Objazd Dalmacji+Czarnogóra, czerwiec 2011 - relacja

Witam ponownie

teraz początek obiecanej bardziej szczegółowej relacji z naszego wyjazdu.

Dzień 1 - przejazd Opole-Rakovica

Wyruszamy około 7 rano z planem dojechania pod Plitwice około 19 (nieco zbyt ambitnym jak się okazało). Jedziemy przez Krapkowice, Głubczyce, Krnov, Opawę wyjeżdżając na autostradę Ostrawa-Ołomuniec w okolicy miejscowości Fulnek. Przed granicą ostatnie tankowanie bo w Czechach i Austrii jest znacznie drożej, drobny postój również na zakup winietki i... I okazuje się że przejazd tego odcinka zajmuje nam aż 3h(!). Na pewno lepiej było jechać prosto na Ostrawę no ale cóż... Teraz idzie już znacznie sprawniej, mijamy Ołomuniec, Brno, zjeżdżamy w kierunku miejscowości Breclav i tu po drobnym błądzeniu wyjeżdżamy przez Valtice w kierunku Poysdorf (miał być Reinthal ale zawsze mogło być gorzej...). W Austrii zakup winiety, krótki odcinek "zwykłą" drogą i ponownie autostrada. Przejazd przez Wiedeń sygnalizowany jedynie nieco większym ruchem na drodze, Dunaj można wręcz przeoczyć. Jakieś 100km dalej postój na "obiad" (zapasy lodówkowe są tak obfite że rezygnujemy z czegoś ciepłego i zabieramy się za nie) i decyzja o przejeździe na Graz ekspresówką S6 przez góry. Po drodze kilka tuneli które urozmaicają podróż:



ale ogólnie rzecz biorąc jesteśmy trochę rozczarowani i pewnie nieco szybciej dotarlibyśmy jadąc autostradą A2. Przed granicą słoweńską zjazd w kierunku Mureck, przekroczenie granicy na rzece Mura i spokojny przejazd przez Słowenię niewysokimi górkami przez Lenart i Ptuj i wjazd na autostradę zaraz za znakiem jej końca Przejazd do Chorwacji, na granicy pustki i sprawdzane jedynie pobieżnie paszporty, jesteśmy w Cro Teraz przejazd autostradą do Karlovaca z krótkim postojem na stacji benzynowej. Tu zjazd w kierunku Plitwic, prędkość jazdy niestety mocno spada i nie da się jechać więcej niż 50-60 km/h, droga kręta, przed nami TIR a i zmęczenie daje się coraz mocniej we znaki (jedziemy już 12h). Ślimaczym tempem dojeżdżamy do miejscowości Slunj i tu pierwsza nagroda za trudy długiej jazdy - okolice mostu przez rzekę oferują piękny widok na kaskady rzeki Korana z malowniczymi młynami wodnymi po obu ich stronach. Całość wygląda trochę jak po powodzi:







ale jest przede wszystkim piękna i od razu nam lepiej Jeszcze kilkanaście km i dojeżdżamy do Rakovicy gdzie decydujemy się spróbować poszukać noclegu. Pierwotne plany zakładały kamping pod Plitwicami ale dochodzimy do wniosku że poziom naszego zmęczenia (jechaliśmy 13.5h) daje podstawy do bardziej komfortowego odpoczynku Dzwonimy do pierwszego z brzegu domu na którym pisze "sobe/rooms", nikogo nie ma ale w następnym mamy więcej szczęścia. Z młodą kobietą szybko przechodzimy na angielski, bez większego targowania a nawet oglądania kwatery zgadzamy się na cenę (240 kun za noc za dwie osoby) i rozkładamy się w bardzo ładnym pokoju z łazienką (szybko, gdzie jest prysznic?). Jeszcze tylko wieczorny spacer i zasypiamy snem sprawiedliwego. Jutro wycieczka do Plitwic.

Pozdrawiam.

