Od Alto Adige ... do Veneto (Dolomity-Garda-Wenecja)

Franz napisał(a):Często w miastach rezygnuję z wchodzenia na wieże, zakładając ze przy gęstej zabudowie, widać tylko dywan dachów.

My wprost przeciwnie, zawsze staramy się wejść na jakąś wieże i nie pamiętam, żebyśmy się rozczarowali. Czasem to właśnie rozmaitość dachów jest przyciągająca a innym razem - widoki z góry porządkują to co już wcześniej widziałam z dołu.

"Franz"
"Lidia K" ...

A my ... rożnie to bywa, ale często chęć spojrzenia na okolicę z góry jest górą.

W Wenecji ... byliśmy zadowoleni z odwiedzin obu najważniejszych campanilii.




Wenecja ... cd.

Wsiadamy do prawie pustego vaporetto, co o tej godzinie nie jest w Wenecji takie oczywiste i częste.

Trasa którą podążamy zaczyna się na S.Zaccaria (czyli tam gdzie rozpoczęliśmy wycieczkę) i biegnie przez San Giorgio Maggiore, a następnie Canale Giudecca, Canale di Fusina i dalej do Tronchetto.

Prawdą jest, że ten odcinek linii 82, biegnie po szlaku, który jest mniej uczęszczany przez tłumy, które widzieliśmy na poprzednich stronach w okolicach San Marko.

Głównie oblegana "wodna ścieżka", to oczywiście ta biegnąca przez Canale Grande.



Z uwagi, że płyniemy ... a więc chwila oddechu ... to parę słów o :

Rozkłady jazdy vaporetto są na przystaniach ... i maja opinię wiarygodnych.

Co prawda podobno nie zaszkodzi "zaciągnąć" języka ... chociaż, obsługa tramwaju w czasie dobijania do nabrzeża wykrzykuje nazwę przystanku i również głośno komunikuje dalszy kierunek.
Również vaporetto posiada tablicę z nazwą przystanku końcowego.

Najłatwiej można pomylić się co do kierunku w jakim płyną ... tramwaje nie zawsze dobijają tak, że dziób ustawiony jest w kierunku dalszej jazdy.
Osobom będącym pierwszy raz w Wenecji, kłopot szczególnie mogą sprawiać przystanie takie jak S.Zaccaria, S.Marko oraz Fondamente Nuove , a to z powodu dużej ilości zbiegania się różnych linii oraz osobnych pomostów.

Rozkłady jazdy i mapki z przewodników raczej się nie nadają ... gdyż rozkłady na niektórych liniach zmieniają się dwa razy do roku ... a po za sezonem wiele z nich jest zawieszanych.

Jednakowoż bardzo polecam ten sposób poruszania się po Wenecji i lagunie ... jest to bezapelacyjnie najtańsza forma wodnego przemieszczania, a widoki rekompensują wszelkie niedogodności szczególnie te związane z okresowym tłokiem.
Ponadto wiele frontów/fasad przepięknych budynków, nie da się inaczej podziwiać jak od strony wody.

Wsiadanie i wysiadanie odbywa się sprawnie.
Wenecjanie przeważnie, a właściwie zawsze - siadają/stają w środkowej części vaporetto , pozostawiając miejsce przy burtach fotografującym i podziwiającym miasto turystom.

Kościół "La Zitelle" na Giudecca.


Kościół "Santa Maria de Salute" na Punta Della Dogana.

mariusz-w napisał(a):.. i maja opinię wiarygodnych.

A to ładny komentarz taki no... w włoskim stylu


pozdrawiam

Zadziwiające to miasto.
Jak oni je wybudowali ... mistrzostwo świata ...
Ładny zielony kolor wody strzeliłeś - taki jest czy bardziej jak ściek - jak twierdzą niektórzy ?

Tymona napisał(a):

mariusz-w napisał(a):.. i maja opinię wiarygodnych.

