Nasze małe biuro podróży- Środkowa Dalmacja

DZIEŃ 1 29-30.06.2020

To nasza druga wyprawa do Chorwacji. Wyjeżdżamy nietypowo: w poniedziałek na wieczór. Planowaliśmy wyspać się na zapas po południu i ruszyć o północy, ale nie po raz pierwszy okazało się, że jest to trudne . Dlatego przed 22 siedzimy już w zapakowanym samochodzie.




Mamy okazję skorzystać z nowej drogi ekspresowej – szóstki.



Następnie odbijamy na trójkę i na wysokości Zielonej Góry około pierwszej w nocy mąż zarządza godzinną drzemkę. Bez nastawiania budzika, a mimo to jakiś wewnętrzny zegar budzi nas równo po godzinie . Za chwilę jedziemy już dalej, ja co chwilę zapadam w sen dopóki nie zaczyna się rozjaśniać.






Granicę z Czechami przejeżdżamy w Boboszowie. Na którejś ze stacji benzynowej robimy przerwę na kawę, a ja dopiero wtedy przypominam sobie, żeby przykleić naklejkę z cro.pli na samochodzie . Trasa przebiega nam bez żadnych zakłóceń, tak jak 2 lata wcześniej przez Słowację i Węgry.








Widok pustego przejścia granicznego jest budujący.




Przed nami tylko jedno auto. Przy odprawie sprawdzają dowody i pytają dokąd jedziemy ( nigdzie się nie rejestrowaliśmy wcześniej):
- today Varaždin, tomorrow Omiš. - Varaždin? - dziwią się. Nie wiem, co w tym dziwnego .

Przed pierwszą po południu przekraczamy granicę. Rodzina szuka czegoś słodkiego na stacji benzynowej, a ja oddycham z ulgą i już całkiem wierzę, że plany i marzenia się spełniły.



Do Varaždina pozostał rzut beretem.



Nocleg z samodzielnym zakwaterowaniem, który czeka na nas, znajduje się parę minut od centrum,w takiej zabudowie.



Wjeżdżamy na wąskie podwórko i wrzucamy najpotrzebniejsze graty do trzech pokoików na parterze małego domku. Później, tak szybko jak tylko się da wychodzimy na pierwszy spacer. Mamy naprawdę blisko do tego widoku, który bardzo mnie cieszy. Wreszcie na żywo, nie przez internet.












Zamek i najbliższe otoczenie oglądamy przez dłuższą chwilę po czym idziemy już prosto do Bistro Kula na obiad. W środku jesteśmy sami, jest chyba szesnasta. Tak jak niektórzy już wspominali, ceny dań są ponad dwa razy niższe niż na wybrzeżu.





Mamy jeszcze pewien plan, więc spacerujemy teraz w kierunku placu Kralja Tomislava.







Na placu zainstalowano kamerkę internetową, dzięki której nieraz tęsknie podglądałam miasto przed wakacjami. Obiecałam siostrze i rodzicom, że pomachamy im o umówionej porze w kamerze.









Zaglądamy jeszcze w uliczkę, przy której mieści się katedra i powoli kończymy spacer.






Trzeba jeszcze zrobić zakupy w pobliskim Kauflandzie i w końcu chwilę odpocząć.

Czytam i oglądam foto.

Zawsze myślałam, że jazda z zachodu Polski przez Słowację i Węgry jest bez sensu oraz strasznie daleko i naookoło Aż spojrzałam specjalnie na mapę- widzę, że jednak się da Trzeba będzie kiedyś odwiedzić ten Varaždin, bo chyba jest tego wart

Znowu musiałam się przyjrzeć zdjęciom czy to Ty czy córka

Jak cudnie, że Varazdin. My mieliśmy go zobaczyć w drodze powrotnej niestety przez pogodę wyjechaliśmy z urlopu dzień wcześniej, przepadła nam rezerwacja i Varazdin został na przyszłość. Miło również u ciebie zobaczyć co straciliśmy...
Ruzica... Jak im córka podrośnie jeszcze deczko to może się spotkać ze zdaniem wypowiedzianym kiedyś do niej, córka strasznie podobna do ciebie;

Ural napisał(a):Czytam i oglądam foto.

Miło mi, że jesteś .

ruzica napisał(a):Zawsze myślałam, że jazda z zachodu Polski przez Słowację i Węgry jest bez sensu oraz strasznie daleko i naookoło Aż spojrzałam specjalnie na mapę- widzę, że jednak się da Trzeba będzie kiedyś odwiedzić ten Varaždin, bo chyba jest tego wart

Wielkiej różnicy w odległościach nie ma. Akurat na tej trasie, w tym roku i poprzednio, mieliśmy noclegi w drodze powrotnej.No i Varaždin . Może następnym razem wybierzemy tę popularniejszą trasę, jeżeli wyczaję jakieś rozsądne noclegi i okiełznam objazd autostrady w Słowenii.

