Nasze wakacje w Rumunii po raz pierwszy :)

[quote="piotrf"]
Podczas naszych wizyt w Rumunii nie trafiliśmy na kiepskie jedzenie i kiepską kawę - może mieliśmy szczęście przy wyborze miejsc a może starają się , żeby jedzenie było dobre . . . [/quote]

My jedzenia nie mieliśmy okazji zbyt często próbować, a tam gdzie bywaliśmy było dobre.
W temacie kawy już z tym niestety różnie bywało, czasem zdarzyło nam się źle trafić...

Pozdrawiam
Asia

Zaznaczam obecność, śledzę na blogu i jak zawsze zachęcająco bardzo, człowiek się załamuje myśląc kiedy to wszystko zobaczy przy takim tempie urlopowym i takim % pięknych krajów;)

ArliJ napisał(a):Zaznaczam obecność, śledzę na blogu i jak zawsze zachęcająco bardzo, człowiek się załamuje myśląc kiedy to wszystko zobaczy przy takim tempie urlopowym i takim % pięknych krajów;)

No, ale człowiek nie powinien narzekać, bo w te wakacje miał szczęście być w kilku nowych miejscach wiem, że jedno służbowo ale coś tam turystycznie też dało się uszczknąć

Pozdrawiam
Asia

Ale to wciąż za mało wobec ogromu mozliwości;)

To zasługa forum, tyle relacji z miejsc które nawet nie bralam pod uwagę a teraz zaprzątają myśli;)

Dzień 9, 5. lipca, niedziela.

Taki mamy widok z rana z namiotu, prawda, że ładny?





Po śniadaniu ruszamy na wycieczkę, dzisiaj będzie wycieczka szlakiem malowanych cerkwi
Malowanych cerkwi jest dwanaście, siedem z nich w 1993r. zostało wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, pięć lat temu została dopisana jeszcze jedna. Są jeszcze cztery niemalowane lub takie, których malowidła nie przetrwały. Poniżej mapka przedstawiająca rozmieszczenie klasztorów, na czerwono zaznaczono te wpisane na listę UNESCO (źródło Wikipedia).



Dzisiaj zaczynamy do Vatry Maldovitei, gdzie znajduje się Monastir Moldovita. Cerkiew Zwiastowania Bogurodzicy została wzniesiona w 1532 r. (na miejscu drewnianej cerkwi, która stała tu od XIVw), natomiast 5 lat później pokryto ją spaniałymi malowidłami.
Malowidła, pokrywające bukowińskie cerkwie, przedstawiają sceny biblijne i historyczne, taka biblia w obrazkach

Kupujemy bilety (5 lei tylko dla dorosłych, oraz 10 lei za możliwość robienia zdjęć) i wchodzimy na teren klasztoru.
Cerkiew jest bardzo ładna, dodatkowo teren dookoła jest bardzo zadbany, równiutka trawa, kwitnące róże. Szkoda, że nie jest trochę spokojniej.











Wśród podpisów dawnych zwiedzających (najstarsze z połowy XVIII w.) znajdujemy polskie nazwiska



Jest akurat niedziela i jest sporo ludzi, zarówno rumuńskich pielgrzymów, jak również zagranicznych turystów na czele z wycieczką niemieckich emerytów Mimo to udaje mi się cyknąć fotkę bez ludzi.



Wnętrza są również bogato zdobione, niestety nie wolna w nich robić zdjęć, zrobiliśmy jedno zanim zauważyliśmy zakaz... Później już zdjęć w środku nie robiliśmy.



Najczęściej najbardziej zniszczone są malowidła od północnej strony, ze względu największe działanie warunków atmosferycznych w skutek wiejących z tego kierunku wiatrów.




Jedziemy dalej, sama podróż po drogach Bukowiny jest wielką przyjemnością, na szczęście nie muszę prowadzić i chłonę widoki




Kolejną cerkwią jaką odwiedzamy tego dnia jest Monastyr Suczewita. Wszystkie malowane klasztory otoczone są murem, ten jest wyjątkowo okazały.




