Od lądowego szczura do Kapitańskiej Baby – 15 lat ewolucji

napisał(a) **pavlo** » 23.01.2021 20:10

Kapitańska Baba napisał(a):
maslinka napisał(a):Ja bym tam na pewno nie wlazła Nie wiem, czy mam lęk wysokości. To zależy od sytuacji, ale przy takiej ekspozycji, nie dałabym rady.
Podziwiam Kapitana

Kapitan poszedł - brawa dla Niego. Ale żebyś widziała mechanika pogoriowego jak sie tam wspinał. Miałam wrazenie że po prostu jest wciągany na górę Kilka sekund i siedział okrakiem na topie masztu coś tam naprawiając

Mając za sobą wiele lat latania na szybowcach, samolotach, paralotniach i skoki spadochronowe tudzież, to powiem tak;
O ile to co powyżej nie było nigdy dla mnie czymś, co mnie przestraszyło, to wleźć na taki maszt, czy stanąć na krawędzi bloku 4-ro piętrowego, to nie dla mnie !!! Po prostu bym tam nie wlazł

Mam jakieś inne czucie wysokości i przestworzy :oczko_usmiech:

napisał(a) **Chris_M** » 23.01.2021 20:17

Ponieważ prawdopodobnie ten wątek jest głównym miejscem na Forum gromadzącym żeglarzy, więc pozwolę sobie na taką małą prywatę
szukam-wspolnika-do-podzielenia-tygodniowego-czarteru-jachtu-t56130.html

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 24.01.2021 13:39

piotrf napisał(a):Przy takiej wysokości masztu i ilości "sznurków" zapewne wystąpiłyby opory przy wchodzeniu
Kiedyś , dawno temu ( jeszcze w ubiegłym wieku ) konserwowaliśmy ramki okien biurowca na wysokości 48 m . . . potem dowiedziałem się , że fokmaszt i grotmaszt Daru Młodzieży jest o 1,5 m wyższy . Dzisiaj wysokość chyba już nie dla mnie
Co do mechanika - taka praca . . . nie dla każdego

Pozdrawiam
Piotr

Niezły jesteś

48 metrów

Powiem Ci Piotrze że u mnie to dziwne jest - w górach się nie boję ale gdy tylko nie mam stałego gruntu pod nogami - jak na drabinie czy tych rejach - dostaję paniki i za nic nie pójdę :roll:

Tak więc - wielki szacun za te okna

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 24.01.2021 13:47

Chris_M napisał(a):A na dawnych żaglowcach nie znano takich wynalazków jak pasy bezpieczeństwa!
Ciarki po grzbiecie mi chodzą na samą myśl o konieczności refowania górnych żagli przy nagłym wzroście siły wiatru!

Nawet nie mów

Wiele istnień znikło z tego świata przy tej czynności :cry:

Upadek - nawet jeśli przeżyłeś i tak oznaczał śmierć :cry:

Tak się zastanawiam - czy ci dawni żeglarze musieli biegać po rejach czy zostawiali zwinięte ale niesklarowane żagle. Choć myślę że musieli je klarować - wiszące luzem pd drzewcem mogły byc zbyt łatwo zniszczone przez wiatr....

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 24.01.2021 13:53

pavlo napisał(a):Mając za sobą wiele lat latania na szybowcach, samolotach, paralotniach i skoki spadochronowe tudzież, to powiem tak;
O ile to co powyżej nie było nigdy dla mnie czymś, co mnie przestraszyło, to wleźć na taki maszt, czy stanąć na krawędzi bloku 4-ro piętrowego, to nie dla mnie !!! Po prostu bym tam nie wlazł Mam jakieś inne czucie wysokości i przestworzy

Ty to i tak szalony jesteś

O ile samolot - nawet mały jest ok tak już paralotnia, szybowce czy spadochrony budza we mnie przerażenie

W życiu, za nic nie wyskoczyłabym z kawałkiem szmaty z lecącego samolotu!!!!

