NEVERENDING STORY 2020/2021

travel napisał(a):...

A w temacie niespodziewany remont... Rzucałaś w męża w kuchni talerzami czy jak?

W kuchni nie , ale w łazience o powierzchni 2 metrów kwadratowych tak

Jak to dobrze, że mam nieco większą łazienkę. Jest się gdzie uchylić

gusia-s napisał(a):Dołączam

Znam tego osioła

Postire odwiedziłam w tym roku 2x (rowerem i hulajnogą ) jako, że również była powtórka Brač/Supetar z tym, że zamieszkaliśmy na nowiutkim niemal pustym kempingu
Po raz pierwszy powtórka miejsca i prawie 3 tyg. totalnego lenistwa ale uzupełniam braki w sutivańskich plażach ... też rowerem

Hej Gusiu
Lubię Twoje relacje , a tegorocznej coś nie mogę znaleźć

Abakus68 napisał(a):

travel napisał(a):...

A w temacie niespodziewany remont... Rzucałaś w męża w kuchni talerzami czy jak?

W kuchni nie , ale w łazience o powierzchni 2 metrów kwadratowych tak

Jak to dobrze, że mam nieco większą łazienkę. Jest się gdzie uchylić

Ze mną i tak nie dałbyś rady, mam rzut jak miotacz

travel napisał(a):Zajeżdżamy na parking.......... i czujemy jakbyśmy wcale stąd nie wyjeżdżali , jakby nie było tych 14 miesięcy rozłąki. Po prostu czujemy się jak u siebie - to bardzo przyjemne uczucie

Ten widok był dostępny również z sąsiedniego parkingu pod Lidlem. Za pierwszym razem po zaparkowaniu pod sklepem i poszukiwaniu opadłej z wrażenia szczęki, zapomniałem po co ja wogóle chcę do tego sklepu wchodzić.
Od tego czasu odwiedzając naszego Lidla w Tarnowskich Górach zawsze wspominam że sklep w porządku tylko dlaczego brak tego widoku z parkingu

Nic tak nie cieszy jak podróż na upragnione wakacje.
Przyjemnie mi się zrobiło jadąc z Wami
Ten etap wakacji uwielbiam, a Postirę bardzo miło wspominam.

Zasiadam... i czytam.

travel napisał(a): ... tegorocznej coś nie mogę znaleźć ...

A zeszłoroczną znalazłaś

AdamZ napisał(a):

travel napisał(a):Zajeżdżamy na parking.......... i czujemy jakbyśmy wcale stąd nie wyjeżdżali , jakby nie było tych 14 miesięcy rozłąki. Po prostu czujemy się jak u siebie - to bardzo przyjemne uczucie

Ten widok był dostępny również z sąsiedniego parkingu pod Lidlem. Za pierwszym razem po zaparkowaniu pod sklepem i poszukiwaniu opadłej z wrażenia szczęki, zapomniałem po co ja wogóle chcę do tego sklepu wchodzić.
Od tego czasu odwiedzając naszego Lidla w Tarnowskich Górach zawsze wspominam że sklep w porządku tylko dlaczego brak tego widoku z parkingu

Do Lidla w Supetarze nie zawitałam, bo małż bo kilku pobytach na "wczasach odchudzających" w Niemczech ma chroniczną awersję do wszelakich lidlów
Ale masz rację kopara opada w tamtych okolicach

Habanero napisał(a):Nic tak nie cieszy jak podróż na upragnione wakacje.
Przyjemnie mi się zrobiło jadąc z Wami
Ten etap wakacji uwielbiam, a Postirę bardzo miło wspominam.

Też to lubię, szczególnie jak jadę w nowe miejsce.
A droga do Splitu ,którą znamy na pamięć trochę już nam się dłuży

Hercklekot napisał(a):Zasiadam... i czytam.

Witaj, zdążyłeś w ostatnim momencie

gusia-s napisał(a):

travel napisał(a): ... tegorocznej coś nie mogę znaleźć ...

