Na wyspie lawendą i winem słynącej - Hvar 2018

agata26061 napisał(a):Z pewnością Plitwickie zmieniły się w ciągu tych 17-tu lat. Jak już pisałam wcześniej, oprócz wczesnej godziny też chyba pogoda przyczyniła się do braku turystów. Było dość pochmurno, więc może wczasowicze bali się deszczu

Pogoda, wczesna pora dnia ... koniec czerwca , to powody pustki w Plitwicach.

Janusz Bajcer napisał(a):

agata26061 napisał(a):Z pewnością Plitwickie zmieniły się w ciągu tych 17-tu lat. Jak już pisałam wcześniej, oprócz wczesnej godziny też chyba pogoda przyczyniła się do braku turystów. Było dość pochmurno, więc może wczasowicze bali się deszczu

Pogoda, wczesna pora dnia ... koniec czerwca , to powody pustki w Plitwicach.

Dokładnie tak, więc polecam wszystkim taką kombinację

ODCINEK 3 – 25.06.2018 (poniedziałek) – PARK NARODOWY JEZIOR PLITWICKICH c.d.

Szybko znaleźliśmy się tuż pod wodospadem:


Tutaj ludzi troszkę więcej, bo każdy zatrzymuje się na dłużej, żeby pofocić:


My nie spędzamy tam zbyt dużo czasu, bo robi nam się nieco chłodno. To przez bryzę, która unosi się przy wodospadzie.

Idziemy zatem dalej:


Dzieciom rybki podobały się bardzo. Wiem, że w PNJP nie można dokarmiać zwierząt, ale czasem żałowałam, że nie mieliśmy jakiegoś chleba ze sobą.

Kolor wody obłędny:


Mąż też czasem z kija korzysta Oczywiście mam na myśli tego do selfie


Mijamy wszechobecne wodospady:


Jaskinię:


Okazuje się, że zdjęć pstrykamy bardzo dużo:


I kierujemy się w stronę jeziora Kozjak, żeby wsiąść na statek. Nie wiem jak to się stało, ale nie mam fotek z tego krótkiego rejsu, ale tak naprawdę to chyba nic ciekawego do zfocenia nie było.

I w tym miejscu podjęliśmy decyzję, że odpuszczamy sobie już na dzisiaj górne jeziora, bo mała chciała cały czas, żeby ją na rękach nosić. Nie mieliśmy wózka, a nie chcieliśmy jej za bardzo forsować, poszliśmy więc na stację kolejki, żeby wjechać ponownie na górę i zobaczyć te widoki:


I na tym kończy się nasze zwiedzanie PN Jezior Plitwickich. Cieszymy się, że zdecydowaliśmy się go zobaczyć, a że nie udało się pospacerować przy górnych jeziorach – trudno. Będzie po co wrócić

Jeziora nam się podobały, ale jak napisałam, nie widzieliśmy ich całych, więc ciężko od razu wysnuć jakąś opinię. Poczekam z tym aż zobaczę cały PNJP.

Przy wyjściu z parku doznaliśmy szoku Mega kolejka do kas, więc wczesna pora odwiedzin tutaj jak najbardziej wskazana. Pogoda idealna nie była, ale dla nas wystarczająca, bo nie musieliśmy się smażyć podczas spaceru.

Po wejściu do auta ustawiliśmy nawigację na Split i okazało się, że czas dojazdu do miasta pokazuje nam na godzinę 14.30! Super! O tej samej godzinie odpływa prom do Stari Gradu Ja od razu mam przed sobą czarny scenariusz czekania 2 i pół godziny na kolejny prom. Dużo osób pisze, że „fajnie że się spóźniliśmy na prom, bo mieliśmy czas na spacer po Splicie”. Hmmmm, jak ktoś nie czuje zmęczenia po podróży to ok, ale ja już chciałam jak najszybciej dojechać na miejsce, żeby w spokoju wszystkie klamoty wypakować i iść się pochlapać trochę w Jadranie.

