NEVERENDING STORY 2020/2021

Gdybym zobaczyła taką meduzę , nie wiem czy zachowałabym spokój .Wygląda jak wielka bakteria.

Habanero napisał(a):Meduza przypomina mi brzoskwinie z puszki

Brzoskwinie giganty

pomorzanka zachodnia napisał(a):Gdybym zobaczyła taką meduzę , nie wiem czy zachowałabym spokój .Wygląda jak wielka bakteria.

Ale na pewno nie rzucałabyś w nią kamieniami jak nasi sąsiedzi z plaży

gusia-s napisał(a): Północne wybrzeże Jadrana od włoskiej strony obfituje w takie meduzy a to rzut beretem od Istrii przecież.
Podczas majówki na plaży w Punta Sabbioni było ich pełno tyle, że nieżywych, wyglądały niefajnie Miały tylko fioletową otoczkę a cały środek mętno biały Rozmiary miały pokaźne, większe od talerza obiadowego, taka kupa galarety fuj.
W Cro ich jednak nigdy nie spotkałam, nawet na Istrii, może dlatego, że plażowałam znacznie niżej, na samym koniuszku półwyspu i tam już nie dotarły.

CROberto napisał(a):Co do meduz ,to robią wrażenie - szczególnie, gdy nieświadome zbliżasz się do niej wpław...
Byliśmy sami w małej zatoce na Peljesacu - byłem przekonany ,że porwalo komuś kapelusz...
Z czym mam do czynienia- przekonałem się ,gdy dzieliło nas pół metra...
Dostałem olimpijskiej formy Phelpsa...
Z pontonu ,to już inna bajka...
Dopiero wieczorem przeczytałem ,że szło przeżyć...

Czyli te meduzy można spotkać nie tylko w północnej części Jadrana i dobrze ,że nie są zbyt zjadliwe

Gdybym się jeszcze kiedyś wybieral w tamte rejony - to stacjonarnie tylko Vrsar

Zdecydowanie polecam

CroAna napisał(a):Piszesz ciągle o kalmarach,może i dobrze,ze zdjec nie załączasz,bo by mnie skręciło.. to nasza ulub potrawa,ahhhhhh. W Postirze jedliśmy je kilka razy w Bracerze i były..NAAAJBOOOLJEEEE,ahhhhh

Pržene lignje mogłabym jeść codziennie na przemian z bruschettami

Motovun

Gdyby ktoś chciał zobaczyć jak wygląda Toskania to wcale nie musi jechać do Włoch.
Wystarczy odwiedzić północne rejony Istrii .
Żeby zdążyć przed upałem pojechaliśmy na wycieczkę zaraz po śniadaniu.

Naszym pierwszym przystankiem było nieprzeciętnej urody średniowieczne miasteczko Motovun.

Najpierw zobaczyliśmy je z punktu widokowego przy drodze






A po 10 minutach parkowaliśmy prawie na samym szczycie przy tych murach obok cmentarza.
Parking jest nieco ukryty , ale wystarczy jechać pod górę , aż z lewej strony zobaczy się zakaz wjazdu a z prawej strzałkę kierującą na parking za cmentarzem.

Jak zwykle nie mogłam sobie odpuścić cmentarza



Rosną na nim wielkie cyprysy




Cmentarne impresje z miasteczkiem w tle




Droga na szczyt




Jakby ktoś nie wiedział co zrobić ze starymi crocsami ,to zawsze można zrobić z nich doniczki



Było po 9 i sklepiki dopiero się otwierały





Pierwsze widoki


Po chwili dotarliśmy do bramy miejskiej zwieńczonej weneckim lwem.
Przy okazji zupełnie nieświadomie zrobiłam zdjęcie gigantycznemu owadowi


We wnętrzu bramy jest ekspozycja


Moją uwagę przykuł lew wenecki


i XV-wieczny herb miasta , na którym widać ,że kiedyś była tu nie tylko jedna wieża


Brama z drugiej strony


Spożywać posiłek w takich okolicznościach to czysta przyjemność




I znów ciekawe doniczki . Tym razem z dachówek



Przed nami ciekawa loggia




Niestety część loggi jest odgrodzona . Widać duże pęknięcia na murze . Mam nadzieję ,że da się ją uratować.

Przed nami kolejna brama





a za nią............

