San Mauro Mare+Cesenatico+San Marino+Wenecja+Rzym

No, napatrzyliśmy się na te kamole.
Zrobiłam sobie nawet selfie, coby mieć fotkę z kamolami w tle.


Wracamy na Piazza del Campidoglio. Przejście po lewej stronie Palazzo Senatorio dalej było niedostępne z powodu trwającej tam demonstracji.


W związku z tym przeszliśmy obok blokady do wąskich schodów, które znajdują się pomiędzy Palazzo Nuovo a Palazzo Senatorio i tymi schodami zeszliśmy w dół.

Warto zapamiętać te schody, bo jeśli na Kapitolu ktoś też natrafi na jakąś demonstrację, to będzie wiedział, że można tędy zejść w dół, bez konieczności wracania do Piazza Venezia.
Te schody doprowadziły nas do tego miejsca. Wejście w tą szeroką ulicę, która prowadzi do Piazza del Campidoglio również było zamknięte.


Teraz kierujemy się w stronę Via dei Fori Imperiali, oglądając po drodze takie obrazki.







I już skręciliśmy w Via dei Fori Imperiali.
Idziemy chodnikiem, mając po prawej stronie Forum Cezara.








Mijamy pomnik Cezara.



Natomiast po lewej stronie,oddzielonej od nas szeroką Via dei Fori Imperiali, widzimy Forum Traiana i Forum Augusta.
Forum Traiana i olbrzymie Mercati di Traiano

Forum Augusta

Po prawej stronie mijamy oglądane wcześniej z góry Forum Romanum






A w oddali widać już Koloseum, którego jestem bardzo ciekawa.


Niestety widok nie jest zachwycający, bowiem z uwagi na budowę trzeciej linii metra wszystko w tym rejonie jest zastawione zółtymi płotami.





Przez tą budowę istnieje ryzyko, że zabytki znajdujące się w tym miejscu mogą runąć.
Z tego powodu są one popodpierane rusztowaniami, które mają je zabezpieczyć.


Pod samym Koloseum płotów na szczęście już nie ma.





Wokół Koloseum spotkaliśmy ponownie tego "pozowacza do zdjęć". Mogłam sobie z nim zrobić fotkę, tylko po co.


Przy wejściu do stacji metra "Colosseo" stoi sobie taka piękna wanna, ale wody w niej nie ma.




A na wprost tej wanny jest budka, w której można za free zatankować wodę do butelek.
I mamy wybór, bo są dwa kraniki. Jeden z wodą niegazowaną (naturale), a drugi z gazowaną (frizzante). Oczywiście urządzenie jest samoobsługowe.




No to zatankowaliśmy tę wodę i weszliśmy do stacji metra. Dalsza część naszego pobytu w Rzymie przebiegała pod ziemią. bowiem już wracaliśmy do Prima Porta, gdzie czekał na nas autokar.
Jeszcze tylko na stacji przesiadkowej Flaminio w tym miejscu obfocił na samochód wujka Google, ale do tej pory te zdjęcia się nie pokazały w mapach Google. Czekam z niecierpliwością, ale na razie bezskutecznie.

W drodze powrotnej do San Mauro Mare obejrzeliśmy ładny zachód słońca.



A później niebo nad nami zafundowało nam nie lada wrażenia. Od strony Adriatyku zbliżała się w naszym kierunku burza i wreszcie w nią wjechaliśmy. No ciekawie nie było, ale na szczęście krótko. My pojechaliśmy nad morze, a burza poszła w przeciwnym kierunku.



Do hotelu przyjechaliśmy na bardzo późną kolację, po której mocno zmęczeni od razu poszliśmy spać.

cdn

A w piątek odpoczywaliśmy po wycieczce.
Ale zanim rozłożyliśmy się na plaży, udaliśmy się do Gatteo Mare po zakupy alkoholowe.
Po drodze musieliśmy oczywiście przekroczyć mostek przerzucony nad rzeką Rubikon.

Później mijaliśmy hotele, hotele i jeszcze hotele.

Ale co jakiś czas można było podziwiać fajną roślinność.



