowców nie widać... A miejsca dla każdego tyle, że hej! Prawie cały metr luzu wokół naszego obozowiska mamy... na początku. Słonko świeci... Morze szumi... Dzieci wokół radośnie porykują... Co jakiś czas ktoś obok przebiega robiąc nam milutki prysznic morską wodą, bo upalnie przecież jest... Regularnie między ręcznikami przeciska się jakiś troskliwy młodzieniec wołając głośno (żeby wszyscy głodni usłyszeli): kukuruz
Tak się miło i swojsko zrobiło nagle... Władysławowo mi się przypomniało... I Świnoujście też...
No błogo po prostu jest...

Żeby nam za długo tak dobrze nie było (bo od nadmiaru szczęścia człowiek ponoć głupieje) po sjeście poobiedniej nie idziemy na plażę, tylko w kierunku wręcz przeciwnym - w górę, pieszo do Starej Podacy. Można też oczywiście samochodem, ale jeszcze byśmy za wcześnie wrócili i dzieci chciałyby na plażę kolejny raz...



Gornja Podaca opustoszała całkowicie po trzęsieniu ziemi w 1962 roku. Teraz jest atrakcją turystyczną objętą opieką państwa, sporadycznie odbywają się tam festyny, powoli remontowane są domy i w jednym można już nawet wynajmować apartamenty, jak ktoś lubi mieć z plaży daleko i pod górkę.

Idziemy podziwiając po drodze widoki.



Docieramy do miejsca, gdzie jest parę spokojnych kwater...



...Idziemy dalej robiąc przy okazji zapasy liści laurowych. W oddali kusi nas półwysep Peljesac.



Już niedaleko...



Wreszcie jesteśmy w starej wiosce. Tuż przy wejściu ktoś stuka młotkiem - kolejny dom jest remontowany.

Wioska jest niesamowita. W większości kamienne ruiny porośnięte pnączami, zawalone dachy, gdzieniegdzie walają się sprzęty codziennego użytku porzucone przez mieszkańców. Jednocześnie widać, że coś się tu czasem dzieje. Kościół zadbany, odbywają się w nim niekiedy nabożeństwa. Niektóre budynki są w lepszym stanie, wykorzystywane pewnie w czasie imprez i festynów.
Spokój... Cykady... Zieleń wciskająca się każdym otworem...














Zbliża się wieczór. Nasyciwszy się atmosferą tego miejsca i widokami roztaczającymi się z góry, wracamy...

Znajoma okolica, miło powspominać...

Danka, świetna relacja!
Pag bardzo lubię, chociaż nic tam nie ma

A w okolicach Podacy (właściwie w jej dzielnicy zwanej Kapeć ) byłam jeszcze wczoraj rano. Też spędziliśmy kilka dni na obrzeżach Makarskiej Riviery, wracając z Hvaru.

Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy

maslinka napisał(a):A w okolicach Podacy (właściwie w jej dzielnicy zwanej Kapeć ) byłam jeszcze wczoraj rano.

Witaj Maslinko, cieszę się bardzo, że tu zerknęłaś.

Przechodziliśmy przez Kapeć w drodze do Zaostroga, czyżbyś zatrzymała się na kampie Uvala Borova?

Czekam na Twoją tegoroczną relację.

Mikromir napisał(a):Przechodziliśmy przez Kapeć w drodze do Zaostroga, czyżbyś zatrzymała się na kampie Uvala Borova?

Dokładnie, Uvala Borova

Postaram się jutro zacząć relację...

bursztyn napisał(a):Znajoma okolica, miło powspominać...

Bywaliście w samej Podacy, czy gdzieś w okolicy?

Danuśka wiem, że nie powinno się fot cytować ale, przy dwu zaliczyłam opad szczęki...
Cuuudne som...
Ta:

Mikromir napisał(a):Z jej szczytu widzimy...

... i ta:

Mikromir napisał(a):

Anai napisał(a):
Cuuudne som...

Serdeczne dzięki, Ann.
Podnosisz mnie na duchu.

Jeszcze się kiedyś nauczę ostrzejsze zdjęcia robić - na razie zostaje smarowanie monitora musztardą .

Mikromir napisał(a):Jeszcze się kiedyś nauczę ostrzejsze zdjęcia robić - na razie zostaje smarowanie monitora musztardą .

Nie przesadzaj - ostre som jak żyletki z Polsilvera... serio, serio
... a ten turkus na zdjęciu z Trogiru po prostu powalający jest

Anai napisał(a):Nie przesadzaj - ostre som jak żyletki z Polsilvera... serio, serio
... a ten turkus na zdjęciu z Trogiru po prostu powalający jest

..potwierdzam , są ostre można monitor skaleczyć
...... tak po prostu są super

Tak gwoli historycznej dokładności, to filmy o Winnetou są produkcji jugosłowiańsko-włosko-niemieckiej (NRF). Enerdowcy (z Rosjanami, Rumunami) w tym czasie również kręcili podobne filmy, np. Unkas - ostatni Mohikanin, lecz nie umywały się do Winnetou. Nie były kręcone w Chorwacji

Mikromir napisał(a):

Fajna fotka.

Pozdrawiam

Ann, mervik, Jacek - dziekuję
Będzie mi się dużo przyjemniej pisać relację.