O ćakuli na Korčuli - małe co nieco - rok 2021

Plaża z takim widokiem może sobie być nawet betonowa. A te śmieci co przypłynęły faktycznie były albańskie?

pomorzanka zachodnia napisał(a):Plaża z takim widokiem może sobie być nawet betonowa. A te śmieci co przypłynęły faktycznie były albańskie?

Niestety przypływały i to w sumie kilka dni. O dziwo najwięcej około południa gdy odpływały te pokazane na zdjęciach jachty. Nie było tego opór, ale myślę, że przez cały pobyt z pół takiego 30 litrowego wora wyłowiłem.

Odcinek 8 – Korčula naga
Gdybym napisał, że jadąc na Korčulę nie czytałem o niej, nie poznawałem jej historii, opisów, nie szukałem konob, tras, plaż, czy miejsc widokowych skłamałbym. Nie byłem jednak do tego wyjazdu tak przygotowany jak do drugiego pobytu na Braču. Z czystego wyrafinowania. Na tamtej wyspie zderzały się moje oczekiwania podkręcone… hm… podkręconymi zdjęciami z różnych relacji z odbiorem tam, na miejscu. Tam też nauczyłem się czegoś zupełnie innego. Najpierw zobacz, wleź w niejedną dziurę, zrób zdjęcia, udokumentuj, zapisz, a potem wróć i przy pisaniu relacji znajdziesz o wiele więcej, o wiele pełniejszy obraz miejsca, niż przygotowałbyś sobie przed.
Tym odcinkiem zaczynam moje rozliczenie z głównym miastem wyspy, po którym w różnych jego obszarach przedreptaliśmy parę popołudni. Pokażę w kolejnych odcinkach parę oblicz tego miast, które to oblicz nazwałem bardzo subiektywnie.
Korčula naga.
Dlaczego używam takiego sformułowania? Byłem bowiem przekonany, że w starym mieście zrobię może parę zdjęć, bo spotkam ją majestatyczną, piękną, ale ubraną w zwiewną suknię z turystów, kapelusz z restauratorów wszelkiej maści, wygodne buty ze sprzedawców trotuarowych i bieliznę z jej rdzennych mieszkańców. Tymczasem pierwszy mój raz z Korčulą był tak odarty z tych „ubrań”, że pozwolę sobie dziś tylko na epatowanie „niepodkręconymi” i być może źle skadrowanymi zdjęciami. W sumie to nawet dobrze, że są one takiej jakości, jakiej są. Bo taka Korčula to raczej nie jest ta rzeczywista Korčula …

15.06.2021 niepełne 2 godziny zaczynając od około 18.00

Auto zostawiliśmy na parkingu koło cmentarza i przy Tommym poszliśmy długimi kamiennymi schodami zwanymi Pelavin Mir w dół patrząc na lśniące w wieczornych promieniach słońca dachy starego miasta


W boczne uliczki lub też do domostw wiodą takie ciekawe odrzwia



Już pierwsze zerknięcie w ulicę Hrvatske Bratske Zajezdnice nieco nas zastanowiło.


Gdzie są ludzie? Dalej było nie inaczej.
Put Svetog Nikole


Widok na dwie wieże Mala kneževa kula i Velika kneževa kula


Obala Franje Tuđmana


Mariola, nie rwij kwiatów, „policija pogleda”…


A kwiatów tego roku sporo


Jedno z najczęściej fotografowanych miejsc – Morksa Vrata zwana również Primoska Vrata. To wejście od zachodnie strony prowadzi do miasta przez neobarokową klatkę schodową



W pobliżu hotel Korčula


I kolejne wieże – kula Kanavelic oraz kula Zakerjan

Postanowiliśmy objeść miasto ulicą Setaliste Petra Kanavelica zaglądając w tłumami oblepione uliczki boczne i szukając gwaru restauracyjnego. Nic z tego… Nie znaleźliśmy ich..






Dalej Rampadą do Trg Kralja Tomislawa




Aby znów zrobić zdjęcie z cyklu must have – czyli na schodach przy wejściu południowym zwanym Kopnena Vrata, zbudowanych w 1650 roku u podnóża wieży Veliki Revelin



Weszliśmy do środka… Tak to określę. Do serca miasta, które tego wieczora biło ledwo wyczuwalnie… Może z jakichś powodów słabło, może potrzebowało takiego wytchnienia. Zatem teraz po cichu… tylko zdjęcia. Przy okazji kolejnego poznawania środka starego miasta nieco więcej..























Momentami miałem wrażenie, że jesteśmy tam tylko w jakimś trójkącie. Mariola, Korčula i ja…
Kula Kanalevic odprowadzała nas wzrokiem w milczeniu.


Zapatrzona w zupełnie inny wymiar jak ten człowiek, który zawisł na balustradzie przez łodziami


Miałem wrażenie, że wesołe są tam tylko krzewy.

