O tym jak to w czerwcu na Hvarze bywa...

Roxi napisał(a):

Magda O. napisał(a):Chyba w 2014 roku prawie zarezerwowałam miejscówkę w Bojanic Bad. wciąż mam namiary...

Bardzo dobry wybór. To znaczy jest tam trochę pod górkę, ale można się przyzwyczaić.

Tak, wiem, chyba nawet nie trochę, ale dla mnie to nie problem
My mieliśmy burzę na Istrii dzień wcześniej - 24 czerwca, ale podobne zdjęcia zrobiłam dopiero w Žuljanie, podczas burzy na morzu, którą oglądaliśmy z balkonu. Robi wrażenie…

26 czerwca, poniedziałek: O tym, że Uninurek nie jest iron-gumiakiem.

Standardowe zdjęcia na dobre rozpoczęcie dnia.



Taka nam się marzy i śni:





Zejdźmy jednak na ziemię, a raczej na plażę, a później załadujmy się na pokład naszego statku.
Chcieliśmy się wybrać do Hvaru na mały spacerek, ale Jadran nam nie pozwolił. Fale były tak duże, że nawet ulepszony Uninurek nie dawał im rady. Nie pomogło +50 do respektu i +30 do funkcjonalności, myślę że nawet +70 do odwagi by nie pomogło. Uninur nie jest iron- gumiakiem Dopłynęliśmy tylko do Dubovicy.

Żeby trochę bardziej zobrazować temat, to napiszę tak: do zatoki Dubovica zazwyczaj dopływaliśmy w ok 15 minut, tym razem podróż zajęła nam godzinę!

Przeszliśmy plażę tam i nazot.

















Przez chwilę pobyczyliśmy się w wodzie.



Jak już jesteśmy na tej dosyć popularnej plaży to należałoby się napić piwka. Nie spodziewaliśmy się tego, że Karlovacko będzie tam w normalnej cenie, ale 30 kun za małą puszkę to drobna przesada.









Nie spędziliśmy tam zbyt dużo czasu, bo przed nami jeszcze powrót na Lili. Na szczęście drogę powrotną mieliśmy z falą i poszło znacznie szybciej.









Uninurek już bezpiecznie odpoczywa na boi.





Ta niezbyt imponująca wycieczka zajęłam nam 1 godzinę i 24 minuty, a przepłynęliśmy zaledwie 14 kilometrów.
Dodam, że humory podczas płynięcia były mocno średnie... zwłaszcza mój.



Zaliczyliśmy popołudniowy odpoczynek, kawkę i ciastko z jabłkiem i wieczorem pojechaliśmy do Jelsy.

Strasznie Was podziwiam za te wyprawy maleństwem. Przy fali to bym nawet z zatoczki głowy nie wystawiła
A propos burzy....piękne foty i przywołałaś nimi wspomnienia. W 2003r spaliśmy w CRO na kampie w naszym namiocie na parceli nad brzegiem morza. W środku nocy obudził mnie gwizd wiatru i jasność dookoła. Było widno jak w dzień, namiot normalnie wypukły zrobił się od strony lądu całkowicie wklęsły, do dziś jak sobie to przypominam to mam dreszcze ze strachu..... . A szef kempingu mówił nam przy rozbijaniu namiotu że to nie jest dobre miejsce na namiot...a my w myślach: co on wie...widok na morze, nad samym brzegiem.....

Witam i pozdrawiam, relacje nadrobiłem. Bardzo fajny opis, może to i nie duży pontonik ale jaką daje radość i wolność przemieszczania się. Spędziłem w Chorwacji z takim pontonem jedne wakacje i miło je wspominam. Uważam że łódka w Chorwacji na wczasach jest naprawdę super pomysłem, zwłasza na plus że nie ciągniecie przyczepy tylko mieści się wam do VW Sharana.

beatabm napisał(a):Strasznie Was podziwiam za te wyprawy maleństwem. Przy fali to bym nawet z zatoczki głowy nie wystawiła

Biorąc pod uwagę moje samopoczucie w trakcie płynięcia... ja też już nigdy się nie zdecyduję na takie pływanie. Piszę to teraz, ale w czasie pobytu trafiło nam się jeszcze kilka takich przygód.

beatabm napisał(a): A szef kempingu mówił nam przy rozbijaniu namiotu że to nie jest dobre miejsce na namiot...a my w myślach: co on wie...widok na morze, nad samym brzegiem.....

Było posłuchać?
Niezła przygoda!

roberto149 napisał(a):Witam i pozdrawiam, relacje nadrobiłem. Bardzo fajny opis, może to i nie duży pontonik ale jaką daje radość i wolność przemieszczania się.

Witam serdecznie.
Fakt... gumiak daje sporo możliwości. Nie można się nudzić, chociaż czasami by się chciało.