Tutaj nie płacimy biletów wstępu a jedynie opłatę za fotografowanie - 10lei.

To miejsce podoba mi się najbardziej, spośród klasztorów, które odwiedzimy. I nie chodzi jedynie o cerkiew, ale również o spokój jaki tutaj panuje, mniejszą komercję oraz niewielką ilość turystów i pielgrzymów.

Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego została wzniesiona w latach 1582-1584 i spośród wszystkich malowanych cerkwi na Bukowinie ma najwięcej zewnętrznych malowideł.












Jedziemy dalej, do Putnej. Okazała cerkiew pośrodku klasztornego dziedzińca pochodzi z XVw., lecz jej obecna postać architektoniczna bardziej nawiązuje do czasów odbudowy z początku XVIIw. Świątynia jest niemalowana. We wewnątrz znajduje się grobowiec hospodara Stefana Wielkiego.





Tata czyta dzieciom informacje z przewodnika, mama ma czas na zdjęcia







cdn...

ArliJ napisał(a):Ale to wciąż za mało wobec ogromu mozliwości;)

Coś mi się wydaje, że zawsze byłoby mało...
Też tak mam

Pozdrawiam
Asia

Nadrobiłem zaległości w relacji. Miło poczytać i pooglądać . Piękne te malowane cerkwie.

A Bukowina już od dobrych kilku lat nam chodzi po głowie, jako cel wyjazdu wakacyjnego .

JoannaG napisał(a):
Taki mamy widok z rana z namiotu, prawda, że ładny?

bardzo ładny

JoannaG napisał(a):
To miejsce podoba mi się najbardziej, spośród klasztorów, które odwiedzimy. I nie chodzi jedynie o cerkiew, ale również o spokój jaki tutaj panuje, mniejszą komercję oraz niewielką ilość turystów i pielgrzymów.

ja do Suczevicy niestety z przyczyn zewnętrznych nie dojechałem. Mam zamiar to nadrobić za kilka dni


Odwiedziliście wiele pięknych miejsc podczas tego wyjazdu

Miejscówkę rzeczywiście mieliście cudną .Co do cerkwi ,przepiękna Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego.

Nefer napisał(a):A Bukowina już od dobrych kilku lat nam chodzi po głowie, jako cel wyjazdu wakacyjnego .

Jeśli duża część wakacji będą stanowić góry to zdecydowanie tak, jeśli ma być głównie zwiedzanie to jak dla mnie Bukowina nie jest na tyle ciekawa, żeby tylko tam spędzić wakacje.

Mikeee napisał(a):
ja do Suczevicy niestety z przyczyn zewnętrznych nie dojechałem. Mam zamiar to nadrobić za kilka dni

Zazdroszczę bardzo... i liczę na kolejną relację, bo ja też na pewno jeszcze do Rumunii wrócę

Pozdrawiam
Asia

Ja z Putnej chętnie wróciłabym na nasz kemping przez Bordine, Bordine do Jos itd. Łukasz jednak nie ma zaufania do rumuńskich bocznych dróg, jedziemy więc do Radowic, postanawiam zobaczyć jeszcze cerkiew św. Mikołaja, najstarszą murowaną cerkiew w Mołdawii (Bukowina jest częścią rumuńskiej Mołdawii).
Niestety jakoś tak się stało, że jej nie znaleźliśmy za to zatrzymaliśmy się pod inną cerkwią, nawet nie wiem jaką, nie była można zbyt okazała czy ładna, ale mogliśmy za to zaobserwować jak młody chłopak (kojarzył mi się z "naszym" ministrantem) okrążał cerkiew trzymając w jednej ręce zaokrągloną na końcach deskę, w drugiej ręce młotek i rytmicznie stukał młotkiem o deskę. Domyślamy się, że nawołuję wiernych na nabożeństwo. Później wszedł na wieżę i to samo wystukiwał z wieży.