Istryjskie miasta interioru są pięne i warte tego , by poświęcić im sporo uwagi szczególnie gdy tak jak Wy , ma się je prawie na wyłączność . . .
Na mnie czeka tam Parenzana tunel do której to atrakcji jeszcze nie dotarłem


Czekam na to za bramą


Pozdrawiam
Piotr

Odlično

Wczoraj wieczorem przypadkiem trafiłam w tv na odcinek R. Makłowicza z Istrii - gotował dokładnie w tym miejscu, z którego zrobiłaś pierwsze zdjęcie Potem otwieram Twoją relację i ... myślę..."Niemożliwe"
Gdzieś tam niedaleko można wykopać trufle

Doniczki z dachówek - si , ale te ze znoszonych crocksów , ooops

P.S. Taki rozchodnik nie potrzebuje prawie nic, tylko kilka gramów piasku
Ten ogromny owad to pewnie osa, ale i tak bym zemdlała, gdybym to w obiektywie zobaczyła

Bardzo ładne ujęcia , które oddają klimat miejsca...
Pìękno tkwi również w szczegółach.
Gdyby wszysko było posadzone w misternie zdobionych donicach ,to i tak z czasem bym o tym zapomniał...
Z crocsami, nie ma na to szans

Interior Istri jest zachwycający, a Motovun to jego perełka. Fajnie wrócić w to miejsce razem z wami.
Nie wiem jak w tym roku ale jak byliśmy tam kilka lat temu to parkowaliśmy u stóp wzgórza na takim dużym parkingu i do góry jechaliśmy autobusem który z niego kursował do góry.
Pamiętam tam sklepiki z przetworami truflowymi, wzdłuż głównej drogi unosił się zapach trufli. A przez te bramy miejskie odbywa się normalny ruch samochodowy oczywiście tubylczy lub za zezwoleniem jak ktoś ma miejscówkę w mieście.

piotrf napisał(a):Istryjskie miasta interioru są piękne i warte tego , by poświęcić im sporo uwagi szczególnie gdy tak jak Wy , ma się je prawie na wyłączność . . .

Brak ludzi to zaleta porannego zwiedzania . No i brak upału

Na mnie czeka tam Parenzana tunel do której to atrakcji jeszcze nie dotarłem

Rozumiem, że na rowerku ?

Katerina napisał(a):Wczoraj wieczorem przypadkiem trafiłam w tv na odcinek R. Makłowicza z Istrii - gotował dokładnie w tym miejscu, z którego zrobiłaś pierwsze zdjęcie Potem otwieram Twoją relację i ... myślę..."Niemożliwe"

Wszystko jest możliwe Lubię Makłowicza, Chorwację uwielbiam - to podświadomie zgrałam się z Makłowiczem a raczej z telewizją

Ten ogromny owad to pewnie osa, ale i tak bym zemdlała, gdybym to w obiektywie zobaczyła

Jak robiłam to zdjęcie to tak byłam zapatrzona w małża , że na szczęście owada nie zauważyłam. W przeciwnym wypadku również bym zemdlała

Doniczki z dachówek - si , ale te ze znoszonych crocksów , ooops

CROberto napisał(a):Pìękno tkwi również w szczegółach.
Gdyby wszysko było posadzone w misternie zdobionych donicach ,to i tak z czasem bym o tym zapomniał...
Z crocsami, nie ma na to szans

Czyli ładne jest to co się komu podoba

A propos ciekawych doniczek- przypominam instalacje z Visu :

mchrob napisał(a):Interior Istri jest zachwycający, a Motovun to jego perełka. Fajnie wrócić w to miejsce razem z wami.
Nie wiem jak w tym roku ale jak byliśmy tam kilka lat temu to parkowaliśmy u stóp wzgórza na takim dużym parkingu i do góry jechaliśmy autobusem który z niego kursował do góry.

Może wtedy nie było jeszcze tego parkingu za cmentarzem

Pamiętam tam sklepiki z przetworami truflowymi, wzdłuż głównej drogi unosił się zapach trufli.

Truflowego zapachu nie poczułam, ale może dlatego ,że podczas porannej naszej wycieczki miasto dopiero się budziło.
Ogólnie nie jestem wielką miłośniczką trufli. Ale lubię nioki z truflami i ser biały z dodatkiem trufli.
W Motovun kupiłam oliwę truflową - 100ml i do dziś mam ją prawie nie ruszoną

Pięknie , dla mnie Istria to moje miejsce na ziemi!

travel napisał(a):
Spożywać posiłek w takich okolicznościach to czysta przyjemność

My piliśmy tam kawę. Też byliśmy wcześnie rano - w drodze ze Słowenii. Motovun skradł nasze serca i jeśli udałoby się nam teraz w maju pojechać to chcielibyśmy spędzić tam noc lub dwie. To by było coś, wieczorny Motovun, wschód słońca w Motovun, zachód słońca w Motovun...

piotrf napisał(a):Istryjskie miasta interioru są pięne i warte tego , by poświęcić im sporo uwagi

W pełni się zgadzam, wyjątkowo poświęciliśmy im zdecydowanie więcej czasu niż Jadranowi.
Piękne ujęcia, które wspaniale niosą wspomnienia.

