Nie tylko połoniny… Bieszczady 2020, Sanok 2021

Dawigs napisał(a): nie mogłem powstrzymać i troszkę podrasowałem to zdjęcie

Widoczek nabrał kolorów

Może by tak zatrzymać się gdzieś na drugie śniadanie? Pora ku temu najwyższa , a widoki super!



Trzeba jednak zejść nieco niżej pokrytą grechotami granią i schować się nieco od wiatru, bo wyrwie nam kanapkę z rąk .



Dogodne miejsce znaleźliśmy tuż za kępą jarzębin, niewiele przed początkiem zejścia ze szczytu i zawinięciem grzbietu na północ.

Widok z miejsca odsapki był niezły - nie tylko dalsza część naszej trasy z Szarym Berdem i Smerekiem, ale także znacznie bliższe Hnatowe Berdo oraz liczne grzbiety na pn.od Połoniny Wetlińskiej.

Wzmocnieni, ruszyliśmy dalej z pięknym widokiem na Hnatowe Berdo (1187 m).



Szczyt niestety nie jest udostępniony dla turystów, jego boczny grzbiet kończy się urwiskiem.







Smerek z tego miejsca też się świetnie prezentuje .













Po zejściu z Osadzkiego Wierchu, osiągnęliśmy przełęcz będącą najniższym punktem na grzbiecie Połoniny Wetlińskiej. Jej wysokość na na mapach i w przewodnikach jest różnie podawana: 1066 m, a czasem 1085 m. Nie mam pojęcia, która wartość jest prawidłowa, ale w przecież większego znaczenia dla wędrówki to nie ma . Tyle, że jeśli prawdziwa jest wysokość 1085 m, to nie ta przełęcz jest najniższa na grzbiecie Wetlińskiej, gdyż Przełęcz Orłowicza Niżna liczy 1075 m.

Świetne miejsce na drugie śniadanie z takimi wspaniałymi widokami .

Nefer napisał(a):Świetne miejsce na drugie śniadanie

Świetne, ale ile można siedzieć , gdy czekają kolejne piękne widoki?

Kolejny odcinek szlaku przebiega wśród krzywulcowej buczyny, w najwyższej partii lasu Połoniny Wetlińskiej. Rosną tu także łany wierzbówki kiprzycy, co prawda już przekwitniętej, a nie intensywnie różowej, ale i tak pięknie to wygląda .

Osiągnęliśmy grzędę piaskowcowych wychodni na zalesionym Szarym Berdzie (1108 m), najniższym wierzchołku połoniny. Ścieżka jest tu wąziutka, ludków idących w obie strony było sporo - fotek więc nie robiłam, żeby nie tamować ruchu.

Za Szarym Berdem osiągnęliśmy obniżenie zwane Żołobyną (lub Przełęczą Mieczysława Orłowicza Niżną, 1075 m). Zajmuje ono dużą stokową polanę porośniętą wysoką trawą.
Teraz musieliśmy trochę podejść ścieżką wśród traw do węzła szlaków na nieco wyżej położonej Przełęczy Mieczysława Orłowicza Wyżnej (1099 m).





Za nami Szare Berdo i Osadzki Wierch.



A to już Przełęcz Orłowicza .





Przysiedliśmy na ławeczce, wzmocniliśmy się wafelkiem i herbatą , a potem rozważyliśmy kwsetię: podejść na Smerek, czy jednak od razu zejść do Wetliny

Po dotarciu na przełęcz byłam trochę padnięta, ale odsapka pomogła , podejście na Smerek stało się możliwe. No bo jakoś bez sensu było szybko schodzić do Wetliny, skoro godzina jeszcze młoda była.

Ruszyliśmy więc w górę. Widokowy szlak byłby bardzo przyjemny, gdyby nie był tak oblężony ! No cóż, nie tylko my chcieliśmy wykorzystać poprawę (niestety, tylko chwilową) pogody .
Czasem udało się zrobić zdjęcie bez ludzi w pobliżu.







Szczyt Smereka (dawna nazwa – Wysoka) ma dwa wierzchołki, które mają formę dwóch równoległych grzęd skalnych. Dla turystów udostępniony jest niższy wierzchołek (ok. 1210 m). Stromy, północny stok Smereka miejscowa ludność bojkowska zwała dawniej „Ścianą”, a obniżenie między grzędami – Dołyną.

Gdy wędrowałam w czasach harcerskich, byłam ma głównym szczycie (1222 m). Trasę zamknięto w 1997 roku ze względu na ochronę roślin naskalnych, do dziś widoczna jest ścieżka, którą wówczas prowadził szlak.

Teraz była okazja by podziwiać rozległe widoki z niższej kulminacji. Rozciągają się stąd przepiękne panoramy, widać Połoninę Wetlińską, Wielką Rawkę, a nawet Wysoki Dział i Solinę, oczywiście dobrze widoczna jest Wetlina i Smerek-wieś.

Na niższym szczycie Smereka stoi żelazny krzyż wysokości 6 m. Pierwszy krzyż został postawiony w 1977 (? 1976) roku dla upamiętnienia 600-lecia diecezji przemyskiej. Dla władz PRL-owskich powstała wersja, że krzyż stoi w miejscu śmierci turysty rażonego piorunem w 1975 r. Obecny krzyż postawiono jesienią 2018 r., zastąpił poprzedni, mocno zniszczony. Jest tu też kilka ławek, oczywiście mocno obleganych, przysiedliśmy więc na kamolach .

Siwerniak (inna nazwa - świergotek górski) to ptaszek spotykany na bieszczadzkich połoninach. Tego widzieliśmy na Smereku

Fotki z powrotu na Przełęcz Orłowicza…