NEVERENDING STORY 2020/2021

Wzajemnie Iza.

Wszystkiego Dobrego

Zdrowych , pogodnych świąt i wszystkiego co najlepsze w Nowym 2021 Roku

Poczytałem i pooglądałem , całkiem niezłe foty robią te nowoczesne komórki
Chociaż odnoszę wrażenie, że tradycyjnie najlepsze w warunkach "bezproblemowych" zaś w tych nieco gorszych już nieco się gubią i ostrość znika . Nieważne, i tak robią wrażenie
Widoki z postirskiego cmentarza , rzeczywiście wspaniałe...
No i różne już pomniki widziałem i na żywo na wyspie i w forumowych relacjach, ale "ławica" chyba bije wszystkie inne pomysły na głowę

U nas najlepsze zdjęcia w trudnych warunkach robi smartfon syna.... Ale my nie używamy lustrzanki....

kulka53 napisał(a):Poczytałem i pooglądałem , całkiem niezłe foty robią te nowoczesne komórki
Chociaż odnoszę wrażenie, że tradycyjnie najlepsze w warunkach "bezproblemowych" zaś w tych nieco gorszych już nieco się gubią i ostrość znika . Nieważne, i tak robią wrażenie

Masz rację, komórka to też idioten camera..... ma też ustawienia manualne, ale kto by się w to bawił jak trzeba gonić za małżem

Widoki z postirskiego cmentarza , rzeczywiście wspaniałe...

Cmentarne widoki to mój konik

No i różne już pomniki widziałem i na żywo na wyspie i w forumowych relacjach, ale "ławica" chyba bije wszystkie inne pomysły na głowę

A wkrótce będzie jeszcze nocna ławica

piekara114 napisał(a):U nas najlepsze zdjęcia w trudnych warunkach robi smartfon syna.... Ale my nie używamy lustrzanki....

Ja zauważyłam,że moja komórka robi ostrzejsze zdjęcia niż wypasiony aparat.
Ale za to w zoomach przegrywa

Blaca

O Pustelni Blaca napisano na tym forum chyba wszystko, a ostatnio w relacjach Kulki i Maslinki. Pisał o niej też Zdzihu i Katerina.
Dorzucę więc do tego worka kilka swoich zdjęć i spostrzeżeń

Do Blacy zamierzamy wybrać się wcześnie, żeby uniknąć upału.
Budzę się jak zwykle bladym świtem:









Wyjeżdżamy po 8. Blacę można zwiedzać od 9 więc nie ma co się spieszyć.

Żeby dojechać do parkingu gdzie rozpoczyna się szlak do Blacy , trzeba pokonać 4 km szutru.
Nasze odczucia z tego szutru były jednak trochę inne niż u Kulki. Może to kwestia samochodu - nasz jest niżej zawieszony i szerszy. Na w miarę równych szutrach nieźle sobie radzi. Ale tu droga była z niespodziankami typu koleiny ,kamienie i koryta po płynącej deszczówce. Także czasami trzeba było się nieźle nakombinować. Po drodze mijaliśmy ciężarówkę i kilku robotników. Czyżby zamierzali położyć tu asfalt ?
Tak czy inaczej dotarliśmy szczęśliwie na duży pusty parking. A tutaj dopadła nas banda osłów
Widać ,że sympatyczne zwierzaki przyzwyczajone są do dokarmiania przez turystów, bo gdy tylko małż otworzył bagażnik zaraz zjawiły się przy samochodzie. Miałam chleb dla rybek.... ale osły go zjadły A małż był wniebowzięty






Pora iść


Jeden z osiołków jest zawiedziony i sprawdza czy nasz pojazd jest jadalny


Na koniec jeszcze trochę czułości....


zerkamy jeszcze co robią osły i ruszamy




Trasa nie jest męcząca , ale niezbyt widokowa








Z daleka majaczy Hvar



Po drodze wyprzedza nas facet ,który prawie biegnie
Potem okazało się ,że to nasz przewodnik , który chyba zaspał , bo jest już grubo po 9

Powoli zbliżamy się do celu



Trasa ma 2,5 km .Jej przejście zajęło nam ok.pół godziny.



