Niebiańsko, bezludnie, rajsko... - Korčula, Gršćica VI 2014

Jak ja się cieszę, że coraz więcej osób docenia uroki Korčuli
W tym roku wyjątkowy wysyp relacji z mojej ukochanej wyspy

-Katka- napisał(a):Pięknie fotki.
Czekam na więcej i jeszcze więcej

Dziękuję ślicznie na pewno będzie więcej... i więcej

ruzica napisał(a):I ja chętnie poczytam o przygodach na Korčuli

Oj przygód trochę w tym roku mieliśmy, począwszy od auta, skończywszy na rozwalonej rzepce w kolanie

Monte Christo napisał(a):Odliczamy dni. Zostało 24. Chętnie siądę w ostatnim rzędzie.
P.S. Plyneliscie promem ze splitu?

Nie, wybraliśmy opcję - dwa promy. Natomiast w drodze powrotnej płynęliśmy z V. Luki do Splitu.
Pozdrawiam

m@rek napisał(a):"śledzik" pozostawiony ... kto wie może kolejnym razem
czekam na ciąg dalszy

... postaram się skutecznie zachęcić
Pozdrawiam

te kiero napisał(a):

maniust napisał(a):Widzę że Korcula ma w tym roku powodzenie.

faktycznie, ostatnio popularna na forum,
choć na niej nie byłem to nie trzeba mnie do niej przekonywać, a Twoje zajawkowe foty tylko to potwierdzają
pięknie

Dziękuję ślicznie Wyspa jest wyjątkowa w swej urodzie i klimacie. Poza tym nigdzie nie spotkałam tak miłych i otwartych ludzi, jak tam.
Pozdrawiam

be-ja napisał(a):Minimartini napisała "Niby lustro i szklarnia nowe - ale oko i ręka - te same Mam nadzieję, że zawodu nie będzie "
Wiem, wiem że rączka ta sama i oko dociekliwe więc foty artystyczne będą.

Pzd be-ja

Choć tu w przeciwieństwie do Hvaru będzie trochę brakowało tych urokliwych uliczek, ale... Miasto Korčula na pewno to nadrobi No i klimatyczne wioseczki, które odwiedziliśmy... Winnice...

Basiulinek napisał(a):Nie bede oryginalna mowiac,ze pieknie tu u Ciebie
Zostaje!

Dziękuję serdecznie Pozdrawiam

Magda O. napisał(a):Jak ja się cieszę, że coraz więcej osób docenia uroki Korčuli
W tym roku wyjątkowy wysyp relacji z mojej ukochanej wyspy

Mam wrażenie, że rok rocznie jest moda na jakiś "obszar w CRO" - zapewne dla odwiedzających forum wyznacznikiem są właśnie relacje Jeżeli w przyszłym roku liczba odwiedzających tę wsypę wzrośnie tak, jak liczba relacji z niej...
Pozdrav!

Czekam na relację. Jadę do Trpanja za 4 dni i rozważam pobyt na jakimś kempingu właśnie na Korculi. Z dużą niecierpliwością oczekuję na Twoje wspomnienia, być może się zainspiruję. Po Twoich zdjęciach jest to bardzo prawdopodobne.

Twoją poprzednią relację czytałam i oglądałam z wypiekami na policzkach Ta zapowiada się również wspaniale. Świetne oko do zdjęć i fantazja ... gratulacje

karolcia1 napisał(a):Jedne z piękniejszych zdjęć jakie widziałam z Chorwacji. Zachwyciły mnie.

Nie sposób się z tym nie zgodzić.

Siedzę i czekam...ja juz po urlopie...ale o takich widokach to moge sobie pomarzyc...
A czytajac relacjię o Hvarze marzylam o kapeluszu, bo rewelacyjnie w nich wygladałaś i .....co? kupiłam sobie i w Tucepi paradowałam w swoim....

minimarini nie mogę się już doczekać na ciąg dalszy...

Ja też czekam Zapowiada się ciekawie

Witaj minimartini nie może mnie tu zabraknąć... po 2 pobytach na Hvarze zastanawiam sie mocno nad Korculą myślę, że ta relacja bardzo mi pomoże w podjęciu decyzji więc czekam na ciąg dalszy
pozdrawiam

...z uwagi na fakt, że również "po uszy" wpadłam kiedyś w korczulańskie klimaty, a tkwię już w nich od dobrych kilku lat, chętnie dołączę

Wow!! Ale zdjęcia!! Najpierw relacja jackuc-a a teraz Twoja. Korcula faktycznie ma ,,wzięcie" Czekam na więcej Będę tam za 25 dni

minimartini napisał(a):Jacku - Jesteś moim Gościem Honorowym

Ha zatem ponieważ udało mi się bez przekupstwa wkraść w łaski Szanownej Autorki to sobie przycupnę na dłużej, wygodniutko w tej Loży Honorowej. Stąd mam znakomity widok. Kilka miejsc jeszcze zostało

Po prostu pięknie - tytuł nic nie kłamie......


Napisz proszę jako to zatoka.

Myślałem, że z rana najpiękniejszy jest kolor kawy ale...myliłem się.

Cześć.

Fajnie można podładować tu akumulatorki.