A zeszłoroczną znalazłaś

No właśnie, coś się rozleniwiłaś moja droga
A przydałby się kolejny superhit

Fotozajawka zadziałała jak właściwa przynęta - odświeżę sobie w pamięci niektóre miejsca, inne poznam; poza tym lubię Twoje relacje. Więc jestem

te kiero napisał(a):Fotozajawka zadziałała jak właściwa przynęta - odświeżę sobie w pamięci niektóre miejsca, inne poznam; poza tym lubię Twoje relacje. Więc jestem

Hej, zjawiłeś się w samą porę , bo zaraz będzie kolejny odcinek

Ja również dołączam do śledzących Twoją relację. Z chęcią będę czekać na kolejne odcinki, ponieważ na Braču byłam tylko chwilę podczas fishpicnicu i to w Bolu, więc standardowo i podobnie z Vrsarem. Bardzo dawno w 2012 roku podczas pobytu na Istrii spędziliśmy tam tylko godzinkę. Gdzieś z tyłu głowy mam cały czas pomysł powrotu na Istrię, ale jeszcze w tak wielu miejscach w Cro nie byłam, że chęć poznania nowych miejsc chyba weźmie górę jeszcze przez kilka następnych lat

Postira - miłe i niemiłe niespodzianki

Wspominałam wcześniej ,że nasz gospodarz Ivo uparł się ,że będzie na nas czekać przy morzu żeby pokazać nam drogę do apartmana. W trakcie rozmowy powiedziałam mu że mamy biały samochód ......a małż będzie miał czerwoną różę w zębach..... trochę się rozpędziłam z tą różą .Wjeżdżamy do Postiry , zjeżdżamy dół w kierunku morza i zatrzymujemy się , bo dalej to można już tylko jechać w lewo lub prawo . Na samym dole stoi dwóch facetów , jeden starszy od drugiego. Starszy na oko w wieku 80 lat uśmiecha się i podchodzi do samochodu lekko utykając. Oto nasz Ivo. Po krótkim przywitaniu mówi ,żeby jechać za nim. Daleko nie było , bo do przejechania mieliśmy jeszcze jakieś 80m .Jedziemy więc za Ivo ,ale tempo 2km na godzinę pod górkę trochę zaczyna dawać w kość naszej półtoratonowej isi, tym bardziej że jest mokro po deszczu .Małż co chwilę zatrzymuje samochód , ale Ivo natychmiast nas popędza. Zza zakrętu ukazuje się nam ostatni 40 m odcinek drogi, będący jednocześnie podjazdem do domu gospodarza .Ivo pokazuje żeby złożyć lusterka
Na googlach podjazd wygląda tak:

a w rzeczywistości jest dużo bardziej stromy ( wiadomo zdjęcia spłaszczają , ale żeby aż tak ) i ma dokładnie 2 metry i 15 centymetrów szerokości. Nie mierzyłam tego osobiście , ale nasz samochód przy złożonych lusterkach ma szerokość 1,95m . Rachunek jest prosty - z obu stron podjazdu były ściany a do tych ścian mieliśmy nie więcej niż 10cm
Dziadek kuśtyka powolutku a małż żeby podjechać musi maszynę rozpędzić !!! A jak tu się rozpędzić jak można wjechać w dziadka albo w ścianę Dziadek w połowie drogi niecierpliwie macha i woła : go, go!
Małż rusza ,koła boksują na mokrym betonie, sprzęgło śmierdzi jak ... no jak przypalone i tak ze trzy razy zanim dziadek zakuśtyka na swoje podwórko. Ufff w końcu jesteśmy na mecie. Małż lekko wściekły cedzi przez zęby :
-znowu mi atrakcje wymyśliłaś , nie wyjeżdżam stąd do końca pobytu.
Tym ostatnim stwierdzeniem nieźle mnie przeraził.
-a na nurkowanie?- pisnęłam cichutko
-no to tylko na nurkowanie pojadę.
To ostatnie stwierdzenie wlało w me serce odrobinę nadziei