Ach Istria i jej piękny interior. Motovun, Hum, Viziniada (tam kręcili Złoto dla zuchwałych), Visnjan, Bale, Vodnjan czy wreszcie Buzet. Mogę tam wracać i wracać i wciąż nie mogę się nasycić. Co do trufli i przywoływanego "istryjskiego" docinka Makłowicza to był on w znanej Karlic Tartufi w okolicach Buzet. My od chyba 2012 r. zakochaliśmy się w ich wyrobach i jak tylko jesteśmy na Istrii jedziemy tam do ich sklepu aby kupić naszą ulubiona truflową oliwę. Z białych i czarnych trufli. Dodatkowo polecamy balsamiczna glazurę o smaku trufli zwana przez nas z racji konsystencji "mazutem". Wynalazek na bazie octu balsamicznego z dodatkiem trufli. Do kupienia tylko tam. Caprese z tą oliwą i mazutem jest suuuper Ciekawostka można ich wyroby kupić także wysyłkowo. Ogólnie to bardzo ciekawe i smaczne miejsce.

Temcza napisał(a):Pięknie , dla mnie Istria to moje miejsce na ziemi!

maslinka napisał(a):Iza, piękne zdjęcia z Motovuna Bardzo mi się podobało to miasteczko.

Magda O. napisał(a): Motovun skradł nasze serca i jeśli udałoby się nam teraz w maju pojechać to chcielibyśmy spędzić tam noc lub dwie. To by było coś, wieczorny Motovun, wschód słońca w Motovun, zachód słońca w Motovun...

te kiero napisał(a):

piotrf napisał(a):Istryjskie miasta interioru są pięne i warte tego , by poświęcić im sporo uwagi

W pełni się zgadzam, wyjątkowo poświęciliśmy im zdecydowanie więcej czasu niż Jadranowi.
Piękne ujęcia, które wspaniale niosą wspomnienia.

Crocodyl napisał(a):Ach Istria i jej piękny interior. Motovun, Hum, Viziniada (tam kręcili Złoto dla zuchwałych), Visnjan, Bale, Vodnjan czy wreszcie Buzet. Mogę tam wracać i wracać i wciąż nie mogę się nasycić.

Wyraźnie widać ,że Cromaniacy jeżdżą nie tylko do Dalmacji

Potwierdzam -Istria zachwyca, kto nie był niech żałuje

Co do trufli i przywoływanego "istryjskiego" docinka Makłowicza to był on w znanej Karlic Tartufi w okolicach Buzet. My od chyba 2012 r. zakochaliśmy się w ich wyrobach i jak tylko jesteśmy na Istrii jedziemy tam do ich sklepu aby kupić naszą ulubiona truflową oliwę. Z białych i czarnych trufli. Dodatkowo polecamy balsamiczna glazurę o smaku trufli zwana przez nas z racji konsystencji "mazutem". Wynalazek na bazie octu balsamicznego z dodatkiem trufli. Do kupienia tylko tam. Caprese z tą oliwą i mazutem jest suuuper Ciekawostka można ich wyroby kupić także wysyłkowo. Ogólnie to bardzo ciekawe i smaczne miejsce.

Zanotowałam

Motovun cd
Po przekroczeniu kolejnej bramy trafiliśmy na plac Andrei Antico.
Plac jest dość długi i jednym zdjęciem nie sposób go ogarnąć.
Prawa strona placu ocieniona jest kasztanowcami. Widać też bramę przez którą przeszliśmy, a nad nią wszechobecnego weneckiego lwa

Pozuję przy studni




Sklep z miejscowymi wyrobami



Moją uwagę przyciągnęły wielkie zielone butle - pewnie do produkcji wina. Przez chwilę zastanawiałam się nad zakupem.
Taka butla chyba musiałaby jechać zapięta w pasy ....ale mogłaby się z nich wysmyknąć Zrezygnowałam

Lewa strona placu z dzwonnicą w tle



i kościołem św.Stefana - niestety zamkniętym


Trzynastowieczna dzwonnica ma 27m wysokości i była kiedyś wieżą obserwacyjną i obronną. Takich wież musiało być w Motovunie kilka - herb miasta jest tego dowodem.

Kolejna studnia z herbem


A za nią szeroko otwarte wejście na mury miejskie
Czy to efekt pandemii ? Czy może jest już po sezonie ?
Długo się nie zastanawialismy



Widoki z murów są niesamowite- nawet pod słońce





Postanowiliśmy zaatakować mury z drugiej strony .
Zaułki po drodze


Wróciliśmy na główny plac i poszlismy w stronę kasztanowców.
Tam moją uwagę przykuła pewna tabliczka


Okazuje się że Vladimir Nazor umiejscowił akcję swojej powieści "Veli Jože" w Motovunie. Tu mieszkał jej główny bohater odważny i dobry olbrzym Jože. Nazor napisał powieść na podstawie ludowych przekazów.



Joze we własnej osobie


Znowu te butle



Tu jest drugie wejście na mury - też otwarte
I znów się zachwyciliśmy





Dalej było tylko oślepiające słońce

Wyszliśmy z placu


i zagłębiliśmy się w kolejną uliczkę








Można by tu błądzić bez końca ale czas na gonił



Słońce było już wysoko , a na nas czekały kolejne perełki