Nie refujcie marzeń....Rejs 2018

Witajcie.

Miało już na Cropli nie być moich relacji....miało, ale ponoć tylko krowa poglądów nie zmienia, a że szczęście wielkie ze mnie bije i pamiętam jaką radość dawało mi pisanie relacji to piszę

Kro mnie zna wie, że jestem niepoprawnie, dla niektórych głupio zakochana w Półwyspie Peljesac i w mojej maleńkiej wiosce dokąd przybywam niezmiennie co roku od lat wielu. Ale tym razem nie o Borje będzie, nawet o Peljesacu nie będzie, ale o Chorwacji i owszem

Mam to niesamowicie wielkie szczęście, że mam wokół siebie najcudowniejsze osoby na świecie, najlepszych przyjaciół jakich można sobie wymarzyć.
Swoją 40 świętowałam w ich towarzystwie, nie gdzie indziej niż z Borje. I tam pierwszy raz wpadł nam do głowy szalony dość wydawało się pomysł. Wpadł i przeleżał 2 lata....ups, wydało się ile mam lat

W styczniu tego roku jakoś przypadkiem temat wrócił i machina ruszyła.
Wiecie co to refowanie? Z czym to się je? I o czym będzie ta krótka historia? "D

Jestem, i będę śledzić

PS. Jutro wpłacam zaliczkę Dariji Pozwolę sobie napisać jeszcze priv

Aldonka napisał(a):Wiecie co to refowanie?

Wiemy , dlatego marzeń nie refujemy , lecz rozwijamy i wyostrzamy


Pozdrawiam
Piotr

Aldonka napisał(a):Wiecie co to refowanie? Z czym to się je? I o czym będzie ta krótka historia?

Ciekawym krótkiej historii a w międzyczasie zrefuję bukszpryt

Aldonka napisał(a):Witajcie.
Miało już na Cropli nie być moich relacji....miało, ale ponoć tylko krowa poglądów nie zmienia, a że szczęście wielkie ze mnie bije i pamiętam jaką radość dawało mi pisanie relacji to piszę

No to poczytam.

Żadnego refowania... jeśli o marzenia chodzi Każdy rok kolejny to nowe apetyty na przygody
Chętnie poczytam, zwłaszcza ,że pewnie opiszesz wrażenia po "przecięciu pępowiny", czyli oderwaniu się od P.
Ja zrobiłam to w tym roku, po 6 latach

Jest grot/fok góra !

Nachwytam tego piękna dzięki żaglom ile się da...

Miło że powróciłaś...

Ciekawi mnie, jak dawała radę Julia

Aldonka napisał(a):Witajcie.

Miało już na Cropli nie być moich relacji....miało, ale ponoć tylko krowa poglądów nie zmienia, a że szczęście wielkie ze mnie bije i pamiętam jaką radość dawało mi pisanie relacji to piszę

No i fajnie, że powróciłaś i piszesz
Witaj

maslinka napisał(a):

Aldonka napisał(a):Wiecie co to refowanie?

Sprawdziłam w google'ach i już wiem

Ja tak samo Będę śledzić na bieżąco

wiolek_lp napisał(a):PS. Jutro wpłacam zaliczkę Dariji Pozwolę sobie napisać jeszcze priv

To na czym u Ciebie stanęło?

Czasami zarefować trzeba tylko po to aby przyspieszyć. Oczywiście jestem

Na refowaniu się nie znam, dlatego tym chętniej o nim, jak i o Chorwacji poczytam

Witajcie. Miło mi Was widzieć...po latach

maslinka napisał(a):Sprawdziłam w google'ach i już wiem

Aldonka, bardzo miło Cię widzieć Kopę lat!

Oj kopę Przyznaję się, że pokryjomu podglądałam Twoje relacje

wiolek_lp napisał(a):Jestem, i będę śledzić

PS. Jutro wpłacam zaliczkę Dariji Pozwolę sobie napisać jeszcze priv

Super. Pisz, pisz, jeśli tylko będę potrafiła na wszystko Ci odpowiem No i trzymam kciuki za działające panele

piotrf napisał(a):Wiemy , dlatego marzeń nie refujemy , lecz rozwijamy i wyostrzamy
Pozdrawiam
Piotr

