NAJ i MICRO z Paryżem w tle

TO Ty pól roku z takimi fajny mi fotami z from above czekałas?????

Czepiacie się ...trudno wybrać dobre zdjęcia...to i trochę zeszło

Potter napisał(a):

piekara114 napisał(a):Chyba właśnie wczoraj lub w niedzielę, oglądałam relację w TV z lodowiska urządzonego na dachu wieżowca i chyba właśnie to był M. takie podobne balustrady szklane miał....

A nie była to Moskwa przypadkiem ... bo tez cos takiego widziałam niedawno ...

Nie wiem, bo coś w kuchni robiłam i wpadłam po coś do pokoju i już w trakcie patrzyłam jak paryżanie relaksują się w ferie.

tony montana napisał(a):TO Ty pól roku z takimi fajny mi fotami z from above czekałas?????

Czy to aby nie sarkazm ?!

słoma79 napisał(a):Czepiacie się ...trudno wybrać dobre zdjęcia...to i trochę zeszło

Taaa... z naciskiem na "dobre" ...

No to idziemy se dalej po tym Paryżewie ...

Po drodze mijam jakże kuszące wyglądem , ceną niestety już mniej wystawy sklepów gdzie wszystko zrobione jest z czekolady ...











Powoli dochodzę do kolejnego wyznaczonego na ten dzień pkt-u a mianowicie najstarszej w Paryżu i będącej symbolem dla Francuzów kawiarni Cafe Procope - gdzie Napoleon Bonaparte nie mając czym zapłacić za rachunek zostawił swój kapelusz ...



W tym samym momencie ulicą przejeżdża parada typowo francuskich autek ...





Za przewodnikiem : ..."
Najstarsza jest Café Procope , która bardziej niż kawą zionie arystokratycznym snobizmem. Elegancki przepych, lustra, portrety, miękkie kanapy, na ścianie treść artykułów Deklaracji praw człowieka i obywatela z 1789 roku, a w gablocie kapelusz Napoleona zastawiony przez boga wojny za niezapłacony rachunek. Do bywalców należeli Wolter, Rousseau, Molier, Robespierre, Danton, Musset, Verlaine… Kroniki odnotowały, że w Café Procope Diderot pisał artykuły do swej encyklopedii, a Benjamin Franklin, będąc ambasadorem Stanów Zjednoczonych w Paryżu, przygotowywał tekst paktu sojuszniczego nowej republiki zza oceanu z Ludwikiem XVI, a także projekt przyszłej konstytucji amerykańskiej. Współcześnie w tym historycznym miejscu przyznaje się nagrodę czarnego humoru i od roku za najlepszy esej polityczny i filozoficzny. Laureat prócz czeku otrzymuje butelkę szampana i stolik na rok obficie zastawiony...."

Tylko i wyłącznie z powodu napiętego harmonogramu nie wstępuję do środka, a jedynie "rzucam okiem" ...


...

Potter napisał(a):Tylko i wyłącznie z powodu napiętego harmonogramu nie wstępuję do środka, a jedynie "rzucam okiem" ...

Łeeeeee, a ja już się zastanawiałam jaką część garderoby zostawiłaś ... w ramach uregulowania rachunku, ofkors

Piękny powrót do relacji , bardzo apetyczny

Paryż piękny jest . . .


Pozdrawiam
Piotr

Pochwal się jaki przewodnik używasz przy tym szwędaniu się po Paryżewnie? Fajnie napisany...

A właśnie się zastanawiałam, czy na kawkę wstąpiłaś?

Brak bardzo dokładnego planu ma tę niewątpliwą zaletę, że człowiekowi nigdzie się nie spieszy ...
Idzie sobie człowiek jakąś tam uliczką Paryża i se go podziwia ...









Można spotkać typowo paryski jak dla mnie obrazek ... Pani... przy kawiarnianym stoliku...je bagietkę...popija wodą...jest ubrana na ciemny kolor...zdecydowanie za ciepło jak na panującą wokoło temperaturę ... .



No i można iść dalej w kierunku następnego naj ...





No i dotarł se człowiek do tego następnego naj-a



A cóż to takiego ? A jest to najwęższa ulica w Paryżu ...







Nic specjalnego, powiecie ? Owszem, zgadzam się. Ale jest naj .