W Gatteo Mare jest taki malutki sklepik, w którym można kupić super winko za niedużą kasę.
Panuje w nim super rodzinna atmosfera, klienci są traktowani jak goście, którzy przyszli w odwiedziny, a nie na zakupy. Jest tam wesoło, można na miejscu wypić winko nalewane prosto z beczki.



Wino można tutaj kupić w butelkach, w baniaczkach ale także nalane prosto z beczki do własnych butelek lub do plastikowego kubeczka do wypicia na miejscu. Oczywiście kupowanie wina w kubeczkach jest nieopłacalne, bo za taki mały kubeczek trzeba zapłacić 1 euro, ale podczas naszej wizyty do sklepu weszło kilkanaście osób i dokonało takiego zakupy, więc miejscowym pewnie to odpowiada.
My po spróbowaniu wina za free (bo zostaliśmy poczęstowani) zakupiliśmy trzy baniaczki białego wina "Albana dolce", które schłodzone i zmieszane z wodą mineralną znakomicie gasiło nasze pragnienie na plaży. Za taki baniaczek 3 litrowy płaciliśmy 6 euro. Ponadto kupiliśmy czerwone wino o wdzięcznej nazwie "Burdel".

Mój mąż i znajomi, którzy zostali przez nas obdarowani tym winem stwierdzili, że bardzo dobre. Ja go nie piłam (bo czerwonego wina nie pijam), więc nie mogę potwierdzić. Butelka tego wina (0,75 l) to koszt 2,5 euro. Kupiliśmy tam jeszcze butelkę jakiegoś czerwonego wina w cenie 2 euro, ale już nie pamiętam jakie, a na zdjęciach nie zostało uwiecznione.
Teraz troszkę informacji dla tych, którzy trafią do Gatteo Mare i chcieliby zrobić zakupy w tym sklepie.
Sklep przedstawicielski Cantina Sociale de Cesana znajduje się w tym miejscu. Ten link pokazuje to miejsce z października 2017 roku, kiedy sklep był zamknięty, bowiem działa on tylko w okresie od maja do września. Można obejrzeć to miejsce w letniej scenerii z czerwca 2016, ale wtedy prawie nie widać tego sklepu, bowiem wszystko jest zasłonięte przez markizy.

Plażowanie, lenistwo, nuda, nic się nie dzieje.
Znajomi leżą, wypoczywają, opalają się. Zapłaciliśmy z te leżaki, to trzeba je na maksa wykorzystać.
Mnie zaczyna już nosić. Wstaję i zaczynam wędrować to w jedną, to w drugą stronę.
O, jakaś meduza.


O, mąż znalazł wreszcie jakieś małże.


Na wodzie spokój.



O, jakiś kolorowy akcent.


Nuda.

Wynudziłam się na tej plaży totalnie.
Na szczęście mieliśmy 3 litrowy baniaczek winka, więc humor dopisywał. Inaczej byłoby ciężko wytrzymać tę nudę.

Wieczorem poszliśmy do marketu na ostatnie zakupy, coby coś włoskiego zabrać do kraju.
Wracaliśmy już po zmroku. We wrześniu dni już są krótkie, więc wcześnie robi się ciemno.






Rano zaczęliśmy sie pakować. Wyjazd był zaplanowany na godzinę 16-tą, więc było jeszcze trochę czasu na ostatni wypad na plażę.
A tam trafiliśmy na animacje plażowe. Elena (dziewczyna, która je prowadziła), powiedziała mi, że to już ostatni dzień animacji w tym roku i że już jest mało osób chętnych do zabawy i że w sierpniu to po 200 osób tańczyło razem z nią.
Mnie takie zabawy nie kręcą, ale są tacy, którzy to lubią. Ale fajnie było popatrzeć na Elenę i jej kolegę. Fajnie się ruszali.



O godzinie 16-tej wyjechaliśmy z San Mauro Mare. Opuszczałam je bez żalu, bez chęci powrotu do tego mejsca.

Jednakże moje włoskie wakacje zaliczam do udanych.
Było fajne towarzystwo i ciekawe wycieczki, więc nie mogę narzekać.


I to już KONIEC.