NEVERENDING STORY 2020/2021

Katerina napisał(a):Pamiętam, że pierwszym cmentarzem w Cro, który zrobił na mnie wielkie wrażenie był ten w Primoštenie.
Teraz na pierwszym miejscu plasuje się niezmiennie cmentarz obok klasztoru nad Orebićem.

Też uwielbiam takie szwendanie się po zaułkach w pojedynkę

Jak już jesteśmy przy "miejscówkach na wakacje" w przyszłym życiu , to ta w Sućuraju ma też eleganckie położenie. Do wody blisko , a widoki...palce lizać.

travel napisał(a):

Abakus68 napisał(a):O A te pokrzywy, często zwane pokrzywami brazylijskimi to Koleus Blumego czyli w czasach, gdy mnie uczono Coleus Blumei, obecnie częściej zwany jako Plectranthus scutellarioides.

Tylko nie mów ,że to wszystko z głowy

Aż do Coleus Blumei tak... Nową nazwę zobaczyłem u ogrodnika wiosną gdy kupowaliśmy kwiaty na taras. Nawet chciałem go sprostować, ale na wszelki wypadek sprawdziłem wówczas w sieci i... Miał rację. Nie. Nie zapamiętałem jej całej. Ale jest taka fajna, że odkopałem ją. Natomiast co do życiorysów czy to Pana Blume, czy jeszcze ciekawszego Pana odkrywcy sępolii to nasz teacher miał z nas u baw każąc się ich uczyć i wrzucając na sprawdzianie z roślin ozdobnych pytania nie o rośliny ale o ich odkrywców właśnie...

Postira moimi oczami cz.2

Wspinam się dalej



Po drodze spotykam kolejną uśmierconą palmę

I bugenwillę w rozkwicie


Po chwili osiągam "szczyt" starego miasta - przede mną już tylko główna ulica przelotowa. Wracam więc na starówkę i idę w kierunku głównego postirskiego kościoła czyli Crkvy Sv. Ivana Krstitelja - mojego ulubionego budzika

Przykład wspaniale wykadrowanego zdjęcia


Obok kościoła znajdują się pozostałości wczesnochrześcijańskiej bazyliki z VI wieku .
Jak widać na zdjęciu poniżej- mało co widać tych pozostałosci, bo podczas wizyty w Postirze w poprzednim roku dokładnie je obfociłam


A obok kościoła stoi bardzo zadbany budynek, w którym chyba mieszkają księża


Kościół jest otwarty to zaglądam. Wnętrze rzec by można- w stylu chorwackim



Przed kościołem dumnie pręży się chorwacka flaga


Schodzę na Pjacę





Tu spotykam pewną uroczą rodzinkę






Jeszcze się spotkamy, tymczasem opuszczam Pjacę





Ulica Kogule i klimatyzowana Crkva sv.Nikola z początku XX wieku



Znowu zaglądam w jakiś zaułek



Wracam na Kogule




Mijam "smaczną" konobę Gustirina



Po chwili dostrzegam fishpiknikowy koronapiknikowy tłumek wysypujący się ze statku . Oczywiście o maseczkach nie ma mowy


Na szczęście tłumek szybko się rozprasza . Można iść dalej


Mijam konobę Galija , w której nie uda się nam nic zjeść



Jest tak pięknie ,że nie mogę się oprzeć zrobieniu kolejnych zdjęć symbolu Postiry




A tuż obok jest całkiem niezła plaża miejska- oczywiście jak ktoś lubi takie plaże




A co tam znów bugenwilla


Wracając spotykam kelnerkę z konoby Dvor . Poznaje mnie i pozdrawia . Zapomniałam wspomnieć ,że tu prawie wszyscy miejscowi mówią mi dzień dobry, albo odpowiadają na moje pozdrowienia . Miło i swojsko , tolerancyjnie....bo trzeba mieć trochę tolerancji dla turystów włażących w każdą dziurę , albo tych bardzo głośnych....
W Barze Code widzę jak cała rodzinka delektuje się zimnymi napojami - pewnie są z koronapikniku . Są bardzo głośni - Polacy oczywiście
Przechodząc słyszę jak tatuś donośnym głosem pyta synka:
-młody , wiesz co to za miasteczko??!
-nie - odpowiada "mlody"
- to P O S T I R A ! - odpowiada dobitnie dużymi literami i rozstrzelonym drukiem tatuś