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 24.01.2021 14:20

Chris_M napisał(a):Ponieważ prawdopodobnie ten wątek jest głównym miejscem na Forum gromadzącym żeglarzy, więc pozwolę sobie na taką małą prywatę
szukam-wspolnika-do-podzielenia-tygodniowego-czarteru-jachtu-t56130.html

Trzymam kciuki za znalezienie wspólnika!
Fajny pomysł taki podział

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 25.01.2021 09:18

Niektórzy popijają pierwsze piwo siedząc na rufie.

Jest też czas na wygłupy fotograficzne – każdy przecież chce mieć zdjęcie w wielkiej pajęczynie.

Niektórzy zostali pod pokładem – posiadali przy stoliku i patrzą na te biedną butelkę...

No podnoś dziewczyno ten kieliszek...nie widzisz że inni czekają??

Zdrowy rozsadek nakazywał się położyć ale emocje nie pozwalały.

Długo kręciliśmy się i po mieście i po nabrzeżu i po pokładzie oraz pod nim.

W końcu jednak zmęczenie wszystkich dopadło.

Przecież jutro też jest dzień.

Koje czekają.

Na większość – te w kubryku na dziobie.

Na nas – burżujskie oficerskie.

Trzeba sprawdzić jak będzie nam się spało w takich luksusach!!

Przedtem jeszcze tylko wieczorna szybka toaleta – i tu zdziwienie.

Eleganckie łazienki, kabiny prysznicowe – tylko dlaczego one mają tylko połowę drzwi???

Prysznica nie da się zamknąć!!!

Te kabiny są takie klasyczne, zasuwane na dwoje skrzydeł drzwi – ale maja tylko po jednym skrzydle!

Od razu wyjaśnię to co stało się jasne później – kabiny mają pojedyncze drzwi aby nie tłukły się na falach co mogłoby skutkować pobiciem szyb.

Przy pojedynczych drzwiach nic o nic nie uderza, drzwi prysznica są absolutnie bezpieczne.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 26.01.2021 10:09

Pierwszy poranek na pokładzie Pogorii zachęca nas do wstania słońcem i ciepłem.

Wachta gospodarcza już przygotowała śniadanie – na szczęście w naszej kajucie nic nie słychać, jesteśmy bardzo daleko od mesy i jej hałasów.

Budzimy się wypoczęci, autokarowe zmęczenie poszło w niepamięć.

Szybko ubieramy się, biegniemy na śniadanie – tu zaskoczenie.

Jedzenie jest dużo smaczniejsze, bardziej różnorodne i w ogóle lepsze niż na Zawiszy.

Świeże pieczywo, kilka rodzajów wędlin, serów, ogrom warzyw na stole każdej wachty.

Do tego gorąca herbata.

Jest super.

A po śniadaniu wreszcie nadchodzi chwila na którą wszyscy czekają – wychodzimy w morze!!!

Do zobaczenia Imperio!!!

Imperia zostaje za rufą.

I wygląda naprawdę pięknie.

W oddali widać ośnieżone szczyty górskie.

A my płyniemy w nieznane......

Gedania grzecznie podąża naszym śladem.

Po wyjściu z portu stawiamy żagle.

Tu niestety nie ma podziału na wachty, wszyscy zajmujemy się wszystkimi żaglami co nie jest naszym zdaniem dobre i wprowadza bałagan.

Ale na początku tego nie wiedzieliśmy.

Wszyscy ochoczo zabrali się do pracy.

Grot, marsel dolny, marsel górny i bram stoją - można odstawić silnik.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 27.01.2021 10:08

Mamy wachtę nawigacyjną więc możemy sprawdzić się za sterami Pogorii!!

Po postawieniu kliwrów niektórzy odpoczywali na bukszprycie ciesząc się spokojem na wodzie.

Ci co stawiali żagle rejowe również jakoś nie szczególnie spieszyli się z zejściem na dół.

Choć – co ciekawe – dziś, w morzu nie było już tylu chętnych do wejścia na reje co w porcie.

A przecież wiatr był delikatny, woda prawie płaska więc podobno na górze nie bujało mocno.