Jest już prawie 10 a brama do pustelni jest zamknięta na głucho.
Pukam kilka razy .... i nic. A na drzwiach pisze jak byk,że czynne jest od 9 .
Małż już chce wracać, ale ja nad bramą dostrzegam pokaźnych rozmiarów dzwonek i sznur przywiązany do niego oczywiście.
O nie tak łatwo nie odpuszczę , ale mam opory ,żeby dzwonić. Może to dzwonek np. do ogłaszania pożaru?
W desperacji piszę do Zdziha, bo Zdzih jest zawsze dostępny.... ale nie dziś
Telefon jednak milczy. Doprowadzona do ostateczności chwytam za sznur od dzwonka.... i myślę : "niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba"
Dzwonek jest spory , więc dzwoni głośno. Nastawiam uszy ....a cha ! Słyszę przez chwilę jakieś poruszenie za bramą...i dalej nic.
A małż już chce wracać
Ja jednak odczekuję kilka minut i znowu biję w dzwon
W końcu wrota otwierają się .
-Je li otvoreno?-pytam
-Da -odpowiada facet , który niedawno koło nas przebiegał.

Zaprasza nas do środka , wskazuje ławy pod zadaszeniem i mówi ,żebyśmy sobie tu odpoczęli a on za 15 minut będzie gotowy.
Z 15 minut robi się pół godziny. Oglądamy wszystko dookoła kamienne ule i urządzenia na wyciskania oliwy- zdjęć nie zrobiłam Wiem ,że jest tu zakaz fotografowania i mam przed tym trochę oporów , mimo,że jesteśmy tu sami. Ale kotom, których jest tu mnóstwo chyba mogę robić zdjęcia






Czy to ten kot z obróżką?


Jesteśmy jedynymi zwiedzającymi

Jednak nie mogę się oprzeć



W końcu pojawia się nasz przewodnik i pyta w jakim języku ma nam opowiadać o Blacy. Mówię mu,że może w angielskim, a on na to ,że opowiada tylko w chorwackim . To ja się pytam to po co pytał
Przewodnik zna jednak kilka słów po polsku i rozumiemy 99,9 % z tego co mówi.
Poznaję kolejne chorwackie słówko : svećenik - czyli ksiądz , które małż spolszcza na świecznik
I tak przewodnik opowiada nam o historię zamieszkujących tu świeczników , w tym tego najsłynniejszego Nikoli Miličevića (1887 – 1963) który za pomocą największego w tamtym czasie na całych Bałkanach teleskopu odkrył nową gwiazdę i kometę. W pustelni można zobaczyć ten teleskop ,jak i zbiór naukowych książek, czasopism oraz dokumentów astronomicznych . Jest tu przedstawionych także wiele przedmiotów codziennego użytku , z których korzystali mnisi a także kolekcja broni. Naszą uwagę przykuwa klasztorna kuchnia z ogromnym kominem gdzie przez cały rok paliło się ognisko . Ogień gaszony był tylko raz w roku w Wielki Czwartek i ponownie zapalany w Wielkanoc. Blaca była niemalże samowystarczalna . Hodowano tu owce i kozy . Okoliczne wzgórza porośnięte były winoroślą a w dolinie rosły oliwki...... a miałam nic nie pisać
Ale wszystko jest bardzo ciekawe

Kilka zdjęć z zewnętrznych części pustelni:







i miejsce spoczynku Nikoli Miličevića


CDN

travel napisał(a):Dla mnie najlepszą porą na robienie zdjęć jest świt i zmierzch - to czysta magia. Kolejny apartman zarezerwuj sobie koło kościoła to nie będziesz miała problemu ze wstawaniem

Jest to jakiś pomysł. Z tym, że to musiałby być jakiś solidny dzwon.
Zdjęcia wschodu słońca są przepiękne! Mogłabym na nie patrzeć i patrzeć.

Ile kotów! My widzieliśmy tylko dwa.

travel napisał(a):Czy to ten kot z obróżką?

Tak, to ten Miał szarą obróżkę Miau

Osiołki też słodkie. Widać, że Twój Małż miał radochę

travel napisał(a):Nasze odczucia z tego szutru były jednak trochę inne niż u Kulki. Może to kwestia samochodu - nasz jest niżej zawieszony i szerszy. Na w miarę równych szutrach nieźle sobie radzi.

Może . Albo kwestia dość sporej ilości przejazdów po traktach którym do równych szutrów jednak daleko .
Małgosia dziś wyszukała odległą czasowo relację ś.p. Roberta (RobCRO) w której opisywał awarię auta w MNE polegającą na rozbiciu miski olejowej na jakimś kamieniu... w naszej dzielnej Skodzie miska olejowa jest tak wgnieciona że wchodzi do niej ok. pół litra oleju mniej niż wynosi norma

Asfalt do Blacy? ja nie zauważyłem żadnych prac. Ale w sumie nie zdziwiłbym się, może to też jakiś wymóg wpisu na listę UNESCO?

travel napisał(a):Wiem ,że jest tu zakaz fotografowania

Ale chyba wewnątrz? .

travel napisał(a):Czy to ten kot z obróżką?

