Nabrać się na Brač... (Bol, czerwiec 2015)

Stasiek18 napisał(a):Povlje ładnie pokazałaś i TL oczywiście jeszcze ładniej

Dziękuję ślicznie

Mikromir napisał(a):A może namówisz Martynę na Vis?

... an Vis namawiać mnie nie trzeba
Plany są
Mam nadzieję, że niedługo przejdą do fazy realizacji

DOL
9.06.2015

Wstaje rześki dzień.
Niebo ma soczyście błękitną barwę, wieje przyjemny wiatr – idealny dzień na odkrywanie pięknych zakamarków wyspy.

Udajemy się do Dolu – punktu MUST VISIT

W przewodnikach nie wspomina się o nim zbyt wiele, czasami zupełnie się go pomija, a wioska jest absolutnie wyjątkowa. Pięknie położona, w malowniczej dolinie, pełnej dziewiczej przyrody.
Znajdziemy tu kamienne domy, urocze ogrody, w których można spotkać pawie, zagrody – owce, kozy i osiołki spotyka się tu na każdym kroku.

Dol nas oczarował. Spodziewałam się, że tak będzie, od momentu, gdy kilka lat temu ujrzałam w sieci malowniczo położoną wioseczkę – zdjęcie podpisano „typical Dalmatian village” – nie podano lokalizacji, a ja przez kilka dni szukałam informacji, gdzie to wyjątkowe miejsce się znajduje

Zapraszam Was na spacer w Dolu - gdzie czas się zatrzymał


Parkujemy przy cmentarzu. Dalej też można znaleźć miejsca parkingowe - np. w okolicach kościoła, czy przystanku. Wybraliśmy się jednak na spacer, więc na "bliskim parkowaniu" nam nie zależy.










Kościół Najświętszej Maryi Panny (19 w.)





Wchodzimy do kasztelu Gospodnetić (zamek pochodzi z 16 wieku i został zbudowany w okresie wojen turecko-weneckich).
















































Kościół Św. Piotra (11 w. ) oraz najstarsza na wyspie dzwonnica z 14 w.







Genialne małe kamienne domki, które można podziwiać nieopodal konoby, w której można skosztować charakterystycznego ciasta z Dolu - hrapoćuša.

Dol i Škrip to najfajniejsze małe miejscowości na wyspie, bylismy w nich zarówno autem jak i skuterkiem w 2012 roku

Witam wszystkich
jestem tu nowa, ale szybko nadrabiam wszystko. Martyna, przeczytałam wszystkie Twoje relacje, dzięki Tobie odkryłam jakie super są chorwackie wyspy i wybieram się już 4 września na Brac. Teraz próbuję rozplanować pobyt, będę przez tydzień, a tyle pięknych miejsc czeka.. Ile czasu zajęło Wam zwiedzanie Dola?

Biedactwo



Moja siostra próbowała jeździć na jego przodku

tony montana napisał(a):Dol i Škrip to najfajniejsze małe miejscowości na wyspie, bylismy w nich zarówno autem jak i skuterkiem w 2012 roku

Oj tak! Ale dorzuciłabym jeszcze jedno "odkrycie" do tego pakietu - Nerežišća i jej okolice i pomyśleć, że kiedyś łączyłam je tylko z sosenką
Pozdrawiam cieplutko

Kuni napisał(a):Witam wszystkich
jestem tu nowa, ale szybko nadrabiam wszystko. Martyna, przeczytałam wszystkie Twoje relacje, dzięki Tobie odkryłam jakie super są chorwackie wyspy i wybieram się już 4 września na Brac. Teraz próbuję rozplanować pobyt, będę przez tydzień, a tyle pięknych miejsc czeka.. Ile czasu zajęło Wam zwiedzanie Dola?

