Nie tak miało być ... czyli Lokva i okolice - 2019 - Michał

Witam ,super relacja Michał. Przejechałem tę samą drogę w 2016r wracając z Orebića i też był to dla mnie bardzo ciężki czas po odejściu córki na tą samą chorobę co twoja mama. Pojechałem w te miejsca gdzie wcześniej byliśmy razem i to nie był dobry pomysł, a potem jeszcze Sarajewo, przeżycia nie do opisania. Pozdrawiam Tomek

figusek napisał(a):O Sarajewo stoczyłam wielką bitwę z moim Arturem, niestety póki co nie udało mi się go przekonać do wypadu tam.. Kto wie, może za rok czy za dwa.. Takie miejsca robią na mnie wrażenie, przerażające jest to, że ta wojna była przed chwilą, że wciąż są obecne jej ślady, że historia miesza się z zupełnie inną współczesnością, że większość miejscowych widziała to wszystko na własne oczy.. Aż człowieka ściska w sercu na samą myśl

Dokładnie tak.
Oby się kiedyś udało

pozdrawiam, Michał

Tuti napisał(a):Witam ,super relacja Michał. Przejechałem tę samą drogę w 2016r wracając z Orebića i też był to dla mnie bardzo ciężki czas po odejściu córki na tą samą chorobę co twoja mama. Pojechałem w te miejsca gdzie wcześniej byliśmy razem i to nie był dobry pomysł, a potem jeszcze Sarajewo, przeżycia nie do opisania. Pozdrawiam Tomek

Bardzo współczuję
A ja wierzę, że byliście razem. Przynajmniej ja do tego tak podchodzę.

Trzymaj się

Michał

megidh napisał(a):Czytałam taką powieść (3 tomy) autorki Agnieszki Walczak-Chojeckiej, której akcja rozpoczyna się w Sarajewie jeszcze przed wojną bałkańską a następnie prowadzi czytelnika przez cały okres wojny, jak również czasy powojenne. Bardzo dużo się z tej powieści dowiedziałam na temat życia i śmierci w oblężonym Sarajewie ale również w Chorwacji. W Sarajewie nie byłam, ale znam miejsca które opisujesz z kart tej powieści.

Też czytałam....


Sarajewo miało być w maju, ale pogoda niestety nie była łaskawa na ten kierunek i będzie w przyszłości, ale koniecznie min. 2 dni.... Za dużo tam bliskiej historii, aby na szybko miasto zwiedzać...

piekara114 napisał(a):ale koniecznie min. 2 dni.... Za dużo tam bliskiej historii, aby na szybko miasto zwiedzać...

Tak, na pewno więcej dni, pozwoli na dokładniejsze i szczegółowsze poznanie miasta.
Choć jeden cały dzień, też daje możliwość zobaczenia najważniejszych miejsc...

A po książkę, muszę sięgnąć.

pozdrawiam, Michał

/edit/
PS. Kupiłem ... Jak dojdzie, to się biorę za czytanie

Widok z Mostu Łacińskiego w dół rzeki, skąd przyszliśmy. Tutaj na rogu jest postument, na którym kiedyś stał pomnik-obelisk upamiętniający zamach na następcę austro-węgierskiego tronu arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i jego żonę Zofię w dniu 28.06.1914 roku...


I w drugą stronę


Tak wyglądał ten obelisk przed zburzeniem


Dosłownie na rogu jest na ścianie tablica, wskazująca, że z tego miejsca strzelał zamachowiec


Obok na ścianie jest kilka gablot i informacjami opisującymi całą historię, jest sporo zdjęć historycznych. Kolejne miejsce ryjące głowę. Tu, dokładnie TU zdarzyło się coś co rozpoczęło I WŚ ... Córka, która do tej pory uczyła się w szkole o tym ma okazję namacalnie znów dotknąć historii ...

Zostawiamy to kolejne ikoniczne miejsce i idziemy w kierunku targu Dugi Bezistan. To typowy arabski suk, właściwie kopiuj-wklej z innych miejsc. Ale jak zwykle ma to jakiś swój charakter i atmosferę Same oryginalne czapeczki z trzema paskami i torebki YSL Ale też trochę lokalnych wyrobów.
Z zewnątrz


I w środku




Przechodzimy na drugi koniec środkiem i kierujemy się w prawo. Na zewnątrz jest pełno knajpek i sklepów


Dochodzimy do meczetu Gazi Husrev-bega, wchodzimy na dziedziniec



Widać tradycyjne elementy wiary islamskiej, studnie do obmywania ciała przed modlitwą, osobne miejsce dla mężczyzn i kobiet. Kilku mężczyzn w charakterystyczny sposób się modli klęcząc i pochylając ku ziemi ...
W pewnym momencie podchodzi do nas młoda dziewczyna i w miły sposób pyta po angielsku skąd jesteśmy. Odpowiadamy, ona uśmiecha się i przeprasza, ale nas ... wyprasza. Wskazuje na napisy przy wejściu. Jasne ! Zakryte ramiona i głowa u kobiet, długie spodnie u mężczyzn ... Zaaferowani nie zauważyliśmy znaków ... Przepraszamy i oczywiście wycofujemy się. Inne osoby też tak jak my, które weszły, powoli wychodzą.
Trzeba pamiętać o tym takich miejscach.