Zdaje się że to właśnie ten .

travel napisał(a):Przewodnik zna jednak kilka słów po polsku i rozumiemy 99,9 % z tego co mówi.

To chyba był ten sam. Kontaktowy i sympatyczny facet.
Choć jak widać lubi się spóźniać

Czy mógłbym prosić o linki do Twoich poprzednich relacji?

Epepa napisał(a):

travel napisał(a):Dla mnie najlepszą porą na robienie zdjęć jest świt i zmierzch - to czysta magia. Kolejny apartman zarezerwuj sobie koło kościoła to nie będziesz miała problemu ze wstawaniem

Jest to jakiś pomysł. Z tym, że to musiałby być jakiś solidny dzwon.

Zapewniam cię ,że ten postirski dzwon jest bardzo solidny
Może uda mi się wkrótce wstawić tu krótki filmik poglądowy

Zdjęcia wschodu słońca są przepiękne! Mogłabym na nie patrzeć i patrzeć.

Wtedy jest najciekawsze światło

maslinka napisał(a): Osiołki też słodkie. Widać, że Twój Małż miał radochę

Nie tylko małż , ja po powrocie też troszkę się poprzytulałam

kulka53 napisał(a):w naszej dzielnej Skodzie miska olejowa jest tak wgnieciona że wchodzi do niej ok. pół litra oleju mniej niż wynosi norma

No właśnie o miskę olejową najbardziej drżał mój małż

travel napisał(a):Wiem ,że jest tu zakaz fotografowania

Ale chyba wewnątrz? .

Tyle się o tym naczytałam ,że na początku wydawało mi się ,że wszędzie

Czy mógłbym prosić o linki do Twoich poprzednich relacji?

Ale ,że wszystkich
Trochę ich było ..... ok :

-CHORWACJA 2014-Brela i Dubrownik we wrześniuTU
-2015 WAKACYJNY TORT- ROVINJ I MURTER+2 WISIENKI TU
-DWIE WYSPY TU
-Byłam w domu:)Relacja z odwiedzin w 2017r w skrócie PKO TU
-DZIWNA PARA-PRIMOŠTEN I SUTIVAN 2018 TU
-DWIE WYSPY A.D. 2019 TU

ufff

travel napisał(a):Trochę ich było .....

Dzięki

travel napisał(a):

piekara114 napisał(a):U nas najlepsze zdjęcia w trudnych warunkach robi smartfon syna.... Ale my nie używamy lustrzanki....

Ja zauważyłam,że moja komórka robi ostrzejsze zdjęcia niż wypasiony aparat.
Ale za to w zoomach przegrywa

Dokładnie.

Blaca cz.2

Po zwiedzaniu chcemy jeszcze spojrzeć na pustelnię z dalszej perspektywy i idziemy kawałek drugim wariantem trasy bo Blacy.
Po chwili widać pustelnię jak na dłoni




Trochę zbliżeń



Nasz sympatyczny przewodnik załapał się na zdjęcie


Pora wracać


Zbliża się południe i słońce zaczyna niemiłosiernie przypiekać.
Powrót z Blacy wyciska z nas siódme poty,a po drodze mijamy całkiem sporo osób ,które dopiero tam idą

Zaglądamy też na chwilę do opuszczonej wsi Dragovode




W samochodzie szybko uzupełniam poziom płynów i przebieram się w bardziej plażowe ciuchy.
A na koniec wycieczki mam jeszcze małą sesję z osiołkiem




Po Blacy mieliśmy odwiedzić Murvicę i jej piękne plaże . Jednak jak pomyślałam sobie o schodzeniu 300m w dół a potem wchodzeniu to.... obraliśmy kierunek na Sutivan
Po drodze



Fragment nowej obwodnicy Ložišći


Przejeżdżamy przez Ložišćę




I znów obwodnica Ložišći



Zjazd do Sutivanu


i nowe tęczowe dodatki w drodze do plaży


Miamy Likvę i parkujemy przy mojej plaży







Lokujemy się kawałek za plażą pod piniami. Tak wiem za plecami mamy drogę , ale przez cały nasz pobyt nic nią nie jechało




Ja jak zwykle kręce się po okolicy i uwieczniam ciekawe okazy pinii






Spędzamy tu kilka leniwych godzin.

A wieczorem w Postirze obserwujemy zachód słońca .....






i spacerujemy wyludnionymi uliczkami









Na koniec tego sylwestrowego odcinka chciałabym złożyć życzenia wszystkim forumowiczom:

Szczęścia ,zdrowia i miłości
hartu ducha, pomyślności !
Niechaj radość Was rozpiera,
a nadzieja drzwi szeroko otwiera,
marzenia niech się spełniają,
a nowe podróże zawsze Wam się udają !