Czy ktoś widzi zdjęcia
bo ja nie, ale może Potter tylko mnie zblokowała

mysza73 napisał(a):Czy ktoś widzi zdjęcia
bo ja nie, ale może Potter tylko mnie zblokowała

Weź te drugie okulary ...

Potter napisał(a):Weź te drugie okulary

I tu się zgadzam w 100%

Potter napisał(a):

mysza73 napisał(a):Czy ktoś widzi zdjęcia
bo ja nie, ale może Potter tylko mnie zblokowała

Weź te drugie okulary ...

No ...

Potter, to Ty nie wiesz że jak się siedzi i jeszcze wodę piję to jest człekowi ZIMNO?

tony montana napisał(a):Potter, to Ty nie wiesz że jak się siedzi i jeszcze wodę piję to jest człekowi ZIMNO?

Idziemy szukać następnego naj-a albo i czegoś innego ciekawego ...

... chociaż Dzielnica Łacińska kusi sklepikami ...



... ja się jednak nie poddaję i mimo zmęczenia ...



...idę dalej. Mój cel - pamiątkowy zegar autorstwa gościa zwanego Salvador Dali (ten od sklapciałych zegarków m.in. ) umieszczony w bardzo niepozornym miejscu ...



"Pod numerem 27 przy rue Saint-Jacques-de-Compostelle, w piątej dzielnicy Paryża, na słynnej drodze pielgrzymów, wiodącej ze stolicy Francji do Santiago de Compostela, można podziwiać zegar słoneczny Salvadora Dalego. Kataloński artysta stworzył go i wygrawerował w 1966 r. dla swoich przyjaciół, którzy mieli sklep na rogu tego budynku. Zegar ten ma kształt kobiecej głowy, której górna część przypomina muszlę św. Jakuba."



A w temacie muszli ... Nikt mnie nigdy nie namówi do spróbowania tych glutów, które mijam co chwila, i które zawsze będą mi się kojarzyć z "Wakacjami Jasia Fasoli" ...





Lubię Paryż ...



... a nawet bardzo lubię Paryż



Dochodzę do kolejnego naj...



Najstarsze ponoć drzewo w Paryżu ... Pochodząca z Ameryki Północnej akacja Rubinia... Posadzona w 1601 roku. Akacja zdrowo się już giba , podparto ją więc betonowymi słupami ...



Akacja znajduje się na baaardzo fajniutkim skwerku dosłownie rzut beretem od katedry Notre Dame ...





Na tym skwerku jest też bardzo ciekawa fonntanna ...



Fonntanna jest symbolem legendy o świętym Julianie Szpitalniku ...





Z fontanną wiąże się dość ciekawa legenda ... Trochę długawa, ale jak ktoś chce to proszę bardzo ...

"Średniowieczne opowieści upatrują w św. Julianie zamożnego kupca flamandzkiego, który mając porywczy i mściwy charakter, zabił w gniewie własnych rodziców. Stało się to przypadkiem, gdy wracając z polowania, zobaczył ich we własnym łożu małżeńskim. Myśląc, że pod kołdrą ukrywa się żona z kochankiem, wydobył miecz i w ataku złości zabił zupełnie przypadkowo śpiących rodziców, którzy akurat przybyli do syna w gościnę. Postępek był przyczyną wielkiego żalu i postanowienia praktyki pokutnej. Julian postanowił poświęcić całe życie pomocy ubogim i potrzebującym. Mieszkańcy Maceraty we Włoszech, którzy uważają Juliana za swojego patrona, przyjmują, iż pokutnik, po latach wędrówek i długich modlitw, osiadł nad rzeką Potezą, gdzie zajmował się przewożeniem pielgrzymów i trędowatych. Legenda mówi, iż któregoś dnia jeden z trędowatych zachwiał się i miał wpaść do rzeki. Julian nie zawahał się podać mu ręki, ratując od niechybnej śmierci. Owym trędowatym miał być sam Jezus Chrystus, który chciał sprawdzić, czy serce Juliana zostało już całkowicie odmienione. Prawdziwy żal, rzeczywista chęć zadośćuczynienia, życie poświęcone modlitwie i służbie biednym i chorym sprawiły, że wszyscy widzieli w nim świętego".

Bardzo fajny ten skwerek....i słoneczny
A Pani chyab nie przyzwyczajona do śmigania w długiej sukience

I ponawiam pytanie:

piekara114 napisał(a):Pochwal się jaki przewodnik używasz przy tym szwędaniu się po Paryżewnie? Fajnie napisany...