Niebiańsko, bezludnie, rajsko... - Korčula, Gršćica VI 2014

Fajna relacja, piękna zdjęcia.
Korčula jeszcze będzie musiała na nas poczekać, ale jest tam pięknie i pewnie kiedyś tam też dojedziemy.

andeo napisał(a):właśnie dotarłam ,jeju jeju ile już napisane,a jakie zdjęcia!!! koparka mi opadła ...odwiedziłam Korculę,miasto, niedawno,baaardzo mi się podobało.miejsce zajmuję i wrócę jutro poczytać

Kochana - dla Ciebie trzymałam tu miejsce VIPowskie
Miasto wyjątkowe - kradnie serca...

piotrf napisał(a):Ale straszna gapa ze mnie
Odrabiając forumowe zaległości wróciłem do "Lawendowego miesiąca. . ." , a tam , za sprawą Maslinki ( post z 21:27 ) - tutaj i muszę napisać , że pięknie u Ciebie
Jestem już na bieżąco i czekam na więcej


Pozdrawiam
Piotr

Piotrze,
witam Cię bardzo serdecznie Bardzo się cieszę, że Jesteś!
Dziękuję ślicznie!
Pozdrawiam cieplutko

Martyna

Piter_M napisał(a):Fajna relacja, piękna zdjęcia.
Korčula jeszcze będzie musiała na nas poczekać, ale jest tam pięknie i pewnie kiedyś tam też dojedziemy.

Dziękuję serdecznie za miłe słowa
Pozdrawiam

Opatrzono etykietą: „ZAPIERAJĄCE DECH W PIERSIACH”
24.06.2014

Ogólnie rzecz ujmując, nie jestem śpiochem. Podczas wyjazdów stan bezsenności i wczesnych pobudek przekracza wszelkie granice przyzwoitości. Żal mi (czasami ) biednego M., którego wyrywam z fazy pomiędzy smacznym chrapnięciem a przerzuceniem się „na boczek”. Na szczęście z reguły jest na tyle zaspany, że nawet nie myśli o spojrzeniu na zegarek – wtedy ból porannej pobudki byłby jeszcze bardziej dotkliwy.

Stoję więc o świcie na tarasie – ja i moja przyjaciółka – „gęsia skórka” (noce, wczesne poranki i wieczory są chłodne) i obserwuję przetaczające się po niebie ciężkie chmury. Jakby nie można było dokleić przyjaźnie wyglądających obłoczków

Z Proizdu dzisiaj nici. Tam potrzebna jest pewna pogoda. No i lepiej, by z racji rejsu mało stabilną taksówką wodną mocno nie wiało.

Tak więc mój Kochany Mężu – los się do Ciebie uśmiechnął. Możesz pospać dłużej, a ja poczynię rytualne niemalże kontemplacje nad mapą.

Vaja i Samograd – plan na dziś.

Jedziemy w kierunku Žrnova. Przejeżdżamy przez Prvo Selo i niezwykle malowniczą drogą (to mój ukochany odcinek na wyspie ), przy samym Kanale Pelješkim kierujemy się na Račišće. Potem drogą szutrową do zatok.

Uvala Vaja – bezpośrednia droga dojazdowa:





Parkujemy w zacienionym miejscu i schodzimy w dół. Zejście z kategorii: „w klapakach ostrożnie”. Strome, kamyki przesuwają się pod nogami. Z dzieciaczkami może być ciężko.

Nagrodą jest to:













Cudnej urody zatoka. Duża. Szeroka. Piękne białe kamienie – lecz nie otoczaki, niemniej płaskie i do plażowania całkiem przyjemne.

Woda fantastyczna, pięknie „układa się” w idealne pasy barwne, co widać na zdjęciach. Jest tu dość głęboko i to bardzo szybko. Niestety dna nie poznałam, gdyż tego dnia wiało niemiłosiernie, a w takich falach nie snoorkuję.

Na plaży tłoku nie ma. Oprócz nas dwie grupki ludzi, w tym przesympatyczni Austriacy, którzy podeszli do nas z przewodnikiem po Polsce i wypytywali o nasze plaże.
Miłe urozmaicenie.

Po jakimś czasie zwijamy się z zamiarem poznania Samogradu, który zauroczył mnie w relacji Arlij (dzięki Arlij ).

Dojazd szutrem, ale takim sympatycznym, miejscami jest też asfalt.

Poniżej, ścieżka piesza, prowadząca do zatoki:





Sama zatoka… Zobaczcie sami:












Kolejne wielkie „woow!” I ta piękna roślinność dookoła. Ślicznie. Podobnie, jak i w poprzedniej zatoce – tłoku nie ma – po lewej stronie zatoki plażują nietekstylni.


Z godziny na godzinę plażowiczów ubywa. Nagle okazuje się, że na plaży oprócz nas plażują zaledwie 4 osoby. Potwornie wieje. Jadran szaleje. Coś wisi w powietrzu. Już wiemy, że ten zimny wiatr zwiastuje zmianę pogody. Po wyjeździe z zatoki sytuacja nad Pelješcem tylko nas w tym utwierdzi



Wyjazd z U. Samograd



Urokliwe Račišće



Zmieniająca się sytuacja pogodowa…


c.d.n.

Super Martyna, my odwiedzilismy tylko Samograd, do Vaji chyba ciut lepsza droga... obie plaże super ehhh szkoda mi teraz o tym wspominać

dziękuję

Piękna plaża! Tam nie dotarliśmy... Ale to z racji właśnie tego "szybko pogłębiającego się dna" Z dzieckiem raczej taka plaża odpada. Ale faktycznie jest tam pięknie

Plaża rzeczywiście urokliwa... my w tym roku chcieliśmy spędzić wakacje na Korčuli, ale jakoś wyszło inaczej... i będzie Borak... ale może w przyszłym roku.... jak jeszcze pooglądam więcej tak pięknych zdjęć... to kto wie...

