Od Alto Adige ... do Veneto (Dolomity-Garda-Wenecja)

Może poczuł lęk wysokości i z wrażenia przysiadł. Gdy chodząc po górskich szlakach nie poczuję tego lęku, czuję się jak na spacerze po wale nad Odrą. Chętnie bym przysiadła w takim miejscu

Mariusz - a gdzie Twój lęk wysokości?
Wyleczony?

Wiecie co ... (odpowiem Wszystkim bez cytowania) !

Było tak:

Takie fantastyczne miejsca widokowe, "wypadały" co jakiś czas.
Tutaj było faktycznie jak w "loży głównej" w operze.

Postanowiliśmy tam "popiknikować".
W ruch poszły niesione przez Gosię w plecaku kanapki i Heineken z puszki ... którego właśnie konsumowałem na tym siodełku (schowany do foto - by reklamy nie czynić ).

Wysoko było, ale na takiej wysokości (czym wyżej to jakoś lżej) i jeśli nie ma zupełnie pionowej przepaści, a krawędź półki stabilna ... to mój lęk jakby mniejszy.
Czułem się jakbym wyszedł na skrzydło samolotu.
Wojtek ma trochę racji ... nie chciało się stamtąd odchodzić.

Choć Piotrek ... teraz podsunął mi pomysł !:roll:
Może na skróty po te kijki trzeba było skoczyć i kolana oraz palce oszczędzić !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Jak do tej pory jedyna obrotowa na świecie - transport na górę trwa 10 minut.

Okazuje się, że nie jedyna.

Właśnie natrafiłam na drugą

Lidia K napisał(a):
Okazuje się, że nie jedyna.

No proszę ... ta informacja, to tak jak z tymi wszystkimi "NAJ ..." co to kiedyś Wojtek wspominał przy okazji wodospadów.

Jedyna nie jedyna ... nasza zaliczona jako pierwsza i jak do tej pory jedyna !

Pozdrawiam.

Pojedli - popili ... to w drogę ...

Następne pasmo to już gęsty iglasty las ...

Wasz niedawno odwiedzony kumpel - Oetzi, pokazał się światu.
Oetzi

Crayfish napisał(a):Wasz niedawno odwiedzony kumpel - Oetzi, pokazał się światu.
Oetzi

Po raz kolejny !



Schodzimy coraz niżej, przecinamy ponownie trasę kolejki, a następnie przez łąki,pastwiska dochodzimy do pierwszych osad i ogrodów.


















Docieramy do stacji San Michele ... i teraz spokojnie możemy spojrzeć w górę na trasę którą przeszliśmy.



Odcinek z San Michele do Malcesine postanawiamy jednak pokonać już już nie pieszo, ale kolejką.

Po pierwsze palce stóp już tak bolały, że sama myśl o schodzeniu w dół wywoływała "gęsią skórkę" i dreszcze, to w dodatku odcinek ten przebiegał już brukowanymi i asfaltowymi uliczkami rozrzuconych na zboczu osiedli ... co już nie było taką atrakcją jak ten górsko/leśny odcinek.

Dodatkowo zrobiło się straszliwie gorąco, co również miało wpływ na nasze "morale" ...

Ale mimo "strat i ofiar" wycieczka była "suuuuuuuppeerrrrr" !!!

Kupujemy bilety i zjeżdżamy do Malcesine.










Docieramy na parking ... i zmiana butów na mięciuuuutkie ... ufff ...

Rezygnujemy z ponownego spaceru po Malcesine.

Nie dlatego, że je znamy , ale przede wszystkim z uwagi na straszliwe turystyczne zatłoczenie w to niedzielne piękne popołudnie. Dalej już jazda brzegiem jeziora do Rivy del Garda, gdzie spędziliśmy resztę dnia ... chodząc po płaskim.

(zdjęcia z Rivy z poprzedniej wizyty ...TUTAJ )


Wreszcie powrót do Tignale, gdzie w perspektywie mieliśmy truflową ucztę "zakraszoną" oglądaniem na laptopie zdjęć z będącej już za nami ... ale jeszcze w nas - wycieczki na Monte Baldo.

Pozdrawiam.

Intrygują mnie dwie rzeczy: ta brama do lasu wyglądała na zamykaną?
Śmiesznie to wygląda, ale chyba świadczy o trudnościach na szlaku zimą, przy zaśnieżeniu.
I druga - ten słup ma taką drabinkę, nie korciło cię? ...

Tak mi się stare czasy przypomniały, jak się na takie konstrukcje właziło.
Najlepsze były takie drewniane słupy z metalowymi hakami

Piękna wycieczka...

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):Wreszcie powrót do Tignale, gdzie w perspektywie mieliśmy truflową ucztę "zakraszoną" oglądaniem na laptopie zdjęć z będącej już za nami ... ale jeszcze w nas - wycieczki na Monte Baldo.

Mam to samo od kiedy robię ( robimy ) jakieś fotki , wieczorne przeżywanie na nowo utrwala w pamięci to , co już za nami
Przy Twoich zdjęciach - to prawdziwa uczta dla oczu



Pozdrawiam
Piotr

weldon napisał(a):Intrygują mnie dwie rzeczy: ta brama do lasu wyglądała na zamykaną?
Śmiesznie to wygląda, ale chyba świadczy o trudnościach na szlaku zimą, przy zaśnieżeniu.

Powyżej lasu jest kilka osad.
Widzieliśmy wjeżdżających (wyglądali na miejscowych) małymi jeepami ...

weldon napisał(a):I druga - ten słup ma taką drabinkę, nie korciło cię? ...
Tak mi się stare czasy przypomniały, jak się na takie konstrukcje właziło.
Najlepsze były takie drewniane słupy z metalowymi hakami

Nie na to nie wpadłem.
Zresztą drabiny zaczynały się tak od 4 - 5 metrów ... opuszczane automatycznie/elektrycznie przez konserwatorów.
Zabezpieczone przed amatorami takich pomysłów.

Franz napisał(a):Piękna wycieczka...

Pozdrawiam,
Wojtek

Twoje stwierdzenie ... to dodatkowy bonus dla nas.

piotrf napisał(a):

Dziękuję!

mariusz-w napisał(a):

Bardzo ładne listki, pewnie poziomki i krwawnik.
A o tych kwiatach nic nie piszę

Nie znam się na k....., z....., i sz...... .

longtom napisał(a):Bardzo ładne listki, pewnie poziomki i krwawnik.

Bingo !