Od Alto Adige ... do Veneto (Dolomity-Garda-Wenecja)

Lidia K napisał(a):Pospacerujemy niekończącymi się ścieżkami A ja myślałam, że spacery w Wenecji to tylko łodzią z bosakiem się robi

... a nie ... piesze weneckie spacery fajne są !
Tam się można tak zakręcić ... że strony świata można pogubić.

Pływać też lubimy, ale nie gondolą, a właśnie vaporetto ... często po to by szybko "przerzucić się" z miejsca na miejsce.
Poza tym pewnych rzeczy się z "lądu" nie zobaczy ... wielokrotnie taka możliwość jest tylko "z wody".

Pozdrawiam.

... no to piękną zanętę zrobiłeś ...
... te wielkie budowle wyrastające z wody ...
... JEST MOC ...
... to naprawdę perełki ...
... przeraża tylko ilość turystów ... ale tam chyba zawsze tyle ....

Crayfish napisał(a):... JEST MOC ...
... to naprawdę perełki ...
... przeraża tylko ilość turystów ...

No troszkę ... ale to tylko przy pierwszej wizycie.
Przy kolejnych, już się wie jak te tłumy "wymanewrować !

Z drugiej strony, ilość odwiedzających świadczy o wyjątkowości Wenecji i o całym "sznurze pereł" - tam się znajdującym.



Pozdrawiam.

weldon napisał(a):architekt, odbudowujący po wojnie nasz Sejm,
inż. Pniewski:
"... odbudowując i zarazem rozbudowując Sejm, inspirował się Wenecją.
Cały układ przestrzenny założenia, to wariacja na temat pl. św. Marka."

Dlatego tyle wody się tam leje...

Pozdrawiam,
Wojtek

Wenecja ... ciąg dalszy.


Podróż trwa dosłownie moment ...
... bo miejsce do którego zmierzamy ... to leżąca vis a vis Schiavoni i San Marko - Isola di San Giorgio Maggiore.

Wyspa ta, witająca i żegnającą przybywających wielkimi wycieczkowcami przy wschodnim końcu szerokiego kanału Giudecca , oddzielona jest małym kanałem Grazia od wyspy o tej samej nazwie.

Mimo bliskości wyspy Giudecca, Isola san Giorgio jest częścią dzielnicy San Marko.
Z uwagi, że porośnięta jest sporą ilością cyprysów, znana kiedyś była jako isola dei cipressi.

Od założenia miasta, wyspa należała do rodziny szlacheckiej z Memmo .
Później znalazła się w rękach benedyktynów i w średniowieczu powstał tu klasztor (przebudowany w XV/XVI) z palladiańskim kościołem i dzwonnicą, wzorowaną na Campanili z San Marko.

Klasztor przechodził wzloty i upadki (te ostatnie za sprawą Napoleona), ale mnisi nigdy nie opuścili wyspy i także dzisiaj jedynymi mieszkańcami San Giorgio Maggiore pozostają benedyktyni.

Wyspa choć leży w dzielnicy San Marko, jest ustronnym miejscem, a to dlatego, że pozbawiona jest całkowicie przybytków komercji.

San Giorgio jest najpiękniejszym kościołem klasztornym w lagunie.
Świątynię zbudowano na kształt odwróconego krzyża łacińskiego, z jedną nawą główną i dwiema bocznymi.
Piękna jest fasada zaprojektowana przez Andrea Palladio.
W środku największe wrażenie robi grupa rzeźb na głównym ołtarzu , zaprojektowana przez Antonio Vassilacchi, stalle z płaskorzeźbami autorstwa Alberta Van der Brulle, piękna marmurowa posadzka oraz dwa późne dzieła Tintoretta - "Ostatnia wieczerza" i "Złożenie do grobu".











Wnętrza robione bez lampy, to trochę szumią, ale coś tam widać !

Nad wyspą góruje dzwonnica.
Jak już wspomniałem wcześniej, wzorowana na tej z S.Marko, którą odwiedziliśmy parę lat temu.

Pokazałem to w poprzedniej naszej weneckiej opowieści.
Teraz oczywiście, też wjeżdżamy na górę spodziewając się podobnych, fantastycznych widoków jak poprzednio.

Pierwsza Campanila na wyspie została wzniesiona w 1467 roku, która w 1774 uległa katastrofie.
Obecną wzniesiono w 1791 roku w stylu neoklasycystycznym.

Przechodzimy z kościoła korytarzem, wychodzącym z bocznej nawy wprost pod windę.

W korytarzu stoi gablota z koronami ... niestety bez opisu, a szkoda bo wyglądają interesująco.






... nie było także wyjaśnienia skąd się tam wziął - i co oznacza ten kapelusz typu "panama", który też w tym miejscu "interesująco" wyglądał.



Wsiadamy do windy i w górę ...



Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):W korytarzu stoi gablota z koronami ... niestety bez opisu, a szkoda bo wyglądają interesująco.

Może dla wchodzących kobiet, żeby włosy zakryły. Zamiast chust, czy innych fartuchów.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Może dla wchodzących kobiet, żeby włosy zakryły. Zamiast chust, czy innych fartuchów.
Pozdrawiam,
Wojtek

... a ten "panam" dla panów !



No to jesteśmy na górze ...

Z dzwonnicy roztacza się widok na całą Wenecję oraz lagunę z jej wyspami.