Ja taki spektakl miałam jakoś 2 czy 3 tygodnie temu nad samym domem jak nam co trzy sekundy całe pole przed domem oświetlało to ... wrrrr nie miałam nawet odwagi iść po aparat, ba nawet w okno nie zaglądałam w przeciwieństwie do mojego męża tylko o dziwo nie grzmiało. Błyskało z kilku stron w naprawdę krótkim odstępie czasu ale grzmotów nie słyszeliśmy jakoś często (no, chyba wg zasady raz a porządnie, bo raz tak właśnie d... łupło) :p

Ładne widoki mieliście ze swojego namiotu

zapisuje do poczytania po urlopie:)

Ja tylko zaznaczam, że grzecznie patrzę, śledzę, wspominam i tęsknię.
Strasznie lubię Twoje relacje. Trochę czuję jakbym tam była.... .

Skoro tak o burzy sobie gadacie, to miesiąc temu w Austrii, jadąc w kierunku Słowenii miałem spektakl burzowy w kolorze coś a'la różowym. Nie było ani piorunów, ani grzmotów. Przez pewien czas doszukiwałem się jakiejś dyskoteki w oddali , wszak to był saturday night. Jednak to była burza, nigdy wcześniej takiej nie widziałem.

Raz przeżyliśmy taką burzę w cro, niezapomniane wrażenia (szczególnie, gdy ktoś boi się burzy )

ewula91 napisał(a):Ja taki spektakl miałam jakoś 2 czy 3 tygodnie temu nad samym domem jak nam co trzy sekundy całe pole przed domem oświetlało to ... wrrrr nie miałam nawet odwagi iść po aparat, ba nawet w okno nie zaglądałam w przeciwieństwie do mojego męża tylko o dziwo nie grzmiało. Błyskało z kilku stron w naprawdę krótkim odstępie czasu ale grzmotów nie słyszeliśmy jakoś często (no, chyba wg zasady raz a porządnie, bo raz tak właśnie d... łupło) :p
Ładne widoki mieliście ze swojego namiotu

U nas na szczęście też nie grzmiało. Burza musiała być wiele kilometrów od nas.
A widoczek z namiotu codziennie rano nas cieszył. Można było siedzieć i patrzeć.

kkra napisał(a):zapisuje do poczytania po urlopie:)

Potter napisał(a):Strasznie lubię Twoje relacje. Trochę czuję jakbym tam była....

No witam, witam.
Dzięki za miłe słowa.

Trajgul napisał(a):ednak to była burza, nigdy wcześniej takiej nie widziałem.

figusek napisał(a):Raz przeżyliśmy taką burzę w cro, niezapomniane wrażenia (szczególnie, gdy ktoś boi się burzy )

Niesamowite zjawisko... jest pięknie, ale jak walnie gdzieś blisko, to łaaaaaa.

26 czerwca, poniedziałek: O tym, że Jelsa jest taka jak zawsze.

Popołudniu pojechaliśmy do Jelsy, po to żeby przekonać się to tym, że jest taka jak zawsze- piękna.





















Nie mieliśmy jednak zbyt dużo czasu na szwendanie się po jej wąskich uliczkach, bo na wieczór byliśmy umówieni z Kowalskimi (czyli z Teresą i Leszkiem) na wino, a chcieliśmy jeszcze wszamać pizze w Pelago.





Pizza pyszna.



Dzień kończymy za nocnych pogaduchach w doborowym towarzystwie.
Przed nami pierwsze w tym roku nurkowanie.

Jeszcze równo miesiąc i będzie Jelsa

Taki jest urok Chorwacji, to po to tam wracamy. Hvar, Jelsa, byłem, zobaczyłem, "zaliczyłem", ale... zakochałem się w tym miejscu. I z wielką przyjemnością czytam relacje z tego miejsca. Ale mając chęć odkrywania nowych miejsc, zawsze z sentymentem, wracam tam, wracam na Hvar, do Jelsy, do Pelago i jeszcze do ... , i do ... i nigdy nie dosyć wspomnień, które przypominają piękne chwile z naszego życia.
Dziękuję za Miłość. Dziękuję za Wakacje
PS.
Nie jestem nawiedzony. Ja tylko ciężko pracuję, jak pewnie większość, na piękne wakacje w uroczym towarzystwie.
Pozdrawiam. Tomasz.

CROnikiCROpka napisał(a):Jeszcze równo miesiąc i będzie Jelsa

Super!

TomKinS napisał(a):Ale mając chęć odkrywania nowych miejsc, zawsze z sentymentem, wracam tam, wracam na Hvar, do Jelsy, do Pelago i jeszcze do ... , i do ... i nigdy nie dosyć wspomnień, które przypominają piękne chwile z naszego życia.
Dziękuję za Miłość. Dziękuję za Wakacje

Lepiej bym tego nie ujęła!
Ja też lubię odkrywać i zwiedzać nowe miejsca, ale... Hvar w ostatnich latach zauroczył mnie tak bardzo, że wyjeżdżając już wiem, że za rok chcę tam wrócić. Co roku coś nas tam zaskakuje, coś sprawia, że pobyt wspominamy z łezką w oku.
Czasami ciężko komuś wytłumaczyć dlaczego nie spróbujemy czegoś nowego i mogłabym wtedy mówić o pontonie, że daje duże możliwości do zwiedzania dzikich zakątków, mogłabym mówić o super miejscach nurkowych, których na Hvarze jest mnóstwo, ale to tylko malutki procent tego, dlaczego tak naprawdę tam wracamy.