To czekamy na Plitwice

Wiele świadczy o tym, że już niedługo podążał będę Twoimi ścieżkami - pisz, pisz, pisz.


Pzdr

pt napisał(a):

zxcvbn napisał(a):tylko ze grecja jest w uni europejskiej a cro nie dlatego cena polaczenia telefonicznego bedzie wysoka...

30gr za min w pakiecie obowiązuje również w Cro, tego jestem pewien

Wyciąg z regulaminu tej usługi, o której piszecie:"Usługi roamingowe w ramach pakietu obowiązują w strefie roamingowej 1A: Austria, Azory, Belgia, Bułgaria, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Gibraltar, Grecja, Gujana Francuska, Gwadelupa, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Madera, Malta, Martynika, Norwegia, Niemcy, Portugalia, Reunion, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Watykan, Węgry, Wielka Brytania, Włochy, Wyspy Kanaryjskie".

Przysiadam się również i czkam na cd.

brokers7 napisał(a):To czekamy na Plitwice

myszkin napisał(a):Przysiadam się również i czkam na cd.

Oto są

Dzień 2 - Plitwice, przejazd do Vodic

Następnego dnia z sercami przepełnionymi żądzą przygód zrywamy się o brzasku i już około godziny 10.30 wyjeżdżamy od naszych gospodarzy kierując się na Plitwice. Z przewodnika nie jest dla nas ostatecznie jasne którym wejściem lepiej rozpocząć zwiedzanie (jedno jest w dolnej części, drugie przy jeziorach górnych). Ostatecznie decydujemy się na pierwsze rozwiązanie wychodząc z założenia że lepiej wraca się z górki Bilety drogie (110 kun od osoby) ale obecność tabunu Japończyków upewnia nas w przekonaniu że musi tu być coś godne oglądania Już zaraz za wejściem efektowny widok na Veliki Slap, najwyższy wodospad w parku (na zdjęciu po prawej):



Zejście po schodkach zakosami na dół, i idziemy obejrzeć wodospad bliżej, jest niestety dość tłoczno:



Teraz ruszamy w górę, jezior jest 16, pooddzielanych progami utworzonymi przez osady z trawertynu, skały powstałej w wyniku wytrącania się z wody związków wapiennych wcześniej wypłukanych ze skał. Dolne jeziora są niewielkie:




ale bardzo malownicze i z żalem stwierdzam iż wykonane zdjęcia jedynie w niewielkim stopniu oddają piękno parku, który jest bardzo rozległy i obejmuje jeziora wraz z dużym obszarem otaczających je gór (chodzi o kompleksową ochronę wód rzeki przepływającej przez jeziora). Po jakichś 15-20 minutach dochodzimy do przystani na najrozleglejszym jeziorze Kozjak i wsiadamy na statek (przejazd w cenie biletu do parku) aby dostać się do górnych jezior:



Po jego opuszczeniu zaczyna się moim zdaniem najpiękniejsza część parku przywodząca na myśl raczej dżunglę południowoamerykańską niż kraj w Europie - ścieżka po drewnianym podeście prowadzi w bezpośredniej bliskości wodospadów przewalających się wyjątkowo fantazyjnie przez kilkumetrową skalną barierę:




Wszędzie czuć wilgocią a woda wydaje się wylewać z każdego możliwego miejsca w mało kontrolowany sposób tworząc poniżej piękne jeziorka:




Przechodzimy w górną część parku, tu widoki nieco mniej efektowne za to zupełnie luźno i cicho i można autentycznie poczuć bliskość dzikiej przyrody na co na szczęście park mimo niewątpliwego rozdeptania przez turystów z pewnością pozwala (choć nie wiem czy również w szczycie sezonu ):