Gwarantuję, że się zakochacie w Korculi

jackuc napisał(a):Super Martyna, my odwiedzilismy tylko Samograd, do Vaji chyba ciut lepsza droga... obie plaże super ehhh szkoda mi teraz o tym wspominać

Tak Jacku, lepsza i krótsza. Natomiast zejście średnie. Vaja jakby bardziej surowa. Gdybym miała wybrać jedną z nich - nie wiem, która by to była...

Eunike1984 napisał(a):Piękna plaża! Tam nie dotarliśmy... Ale to z racji właśnie tego "szybko pogłębiającego się dna" Z dzieckiem raczej taka plaża odpada. Ale faktycznie jest tam pięknie

Może nie powiedziałabym, że odpada, ale na pewno utrudnienia są Jeżeli miałabym polecić którąś z nich dla rodzin z dziećmi to bardziej Samograd.
Obie są rajskie... Dzikie.
Pozdrawiam serdecznie

maluszek napisał(a):Plaża rzeczywiście urokliwa... my w tym roku chcieliśmy spędzić wakacje na Korčuli, ale jakoś wyszło inaczej... i będzie Borak... ale może w przyszłym roku.... jak jeszcze pooglądam więcej tak pięknych zdjęć... to kto wie...

Borak cudne miejsce a Korčula nie odpłynie poczeka!
Pozdrawiam serdecznie

minimartini napisał(a):Borak cudne miejsce a Korčula nie odpłynie poczeka!
Pozdrawiam serdecznie

Pewnie, że nie odpłynie Byliśmy już na Korčuli i teraz myślę, że też zrobimy sobie wycieczkę na cały dzień... ale może tym razem objazd po plażach... zobaczymy...

To jest zaleta niewielkiej odległości między Pelješcem a Korčulą jeżeli zawitamy na jednym z nich, drugie też zostanie odwiedzone sprawiedliwość musi być

minimartini napisał(a):To jest zaleta niewielkiej odległości między Pelješcem a Korčulą jeżeli zawitamy na jednym z nich, drugie też zostanie odwiedzone sprawiedliwość musi być

święta prawda....

SZLAKIEM WINNEJ AMBROZJI (cz. I)
24.06.2014
wieczór

Wieczorną porą obieramy kierunek na Čarę i Smokvicę. To urocze miasteczka, otoczone urodzajnymi winnicami. Podoba nam się tu tak bardzo, że w trakcie pobytu na Korčuli przyjedziemy tu jeszcze nie raz.



„Winne miasteczka” – to i klimat zachowany być musi. Bagażnik otwarty a w nim kobietka trzymająca beczkę wina Byłam w takim szoku, że nie zrobiłam ujęcia "od bagażnika"...



Kościół Św. Piotra (XV w.). Čara.





Čara:









Winnice Čara-Smokvica



Smokvica. Kościół Oczyszczenia Pańskiego.



W Smokvicy odwiedzamy winiarnię Toreta. Nie odmawiamy sobie degustacji. Być w ojczyźnie szczepu pošip – i wina nie spróbować, ogromna strata Pošip to białe wino z chronionym geograficznie pochodzeniem od 1967 r. Jest to wino mocne o ciekawym aromacie. Odmiana pošip stanowi 85-95 % upraw na terenach Čary i Smokvicy.









Tradycyjne narzędzia winiarskie. Muzeum w winiarni Toreta.

W Torecie szczególnie smakuje nam pošip specjal (50 kn/butelka).



Udajemy się jeszcze do punktu widokowego, jednak wspinaczka boleśnie ukazuje coraz to mniej przyjazne chmury niechybnie zmierzające w kierunku naszej wyspy…
Niestety zdjęć z tego miejsca brak… Gdyż jak na złość siadły mi oba akumulatory.



Wracamy do siebie, Wieczorem racząc się ulubioną gazowaną Jamnicą z pomarańczą ze Smokvicy :



a na deser…



… i accuweather – wróżący paskudną pogodę na najbliższe dwa dni.

Martyna, pięknie w tych interiorowych wioskach Jakby czas się zatrzymał...

Co to za smak tego radlera: Laganini? Limonka i mięta? Smaczne toto?

maslinka napisał(a):Martyna, pięknie w tych interiorowych wioskach Jakby czas się zatrzymał...

Co to za smak tego radlera: Laganini? Limonka i mięta? Smaczne toto?

Powiem Ci, że nie takie z nich wioski - Sklepy mają, w Čarze poczta jest Smokvica jest spora (część górna - kamienna klimatyczna, środkowa - "taka aktualna" i dolna - po prostu perełka ).
Przeurocze są. Jednego dnia w Smokvicy spędziliśmy kilka godzin. Obeszliśmy chyba całą. Porzucone winiarnie, opuszczone domy... Coś fantastycznego. Jak dla nas lepszy klimat niż w hvarskich V. i M. Grablje. No i te winnice dookoła... Spacery po nich to też przyjemność
Oczywiście wrzucę zdjęcia w jednej z kolejnych części

A radler - tak limonka i mięta - mi średnio smakował, w przeciwieństwie do cytrynowego. Choć Marcin wolał właśnie tego limonkowego. W każdym razie... Oba jak takie lemoniadki

Pozdrawiam Cię serdecznie!