Hej!
Bardzo mi miło
Byliśmy tam około 4 godzin - ale naprawdę zajrzeliśmy w każdy zakamarek, schodziliśmy i wchodziliśmy góra-dół kilka razy, rozmawialiśmy z gospodarzami Myślę, że 3 godzinki spokojnie wystarczą, aby nacieszyć się tą wioseczką.
Pozdrawiam serdecznie i życzę pięknego wypoczynku

Lednice napisał(a):Biedactwo

Hej
Byłam pełna podziwu dla tych zwierzaków, które w pełnym słońcu wykonywały naprawdę ciężką pracę... Przy winnicach, dookoła domostwa, czy wożąc rozmaite klamoty na grzbiecie... Dla nich to codzienność. Gospodarz, z którym rozmawiałam twierdzi, że bez osłów "nie ma opcji". Żal zwierzaków... Człowiek ledwo funkcjonuje w pełnym upale, gdy ma wykonać ciężką fizyczną robotę, a taki zwierzak no wiadomo, sam nie powie: "że boli".

To i ja się przywitam. Śledzę Twoją relację z przyjemnością, tym bardziej że wkrótce i ja zawitam na Brač więc przy okazji potraktuję tę relację jako swoisty przewodnik

moominko napisał(a):To i ja się przywitam. Śledzę Twoją relację z przyjemnością, tym bardziej że wkrótce i ja zawitam na Brač więc przy okazji potraktuję tę relację jako swoisty przewodnik

Bardzo mi miło
Udanego urlopowania!
Pozdrawiam

Splitska, Lovrečina i Bol - na lewo od klasztoru.
9.08.2015

Dzień jest słoneczny, lecz nie z tych z gatunku: „tak gorąco, że tylko Jadran i nic więcej” Postanawiamy udać się więc do Splitskiej. Krążymy trochę tu i tam, lecz Splitska nie robi na nas wielkiego wrażenia. Ot jedno z ładnych miasteczek, jakich wiele. Oczywiście wiem, że na forum ma swoich fanów – pozdrawiam




Wypatrujemy domu znanego z serialu "Usta, Usta"





Kaštil Cerinić - z 1577 r. (zamek rodziny Carineo-Cerinić ze Škripu - była to ich rezydencja letnia)











Jako, że jesteśmy blisko chyba najbardziej znanej – obok Zlatni rat – zatoki na Braču – postanawiamy „zakosztować” plażowania na piachu

Cel: Lovrečina.

Parkujemy auto przy drodze, do zatoki schodząc pieszo.
Z góry prezentuje się całkiem ładnie.
Wiem, że czar pryśnie wraz z momentem, gdy moje białe bikini zetknie się z piachem o konsystencji raczej dość błotnistej







Kręcę więc nosem na dzisiejsze plażowanie – nie lubię tego typu plaż. W dodatku klimat panujący dookoła – tworzony przez masę plażowiczów – przypomina mi polskie klimaty nad zalewami, czy jeziorami, na specjalnie stworzonych plażach – wiecie o czym mówię, prawda?
W dodatku woda jakaś bardzo zimna…












Dobrze, że choć M. szczęśliwy. W każdym razie – to właśnie ta zatoka daje nam możliwość wypróbowania nowej zabawki


Piłeczka śmigająca po tafli wody

Wiecie, że w Lovrečinie odbywają się zawody „picigin”?

Kiedy nadchodzi moment krytyczny, gdzie piach mam już w uszach, nosie, po prostu wszędzie… Zarządzam ewakuację M. chyba niezbyt zadowolony – mam wrażenie, że przypadła mu do gustu ta zatoka, w której płycizna do kolan zdaje się nie mieć końca.

Jedziemy do Pučišćy – jednak w oddali słychać grzmoty, a niebo spowijają ciemne chmury. Wracamy więc do Bolu.



Wieczorem wybieramy się na spacer w kierunku klasztoru Dominikanów.







Właściwie jest to średniowieczny pałac biskupów bračko-hvarskich – przekształcony z czasem w klasztor. Chcemy odwiedzić działające w nim muzeum historyczne – jednak nie możemy odnaleźć wejścia…
Wchodzimy do hotelu działającego w klasztorze – w recepcji dowiadujemy się, że muzeum jest zamknięte… W remoncie. Nie wiadomo, ile remont potrwa, bo środków brak…

M. bardzo zawiedziony. Ja trochę mniej, lecz słuchanie przez kilka dni „no taka szkoda, że zamknięte…” sprawia, że i ja wolałabym, by było otwarte

Przy klasztorze znajduje się też lapidarium, cmentarz oraz piękne ogrody – niedostępne dla zwiedzających – nam jednak się udało – o czym w jednej z kolejnych części relacji.
Jest też mały kościółek - św. Jana i Teodora (9/10 w.) - najstarszy w Bolu.