A to ładny komentarz taki no... w włoskim stylu
pozdrawiam

..............

Crayfish napisał(a):Ładny zielony kolor wody strzeliłeś - taki jest czy bardziej jak ściek - jak twierdzą niektórzy ?

Wiesz ... zanim Tobie odpowiem to krótkie wytłumaczenie.

Czasem się zastanawiam, czy moje informacje, opinie, komentarze nie są za bardzo "in plus" dla Wenecji, a jeśli się tak zdarza, to podświadomie i ewentualnie wynika to z naszego w nią "zapatrzenia".
Staram się być obiektywny ... a więc opinia o wodzie w lagunie i kanałach - też taka będzie.

Generalnie ... (a mówię to z perspektywy kilkukrotnych odwiedzin w jakiejś tam przestrzeni czasu) stwierdzam, że nie jest tak źle "jak mówią".
W dużych, większych i średnich kanałach jest nawet dobrze - woda jest w ruchu, pachnie wodą, o kolorze takim jak na fotkach.
Na nabrzeżach, w lagunie, kanałach takich jak np. Giudecca po którym aktualnie płyniemy wenecjanie łowią ryby ... czyli po prostu wędkują, na swój użytek. (będą zdjęcia).

Oczywiście jest to żywe miasto, a więc i wodzie przytrafiają się miejskie "choroby".
Na przyklad wody laguny w portowo - przemysłowej części czyli Mestre ... ale tak jest na całym świecie!
Port to port ... przemysł to przemysł ... dobrze, że ludzie to zauważyli i starają się z tym walczyć.
Prawdą jest, że małe wewnętrzne kanały Wenecji, z powolną wymianą wody ... czasami nie grzeszą czystością i "fresh"zapachem.
Ale czy u nas miejskie stawki np. te w parkach wyglądają inaczej ?
A czy nasze jeziora to tylko krystaliczne perełki ?

Sam mieszkam w mieście o trzech jeziorach, z których dwa praktycznie do kąpieli się nie za bardzo nadają.
Po pierwsze z uwagi na działalność ściekową przemysłu (na szczęście to się skończyło),a po drugie na bandycką działalność właścicieli posesji i domków jednorodzinnych wybudowanych w okolicach tych jezior a odprowadzających skrycie ścieki do wody.
Nie wspominam już o wędkarzach, którzy zostawiają tony plastikowych torebek, puszek, pojemników na robaki etc., które walają się w szuwarach, trzcinach itd.
Trzecie o mało co nie wyschło, bo ktoś wymyślił skierować wodę, która zasilała to polodowcowe oczko do sieci wodociągowej.
Na szczęście opamiętano się.

A nasz Bałtyk i plaże pełne niedopałków, papierów ...

W Wenecji nie jest nic gorzej ... a często lepiej, szczególnie biorąc pod uwagę to, że w sezonie przetacza się tam prawie 14 milionów ludzi.

Ot i tyle ...

Pozdrawiam.

Taki jest kolor w Wenecji.
Latem nie byłem; zimą kilkukrotnie.
Jest super.
P.S. Zimą nie śmierdzi!

mariusz-w napisał(a):... Ot i tyle ...

Zaspokoiłeś moją ciekawość do granic
Dzięki.

dwa razy poszło ....

Mariusz od samego początku cała relacja, to pełen profesjonalizm zdjęciowy w takim bogactwie detali (to nie tylko przestrzenie i krajobrazy), że czasem przy tym bogactwie zdjęć i ich tematycznej różnorodności odbieram to jak zatrzymane stopklatki filmu, a jest to jednak fotorelacja.

Tutaj co pewien czas trzeba by komentować oddzielnie kolejną porcję przedstawianych miejsc, więc chociaż z tym poczekałem, to teraz ta wypowiedź i tak obejmuje łącznie całość relacji.

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):A my ... rożnie to bywa, ale często chęć spojrzenia na okolicę z góry jest górą.