Na początek działamy pod słońce ... i od południowo-zachodniej strony wygląda to tak:



Pierwsza widoczna wyspa to Isola di San Servolo - od VIII w. należała do Benedyktynów (kościół z 1753 roku).
W XVIII w. miejscu klasztoru powstał szpital wojskowy, później przekształcony w psychiatryczny.
Został on zamknięty dopiero w 1978 roku.
Władze Wenecji powołały w tym miejscu "Instytut Studiów Społecznych i Kulturalnych"
W 1995 powstał tutaj Venice International University czyli centrum badań edukacji i współpracy między uniwersytetami.
Obecnie składa się ono z piętnastu członków.

Boston College
Duke University
Ludwig-Maximilians-Universität
Tel Aviv University
Tilburg University
Uniwersytet Tongji - Szangchaj
Uniwersytet Tsinghua - Pekin
Uniwersytet Ca' Foscari -Wenecja
Uniwersytet Iuav - Wenecja
Universitat Autonoma - Barcelonia
Uniwersytet Waseda - Tokio
... plus:
Consiglio Nazionale delle Ricerche - CNR
Fondazione di Venezia Fondazione di Venezia
Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare
Provincia di Venezia

Znajduje się tu także wielkie centrum kongresowe oraz piękny park pełen starych egzotycznych drzew z różnych stron świata

... a za nią widać Lido - najbardziej znaną piaszczystą wyspę o długości 12 km. oddzielająca lagunę od otwartego morza. W XIII wieku (na początku czwartej krucjaty) była wykorzystywana, jako obóz dla tysięcy krzyżowców.
W 1857 powstało pierwsze kąpielisko.
Dzisiaj, słynny kurort ... a nazwa Lido stała się synonimem wszelkich kurortów na świecie, oraz często pierwszą częścią nazw wielu miejscowości na wybrzeżu Włoch.
Od 1932 roku odbywa się tu wenecki Festiwal Filmowy.

... dalej już pełne morze.



Tutaj pierwsza to:
Isola la Grazia (dawna nazywana "Cavanella") ... podobnie jak poprzednia wyspa , była kiedyś siedzibą mnichów - tu pod wezwaniem św. Jerzego .
W 1264 roku powstało tutaj hospicjum dla podróżujących do Ziemi Świętej.Wyspa została całkowicie zniszczona w czasach napoleońskich.
Drewna z drzew tej wyspy używano do budowy gondoli.

... druga z kolei to:
Isola San Clemente - wyspa zamieszkana od XII w. ... oczywiście przez mnichów, w tym wypadku Augustynów.
Przez pewien czas istniało tam też więzienie dla księży (o obostrzonym rygorze).



Sacca Sessola zwana także "Wyspą Róż"- jest najmłodszą i jedną z największych wysp laguny.
Sztuczna wyspa powstała w latach 1860/1870 z materiału pochodzącego z wyrobisk weneckiego portu Santa Marta.
Kiedyś wykorzystywana jako magazyn paliw, później rolniczo (sady, winnice).
Dzisiaj znajduje się tu także Centrum Stowarzyszenia Nauk Morskich.
Nad wyspą góruje wieża ciśnień z 1936 roku.


... a tak wygląda układ wysp.

Intrygująco wyglądają budynki niemalże z samej wody wyrastające.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Intrygująco wyglądają budynki niemalże z samej wody wyrastające.

Prawda ... szczególnie z góry.
Zauważyliśmy to już będąc na dzwonnicy na San Marko ...
... ale teraz mimo rannego "przymglenia", lepiej to było widać ... bo dalej.
Wówczas pogoda była zdecydowanie gorsza ... choć miała swój klimat.

Pozdrawiam.



No to przesuwamy się bardziej na wschód i patrzymy na wejście do kanału San Marko.














Później dalej na południe, by podziwiać panoramę Wenecji ... Viale dei Giardini Pubblici, Riva dei Sette Martiri, Riva San Biagio.

mariusz-w napisał(a):

Trochę, jak modele miasteczek w jakimś Madurodamie czy innym Legolandzie.

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):

Chyba bardzo niewygodnie się chodzi po takiej posadzce

pzdr

Franz napisał(a):Trochę, jak modele miasteczek w jakimś Madurodamie czy innym Legolandzie.
Pozdrawiam,
Wojtek

Stojąc tam - to faktycznie widoki stają się takie "nierealistyczne"/" nieprawdziwe" !
"Na ziemię" sprowadza ... "oddech" morza dolatujący z oddali razem z delikatnym powiewem wiatru.

longtom napisał(a):Chyba bardzo niewygodnie się chodzi po takiej posadzce
pzdr

... a Wiesz, że się nie potykałem !
Co prawda było to wyjątkowe ! ...
... bo jak Gosia twierdzi - potykanie jest moją częstą "przypadłością" !
... gdyż zawsze chodzę z "oczami dokoła głowy", ale nie patrząc pod nogi !

Pozdrawiam.



... aż w końcu Riva degli Sachavoni, Molo, Giardini Ex Reall, San Marko.




















AWACS ... chyba nie nas namierzał !

Wszystko fajne ale ten AWACS...

mariusz-w napisał(a):

maja swoją krzywą wieżę, czy tylko mi się zdaje ... ?

Świetny punkt widokowy mieliście.