Po lewej stronie klasztoru znajdują się też ładne plaże – na tej oficjalnej, przy samej klasztorze, jest jednak sporo plażowiczów – także przed sezonem. Wystarczy jednak przejść kawałek dalej, by móc cieszyć się takimi oto widokami:







Jest też klimatycznie położona plaża FKK – naprawdę ładnej urody, z takim oto detalem:

maslinka napisał(a):A woda była najbardziej zimna właśnie w tej (zachodniej) części plaży, którą pokazałaś. Przynajmniej jak my tam dopłynęliśmy.
Ale się zgrałyśmy dzisiaj z Lovrečiną

I wszystko jasne - to dlatego ludzie siedzieli wręcz "na sobie" w drugiej części plaży
no ale... nam Bałtyk zimny właściwie niestraszny, to i dobrze, że nie zwiększaliśmy zagęszczenia ręczników na metr kwadratowy w tamtej częsci zatoki

mysza73 napisał(a):W sumie to dobrze, że jej "nierozreklamowałaś" ,
może zostanie dla mnie na starość taka "kameralna" .

A ja pisząc to myślałam głównie o Tobie - "co ta mysza sobie pomyśli?"
Kameralna jest - niewątpliwe
Pozdrawiam cieplutko

Martyna

Dzięki za kolejny odcinek i super zdjęcia. Co mam zrobić, żeby mi się też takie udały? Przy takiej słonecznej pogodzie wychodzą mi w połowie prześwietlone albo niedoświetlone, a jak je obrobię, to i tak nie wyglądają tak jak Twoje. Kupiłam filtr polaryzacyjny, ale podobno on działa wyraźnie, kiedy słońce jest na wprost za tobą. Też chcę się pochwalić po przyjeździe ładnymi zdjęciami
Pozdrawiam, Kinga

minimartini napisał(a):Wiem, że czar pryśnie wraz z momentem, gdy moje białe bikini zetknie się z piachem o konsystencji raczej dość błotnistej

Wiem o co chodzi. Piasek jest fajny tylko żeby na niego popatrzeć.
Krytyczny moment następuje podczas powrotu.
Ani się otrzepać. We włosach, książce, torbie go pełno
Nie ma jak porządny biały kamień

Kuni napisał(a):Dzięki za kolejny odcinek i super zdjęcia. Co mam zrobić, żeby mi się też takie udały? Przy takiej słonecznej pogodzie wychodzą mi w połowie prześwietlone albo niedoświetlone, a jak je obrobię, to i tak nie wyglądają tak jak Twoje. Kupiłam filtr polaryzacyjny, ale podobno on działa wyraźnie, kiedy słońce jest na wprost za tobą. Też chcę się pochwalić po przyjeździe ładnymi zdjęciami
Pozdrawiam, Kinga

Hej,
jak i zapewne każdemu w słonecznej pogodzie Mi również - co na niektórych załączanych zdjęciach - choćby ze Splitskiej. Ostre słońce nigdy nie sprzyja dobrej ekspozycji. Można sobie pomóc dobierając odpowiednią przysłonę, czas naświetlania, stosując filtry polaryzacyjne, szare połówkowe - lecz nie zawsze efekt jest zadowalający.
Na ujęcia, na których nam zależy najlepiej nastawić się rano lub wieczorem. Nie w godzinach szczytu.

Co do polarka - sama zobaczysz jego działanie, kręcąc pierścieniem - faktycznie znaczenie ma kąt padania promieni słonecznych - więc czasami nawet polarek nie pomoże

Pozdrawiam serdecznie

Martyna

Magdalena S. napisał(a):Wiem o co chodzi. Piasek jest fajny tylko żeby na niego popatrzeć.
Krytyczny moment następuje podczas powrotu.
Ani się otrzepać. We włosach, książce, torbie go pełno
Nie ma jak porządny biały kamień

... no właśnie. W planach mamy kilka wysp greckich - a tam w większości plaże piaszczyste. Ale - czytałam, że tam ten piach w wielu miejsach to bardziej taki żwirek, mało nagrzewający się i całkiem przyjemny
Pozdrowienia cieplutkie