Odkrywszy iż parkowa restauracja (niedaleko ostatniego z górnych jezior) oferuje głównie fast food po cenach dość rozbójniczych na obiad decydujemy się zjeść frytki zagryzane migdałami i powoli schodzimy w dół autentycznie relaksując się przy przepięknych widokach na park. Spacer trochę psuje nam pogoda bo zaczyna kropić ale na szczęście na tym się kończy. W drugą stronę wracamy również statkiem i po ponownym przejściu dolnych jezior i pożegnalnych zdjęciach na których z tej perspektywy widać jak dolina rzeki stopniowo przechodzi w wapienny kanion przy dolnym wejściu:



po około 6h wychodzimy z parku. Teraz jeszcze tylko opłata za parking (skromne 49 kun) i jako że robi się późno ruszamy na południe trasą w kierunku Korenicy/Knina. Chwilowo nieco się przejaśnia i po drodze mamy bardzo ładne widoki na pasma górskie w pobliżu granicy z Bośnią ale naszą uwagę bardziej przyciąga inny, trochę niecodzienny dla nas obraz - w pewnym momencie pod górami pojawia się (dwukrotnie, najpierw z lewej a potem prawej strony) spory obszar kompletnie płaskiego terenu który mocno kontrastuje z pofałdowaniami wokół. Zatrzymujemy się i robimy zdjęcie:



Teren aż po horyzont wygląda jak jedna wielka dzika łąka i co ciekawe mimo iż wydaje się być idealny pod uprawy jest ich zupełnie brak tak samo jak jakichkolwiek zabudowań. Żona wysnuwa teorię iż jest to dno wyschniętego zbiornika wodnego i jak sprawdzam później na mapie nie mija się dużo z prawdą. Ten teren to Krbavsko Polje, sporej wielkości obszar bezodpływowy, w znacznej części bagienny. Nieco zbliżony widok przyjdzie nam jeszcze zobaczyć w delcie Neretwy w pobliżu miejscowości Ploce.

Jedziemy dalej i w pewnym momencie malowniczą doliną przedostajemy się przez góry na autostradę w pobliżu miejscowości Gornja Ploca. Pogoda niestety zaczyna się znowu psuć i wyraźnie zanosi się na burzę. Przejeżdżamy tunel Sv Rok i wydostajemy się na wybrzeże. Widoki są raczej marne, jest szaro a i widok kamienistego w znacznej mierze wybrzeża nie jest zachęcający. Zdjęć nawet nie robimy. Teraz decyzja gdzie się w ogóle rozbić - z uwagi na porę dnia wahamy się czy nie zjechać na Razanac ale wizja dwukrotnego rozbijania namiotu (planowaliśmy zrobić sobie pod Szybenikiem bazę wypadową) nie przypada nam do gustu. Poza tym może dalej na południe już burzy nie będzie? W jakimś katalogu udaje nam się wyszperać kilka kampingów w Vodicach, tam powinniśmy zdążyć dojechać o znośnej porze. Dojeżdżamy bardzo szybko, w miejscowości znaki kierują bezproblemowo na wybrany przez nas "Camp Imperial", meldujemy się na recepcji i wybieramy miejsce (cena - 20 EURO/150 kun za noc). Rozbijamy się dość szybko (najgorzej oczywiście idzie z wbiciem śledzi), rozwiązujemy wspomniany w pierwszym poście problem z przyłączem do prądu poprzez wypożyczenia adaptera (bezpłatnie, 100 kun w depozycie), "zaliczamy" łazienkę, idziemy do restauracji na jakiś porządny obiad (?- jest 23). Za około 160 kun da radę przyzwoicie zjeść (i zbliżone ceny są w innych punktach w miejscowości jak przekonujemy się później) jest tylko potwornie duszno i burza nas chyba nie ominie. Wieje coraz bardziej choć na razie bez deszczu, idziemy spać niezbyt szczęśliwi że tym razem jest to jednak namiot...

Na dziś to tyle, następnym razem ciąg dalszy opisu nocno-burzowego horroru oraz wycieczka wybrzeżem północnej Dalmacji do Zadaru.

Pozdrawiam.

Ps1. Mam nadzieję że nie piszę zbyt rozwlekle
Ps2. Opis kolejnego dnia wyjazdu prawdopodobnie dopiero po weekendzie choć może uda się zasiąść na chwilę w sobotę/niedzielę.