AdamZ napisał(a):Ciekawym krótkiej historii a w międzyczasie zrefuję bukszpryt

Historia będzie krótka, raptem 7 dniowa

Janusz Bajcer]No to poczytam. [/quote]
No to zapraszam

[quote="Katerina napisał(a):Żadnego refowania... jeśli o marzenia chodzi Każdy rok kolejny to nowe apetyty na przygody
Chętnie poczytam, zwłaszcza ,że pewnie opiszesz wrażenia po "przecięciu pępowiny", czyli oderwaniu się od P.
Ja zrobiłam to w tym roku, po 6 latach

Zdecydowanie, jeśli chodzi o marzenia - zero refowania.
Wiesz, tego przecięcia pępowiny to nie było. Peljesac był i owszem, nawet 3 tyogdniowy, ale w sierpniu

CROberto napisał(a):Jest grot/fok góra !

Nachwytam tego piękna dzięki żaglom ile się da...

Miło że powróciłaś...

Ciekawi mnie, jak dawała radę Julia

Mi również miło gościć Cię u mnie po latach
Jak dawała radę Jula? Hmmm, nie pozabijali się w domu z Jackiem przez tydzień więc chyba dawała radę Julii nie było ze mną Bam nawet męża mojego osobistego ze mną nie było

krakusowa napisał(a):No i fajnie, że powróciłaś i piszesz
Witaj

Witaj

piekara114 napisał(a)::lol: Ja tak samo Będę śledzić na bieżąco

Coś tak czułam, że długo się nie da utrzymać w tajemnicy co to to refowanie

beatabm napisał(a):Czasami zarefować trzeba tylko po to aby przyspieszyć. Oczywiście jestem

Święte słowa. Witaj.

Igłą pinii napisał(a):Na refowaniu się nie znam, dlatego tym chętniej o nim, jak i o Chorwacji poczytam

Ja się też jeszcze przed chwilą nie znałam

Witam
Będę zaglądał

No to nie refujemy, działamy....

Wspominałam, że mam wokół siebie najwspanialszych ludzi na świecie? Bo z kim spełniać marzenia jak nie z przyjaciółmi? Wróciła myśl o rejsie w rozmowach. Jeszcze dość nieśmiałych, bo wiadomo, koszta spore, każdy zabiegany itp itd. Ale jak się powiedziało A, trzeba powiedzieć B.

Moich kolegów tata ma w Chorwacji od 18 lat firmę, która czarteruje jachty. Od dawna marzyłam o rejsie w Chorwacji, ale niestety moja Julia to tchórz mały pospolity i na takie wyprawy się nie nadaje. Ale wiedziałam, że jeśli kiedykolwiek uda mi się spełnić to marzenie to tylko i wyłącznie z Markiem. No to do kogo miałam uderzyć jak nie do niego?
Szybkie, jeszcze niepewne pytanie, szybka konkretna odpowiedź, nieśmiałe przekazanie informacji reszcie ferajny i zdecydowana decyzja 10 Bab (tak, tak, dobrze czytacie, 10 Bab) - REZERWUJ !!!

No i poszło. W styczniu rezerwacja, zaliczka i czekanie na 29 września. A w międzyczasie poszukiwania samolotu, debatowanie czy jednak samolotem czy wypożyczamy busa, oglądanie dziesiątków filmów o jachtach.
Byłam organizatorką tego wszystkiego, chciałam być dobrze przygotowana, zamęczałam Marka tysiącem pytań. Przygotowałam przewodnik, w międzyczasie pojechałam na wakacje, na Peljesac rzecz jasna, do Borje. Na 3 tygodnie plus 4 tydzień w drodze powrotnej, bo dwukrotnie popsuł mi się samochód (ależ byłam wtedy szczęśliwa, że dziewczyny przekonały mnie do samolotu).
Czas się wlókł, obaw było masa (znaczy ja miałam, bo laski żadnych). Bałam się o pogodę. Bałam się czy spakujemy się każda w 8 kg bagaż. Bałam się.....o wszystko się bałam Niepotrzebnie

Nadszedł w końcu czas przygody.
Najpierw 4 godzinna podróż pociągiem z Poznania do Warszawy, potem 5 godzin oczekiwania na lotniku i lecimy. Kierunek Zadar. Jeszcze tylko 1,5 godziny męczarni (tak, przyznaję, nie cierpię latać) i będziemy w raju. Moim raju, ale w innej formie.