Okrzyk niesie się po całym pustawym nabrzeżu i jakby ktoś nie wiedział gdzie jest to już wie

Jeszcze małe zbliżenie na cmentarz, który "wisi" nad miasteczkiem przypominając wszystkim : memento mori


Nie byłabym sobą, gdybym znów nie wlazła w jakiś zaułek i na czyjeś podwórko
A tu taka perełka na sprzedaż




I znów wychodzę na znajomy skwerek z pomnikiem chorwackiego pisarza Vladimira Nazora



Stąd mam już tylko rzut beretem do pekary , mini targu i studenaka. Robię zakupy: jajka,panceta, kruh, croasanty, papryka , pomidory i domace breskvy wielkości grejfrutów . Będzie wyżerka A stąd mam tylko rzut beretem do apartma

Koty przesłodkie, szczególnie ten mały

travel napisał(a):Wracając spotykam kelnerkę z konoby Dvor . Poznaje mnie i pozdrawia .

Ciekawe, czy to ta sama, którą my poznaliśmy. Bardzo podobna do aktorki Mary Elizabeth Mastrantonio:


https://www.imdb.com/name/nm0001512/

maslinka napisał(a):

travel napisał(a):Wracając spotykam kelnerkę z konoby Dvor . Poznaje mnie i pozdrawia .

Ciekawe, czy to ta sama, którą my poznaliśmy. Bardzo podobna do aktorki Mary Elizabeth Mastrantonio

To ta sama , rzeczywiscie podobna
Myślę ,że to taka rodzinna kelnerka.
Wiesz co mam na myśli :rodzinny interes np.mąż jest kucharzem a żona jest kelnerką

travel napisał(a):Przykład wspaniale wykadrowanego zdjęcia

22i (26).jpg

Zgadzam się z Twoim stwierdzeniem , bo takie kadry dają impuls do uruchomienia wyobraźni - nie jest wiadome czym zwieńczony jest budynek , przy odrobinie dobrej woli można mieć wątpliwości co do jego przeznaczenia , nawet marki pojazdu nie tak łatwo rozpoznać , a kolorystycznie - bardzo lubię taki zestaw kolorów i klimat zdjęć . Ciepło , chociaż za oknem śnieg . . .
Piękny spacer


Pozdrawiam
Piotr

Naprawdę, bardzo klimatyczne i miłe oku zdjęcia.
Puste uliczki i zakamarki - urocze...

Jakbym tam kiedyś był, jakbym znal te miejsca, i te koty. Ale kelnerki nie poznałem ech... Fajnie się poszwendać. Jak to dobrze, że takiego tłumoka nie spotkałem w barcodzie bo znając siebie zbyt głośno powiedziałbym coś...
Ależ się delektowałaś!!!!!

piotrf napisał(a):

travel napisał(a):Przykład wspaniale wykadrowanego zdjęcia

22i (26).jpg

Zgadzam się z Twoim stwierdzeniem , bo takie kadry dają impuls do uruchomienia wyobraźni - nie jest wiadome czym zwieńczony jest budynek , przy odrobinie dobrej woli można mieć wątpliwości co do jego przeznaczenia , nawet marki pojazdu nie tak łatwo rozpoznać , a kolorystycznie - bardzo lubię taki zestaw kolorów i klimat zdjęć . Ciepło , chociaż za oknem śnieg . . .
Piękny spacer
Pozdrawiam
Piotr

Ach cóż za wspaniałe wytłumaczenie

Prawda jest taka ,że po lewej stronie kościoła stał jakiś wielki dostawczak... i tak kadrowałam i kadrowałam aż wykadrowałam

CROberto napisał(a):Naprawdę, bardzo klimatyczne i miłe oku zdjęcia.
Puste uliczki i zakamarki - urocze...