Po drugiej stronie jest muzeum i biblioteka Gazi Husrev-beg. Tutaj na dziedziniec można wejść bez obostrzeń.




Chwilę się kręcimy po dziedzińcu, wychodzimy i kierujemy się na plac Baščaršija. Od razu jest w sumie widoczny meczet Meczet Bascarsija


pozdrawiam, Michał

Z dziedzińca meczetu Was wyprosili? To jest dziwne... Rozumiem, że do środka trzeba wejść odpowiednio ubranym, ale 2 lata temu byłam na tym dziedzińcu w sukience na ramiączkach i nikt mnie nie wyrzucił.

Oczywiście na zwiedzanie meczetu odpowiednio się przygotowałam :



Zdjęcia z wnętrza, jeśli Cię to interesuje, możesz znaleźć w tym odcinku relacji sprzed 2 lat

P.S. Baščaršija to nie plac, to nazwa całego bazaru (targu) położonego na starówce, ze wszystkimi uliczkami i zaułkami

maslinka napisał(a):Z dziedzińca meczetu Was wyprosili? To jest dziwne...
P.S. Baščaršija to nie plac, to nazwa całego bazaru (targu) położonego na starówce, ze wszystkimi uliczkami i zaułkami

Tak, ja to rozumiem, były przy wejściu wyraźne znaki, ale po prostu nie zauważyliśmy
Może się coś pozmieniało, wiesz wystarczy jakiś jeden incydent i już ...

Baščaršija - tak, oczywiście, napisałem plac, ale tak jak piszesz to cała można powiedzieć "dzielnica", część miasta.

pozdrawiam, Michał

Dochodzimy do centrum Baščaršija. Na środku oczywiście Sebilj ... i gołębie. To takie charakterystyczne tutaj, jest ich podobnież zawsze pełno. Nawet są małe stragany, żeby kupić opakowania (chyba czegoś jak suszony chleb) do karmienia gołębi. Ale nie ! Przypominam sobie, że na dnie naszego plecaka jest resztka opakowania bułek maślanych z biedronki. Wszyscy bierzemy do ręki po kawałku i karmimy ptaśki






Kręcimy się chwilę po najbliższej okolicy. Jest cała masa straganów z stylowymi wyrobami






W pewnym momencie dociera do mnie, że jak nie spróbuję Cevapcici, to oszaleję Zewsząd docierają zapachy różnych smaków. Nie przypomnę sobie teraz miejsca, ale w sumie to obojętne. Są porcje po 5,10 i 15 sztuk w bułce z cebulą. Dosłownie 3 składniki. Nic więcej. Wybieram wersję z 5 (cena 3,5 marki), dzieci kręcą nosem, Żona jak zwykle weźmie ode mnie gryza, czyli zje pół
I jest totalny odjazd. Czytałem, że tylko tutaj tak smakują. Wielu miejsc nie znam, ale zgadzam się - jedzenie totalnie proste, a wybitne

Już ugryzione lekko

Ruszamy powoli w górę rzeki ...

pozdrawiam, Michał

Smaka mi zrobiłeś, a nie powinienem jeść o tej porze

Powoli wspinamy się pod górę w kierunku Białej Twierdzy (Bijela tabija). Jest już upalnie, bezchmurnie, prawie nie ma wiatru. Dobrze że mamy zapas wody, bo do tej pory jakoś nie piliśmy, a teraz zaczęła schodzić w szybkim tempie. Synek na razie idzie dzielnie jak zwykle, choć widać, że kończy się wspomnienie ostatnich lodów i pewno by trzeba bateryjki doładować
Z ulicy wzdłuż rzeki Miljacka (Bentbaša), kierujemy się najpierw na Nevjestina potem w ulicę Dol.


Gdzieś na dachu jakiegoś domu, zatrzymujemy się na chwilę odpocząć, widok zaczyna się taki na jaki czekałem ...


Lewa strona Sarajewa (patrząc z naszej perspektywy) - dzielnica Hrid


Generalnie jest cisza. To znaczy, nie jest po prostu cicho, ale wręcz nie słychać nic. Ulica jaką idziemy, właściwie prawie jak chodnik, jest wąska na tyle, że może skuter się tam zmieści, ale samochód raczej nie. Przynajmniej gdzieś do połowy drogi.
Mam wrażenie, że w domach są ludzie, ale pewno pochowani przed upałem, nie wyglądają na nas. Zresztą nikogo po drodze nie mijamy, nikta za nami czy przed nami nie idzie. Ale nie mam też poczucia ... zagrożenia. Czasem z jakiegoś domu doleci zapach gotowanego jedzenia. Dzielnica jaką idziemy (Vratnik) ma niesamowity klimat. Domy nie są bogate, widać nie tyle skromność co biedę. Nie ma też jakoś dużo śladów po walkach. Powolutku sobie idziemy, chłonąc atmosferę i niesamowitą ciszę.
A, czasem jedynie psy w zamkniętych obejściach szczekają ...