Abakus68 napisał(a):Jak cudnie, że Varazdin. My mieliśmy go zobaczyć w drodze powrotnej niestety przez pogodę wyjechaliśmy z urlopu dzień wcześniej, przepadła nam rezerwacja i Varazdin został na przyszłość. Miło również u ciebie zobaczyć co straciliśmy...

Szkoda urlopu Ale zostanie na następny raz.

ruzica napisał(a):Znowu musiałam się przyjrzeć zdjęciom czy to Ty czy córka

Abakus68 napisał(a):Ruzica... Jak im córka podrośnie jeszcze deczko to może się spotkać ze zdaniem wypowiedzianym kiedyś do niej, córka strasznie podobna do ciebie;

Ee, na wspólnych zdjęciach widać, kto młody, a kto nie .W następnym odcinku w roli głównej mama i córka.

ruzica napisał(a):Znowu musiałam się przyjrzeć zdjęciom czy to Ty czy córka

Ja tak samo

Ja wogóle nie widzę różnicy... która to mama, a która córka.
Tak trzymaj...pozdrawiam

Piękny pierwszy dzień - spacer po mieście widać udany.
Dobrze że jestem już po śniadaniu bo mi ślinka pociekła na widok kalmarów

piekara114 napisał(a):

ruzica napisał(a):Znowu musiałam się przyjrzeć zdjęciom czy to Ty czy córka

Ja tak samo

karin74 napisał(a):Ja wogóle nie widzę różnicy... która to mama, a która córka.
Tak trzymaj...pozdrawiam

Witajcie. Zaraz będzie zdjęcie mamy z córką.

Kapitańska Baba napisał(a):Piękny pierwszy dzień - spacer po mieście widać udany.
Dobrze że jestem już po śniadaniu bo mi ślinka pociekła na widok kalmarów

Wszyscy byli zadowoleni z tego obiadu. Za chwilę kolejny spacer.

DZIEŃ 1 30.06 c.d.

Po zakupach doczłapaliśmy się do kwatery. Słońce już od pierwszego dnia przypomina nam o tym, że jesteśmy na wakacjach. Chłopaki mają na dzisiaj dość. Kierowca idzie odespać zarwaną noc, a młody testować WIFI. Dziewczyny umawiają się na wieczorny spacer. Koniecznie muszę młodej pokazać jeszcze co najmniej dwie ciekawostki.
Tym razem obchodzimy zamek od lewej strony, podziwiając go z góry.








Muzeum Aniołów zamknięte.




A my idziemy sprawdzić, gdzie anioły ucięły sobie drzemkę. Ukryły się w szczelinie między murami kościoła św. Jana Chrzciciela i o tej porze świecą w ciemności.







Po drugiej stronie kościoła znajdujemy naszego znajomego- Grzegorza . To już trzeci jego wizerunek, po Ninie i Splicie, które odwiedziliśmy poprzednio.





Dochodzimy jeszcze na skraj Starego Miasta mijając kościół św. Mikołaja.





I jeszcze dwa kościoły w drodze powrotnej.









Otoczenie Zamku w porze wieczornej.







I nasza ulica.



Nasze lokum w Varaždinie posiadało całkiem ładną i czystą wannę.



Z której nie omieszkałam skorzystać. A potem, nie wiem jak pozostali, ale ja zapadłam w sen, z taką mocą, że można było mnie spokojnie ukraść.

Ja akurat średnio przepadam za wannami w miejscach noclegowych, bo zawsze mam wizję, kto to się tam nie kąpał i jakich chorób nie miał. Dlatego jak już trafi nam się lokum z wanną to na początek jest szorowanie i dezynfekcja Łazienka jak na chorwackie standardy bardzo ładna

ruzica napisał(a):Ja akurat średnio przepadam za wannami w miejscach noclegowych, bo zawsze mam wizję, kto to się tam nie kąpał i jakich chorób nie miał. Dlatego jak już trafi nam się lokum z wanną to na początek jest szorowanie i dezynfekcja Łazienka jak na chorwackie standardy bardzo ładna

No,oczywiście i tak ją wyszorowałam. Nam się chyba nie zdarzyła wcześniej kwatera z wanną... Ale tu śmiało można było skorzystać, a kąpiel była kojąca . No i ja w domu nie mam wanny .

Ja również z chęcią poczytam i poogladam efekty pracy Waszego biura podróży

No tak - męska część padła a dziewczyny poszły w miasto. A podobno to my jesteśmy słaba płeć

Ja tam widzę zdjęcie dwóch sióstr