Wysiadamy, witamy się z żoną i synem Iva. Wyciągają dłonie na powitanie.... przecież tu covida ni ma Ale przecież my możemy coś nanieść Ich imion nie pamiętam, a nie robiłam w tym roku zapisków , bo relacji miało nie być .
Żona gospodarza mówi tylko po chorwacku. Przechodzę więc na chorwacki i stwierdzam ,że coraz lepiej mi idzie. W końcu przez te 7 pobytów w Chorwacji coś mi w głowie zostało. W sumie pod koniec urlopu posługuję się tylko chorwackim, z małą pomocą angielskiego. A w trakcie powitania poznaję kolejny zwrot "drago mi je"- nietrudno się domyśleć co to znaczy.
Z tym moim chorwackim to trochę przesada.Ale w zakresie noclegowo-knajpiano-zakupowym całkiem nieźle mi idzie.
Po wniesieniu bambetli do apartmana jesteśmy już potężnie zmęczeni. Póżniej się rozpakujemy .W sekundę zapominam o odkażaniu - niech się dzieje wola nieba
Teraz pora wchłonąć trochę widoków .Wychodzimy na taras..... i aż chce się Ż a raczej K - pierwsze w tym sezonie :




Widok z tarasu na podwórko i dojazd - już nie taki straszny


Ogródek gospodyni:



Po skonsumowaniu piwa i zjedzeniu reszty bułek z podróży małż pada na łóżko jak nieżywy, a ja jednak zaczynam rozpakowywanie-nienawidzę tego, ale perspektywa niemiłosiernie pogniecionych ciuchów skutecznie zmniejsza tą nienawiść

O 18 nie wytrzymuję i wyciągam małża z łóżka. Pora zjeść coś konkretnego i sprawdzić co się zmieniło w miasteczku od zeszłego roku. Schodząc podjazdem, w rowkach w betonie zauważamy czarne kawałki gumy z opon naszego samochodu
Małż kwituje to krótkim zdaniem:
-jeszcze kilka takich wjazdów to w przyszłym roku trzeba będzie kupić nowe opony.

Początkowo nie robię zdjęć - po prostu chłonę
Swe kroki kierujemy do Konoby Gustirina , w zeszłym roku jedliśmy tu pyszne kalmary i sałatkę z ośmiornicy.
Jest wczesna pora i w konobianym ogródku zajęte są tylko 2 stoliki.
Siadamy po środku zachowując oczywiście dystans. Za nami przy stoliku siedzą dwie pary i szybko okazuje się ,że to nasi kochani rodacy , bo zaczynają głośno się kłócić
A my tu przyszliśmy w spokoju coś zjeść
Całe szczęście milkną kiedy kelner przynosi im jedzenie , które skutecznie knebluje im usta

Zamawiam pražene lignje a małż pasticadę - polecam
Zamawiam też graševinę , bo domaćego vina nie maja



Po posiłku idziemy na krótki spacer . Zaczyna się złota godzina
















Na dziś wystarczy, wracamy:

agata26061 napisał(a):Ja również dołączam do śledzących Twoją relację. Z chęcią będę czekać na kolejne odcinki, ponieważ na Braču byłam tylko chwilę podczas fishpicnicu i to w Bolu, więc standardowo i podobnie z Vrsarem. Bardzo dawno w 2012 roku podczas pobytu na Istrii spędziliśmy tam tylko godzinkę. Gdzieś z tyłu głowy mam cały czas pomysł powrotu na Istrię, ale jeszcze w tak wielu miejscach w Cro nie byłam, że chęć poznania nowych miejsc chyba weźmie górę jeszcze przez kilka następnych lat

Cześć Agatko,
Brač polecam,szczególnie północną i zachodnią część. Ale uważaj bo ta wyspa wciąga
Natomiast Istria jest zupełnie inna , ale niesamowicie piękna. Można znaleźć tu wszystko : wspaniałe krajobrazy, klimatyczne miasteczka ,piękne plaże , masę atrakcji dla dzieci , pyszne jedzenie i cudowne białe wino malvazija. Niedoceniana jest na tym forum , ale może to i dobrze

