Nasza Cro 2012-.../Wakacje z widokiem - Korčula 2017

Kasia i Krzyś napisał(a):Po wstępnym rozpakowaniu nie mogliśmy sobie darować pierwszej kawki z widokiem. Na tę okazję przygotowałam się szczególnie

Jako fanka tego "specyfiku" napiszę tylko tyle:

jestem i ja. my chyba jeździmy w te same rejony rok po Was. to wychodzi na to ze za rok będę na Peljesacu albo Korculi:)

Roxi napisał(a):

Kasia i Krzyś napisał(a):Po wstępnym rozpakowaniu nie mogliśmy sobie darować pierwszej kawki z widokiem. Na tę okazję przygotowałam się szczególnie

Jako fanka tego "specyfiku" napiszę tylko tyle:

na co dzień staram się ograniczać tego rodzaju przyjemności, ale na urlopie żadne restrykcje jedzeniowe nie obowiązują

borsalino4 napisał(a):jestem i ja. my chyba jeździmy w te same rejony rok po Was. to wychodzi na to ze za rok będę na Peljesacu albo Korculi:)

to będzie okazja "nadrobić", bo u nas przyszły rok raczej bez Cro...

Czas na pierwszy korčulański spacer
Z oczywistych względów bywaliśmy tam niemal codziennie, więc będzie sporo zdjęć w różnych ujęciach i o różnych porach dnia
Mam nadzieję, że nie będziecie mieli dość...

Na schodach jak zwykle sporo ludzi, trudno zrobić zdjęcie.



Warto zatem skupić się na detalach...



...lub zagłębić w uliczki, gdzie jest duuużo luźniej



W jednej z uliczek w zrujnowanym domu swoje królestwo mają korčulańskie koty. Przechodziliśmy tam kilka razy i spotykaliśmy różne przyjazne stworzenia. Mają tam wodę, ktoś też donosi im jedzenie.
Tym razem natknęliśmy się na takiego czarnulka, który ładnie nam zapozował



To mój ulubiony widok na Korčulę



Jakieś resztki chmur przetaczały się po niebie.



Końcówkę tego spektaklu podziwialiśmy już z naszego tarasu. Mieliśmy nadzieję, że kolejnego dnia poczujemy prawdziwe chorwackie słońce

Piękne zdjęcia z chmurami

Gdyby nie obróżka, nie powiedziałabym,że to kot domowy

Katerina napisał(a):Piękne zdjęcia z chmurami

Gdyby nie obróżka, nie powiedziałabym,że to kot domowy

(nie)stety, nie często mamy możliwość podziwiania chmur w Cro

korčulańskie koty wyglądały na zadbane, natomiast te, które spotykaliśmy potem w Kotorze
miałam ochotę zabrać je wszystkie do domu...

Dzień 5 - 03.07.2017
NASZA plaża, małe rozczarowanie i Korčula po raz kolejny

Z racji usytuowania okien dzień zaczynaliśmy raczej wcześnie (właściwie to ja go zaczynałam, a Krzyś po prostu nie miał wyjścia...). Na czas śniadania taras trzeba było jednak lekko przemeblować, bo od samego rana słońce świeciło prosto w twarz. Popołudnia i wieczory, kiedy znacznie więcej czasu spędzaliśmy na kontemplowaniu widoków, były już idealne

Pogoda zapowiadała się plażowo
Nie chcieliśmy na pierwszy ogień jechać gdzieś daleko, dlatego wybraliśmy sprawdzone miejsce - Uvala Vaja. To ona nas zachwyciła dwa lata wcześniej i była jednym z powodów powrotu na Korčulę na dłużej.
Tym razem nie było inaczej, zwłaszcza że przez jakiś czas byliśmy tam zupełnie sami
Potem pojawiło się parę osób, ale plaża jest na tyle duża, że nikt sobie nie przeszkadzał.



Dojazd do plaży jest bardzo komfortowy, niemal do końca jest asfalt, miejsce na kilka samochodów, a potem niezbyt długa ścieżka z dość ekstremalną końcówką. Ktoś przywiązał do drzewa linę, którą można sobie pomóc w razie kłopotów, ale z tego co widziałam to nawet kilkuletnie dzieciaki nie miały problemów

Na plaży znaleźliśmy wysuszonego już, niestety, jeżowca...



...i sympatyczną "mini-modliszkę" (na zdjęciu "siedzi" na opuszku palca).