Ja się tam nie wyrywałam ale do brasowania żagli czyli ustawiania ich odpowiednio do kierunku wiatru byłam pierwsza bo była to świetna zabawa i trening.

Ponieważ żagle są duże i ciężkie i nie jest łatwo je przestawić brasowanie polegało na tym że po dwoje lub troje łapaliśmy bras w dłonie i wieszaliśmy się na nim aby go odpowiednio przeciągnąć.

Podobało nam się wiszenie na linie więc chętnych do tej czynności było naprawdę dużo.

Po takiej gimnastyce od razu wszystkim było wesoło i gorąco!

Mamy z mężem chwilę wolną więc idziemy pozaglądać w zakamarki Pogorii.

Zerkam na zapiski wychodzące z Navtex-u.

Od razu powiem że po dwóch dniach navtexem przyszedł komunikat o jednostce, która wyszła z Casablanki i stracono z nią łączność.

Gdzieś zaginęła.

Nie wiemy niestety jaki był finał tego wydarzenia – poszukiwania trwały.

Tu widać przechyłomierz – jak na razie właściwie stoi w miejscu, przechyłów brak.

Pomagamy też w salce gdzie nasz Oficer z paroma osobami wykonują jakieś ważne prace biurowe – zupełnie nie pamiętam już o co chodziło.

A potem wracamy na pokład.

Jak widać po ubraniach mimo że to pierwsza połowa lutego to jednak było ciepło, słonecznie i niezwykle spokojnie.

napisał(a) **elka21** » 28.01.2021 18:32

Cóż takiego się wydarzyło, że zabrakło dzisiaj kolejnego odcinka relacji :?:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 29.01.2021 09:14

elka21 napisał(a):Cóż takiego się wydarzyło, że zabrakło dzisiaj kolejnego odcinka relacji

Jakoś... straciłam motywację :cry:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 29.01.2021 09:37

Jest czas na mini sesję zdjeciową.

Mąż umościł sobie gniazdko w pajęczynie.

Wspólna fotka w piersiówce będzie fajną pamiątką.

Niektórzy w przypływie dobrego humoru padli na pokład.

Ale za długo nie poleżeli – wachta gospodarcza już podaje obiad do stołu.

Tylko jak się tym najeść????

Po obiedzie – z pełnymi brzuchami towarzystwo dalej buszuje po pokładzie.

Tym razem zachciało im się pobyć na wysokościach.

Maszt rejowy ciągle ich kusi.

Tutaj dokładnie widać jak wygląda perta na której chętni do spaceru po rejach stawiają swoje stopy.

To nie jest gruba ani stabilna lina!

A spojrzenie w dół może przyprawić o ciarki na plecach.

Zdecydowanie wolę popatrzeć na maszt rejowy z pozycji pokładu.

Ten pierwszy dzień w morzu na pokładzie Pogorii był pełen uśmiechu i pozytywnych emocji.

napisał(a) **mchrob** » 29.01.2021 11:10

Kapitańska Baba napisał(a):
elka21 napisał(a):Cóż takiego się wydarzyło, że zabrakło dzisiaj kolejnego odcinka relacji

Jakoś... straciłam motywację

Tylko nie Ty, mistrzyni motywowania.

Fajnie że na takich dużych żaglowcach można pływać przy takich słabych wiatrach (powierzchnia żagli robi swoje)

napisał(a) **Chris_M** » 29.01.2021 20:50

mchrob napisał(a):Fajnie że na takich dużych żaglowcach można pływać przy takich słabych wiatrach (powierzchnia żagli robi swoje)

Może nie tyle powierzchnia żagle, co raczej wysokość masztów.
Tam na górze zawsze trochę łatwiej o wiatr

napisał(a) **pomorzanka zachodnia** » 29.01.2021 21:00

Jak ja Cię rozumiem. Ani motywacji.,ani weny nie mam

. Ale czytam na bieżąco. Bardzo jestem ciekawa wrażeń z włoskiego morza. Często jednak mam tak ,że nie wiem co napisać i jak skomentować :oops: