Nasze małe biuro podróży- Środkowa Dalmacja

DZIEŃ 11 - 10 LIPCA 2020

Rano opuszczamy piękny Gyor i jedziemy do ostatniego miejsca noclegowego w te wakacje, już w Polsce. Nasz ostatni punkt to Kudowa-Zdrój.
Po drodze zerkamy na makietę głównego placu w Gyorze.



Pstrykam ostatnie zdjęcia Gyoru z samochodu.





Niewielki odcinek Węgier, który pozostał nam do granicy ze Słowacją pokonujemy poza autostradą, bo wczoraj skończyła się 10 dniowa winieta. Za chwilę jedziemy już przez Bratysławę, którą miło wspominam po noclegu dwa lata wcześniej.



Najbardziej uciążliwy jest przejazd przez Czechy i chociażby parada pojazdów gąsienicowych w jednej z miejscowości.
Dojeżdżamy w końcu do Polski.




Początek pobytu w Kudowie jest dość niefortunny . Pod miejsce naszego noclegu wjeżdżamy akurat od tej strony, gdzie remontowany jest chodnik i jezdnia. Ulica jednak zamknięta nie jest, więc zatrzymujemy się przy krawężniku, żeby sprawdzić jak dostać się pod umówiony adres. Od razu atakuje nas z krzykiem pan, który pracuje przy tym remoncie . Próbujemy wytłumaczyć, że nie wiedzieliśmy, że nie wiemy jak inaczej wjechać, ale człowiek stwierdza, że on nie musi nas słuchać. Trudno go nadal nazywać w cywilizowany sposób, więc zostaje wstrętnym dziadem . Jakoś w końcu znajdujemy dojazd od drugiej strony i po kontakcie telefonicznym zostajemy wpuszczeni na podwórko. Nasze miejsce do spania to niewielki, ale ładny pokój z antresolą i łazienką w pawilonie letniskowym.



Na zewnątrz też ładnie.



Mieszkamy blisko centrum, więc od razu trafiamy na charakterystyczny budynek Urzędu Miasta, jedna na razie humory jakoś nam nie dopisują.




Na domiar złego okazuje się, że córka w pokoju w Gyorze zostawiła swą unikalną ładowarkę, więc tracimy cenny czas i niemałe pieniądze na zakup nowej. Również obiad zajmuje nam trochę czasu. Wreszcie możemy dotrzeć do głównego deptaku, na którym na razie się nie zatrzymujemy.








Mijamy Leśnego Luda



Chcemy zobaczyć Kaplicę Czaszek, do której prowadzi polna ścieżka.





Niestety udaje nam się obejrzeć tylko otoczenie kaplicy i cmentarz, czynne było tylko do 17 . Za długo się grzebaliśmy na tym obiedzie.







Wracamy już trochę spokojniejszym krokiem. Jesteśmy z powrotem w głównej części Parku Zdrojowego. Jest tu całkiem ładnie, te palmy , piękne budynki.










W myślach porównuję Kudowę ze Szczawnicą. Może to kwestia okoliczności, bo dziś był jednak ciężki dzień, ale chyba bliższa mi jest Szczawnica . Nie odmawiam jednak uroku Kudowie.




Na koniec spaceru odwiedzamy jeszcze ogród muzyczny .






Dzień skończył się bardzo miło, bowiem mając wreszcie dostęp do polskiej telewizji oglądamy trzymający w napięciu film.

Tylko pianino i Twoja spódnica powstrzymały mnie od całkowitego zatopienia się w smutku
Kudowy nie lubię, bo byłam tam z ...babcią na wakacjach i miałam rygor gorszy, niż gdybym była z rodzicami .
I te zabiegi uzdrawiające.. W tamtych czasach
A ładowarki od dawna wpisuję w straty wakacyjne, chociaż nie jestem nastolatką

Katerina napisał(a):Tylko pianino i Twoja spódnica powstrzymały mnie od całkowitego zatopienia się w smutku

Toż to fortepian jest a nie pianino .

Katerina napisał(a):Kudowy nie lubię, bo byłam tam z ...babcią na wakacjach i miałam rygor gorszy, niż gdybym była z rodzicami .
I te zabiegi uzdrawiające.. W tamtych czasach

Niemiłe wspomnienia potrafią zniechęcić.

Byłam w Kudowie bardzo dawno temu i widzę, że bardzo wypiękniała od tego czasu.
W latach osiemdziesiątych Kudowa była plenerem do polsko-niemieckiego (wtedy jeszcze NRD) serialu "Hotel Polanów i jego goście", w którym zagrała plejada polskich gwiazd. Niestety teraz nie ma możliwości obejrzenia tego filmu, bowiem podczas przejmowania przez zjednoczone Niemcy praw do filmów wyprodukowanych przez NRD powstał jakiś problem związany z prawami do filmu. A szkoda, bo z przyjemnością obejrzałabym go ponownie.

Spotkania "wstrętnego dziada" współczuję , tacy potrafią zepsuć dzień , mam nadzieję , że spacer po Kudowie jednak poprawił Wam humor .
Kaplica Czaszek zostanie na następny raz

Kudowa Zdrój jest moim zdaniem najpiękniejsza jesienią , bo można godzinami włóczyć się i podziwiać ferie barw . . .
Odwiedziliśmy ją w październiku ubiegłego roku , podobnie jak Gosia - po wielu latach nieobecności i podobało nam się bardzo Byłoby lepiej , gdyby możliwe było wypicie kawy "po ludzku" , czyli w filiżance zamiast jednorazowego kubka i wewnątrz jakiegoś ciekawego miejsca , zamiast ławki przy deptaku . . .


Pozdrawiam
Piotr

Katerina napisał(a):Tylko pianino i Twoja spódnica powstrzymały mnie od całkowitego zatopienia się w smutku

To nie był może najweselszy dzień, ale w porównaniu z ostatnimi miesiącami i tak jawi mi się jako super atrakcyjny dzień .
Ta spódnica pamięta jeszcze czasy jak starsze dziecko w wózeczku woziłam .

Katerina napisał(a):Kudowy nie lubię, bo byłam tam z ...babcią na wakacjach i miałam rygor gorszy, niż gdybym była z rodzicami .
I te zabiegi uzdrawiające.. W tamtych czasach

Współczuję rygorystycznych wakacji. Tak się złożyło, że ta Kudowa w zestawieniu z poprzednimi dniami w Chorwacji też mi się z rygorem kojarzy .

Katerina napisał(a):A ładowarki od dawna wpisuję w straty wakacyjne, chociaż nie jestem nastolatką

Teraz już ja też mam telefon z taką ładowarką, więc może na przyszłość będzie mniejszy problem.

megidh napisał(a):

Katerina napisał(a):Tylko pianino i Twoja spódnica powstrzymały mnie od całkowitego zatopienia się w smutku

Toż to fortepian jest a nie pianino .

Katerina napisał(a):Kudowy nie lubię, bo byłam tam z ...babcią na wakacjach i miałam rygor gorszy, niż gdybym była z rodzicami .
I te zabiegi uzdrawiające.. W tamtych czasach

Niemiłe wspomnienia potrafią zniechęcić.

Byłam w Kudowie bardzo dawno temu i widzę, że bardzo wypiękniała od tego czasu.
W latach osiemdziesiątych Kudowa była plenerem do polsko-niemieckiego (wtedy jeszcze NRD) serialu "Hotel Polanów i jego goście", w którym zagrała plejada polskich gwiazd. Niestety teraz nie ma możliwości obejrzenia tego filmu, bowiem podczas przejmowania przez zjednoczone Niemcy praw do filmów wyprodukowanych przez NRD powstał jakiś problem związany z prawami do filmu. A szkoda, bo z przyjemnością obejrzałabym go ponownie.

Gosiu dobrze Cię znowu czytać. Taki film bym chętnie obejrzała. Jeszcze z gwiazdami .

piotrf napisał(a):Spotkania "wstrętnego dziada" współczuję , tacy potrafią zepsuć dzień , mam nadzieję , że spacer po Kudowie jednak poprawił Wam humor .
Kaplica Czaszek zostanie na następny raz

Kudowa Zdrój jest moim zdaniem najpiękniejsza jesienią , bo można godzinami włóczyć się i podziwiać ferie barw . . .
Odwiedziliśmy ją w październiku ubiegłego roku , podobnie jak Gosia - po wielu latach nieobecności i podobało nam się bardzo Byłoby lepiej , gdyby możliwe było wypicie kawy "po ludzku" , czyli w filiżance zamiast jednorazowego kubka i wewnątrz jakiegoś ciekawego miejsca , zamiast ławki przy deptaku . . .


Pozdrawiam
Piotr

Dzięki Piotrze za uzupełnienie relacji w piękne jesienne zdjęcia. Spacer nasz był owocny w rozmowy, więc nie był na pewno stracony .

Odczarowuję od złego Kudowę, a pianino to był skrót myślowy
To było dawno, miałam 11 lat
Gdy tylko widzę cień klawiatury, to mi się włącza jakiś dziwny guzik - zazdrość po prostu.
Mam w domu pianino, staram się ten sprzęt ujarzmić bez c.d.

Dzięki za relację, po niej - ja poszukiwacz wysp, uznaję ląd za ...prawie równy w rankingu .

Ale, Wy też byliście przez chwilę na wyspie
Bardzo jestem ciekawa gdzie wylądujecie, czy tez zawyspiczycie wkrótce

Sretan Uskrs

P.S.Jakieś podsumowanie byłoby wskazane

Fortepian..... moje niespełnione marzenie.....
To mnie wprawiłaś w nostalgiczny nastrój
Wieki temu byłam w Kudowie gdzieś przejazdem ale niewiele pamiętam
Palmy u nas? Normalnie Chorwacją zapachniało

Katerina napisał(a):Gdy tylko widzę cień klawiatury, to mi się włącza jakiś dziwny guzik - zazdrość po prostu.
Mam w domu pianino, staram się ten sprzęt ujarzmić bez c.d.

Kapitańska Baba napisał(a):Fortepian..... moje niespełnione marzenie.....
To mnie wprawiłaś w nostalgiczny nastrój

Nie wiem czy zauważyłyście, że na zdjęciu atakuję klawiaturę jednym palcem Taka jest moja umiejętność grania. Tylko melodię potrafię zagrać (ale za to ze słuchu )

Katerina napisał(a):Dzięki za relację, po niej - ja poszukiwacz wysp, uznaję ląd za ...prawie równy w rankingu .

Ale, Wy też byliście przez chwilę na wyspie
Bardzo jestem ciekawa gdzie wylądujecie, czy tez zawyspiczycie wkrótce

Sretan Uskrs

P.S.Jakieś podsumowanie byłoby wskazane

Ale ja jeszcze nie skończyłam relacji, został mi jeden odcinek . Krótkie podsumowanie też napiszę niedługo.
Na wyspie Brač byliśmy kilka godzin, ale zdążyłam poczuć klimat wyspy. Na pewno w przyszłym roku gdzieś zawyspiczymy . Ale w tym roku musimy koniecznie poznać rejon Dubrownika (jeżeli tylko będzie to możliwe).

Kapitańska Baba napisał(a):Wieki temu byłam w Kudowie gdzieś przejazdem ale niewiele pamiętam
Palmy u nas? Normalnie Chorwacją zapachniało

Palmy były bardzo przyjemne dla oka.

pomorzanka zachodnia napisał(a):.
Dzięki Piotrze za uzupełnienie relacji w piękne jesienne zdjęcia.

Zawsze do usług

pomorzanka zachodnia napisał(a): Spacer nasz był owocny w rozmowy, więc nie był na pewno stracony .

Rozmowy zawsze coś za sobą niosą , dla mnie często są esencją wakacyjnych wyjazdów i nie chodzi tu wyłącznie o inny punkt widzenia . . .

. . . i tylko żal , że ludzie tak rzadko ze sobą rozmawiają . . .

Niech to się zmieni na Święta - zdrowych , pogodnych Świąt życzę


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a): Spacer nasz był owocny w rozmowy, więc nie był na pewno stracony .

Rozmowy zawsze coś za sobą niosą , dla mnie często są esencją wakacyjnych wyjazdów i nie chodzi tu wyłącznie o inny punkt widzenia . . .

. . . i tylko żal , że ludzie tak rzadko ze sobą rozmawiają . . .

Niech to się zmieni na Święta - zdrowych , pogodnych Świąt życzę


Pozdrawiam
Piotr

Takie chwile trzeba łapać i przechowywać w pamięci. Tobie również Wesołych Świąt.

I wszystkim Forumowiczom też.

pomorzanka zachodnia

...melodię potrafię zagrać (ale za to ze słuchu )

I to jest sukces

Ale ja jeszcze nie skończyłam relacji, został mi jeden odcinek . Krótkie podsumowanie też napiszę niedługo.

piotrf napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a):
Spacer nasz był owocny w rozmowy, więc nie był na pewno stracony .



Rozmowy zawsze coś za sobą niosą , dla mnie często są esencją wakacyjnych wyjazdów i nie chodzi tu wyłącznie o inny punkt widzenia . . .

. . . i tylko żal , że ludzie tak rzadko ze sobą rozmawiają . . .

Niech to się zmieni na Święta - zdrowych , pogodnych Świąt życzę

Podpisuję się.
Normalnych, życzliwych relacji ludzkich nam życzę, i oczywiście - smacznego jajka (jakby jajko miałoby nie być smaczne )

Katerina napisał(a):Normalnych, życzliwych relacji ludzkich nam życzę, i oczywiście - smacznego jajka (jakby jajko miałoby nie być smaczne )

To bardzo ważne życzenia Oby jak najwięcej zdrowych relacji.

DZIEŃ 12 - 11 LIPCA 2020

Dzień powrotu. Chłodny i mokry, o chorwackich temperaturach można zapomnieć . Mimo takiej pogody nie wracamy jeszcze prosto do domu. Jesteśmy przecież w Kotlinie Kłodzkiej, w sąsiedztwie Parku Narodowego Gór Stołowych. Idealna będzie wycieczka do Błędnych Skał. Cały czas mży, ale nie jest najgorzej, mżawka nie przekreśla spaceru.
Parking najbliższy naszej atrakcji jest maksymalnie zorganizowany. Trzeba się ustawić w kolejce samochodowej, ponieważ wpuszczają tylko o określonych godzinach i tak samo wypuszczają. Na miejscu są toalety i zadaszone ławki. Kosztuje 30 zł. Około 3 km wcześniej jest też parking bezpłatny, jednak przy dzisiejszej pogodzie i przed długą podróżą nie jest to dla nas dobra opcja.




Ważnym i przemiłym elementem zorganizowanego parkingu jest pan parkingowy, który zrobił nam dzień. Zagadał on do naszego syna. Powiedział mu, że pewnie młody dostanie podwójne lody, jeżeli będzie dziś dla nas dobrym przewodnikiem wycieczki . I młody tak się tym przejął, że przez całą trasę szedł przodem i był niezwykle grzeczny .
Wyruszamy, deszcz na razie nie pada.






Wdrapujemy się po schodach, pierwszym elementem jest skalne siodło. Oraz punkt widokowy.






Dopiero za chwilę dochodzimy do kas i do dalszej części szlaku. Bilet normalny kosztuje 12 zł.




Obchodzimy po kolei wszystkie formy skalne.











Droga jest jednokierunkowa. Chyba, że ktoś nie byłby w stanie przecisnąć się przez węższe szczeliny .









Podczas naszej wycieczki dwie osoby się wróciły, jednak nie zwróciłam uwagi czy miały wielkie brzuchy . Błędne Skały robią na nas spore wrażenie, ale ich podstawową wadą jest to, że trasa jest za krótka. Szkoda, że tak szybko się kończy. Ale na dziś wystarczy, zwłaszcza że zaczyna mocniej padać.






Wracamy na parking i schronieni pod zadaszeniem czekamy na godzinę odjazdu.



Pozdrawiamy z daleka pana parkingowego...i właściwie pozostaje nam nudny powrót w deszczu do domu.



I nadzieja, że za rok nasze Biuro Podróży wyśle nas znów we wspaniałe miejsce na dalekie południe.

Kilka słów podsumowania.
Na pewno były to cudowne wakacje, najdłuższe jakie kiedykolwiek mieliśmy. Trafiliśmy idealnie z terminem i kwaterami.Wiele wspaniałych wycieczek, trudno mi wybrać, która była najlepsza. Na pewno wart zapamiętania był wjazd na Sv.Jure, wejście na Forticę i Supetar, ale też plaże za Omišem. Cieszę się, że nie zrezygnowaliśmy z wyjazdu,mimo że szykowanie się na ostatnią chwilę to nie w moim stylu.
Martwi mnie tylko to, że ta relacja jakoś wybitnie mi nie szła. Nie dość, że pisałam ją strasznie długo, bo ponad pół roku to jeszcze wyszła mi jakoś bez polotu.Mimo to dziękuję tym, którzy czytali, komentowali i byli życzliwi . Pozostaje mi poczekać na wyjazd w tym roku (oby) i się zrehabilitować .

Kochana - relacja szła Ci bardzo dobrze a ja z uśmiechem czytałam każdy odcinek Tym bardziej, że pokazywałaś miejsca nie odwiedzone przez nas. Wycieczka do pochmurnego Supetaru też była całkowicie w moim klimacie - w końcu tylko takie dni tam spędzam - deszczowe albo wietrzne
A Góry Stołowe - jej, ileż lat temu tam byliśmy W ubiegłym tysiącleciu Więc tym bardziej z radością przypomniałam sobie odwiedzony kiedys szlak

Dzięki za każdy odcinek, za super zdjecia i Wasze uśmiechy i do zobaczenia mam nadzieje wkrótce w tegorocznej Twojej opowieści