Nie wiem jak tu wjechał , ale oczywiście wspominany przeze mnie wszechobecny Golf ...


Dochodzimy do "uliczki", która jest co prawda mocno w górę, ale skraca drogę do Białej Twierdzy - Mustajbega Ličkog


Wszędzie indziej zawsze wkurzają mnie wszelkie przeszadzacze w kadrze, kable, kominy ... Tutaj zupełnie inaczej wygląda ten krajobraz posiekany plątaniną kabli w każdą stronę ... Jakby to wszystko tam w dole było cały czas podzielone ...


pozdrawiam, Michał

Wyrazy współczucia z powodu Mamy...
Bardzo fajna relacja, a tunel rewelacja! Czekam na dalszy ciąg.
Pozdrawiam

Wchodzimy na teren Białej Twierdzy. Bilet 5 marek za osobę, nie ma zniżek dla dzieci. Płatność tylko w gotówce.

Może od razu na początku napiszę, że sama twierdza, a raczej jej pozostałości, ruiny, nie mają w sobie uważam nic wyjątkowego. Trochę murów, zwiedzać nie ma co. Dodatkowo trwał remont - były zmywane grafitti z murów, inne ekipy też rozkładały się z materiałami. Pod tym względem - bez szału.











Tylko, że tutaj nie patrzy się na twierdzę. Patrzymy na miasto ... Podobno jeden z najlepszych widoków na miasto...




Wzgórza po lewej stronie


Zbliżenie, widać hotel Holiday, Katedrę serca Jezusowego, po prawej ten wysoki biurowiec to Avaz Twist Tower


I jeszcze lewa strona


... prawa ...


i szerszy kadr na prawo z widoczną na szczycie nieczynną już wieżą telewizyjną Hum Tower


I właściwie to by było tyle. Widok przepiękny, całe miasto jak na dłoni. Chwilę stoimy w ciszy, staramy się zapamiętać te obrazy. I powoli się kierujemy ku wyjściu. Chwila ! Coś wydawało mi się ze usłyszałem, krzyknąłem do Rodzinki: Czekajcie !
Wracam szybko na szczyt skąd jest najlepszy widok.
Tak. I jest to o czym czytałem, słychać z najbliższego minaretu muezzina ... Wołam moich, przychodzą. W ciszy stoimy i słuchamy spektaklu. Po kolei co chwilę z każdego z tych minaretów odzywa się kolejny głos. Czasem jak jeden kończy, to drugi zaczyna, czasem te głosy się wypełniają. Układ miasta i odbijające dźwięki wzgórza, sprawiają, że cała dolina i miasto wypełnia się charakterystycznym śpiewem.
I jest po prostu magia ...



Jak czytałem wcześniej o tym "momencie" to sobie wyobrażałem, że musi to być coś wyjątkowego.
Jest. I po to tutaj się przychodzi do Białej Twierdzy. Widok na miasto. Śpiew wzywający do modlitwy. Absolutnie wyjątkowa chwila.

Gdy minarety powoli cichną, zaczynamy schodzić w dół. Po drodze mijamy mury jednego z meczetów


Przechodzimy koło straganu z warzywami i owocami. Włącza się lekkie ssanie, także kupiliśmy do zjedzenia parę owoców.

Pomogę w odczytaniu cen, te co widać (oczywiście w markach) winogrono zielone - 2, papryka czerwona - 3,5, żółta - 2, jabłka 2,5, brzoskwinie 2,5, pomarańcze (wow! jaki smak) - 2, pomidory 3,8.
Dobra, a teraz porównajmy te ceny z chorwackimi ...

Po krótkim w sumie spacerze, dochodzimy pod wejście do Żółtej Twierdzy ...


pozdrawiam, Michał

Wejście do Żółtej Twierdzy (Žuta tabija), jest darmowe. Widok na miasto jest podobny do tego z Białej Twierdzy, choć jest lekko pod innym kątem i trochę niżej.
Na szczycie jest obecnie mała kawiarnia, z widokiem na całe miasto.






Cennik w kawiarni (sierpień, 2019)


Jeden z symbolicznych widoków - tu cmentarz Kovači




Wychodzimy z twierdzy, i kierujemy się powoli w dół z powrotem do miasta.
Podobnież, gdyby usunąć z powierzchni Sarajewa wszystkie cmentarze, to zniknęła by 1/4 całego miasta ...
Podobnież, nie ma ani jednej rodziny, która by nie straciła kogoś w tamtej wojnie ...








Dwa światy


pozdrawiam, Michał

Pomnik upamiętniający dzieci (ponoć zginęło ich 1600) daje do myślenia i działa na wyobraźnie - zwłaszcza te odciski stóp.
Sarajewa nie widziałam, więc chętnie popatrzę u Ciebie.