Tak wyglądała plaża, gdy ją opuszczaliśmy około południa, więc tłoku nie było



Dlaczego tak wcześnie się zwinęliśmy? Chcieliśmy odwiedzić drugą z zatoczek w tym rejonie - Uvalę Samograd.
Droga do niej, choć bardzo efektowna, nie jest zbyt przyjazna dla samochodów Tym bardziej byliśmy rozczarowani, kiedy plaża ukazała się nam w całej okazałości - kamienie jakieś takie szare, dużo śmieci w wodzie i na samej plaży... Wiem, że nie ma kto za bardzo tego syfu ogarnąć, ale jakoś miałam opory, żeby się tam rozłożyć. Trochę żałowałam, że opuściliśmy piękną Uvalę Vaja (na szczęście jeszcze tam wróciliśmy).
No ale skoro tyle już tu jechaliśmy... Udało się znaleźć jakieś bardziej przyjemne miejsce na skraju plaży, ale niezbyt długo tam zabawiliśmy. Plusem były pustki, bo oprócz nas była tylko jakaś niezbyt duża grupka młodych ludzi.

Na zdjęciach Samograd prezentuje się lepiej niż w rzeczywistości, ale już więcej tam nie dotarliśmy, zwłaszcza, że dojazd pozostawia wiele do życzenia.



Trzeba jednak przyznać, że widoki po drodze zachwycają

Po krótkim odpoczynku wybraliśmy się oczywiście "na miasto"
Korčulańska starówka jest niewielka, ale zawsze udało nam się znaleźć jakieś ciekawe miejsce. Podejrzewam nawet, że nie zajrzeliśmy do każdej z uliczek

Kilka schodków w dół, potem krótki spacer wzdłuż ciągu knajpek, nieco mniej zatłoczonych i nie tak ekskluzywnych, jak większość restauracji w obrębie starówki, i już byliśmy na przystani



Zwykle nie brakowało też czasu na lody
Próbowaliśmy kugli w trzech miejscach - w osławionym Kiwi, na starówce w pobliżu katedry i przy dworcu PKS, który mijaliśmy po drodze. Najgorsze (śmiem nawet twierdzić, że w całej Chorwacji) były w Kiwi - zupełnie bez smaku Najlepsze, choć też bez rewelacji, na starówce, ale wybór smaków był tam niezbyt duży. Oazy jednak nic nie przebije.

Mogłabym się tak włóczyć po Korčuli godzinami...



Na spektakularny zachód słońca nie można tam liczyć, ale i tak było pięknie

Korčuli nigdy nie mam dość

Piękna Korčula na pięknych zdjęciach

Oglądam z przyjemnością

Fotki z mariny już przebieram nogami

Melduję, że czytam oglądam i nadrobiłam

Świetne nutelle

uwielbiam Korculę i jej klimatyczne uliczki. Były dla mnie zawsze urokliwym tematem do fotografowania...

Magda O. napisał(a):Korčuli nigdy nie mam dość

to dokładnie tak samo jak ja

maslinka napisał(a):Piękna Korčula na pięknych zdjęciach

Oglądam z przyjemnością

dziękuję
mam nadzieję, że jeszcze parę fajnych zdjęć Korčuli będzie...

beatabm napisał(a):Fotki z mariny już przebieram nogami

ruzica napisał(a):Melduję, że czytam oglądam i nadrobiłam

Świetne nutelle

witam w relacji

majeczka napisał(a)::D uwielbiam Korculę i jej klimatyczne uliczki. Były dla mnie zawsze urokliwym tematem do fotografowania...

trudno było się powstrzymać przed zrobieniem kolejnego zdjęcia



niestety, chyba nie ma już co liczyć na powrót zdjęć
postaram się wrzucić je do relacji ponownie

Dzień 6 - 04.07.2017
Vela Luka "z lotu ptaka", lazurowy i wietrzny Proizd, a na deser znów trochę Korčuli

Udało się ponownie wrzucić zdjęcia, więc możemy ruszyć dalej.
Całe szczęście, że nie zaszłam w relacji zbyt daleko


Muszę przyznać, że miejsca typu "must see" lubię ogarnąć na początku urlopu. Nie wiadomo, co się potem wydarzy - załamanie pogody, brak czasu albo zwyczajne "nie chce mi się".
Dlatego właśnie już drugiego dnia na wyspie postanowiliśmy popłynąć na Proizd. A nie było łatwo, bo w końcu sporo drogi do pokonania, a ze względu na dodatkowe poboczne plany wstać trzeba było raczej wcześnie

Droga prowadząca przez wyspę jest świetna, można rozwinąć niezłe prędkości, a i widoki niczego sobie.

Przed dotarciem do celu chcieliśmy jeszcze zobaczyć, jak Vela Luka prezentuje się z góry. Po całym dniu plażowania pewnie nie mielibyśmy już sił, a nie było planów, by jeszcze zapuszczać się w te rejony.

Na wzgórze Hum, bo o nim mowa, można wjechać samochodem, droga jest całkiem dobra, choć miejscami wąsko i stromo.