No, dobra - przyznaję się. Oprócz oszacowania wartości ewentualnego widoku, biorę też pod uwagę jego koszt.

mariusz-w napisał(a):

A robiłeś zdjęcie, gdy go już podnieśli?

Pozdrawiam,
Wojtek

nomad napisał(a):... że czasem przy tym bogactwie zdjęć i ich tematycznej różnorodności odbieram to jak zatrzymane stopklatki filmu, a jest to jednak fotorelacja.

Miło cię znów słyszeć/czytać - jak kto woli !
Fakt, że zdjęć narobiliśmy sporo, ale też i miejsc odwiedzonych sporo było ... to i różnorodność się "wkradła".

Dziękuję ...

Pozdrawiam.

Franz napisał(a):A robiłeś zdjęcie, gdy go już podnieśli?

Darowali mu !
Jak wyjeżdżaliśmy stał na swoim miejscu.

A co do "wejściówek" ... to fakt, że w Wenecji tanio nie jest, a bilety obowiązują praktycznie do wszystkich ciekawych wnętrz. Także do wielu kościołów ... gdzie zorganizowano tematyczne wystawy.
Wjazd na tę wieżę, akurat jest jedną z tańszych atrakcji jak na tamtejsze warunki ... cena biletu wynosi trzy euro ... nooo ... plus 2x vaporetto !

Cena tramwaju odpada przy karnecie wielogodzinnym lub wielodniowym Actv.

Pozdrawiam.

W połowie kanału Giudecca, vaporetto przecina go w poprzek i dobija do przystanku Zattere przy Fondamenta Zattere Ponta ai Gesuati w dzielnicy (sestiere) Dorsoduro.

Dorsoduro - nazwa ta oznacza "twardy grzbiet" - a to za sprawą , że dzielnicę tę zbudowano na największym obszarze solidnego gruntu w całym mieście.
Uznawana jest za najbardziej elegancką dzielnicą w Wenecji i stanowi bardzo atrakcyjne miejsce na spokojne długie spacery.
Więcej ludzi /turystów, kręci się tylko przy kościele Santa Maria della Salute oraz okolicach Academii (skarbnicy włoskiego malarstwa).
Mieszkańcy Dorsoduro ceniący sobie ciszę i spokój, twierdzą podobno, że w ogóle nie warto wychodzić poza ich "sestiere".

Wysiadamy na wprost okazałego kościoła Gesuati - typowy przykład XVIIIw. Weneckiej architektury. Ma on efektowną fasadę z wyniosłymi korynckimi kolumnami.
Świątynia ta powstała na zamówienie dominikanów w 1739 r.
Wnętrza utrzymane są w rokokowym klimacie, znajduje się tu także (a jak by inaczej) dzieło Tintoretta.




















Z uwagi, że zrobiło się gorąco, po wyjściu z kościoła przysiadamy na moment na ławeczce (których w tej dzielnicy jak na Wenecję jest niespotykanie wiele) by poobserwować okoliczne budynki oraz ich fasady - raz skromne, raz wymyślne ale wszystkie w typowym weneckim stylu.

mariusz-w napisał(a):okoliczne budynki oraz ich fasady - raz skromne, raz wymyślne ale wszystkie w typowym weneckim stylu.

Z wyraźnym wpływem mauretańskim.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Z wyraźnym wpływem mauretańskim.

No tak ... gotyk wenecki mocno naznaczony jest wpływami arabskimi i nie tylko.

W "stylu weneckim" można praktycznie znaleźć elementy prawie z całego świata ... a na prawie całym świecie elementy "stylu weneckiego".

Pozdrawiam.

Ruszamy dalej ...

... to 15 wpis/post na tej stronie ... ach to przejdę na następną, by zmieścić cały kolejny temat na jednej.
Zdaję sobie sprawę, że "cofanie się" ... to męczące jest !