Pozdrawiam

NA WARIACKICH PAPIERACH
20.06.2014

Mieliśmy wyjeżdżać dnia poprzedniego.
Przecież wszystko było zaplanowane kilka miesięcy wcześniej.
Zaplanowane.

Szalony to był czas przedwyjazdowy. Nasza starsza sunia przewlekle choruje. Przed wyjazdem wszystko się posypało… Kolejne konsultacje weterynaryjne, dziesiątki badań, strach i stres. Wyjazd zszedł gdzieś na dalszy plan.

Kiedy wydawało się, że wszystko zostało już względnie ogarnięte, zabrakło czasu na najbardziej prozaiczną czynność – pakowanie. U nas to nie lada wyzwanie logistyczne – pakunkowy mistrz (czyt. Mąż) musi nieźle kombinować, by upchnąć do naszego dziwnym trafem coraz mniejszego bagażnika, coraz więcej klamotów wszelakich. W tym roku doszedł tzw. podwójny psi grajdołek – tj. legowiska, kocyki, transporterek, kojec (no przecież taras trzeba jakoś zabezpieczyć, co by do Jadrana nie powpadały ), piszczałki, piłeczki, miseczki, no i domowy zestaw weterynaryjny z całkiem nieźle zaopatrzoną apteką – istne szaleństwo. Dochodzimy do wniosku, że na przyszłość, z dziećmi – to już tylko auto w wersji XXL

Tak więc 20.06. o 4.15 wyjeżdżamy z Bydgoszczy. Pogoda idealna. Na podróż. Pochmurno. Miejscami opady deszczu. Psiaki się nie męczą. Nam się lepiej jedzie. Standardowo już jedziemy autostradami przez Czechy (winieta 440 czk/msc) Austrię (8,5 €/10 dni), Słowenię (15 €/7 dni) – w tym roku ze sprawdzonego objazdu rezygnujemy.

Niektórym podróż mija, tak:






A inni umilają sobie czas, tak:


Swoją drogą, dlaczego w Polsce nie ma tak pysznego Frappe Oreo? To było z naturalną bitą śmietaną! Nie jakąś tam oszukaną z atomizera

O 20.00 jesteśmy już w Chorwacji. Deszcz nie ustaje ani na chwilę. Wycieraczki nie nadążają z przechwytywaniem wody. Do tego straszna mgła, kiepska widoczność. Zatrzymujemy się na zjeździe Draganić – przesypiamy kilka godzinek i śmigamy dalej.

Mój M. zgadza się po moich namowach (pewnie rozum mi chwilowo odebrało w wyniku intensywnych opadów i zamglenia ) na odpuszczenie autostrady w całej Chorwacji na rzecz… Jadranki. Tak więc od Splitu, jedziemy… Tzn. stoimy, przejściowo jedziemy, stoimy, stoimy… Jedziemy Jadranką. „No skąd mogłam wiedzieć, przecież jest przed sezonem?”
Korki, fragmenty magistrali wykorzystywanej niczym sopocki Monciak, i Czesi… Jadący 20/30 km/h w poszukiwaniu wymarzonego apartmana przy drodze.

A miały być ładne widoczki… Nie muszę już chyba mówić, że o zatrzymaniu się na moje standardowe „Ohh jak tu pięknie! Ohhh ale kadr…” nie było mowy. Nigdy więcej Jadranki!

Tak więc spóźniamy się dosłownie 5 minut na prom w Ploče, ale nic to – przecież za jakiś czas jest następny. W międzyczasie zaczyna się rozpogadzać, wszystko paruje, jest duszno – a że naszym miernikiem ciepła są latające góra-dół języki naszych futrzaków, wiemy, że trzeba ewakuować się gdzieś do cienia.




Ploče

Nareszcie nadpływa „Jadran” (godz. 12.45), ładujemy się na prom (aut jest sporo jak na opcję „przed sezonem”). Mąż łypie na mnie uszczypliwie w stylu: „Już widzę te puste korczulańskie zatoki…”
Oj tam, oj tam. Myślę: ...bo to jedna zatoka jest na Korčuli – na pewno wszyscy i tak pojadą na Pupnatską









Dopływamy do Trpanj – i tu zaczyna się wyścig. O mamuńciu!
Ludzie naprawdę ścigają się na prom Orebić-Dominče.
Przecież pływa co godzinę… No właśnie: „Kochanie!!! Co godzinę!”.
Słyszę: „Nie będziemy gorsi”.
Przewracam oczyma i chcąc nie chcąc jestem uczestnikiem śmiesznego wyścigu przedpromowego...

Jak nie trudno się domyślić, dla większości z uczestników wyścigu, celem destynacji był nie prom… A Orebić











Opływamy.Ta woda... Pierwszy raz widzę takie kolory wody. Hipnotyzujące.





Dopływamy do portu Dominče. Zaraz obok portu jest stacja benzynowa INA – z reguły to tu tankujemy podczas pobytu na wyspie ( w sumie za dużego wyboru nie ma, stacja jest jeszcze w V. Luce i Smokvicy – lecz ta jakoś nie budziła zaufania).

Pierwsze zetknięcie z wyspą… I… „JAK TU ZIELONO!!!”. Słyszę swój głos odbijający się echem o blachę samochodu.


____________________

Proponuję powiększać zdjęcia, wtedy ukazują swe pełne walory kolorystyczne