O tym jak troll chciał mi obrzydzić Chorwację

Zuch Baba
Dzielna z Ciebie Kobieta, niejedna, a pewnie i niejeden facet po takiej przygodzie poddaliby się. A Ty żwawo do przodu - super.

Aldonka napisał(a):Zuch Baba
Dzielna z Ciebie Kobieta, niejedna, a pewnie i niejeden facet po takiej przygodzie poddaliby się. A Ty żwawo do przodu - super.

Myślę, że jechałbym dalej kontrolując wskazania temperatury (i zalewanie wodą) i tak do rana (miasta, warsztatu).
No chyba, że wskazówka poszła momentalnie na czerwone pole...

Jacek S napisał(a):

Aldonka napisał(a):Zuch Baba
Dzielna z Ciebie Kobieta, niejedna, a pewnie i niejeden facet po takiej przygodzie poddaliby się. A Ty żwawo do przodu - super.

Myślę, że jechałbym dalej kontrolując wskazania temperatury (i zalewanie wodą) i tak do rana (miasta, warsztatu).
No chyba, że wskazówka poszła momentalnie na czerwone pole...

Toż to OPEL jest

Nam z kolei OPEL Astra I 3 lata temu dosłownie "zagotował" się przed bramkami na autostradzie pod Wenecją (wiadomo korki) Zabrakło skali Dolewaliśmy wodę cały wyjazd. Najgorzej było już później w Chorwacji pod górkę. Chłodnica dokonała swojego żywota kilka dni po powrocie na Powstańców we Wrocławiu.

Pozdrawiam Posiadaczkę Opla.
Relacja świetnie się zapowiada.

KAALA napisał(a):...

Posiadacz Opla.

Z drugiej strony - panie świetnie dają sobie radę kiedy chcą...żeby tak cześciej chciały ...

Jacek S napisał(a):
Posiadacz Opla.

Ciebie również pozdrawiam, Jacku

Niestety już nie posiadamy tej pięknej maszyny (Opla). Ale sentyment pozostał. Każdy kolejny samochód jest jakiś taki zwyczajny, nudny - nic się nie dzieje . A "niebieska strzała" - nasz Opelek, zawsze miał jakieś przygody.

Wyobraźnia mi pracuje - burza szaleje, grzmoty, pioruny, ulewa, a Ewa zbiera z twarzy kosmyki mokrych włosów i dzielnie myśli co dalej! A tam myśli... Ona już działa!
Mam dalszy ciąg opowieści, ale już nie będę
Popłynęłam trochę ale Ewuś, Twoja przygoda to się na scenariusz filmowy nadaje!
Jesteś wielka!!!
Uściski i czekam na to, co dalej

Początek faktycznie niesamowity. Sam pewnie miałbym chwile zwątpienia, ale widzę, że twarda sztuka z Ciebie

A tak swoją drogą widzę, że wiara w ludzi, nawet tych zupełnie obcych, jeszcze ma sens

Czekamy na c.d.

witam , ja tez mam sentyment do oplików aż dwa w domu,i niestety w tym roku rónież w drodze powrotnej z Dubrownika siadła nam pompa wodna i potrzebna była laweta ,naszczęście bez auta byliśmy tylko jeden dzień ,właściciele u których byliśmu wszystko pozałatwiali za nas szybko i tanio,naprawa = laweta wyszła nas nawet taniej niż w Polsce (1700kn)

Początek jak w horrorze.
Mam nadzieję, że dalej będzie ciekawie, ale już bez takich przygód .
A Słowacy okazali się niesamowici ...
Będę czytał dalej ...

Zapisuję się do czytelni chyba zrezygnowałabym z wakacji po przygodzie z sarną...

krakuscity napisał(a):Co za pech

Masz charakter, inni by po takiej "przygodzie" pewnie zrezygnowali z dalszej podróży.

Krakuski i Krakusy nie pękają

Pomimo pecha początek jednak trochę udany bo wyruszyli w drogę ku Jadranowi. A czytając początek relacji widać że Ewa to kobieta "z ikrą" (żeby nie pisać że z jajami to wiem już że o dalszy przebieg urlopu nie ma co się martwić.

Taki wstęp zapowiada ciekawy ciąg dalszy Dzielna dziewczyna! czekam niecierpliwie co dalej...

Pisz i wklejaj zdjęcia- duuużo zdjęć


A tak swoją drogą to przypomina mi to początek naszego wyjazdu..... tylko obyło się bez sarny za to korkowo bo było bombowo

Jako właścicielka Opla Astry (o roczniku nie wspomnę ) przekazuję wyrazy uznania dla Twoich stalowych nerwów i zapisuję się jako czytelniczka

ojej, nie myślałam, że tyle osób będzie zainteresowanych moją relacją:).
Co prawda brzmi ona trochę jak odcinek W 11 ale niestety naprawde się wydarzyła. Dziś w pracy nawet śmiałam się gdy opowiadałam o przezyciach z tegorocznego wyjazdu.


Popędziłam więc w niedzielę w kierunku Hrvatskiej, już czułam ten smak karlovacko i lignije na żaru. Na autostradzie do Bratysławy zobaczyłam, że Polacy jadący oplem ( duuużo starszym niż mój) rozkładają ręce przy aucie. Okazało się, że skończyło im się paliwo:). Odlali więc trochę z mojego baku a ja czułam że choć w ten sposób mogłam się zrewanżować za wszystkie dobre uczynki, których doświadczyłam od dobrych ludzi w ciągu ostatniej doby:).
Tuż za Rajką wjechałam na autostradę węgierską, po chwili.......przede mną wyrósł kolejny zwierzak!! Mały, "kunowaty" ale tego już było za wiele. Wiedziałam, że zderzenie nawet z myszką moze miec fatalne dla mojego auta skutki, nacisnęłąm na hamulec ale mialam świadomosc ze na liczniku 130 więc szanse na unkinięcie zderzenia małe. NA szczęście sierściuch cudem przemknął pod moim autem. W tym momencie mojemu synowi nagle odechciało sie spać ( była 23) i cała drogę 86 wypatrywał ze mną kolejnych zwierzaków na drodze. A kotów i psów wałęsających się po drodze na Węgrzech nie brakuje, całe szczęście że była noc i ruch niewielki więc jechałam prawie cały czas na długich światłach. O 2.00 wjechałam do Mursko Sredisce i wiedziałam że dotrę do Mario choćby na piechotę!. Niestety zmęczenie dawało się we znaki. Musiałam robic częste postoje, trochę spałam w aucie. Miałam nawet plan aby zatrzymać się w hotelu ale przeciez juz dwie doby byliśmy w podróży. Szczęśliwie udało mi się dotrzeć do Srimy.
Łyk winka, z którym czekał już chorwacki przyjaciel spowodował przypływ sił witalnych i nieopisaną radość, która zawsze towarzyszy mi podczas pobytu w tym cudnym kraju.

czy dla takiego widoku nie warto przeżyć przygody z sierściuchami??

[/img]