No to teraz rozumiem jak było wąsko, skoro wiem, że 10 cm tu i 10 tu. Widzisz. Upierałem się na Twoją relację bo chciałem zobaczyć Twoje zdjęcia. Ich głębia ostrości jest inna niż u mnie. Wiadomo i sprzęt i umiejętności. A w końcu widzę co tam za tym morzem jest. Bo na żywe moje zahipnotyzowane okularami oczyma to nie widzę.
Uwielbiam gdy są takie chmury. Wolę je, niż bezchmurne totalnie niebo. Grasevinę w tym roku wypiliśmy chyba tylko raz a opony. Ech... Mnie się tak głupio złożyło, że w tym roku wiosną letnie nowe trzeba było, a teraz nowe zimówki.

Abakus68 napisał(a):Widzisz. Upierałem się na Twoją relację bo chciałem zobaczyć Twoje zdjęcia. Ich głębia ostrości jest inna niż u mnie. Wiadomo i sprzęt i umiejętności. A w końcu widzę co tam za tym morzem jest. Bo na żywe moje zahipnotyzowane okularami oczyma to nie widzę.

Cieszę się ,że podobają Ci się moje zdjęcia. Ich ostrość, głębia i kolory to głównie zaleta trochę lepszego sprzętu typu idioten kamera , a raczej idioten komórka , bo przez 2 dni nie ruszałam w ogóle aparatu fotograficznego , gdyż bestia ma wielki obiektyw i waży prawie kilogram Co do zdjęć robionymi komórkami (te węższe są robione komórką małża) - to moja nowa nie do końca rozkminiona komórka miała na początku naszych wakacji włączone HDR -stąd te głębie i zdjęcia niejednokrotnie jak dla mnie przekombinowane . Zobaczysz jakie mam dziwaczne zdjęcia z plaży Poza HDR-em , ma jeszcze funkcje zdjęć nocnych i obiektyw ultraszeroki . Także jak widzisz nie muszę się specjalnie wysilać, mój wkład to kadrowanie i wybór odpowiedniego programu

Grasevinę w tym roku wypiliśmy chyba tylko raz.

Ja też . Grasevina zupełnie mi nie podeszła
Domaće bjelo vino było dużo lepsze.
A na Istrii malvazija - poezja

Abakus68 napisał(a):Uwielbiam gdy są takie chmury. Wolę je, niż bezchmurne totalnie niebo.

Bo takie chmury tworzą wspaniałą oprawę dla widoków. Też wolę, gdy na niebie są chmury.

travel napisał(a):

Abakus68 napisał(a):Widzisz. Upierałem się na Twoją relację bo chciałem zobaczyć Twoje zdjęcia. Ich głębia ostrości jest inna niż u mnie. Wiadomo i sprzęt i umiejętności.

Cieszę się ,że podobają Ci się moje zdjęcia. Ich ostrość, głębia i kolory to głównie zaleta trochę lepszego sprzętu typu idioten kamera , a raczej idioten komórka , bo przez 2 dni nie ruszałam w ogóle aparatu fotograficznego , gdyż bestia ma wielki obiektyw i waży prawie kilogram Co do zdjęć robionymi komórkami (te węższe są robione komórką małża) - to moja nowa nie do końca rozkminiona komórka miała na początku naszych wakacji włączone HDR -stąd te głębie i zdjęcia niejednokrotnie jak dla mnie przekombinowane . Zobaczysz jakie mam dziwaczne zdjęcia z plaży Poza HDR-em , ma jeszcze funkcje zdjęć nocnych i obiektyw ultraszeroki . Także jak widzisz nie muszę się specjalnie wysilać, mój wkład to kadrowanie i wybór odpowiedniego programu

Mnie się Twoje zdjęcia też podobają i aż trudno uwierzyć, że są robione komórką. Moja komórka również ma HDR i te inne opcje, ale zdjęcia z niej nie są niestety takie ładne, jak z Twojej. To chyba inna klasa komórki. A kadrowanie to bardzo ważna sprawa, więc nie umniejszaj swojego wkładu w tworzenie tych fotek.
Aż się boję co zobaczę, gdy wyciągniesz wreszcie ten aparat ważący prawie kilogram.