Po prostu wrześniowy poranek w środku tygodnia

Abakus68 napisał(a):J Ale kelnerki nie poznałem

Wszystko jeszcze przed Tobą

Jak to dobrze, że takiego tłumoka nie spotkałem w barcodzie bo znając siebie zbyt głośno powiedziałbym coś...

Wiesz, że pierwszego dnia jak jedliśmy kolację w Gustirinie i tam kłóciły się te dwie pary też miałam zamiar zainterweniować.
Stwierdziłam jednak ,że nie warto ... jeszcze skończyłoby się to makaronem we włosach albo co gorsza widelcem w plecach

Śliczno i odlično

Skoro tyle tu o pokrzywie...Ostatnio miałam lekcję i ...takie coś dostałam od mojej lektorki....
"Neće grom u koprive"

Do rozkminienia
Uzivajte

Katerina napisał(a):
Skoro tyle tu o pokrzywie...Ostatnio miałam lekcję i ...takie coś dostałam od mojej lektorki....
"Neće grom u koprive"

To Maslinka na pewno będzie wiedzieć

Dla mnie najgorsze jest po chorwacku - chyba nigdy tego nie zapamiętam :
jutro rano.
Np. jak mam powiedzieć ,że wyjeżdżamy jutro wcześnie rano

Postira moimi oczami cz.3
Nie obiecuję jednak , że nie będzie już zdjęć z Postiry

Po powrocie do apartmana zabieram plażowe bambetle i udaję się w jedynie słusznym kierunku.
Jest po 11 i słońce praży niemiłosiernie -odnoszę wrażenie ,że nikomu nie przeszkadza to prażenie tylko mnie
A najbliżej mam na Prję





Najbliższe godziny spędzam na leżaku i kąpielach oraz jak zwykle na foceniu









A przy okazji niemalże nieustannego moczenia się odkrywam coś ciekawego



Widzicie te kółka na wodzie ?
Kilka metrów od brzegu są skałki , podchodzę do nich - woda sięga tu może do bioder i wyraźnie widać jak lekko bulgocze i miesza się . Wytężam wzrok i wśród skałek widzę kilka mniejszych i większych niskich jakby kominów , z których wydobywa się ta "inna"woda. Wkładam w jeden z nich dłoń- woda jest wyraźnie cieplejsza Potem sobie pomyślałam co by było gdyby siedział tam np.konger ? No ale miałam szczęście i nic mi dłoni nie odgryzło
Małż później stwierdza że może to rury kanalizacyjne Jednak jak woda jest za czysta jak na kanalizację.

Z wody wyciąga mnie telefon od małża- już wraca ....juuuuż

Wracam z plaży nieco okrężną drogą koło hotelu Pastura


Po drodze spotykam ławicę ryb






i uroczą rodzinkę



Małż wraca zadowolony , ale zmęczony. Na obiad zjadamy mega jajecznicę z pancetą . A wieczorem po długiej sjeście udaje mi się wyciągnąć go na cmentarz, gdyż podejrzewam ,że o zachodzie słońca widoki stamtąd muszą być nieziemskie. I jak zwykle nie mylę się .Widoki są niesamowite:hearts:













A na koniec jeszcze krótki spacerek nad morzem






Idziemy wcześnie spać, bo jutro czeka nas wczesno poranna mega wycieczka

travel napisał(a):

Katerina napisał(a):
Skoro tyle tu o pokrzywie...Ostatnio miałam lekcję i ...takie coś dostałam od mojej lektorki....
"Neće grom u koprive"

To Maslinka na pewno będzie wiedzieć

Dosłownie to: Grom nie uderzy w pokrzywy. Zdanie z opuszczonym orzeczeniem

Trochę poszperałam i to oznacza bardzo małe lub prawie zerowe prawdopodobieństwo, że coś się wydarzy.

maslinka
Czuję w tym przysłowiu ze bědzie dobrze
I w tej relacji...

Iza... Jak to dziwnie ludzi ciągnie na cmentarz. Wkładają rękę cholera wie gdzie, niby modlą się, żeby jej nic nie odgryzło, a potem idą na cmentarz sprawdzić, czy ich tam nie ma.... Takie grobowy żarcik...
Prija jak Zastup prawie ino bez drogi od tyłka strony