Nawet zwierzęta były tam dość przygaszone…


Chciałem doń podejść, pogłaskać, ale z niewiadomej przyczyny przypomniałem sobie „Dwie wieże” Tolkiena, króla Theodena, jego omamienie przez Sarumana. Ten kot… Jakby chciał, żebym podszedł, jakby chciał mi zrobić krzywdę. Wyprostowałem się i… Tuż przede mną wylądowało gołębie guano…
Uff.. Odetchnąłem… Niestety Krakowskie gołębie przekazały tym z Korčuli wieść, że nie karmię ich i zaplanowały mnie splamić… Pisząc w jednym z odcinków o Caffe Bar przez Moreską obiecałem odcinek smaczki. W nim opowiem też o tym, jak to było z kolejnym atakiem gołębia…
Wracaliśmy do auto nieco inną trasą – ulicą Ante Starčevića aby z poziomu dolnej ulicy wejść do innych sklepów znajdujących się kompleksie Toomy’ego. I tam wypatrzyłem zasłoniętego JPII.


Schowany za stojakiem na rowery jakby zawstydzony… Tylko nie wiem czy z nagości miasta, z mojego niekarmienia gołębi, czy też z powodu braku celności ptaka…

Jestem w szoku! Taka pusta Korčula! Jednak w czerwcu to zupełnie inna Chorwacja jest.

Ja też nie mogę narzekać na tłumy na starówce (byliśmy dwa razy, później niż Wy: 20:00 - 23:00), ale zdarzały się miejsca, w których trzeba było się przeciskać

Piękne zdjęcia

maslinka napisał(a):Jestem w szoku! Taka pusta Korčula! Jednak w czerwcu to zupełnie inna Chorwacja jest.

Ja też nie mogę narzekać na tłumy na starówce (byliśmy dwa razy, później niż Wy: 20:00 - 23:00), ale zdarzały się miejsca, w których trzeba było się przeciskać

Piękne zdjęcia

Trochę podreptaliśmy tak. Ale nie tylko stare miasto. A to penetracja okolic samostanu, a to gdzieś aż za Banje, a to okolice punta Kriża, czy też obie naraz crkvy Sv. Antuna... A to w końcu kolejne uliczkowanie po starym mieście. W sumie to już chyba nie wiele więcej tam jest.

Dla nas czytających i oglądających zdjęcia to lepiej że tak pusto. Pięknie tam. Fajne porównania odzieżowe.

Abakus68 napisał(a):Konoba, a właściwie Brewery and Pub PINJAC- 23-06-2021 – Podstrana

Nie sądzę, abym dał temu lokalowi kolejną szansę, aczkolwiek niezbadane są ścieżki moje.

Skusiły mnie te piwa kraftowe. Byłem więc zobaczyć co i jak. Trafiłem akurat na przerwę. Na miejscu dowiedziałem się że na butelkowanych nie mają.
Umówiłem się więc na kolację. Złożyłem zamówienie bo tak dla nich lepiej.
Jak przyjechałem okazało się że piwa Pinjac nie ma. Żadnego z trzech rodzajów.
Szkoda że wcześniej o tym nie wspomnieli. Odniosłem wrażenie że to było celowe zagranie.
Jedzenie średnie, wystrój bardzo fajny ale wrażenie kiepskie.
W takich miejscach ja bywam dwa razy. Pierwszy i ostatni.

PS. Polecane przez Ciebie miejsce parkingowe w Korculi to strzał w dziesiątkę, dzięki.

Tych schodów koło Tommy'ego nie widziałam, bardzo fajne! Ja też fotografowałam zawzięcie drzwi, gdy spacerowałam w uliczkach poza ścisłym centrum. W Korczuli jest na czym oko zawiesić, sporo ciekawej architektury. Następnym razem obiecałam sobie, że zatrzymamy się tam na dłużej, ale to w kwietniu albo w maju.

Zazdroszczę tym, którzy mogą podróżować przed lub po sezonie...
Też lubię wchodzić w interakcję z lokalsami.
W ubiegłym roku miałem na Peljecu taką pseudo prywatną plażę, częściowo wybetonowaną. Na początku wydawało mi się to głupie, potem wygoda zwyciężyła Okazuje się, że wszystkiego trzeba spróbować.

Zdzihu, wszystko w porządku u Was? Mam nadzieję, że będzie coś jeszcze

Pozdrav

To i ja z chęcią posłucham, poczytam, pooglądam

Witam
Chętnie bym jeszcze coś przeczytała

Zdecydowanie za mało tego co nieco
Czekam na więcej super-przewodnika po wyspie.
Parkingi, restauracje, Vaja-Samograd, wszystko bardzo, bardzo pomocne

Też bym chętnie tu jeszcze poczytała do samego końca, chociaż czasy na pisanie ciężkie...
103 dni przed nami, wierzę, że wyjedziemy, odetchniemy, wrócimy naładowani.

Myślisz Zdzihu, że dokończysz ? Pliiiiizzzz

corrina napisał(a):Też bym chętnie tu jeszcze poczytała do samego końca, chociaż czasy na pisanie ciężkie...
103 dni przed nami, wierzę, że wyjedziemy, odetchniemy, wrócimy naładowani.

Myślisz Zdzihu, że dokończysz ? Pliiiiizzzz

Też bym chętnie dalej poczytał.
Dawaj Zdzihu