Plitvice jak zawsze piękne

Burzowo - trochę szkoda ale tak czasem bywa


Nie piszesz zbyt rozwlekle

Na kolejny odcinek poczekamy


Pozdrawiam
Piotr

Twój sposób pisania jest OK

Czekam na więcej i więcej

Czekam i ja.
W poprzednim roku obyłem tą trasę tylko w kierunku odwrotnym. Jadran-Plitvce-Rakovica-Zagrzeb.
PZDR.

Bardzo "lekko" piszesz - świetnie się czyta. Mamy jeszcze miesiąc do wyjazdu, więc również liczę na następne odcinki Bardzo ambitny plan założyliście, mam nadzieję, że uda nam się odwiedzić chociaż kilka z Waszych miejsc.

_chudy_ napisał(a):
Jeszcze kilkanaście km i dojeżdżamy do Rakovicy gdzie decydujemy się spróbować poszukać noclegu. Dzwonimy do pierwszego z brzegu domu na którym pisze "sobe/rooms", nikogo nie ma ale w następnym mamy więcej szczęścia. Z młodą kobietą szybko przechodzimy na angielski, bez większego targowania a nawet oglądania kwatery zgadzamy się na cenę (240 kun za noc za dwie osoby) i rozkładamy się w bardzo ładnym pokoju z łazienką (szybko, gdzie jest prysznic?). Jeszcze tylko wieczorny spacer i zasypiamy snem sprawiedliwego.

czy mógłbyś podesłać na priv jakiś adres mailowy albo adres kwatery w Rakovicy? adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl

był tam dostęp do internetu ?

Lubię jeździć przez Plitvice!

Zapisuję się do czytelni i czekam na ciąg dalszy

tygrysek0038 napisał(a):

_chudy_ napisał(a):
Jeszcze kilkanaście km i dojeżdżamy do Rakovicy gdzie decydujemy się spróbować poszukać noclegu. Dzwonimy do pierwszego z brzegu domu na którym pisze "sobe/rooms", nikogo nie ma ale w następnym mamy więcej szczęścia. Z młodą kobietą szybko przechodzimy na angielski, bez większego targowania a nawet oglądania kwatery zgadzamy się na cenę (240 kun za noc za dwie osoby) i rozkładamy się w bardzo ładnym pokoju z łazienką (szybko, gdzie jest prysznic?). Jeszcze tylko wieczorny spacer i zasypiamy snem sprawiedliwego.

czy mógłbyś podesłać na priv jakiś adres mailowy albo adres kwatery w Rakovicy? adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl

był tam dostęp do internetu ?

Witam,

namiarów na naszą kwaterę w sumie nawet nie wzięliśmy ale tutaj jest lista dostępnych noclegów w miejscowości i okolicy:

http://www.rakovica.hr/index_hr.asp

Zakładka "Privatni smejstaj" a potem "Rakovica". Ze zdjęcia widzę iż nasza kwatera to "Ljubica Sabljak, Rakovica 106". Z internetu nie korzystaliśmy i z opisu wynika że go to tam nie ma.

Jeśli chodzi o noclegi to generalnie cała trasa od wylotu z Karlovaca jest obwieszona ogłoszeniami "zimmer/rooms/sobe/apartmani". Kobieta/młoda dziewczyna u której spaliśmy następnego dnia rano z rozbrajającą szczerością przyznała w rozmowie że "gdyby nie jeziora to nie wie z czego by tu żyli" więc znalezienie tam noclegu jadąc "w ciemno" nawet w sezonie prawdopodobnie nie jest problemem. Choć przyznała też że u niej jest coraz więcej wcześniejszych rezerwacji i że sposób w jaki się zjawiliśmy nie był tak do końca typowy Tak czy owak, wszystkie 3 pokoje które oferowała w momencie naszego przyjazdu były puste.

Pozdrawiam.