Od Alto Adige ... do Veneto (Dolomity-Garda-Wenecja)

Nieźle ten ratrak wygląda na zboczu, taki porzucony w puchu, ciekawe czy go całkowicie zasypie ?
A kolejka chyba chodziła, czy też wstrzymali jej pracę ... ?

Crayfish napisał(a):
Jeśli w góry - to takie jak pokazujesz - wysokie, ciepłe, szerokie ... no w Alpy ... tak żeby mieć jeszcze swobodę miejsca pobytu i podróżowania - czyli autkiem ...
No i wleźć gdzieś w końcu ...

Dolomity ... pasują jak ulał !

Crayfish napisał(a):Ale pokazuj, pokazuj. Bo jak nie zdążymy wszędzie być, to chociaż zobaczymy jak tam jest.
A jest tam bardzo ładnie.
... co tu jeszcze nam pokażesz.

To dopiero początek trzeciego dnia ... to jeszcze co nieco pokażemy !

Joanka23 napisał(a):O rany, ale pogoda - zmienna aura w górach lubi płatać figle, co? - faktycznie wygląda jakby miała być za chwilę niezła zawierucha - a z drugiej strony Dolomity w innej odsłonie

Już była niezła !

Wojtek nas ostrzegał przed gwałtownymi zmianami ... byliśmy przygotowani !

Fakt w tej scenerii też było pięknie i tak zupełnie inaczej jak na dole.

Franz napisał(a):... i z której wynika, iż to jednak od marmuru...

Jestem za ...
W moim tekście miało być "Wikipedia podaje ... ale gdzieś mi umknęło !

woka napisał(a):
Mariusz ..... czy Ty nie widzisz, że chłop jest lichej kondycji psychicznej. Zobaczy zdjęcie i już ......

Eeeee ... stan psychiczny Crayfisha jest jak najbardziej prawidłowy i zgodny z wzorcem typowego "forumowicza-cromaniaka"

Jacek S napisał(a):Przejechałem się niebieskim wagonikiem i mogę jechać dalej.

Jeszcze dzisiaj ruszymy !


Pozdrawiam

-

Przez przeszło pół godziny nie widać na niebie poważniejszych zmian, postanowimy więc zjechać do stacji Serauta, czyli poniżej warstwy chmur.


.........................................


Decyzja była słuszna, chmury zostały nad nami.

To widać ... bo coś widać ... na przykład: Monte Pelmo, Sass Pardoi, okryte pierzyną Sassolungo.






Spacerujemy na zewnątrz ... ale wiatr jest w dalszym ciągu tak silny, że trudno wprost utrzymać się na nogach.

Czy tylko ja mam takie wrażenie, ale mi się monitor 3D momentami robi ...

W końcu zaczyna tak dmuchać, iż Małgorzata w obawie że odlecę w dosłownym tego słowa znaczeniu "siną dal" ... krzykiem (bo inaczej w tych warunkach nie dało się porozumiewać) ściąga mnie do siebie i wchodzimy do budynku.

W środku ciepło i cicho ... pomaleńku odtajmy i zaczynamy normalnie słyszeć i mówić.

Masyw Marmolady również był areną zaciekłych walk w latach 1915-1918. Właśnie te odbywające się na Marmoladzie zostały określone jako najcięższe ... tak z uwagi na miejsce jak i panujące warunki. Poniżej lodowca zbudowano nawet całą wioskę baraków dla żołnierzy.

Przypomina o tym "Muzeum I wojny światowej" znajdujące się w kompleksie stacji kolejki Punta Serauta.
Jest to najwyżej położone muzeum w Europie (2950 m n.p.m.).

Zwiedzamy muzeum ...

Jest takie zdjęcie, na którym chmury tworzą ciekawą górną ramkę no i jeszcze ta droga w dole...

... a niektóre, to zupełnie jakby w akwarium ...

Po lekcji historii siadamy w restauracji, gdzie z przyjemnością raczymy się gorąca herbatą , kawą oraz sporymi kawałkami tiramisu . Do tego jeszcze piwo i czerwone wino serwowane tutaj w buteleczkach jak u nas oranżada.

Oczywiście to wszystko z dodatkiem, którym była przepiękna dynamicznie zmieniająca się panorama Dolomitów widziana przez wielkie okna.

weldon napisał(a):... a niektóre, to zupełnie jakby w akwarium ...

Bo my ... w tej "knajpie" to trochę jak w akwarium, za szkłem, przy "mokrym", niebiesko dookoła ... i o mało co bez możliwości samodzielnego opuszczenia !

Na szczęście tlenu było dość !

Nie, no w takich okolicznościach przyrody to niejedno tiramisu można zjeść o pifku nie wspomnę


pozdrawiam serdecznie

Upłynęła następna godzina i widzimy, że wiatr nie ustaje.
W pewnym momencie zacząłem się obawiać, aby czasami wraz ze wzrostem siły wiatru nie wstrzymano kursów kolejki. Już w czasie naszej jazdy do góry wagoniki kiwały się i mocno odchylały na boki pod wpływem gwałtownych podmuchów.

Osób u góry było niewiele ... +- 10 ... a z dołu nowi nie docierali.

Kolejki od dłuższego czasu nie było widać, więc w pewnym momencie pomyślałem ... że już zostaliśmy uziemieni a właściwie "uszczytowieni" ... i to prawie "w niebie".


W końcu przez okno zauważyłem zbliżającą się kolejkę ... znaczy się ... jest nadzieja ...

Jedziemy !

I zjechali - a na dole zupełnie inna pogoda...

No, zimno było ... po kurteczkach widać.
Ale jakie widoczki ...
Piękna ta marmoladka.
I super że kolejka tak wysoko wjeżdża.
Kraje alpejskie potrafią zrobić użytek ze swych atrakcji ...
No i ... niezłe światło do fotek ... rysowało tak pięknie.

Oglądając te przepiękne widoki popadłem w nieco nostalgiczny nastrój - stwierdziłem, że ja tam już z pewnością nie zawitam.

Ale w następnej chwili pomyślałem sobie, że to nie jest powód do zmartwienia, tym bardziej, że zawsze mogę zajrzeć do relacji - Twoich, Wojtka i innych "górali", gdzie mam te franzowate góry na wyciągnięcie ręki - prawie na żywo.

jan_s1 napisał(a):Oglądając te przepiękne widoki popadłem w nieco nostalgiczny nastrój - stwierdziłem, że ja tam już z pewnością nie zawitam.

Ale w następnej chwili pomyślałem sobie, że to nie jest powód do zmartwienia, tym bardziej, że zawsze mogę zajrzeć do relacji - Twoich, Wojtka i innych "górali", gdzie mam te franzowate góry na wyciągnięcie ręki - prawie na żywo.

Cieszę się, że spacerujesz z nami ... tak, tak spacerujesz ... bo z Wojtkiem i innymi "góralami" to już wyprawy!


A nastrój, dylematy ... czy wszędzie się zdąży ... pewnie nie !

Mnie także Paryż zawsze "z boku drogi" ... mam co prawda nadzieję, może kiedyś ... !

... ale dzięki Tobie to już tak prawie tam byłem !



Pozdrawiam