Zostawiamy cerkiew i idziemy na spacer po mieście. Trafiamy na targ staroci:





Mijamy monumentalną cerkiew katedralną Zesłania Ducha Świętego:




I trafiamy na festiwal folklorystyczny














Dzień się kończy, czas wracać na kemping, wracając zatrzymujemy się jeszcze na przełęczy Ciumarna 1109m n.p.m. i podziwiamy widoki.







A jutro? A jutro będą góry

cdn...

JoannaG napisał(a):

Nefer napisał(a):A Bukowina już od dobrych kilku lat nam chodzi po głowie, jako cel wyjazdu wakacyjnego .

Jeśli duża część wakacji będą stanowić góry to zdecydowanie tak, jeśli ma być głównie zwiedzanie to jak dla mnie Bukowina nie jest na tyle ciekawa, żeby tylko tam spędzić wakacje.

Chodziłoby głównie o górskie łazikowanie, ale też z elementami zwiedzania. W tym roku głównie łaziliśmy po górach, ale też udało nam się odwiedzić m.in. Cieszyn i Żywiec.

A czy mogłabyś, niekoniecznie teraz, ale np. na zakończenie relacji, podać orientacyjne koszty takiej eskapady Relację śledzę z niesłabnącym zainteresowaniem, ale ciekaw też jestem kosztów.

Pozdrawiam
Szymon

Nefer napisał(a):

JoannaG napisał(a):

Nefer napisał(a):A Bukowina już od dobrych kilku lat nam chodzi po głowie, jako cel wyjazdu wakacyjnego .

Jeśli duża część wakacji będą stanowić góry to zdecydowanie tak, jeśli ma być głównie zwiedzanie to jak dla mnie Bukowina nie jest na tyle ciekawa, żeby tylko tam spędzić wakacje.

Chodziłoby głównie o górskie łazikowanie, ale też z elementami zwiedzania. W tym roku głównie łaziliśmy po górach, ale też udało nam się odwiedzić m.in. Cieszyn i Żywiec.

A czy mogłabyś, niekoniecznie teraz, ale np. na zakończenie relacji, podać orientacyjne koszty takiej eskapady Relację śledzę z niesłabnącym zainteresowaniem, ale ciekaw też jestem kosztów.

Pozdrawiam
Szymon

Górskie łazikowanie jak najbardziej ale też zależy gdzie się będzie stacjonowało i w jakie góry chce się dojeżdżać, ja liczyłam na dwie górskie wycieczki z przełęczy Przysłop, ale dojazd okazał się na tyle fatalny, że na drugą wycieczkę musieliśmy poszukać innych gór. Na szczęście gór tam nie brakuje

Na koniec podam koszty wyjazdu, nie ma problemu

Pozdrawiam
Asia

Dzień 10, 6. lipca, poniedziałek.

Rano staramy się dość szybko ogarnąć, co nie zawsze jest takie łatwe... Mimo wszystko nie jest źle, koło 8:15 udaje nam się wyjechać. Kierunek Przełęcz Przysłop. Pierwszą część drogi znamy, jest dobra, kiedy zjeżdżamy z głównej drogę w kierunku przełęczy i Borsy jest gorzej, ale jak się później okaże jeszcze całkiem nieźle. Mniej więcej kiedy kończy się miejscowość Ciocanetsti jako taka droga też się kończy i zaczyna się masakra... Jedziemy w zawrotnym tempie, starając się ominąć jak najwięcej dziur. Jakoś nie mam zdjęć z tej drogi... W końcu dojeżdżamy na przełęcz, zajęło nam to ponad 1,5 godziny od wyjazdu z kempingu...

Przełęcz Prislop (1416m n.p.m.) uważana jest za granicę pomiędzy Bukowiną a Maramureszem, jest też dobrym miejscem na wyjście w góry. Można stąd zrobić sobie wycieczkę w g. Rodniańskie lub położone pod drugiej stronie doliny, Marmarosze. I my na pierwszą wycieczkę podczas pobytu na Bukowinie wybieramy Marmarosze. Wcześniej mieliśmy zamiar jeszcze tu wrócić dwa dni później i iść w g. Rodniańskie, jednak fatalna droga nas zniechęciła i na kolejną wycieczkę poszukaliśmy gór gdzieś bliżej. Z tym nie było problemu, bo tu góry są wszędzie

Na przełęczy.











Widok na drugą stronę:


Zapraszam na wycieczkę po g. Marmaroskich z widokiem na g. Rodniańskie Wędrowaliśmy drogą prowadzącą do granicy z Ukrainą (kiedyś w tym miejscu była granica między Polską a Rumunią i najdalej na południe wysunięty punkt II Rzeczypospolitej), następnie skręciliśmy w stronę szczytu Cearcanul 1847m n.p.m., niestety do szczytu nie doszliśmy, było dość gorąco i Hanka miała dosyć, zabrakło nam może 45min. wędrówki do szczytu (około 100 m przewyższenia) ale i tak było pięknie

Przełęcz Przysłop zostaje za nami.






Z przełęczy, w kierunku w którym mamy iść, prowadzą dwie gruntowe drogi, wybieramy tą po prawej. Po jakiś 5 min. zaczynamy mieć wątpliwość czy dobrze wybraliśmy, po kolejnych pięciu jesteśmy niema pewni, że wybraliśmy źle. Na szczęście nie musimy zawracać i przez łąki przechodzimy do właściwej drogi.

Tą drogą w dole powinniśmy iść...


Tam widać nasz cel, Cearcanul 1847m n.p.m.


Jeszcze na złej drodze...



Na szczęście spotkaliśmy tylko jedną taką ekipę...


Idziemy do właściwej drogi











I już na właściwej drodze.


Pierwszy odpoczynek.




Najmłodsza ma kryzys, oświadcza mi nawet z wyrzutem, że ma najgorsze wakacje z całego przedszkola i nikt inny nie pojechał w góry Na szczęście kryzys został dość szybko przezwyciężony, a Hania mówił potem, że żartowała...




Po drodze mijamy całkiem spore gospodarstwo.








Odpoczynek po raz drugi, widokiem na G. Rodniańskie.





Nasz cel coraz bliżej ale już wiemy, że tam nie dotrzemy. Jest bardzo gorąco i Hania coraz bardziej marudzi... Stwierdziliśmy, że nie ma sensu jej męczyć...



Odbijamy jednak z głównej szutrówki w stronę szczytu, wchodzimy na pierwszy wierzchołek, z mapy wynika, że był to Vf. Cornu Nedil, 1771m n.p.m. i robimy sobie przerwę. Wędrówka tutaj (tempo 5-latki i dwa krótkie postoje) zajęła nam prawie 2,5 godziny.










Mikołaj już zdecydowanie zarażony górską pasją



Choć nie weszliśmy na Cearcanul widoki i tak są piękne





Rodzinna fotka być musi



Wracamy na przełęcz tą samą drogą.










Wycieczka zajęła nam w sumie ok. 5 godziny. Maż jakoś przeżył fakt, że nie dotarliśmy do celu Mnie się bardzo podobało, może lepiej wędruje się bardziej górską ścieżką niż taką szeroką drogą, jednak piękne widoki i niemal całkowity brak turystów rekompensował ta niedogodność
Żałuję, że nie będziemy mogli wybrać się w Rodniańskie... jednak powrót na kemping utwierdza nas w przekonaniu, że nie chcemy tą drogą jechać więcej, niż to konieczne... a i jeszcze raz będziemy musieli jadąc do domu..

cdn...

Witam,
fantastyczna relacja (jak zwykle zresztą:) - pięknie pokazujecie Rumunię, mam nadzieję, że też się tam kiedyś wybiorę... Bardzo lubię czytać i oglądać o Waszych podróżach - super z Was Ekipa:))
pozdrawiam serdecznie i czekam na dalsze piękne zdjęcia
Gośka

A Hania jak moja ulubiona Mała Rozbójniczka:)), a chłopcy to już prawie mężczyźni ...

JoannaG napisał(a):