A czy zdążymy na prom, to wyjaśni się w kolejnym odcinku

Plitvice jak zwykle piękne. Szkoda, że choć na chwilę słonko wam nie wyszło, ale kolor wody i tak super. Przynajmniej nie mieliście ze słońcem problemu. My byliśmy jakoś popołudniu we wrześniu i niestety w wielu miejscach świeciło nam w obiektyw i ludków było sporo. Ale pięknie i tak było

aga_stella napisał(a):Plitvice jak zwykle piękne. Szkoda, że choć na chwilę słonko wam nie wyszło, ale kolor wody i tak super. Przynajmniej nie mieliście ze słońcem problemu. My byliśmy jakoś popołudniu we wrześniu i niestety w wielu miejscach świeciło nam w obiektyw i ludków było sporo. Ale pięknie i tak było

Czasem troszkę żałowałam, że nie było wtedy słońca, ale tak jak piszesz - i tak było pięknie

+ zachmurzonej pogody to lekkość zwiedzania.
- zachmurzonej pogody to brak ferii barw wody.

kaeres napisał(a):+ zachmurzonej pogody to lekkość zwiedzania.
- zachmurzonej pogody to brak ferii barw wody.

Niestety, coś za coś

ODCINEK 4 – 25.06.2018 (poniedziałek) – DOJAZD DO IVAN DOLAC

Jak już wspomniałam w poprzednim odcinku, navigacja wskazywała nam, że dojedziemy do Splitu równo o 14.30. Było zatem trochę nerwówki, bo o tej właśnie godzinie odpływa prom do Stari Gradu.

Jedziemy więc dość szybko, ale zanim dojechaliśmy do autostrady, podziwiamy widoki z trasy, którą jedziemy pierwszy raz:


Moja ulubiona góra na trasie do Cro:


I jesteśmy na znanej już nam bardzo dobrze autostradzie:


Tutaj tempo znacznie przyspieszamy i za chwilę mijamy pomiar temperatury przed tunelem Sveti Rok:


Sam tunel:


I wjeżdżamy w mój ulubiony świat, gdzie niestety temperatura nas niemiło zaskakuje:


Okazuje się, że jest o stopień niższa niż przed tunelem! O co kaman? se myślę. Jak to?
Ale po minięciu kilku charakterystycznych punktów na trasie:


Okazuje się, że im bliżej wybrzeża, tym temperatura staje się wyższa i w Splicie jest już coś około 26 stopni.

Z daleka widać już miasto:


Spoglądamy na twierdzę Klis:


I szybko jedziemy w stronę portu. Okazało się, że mknąc po chorwackiej autostradzie, udało nam się zaoszczędzić trochę czasu i o 14.10 meldujemy się przy budce Jadroliniji. Szybki zakup biletów i zaraz wjeżdżamy na Tina Ujevića:


Niestety tylko takie zdjęcie pstryknęłam szybko, żeby nie zapomnieć nazwy promu. Trochę się bałam, że będzie kolejka i się nie zmieścimy, ale kolejny raz potwierdza się teza, że wakacje przed głównym sezonem są korzystne Mimo, że to już końcówka czerwca...

Parkujemy nasze auto:


Policija również z nami płynie:


Biegnę szybko na górny pokład, żeby zobaczyć ten widok:


Z drugiej strony spoglądam w kierunku Riviery Makarskiej:


Mam do niej ogromny sentyment. Wiem, że jest bardzo zaludniona, ale kiedyś planuje tam wrócić do jakiejś mniejszej miejscowości, ale koniecznie z możliwością wynajmu motorówek. Jest tam szereg maleńkich plaż, na których można znaleźć ciszę i spokój.

Obrzeża Splitu:


I nasz CROpelkowy plecak:


Kupując w tym roku nową magnetyczną naklejkę, tę powyżej dostałam gratis, więc przykleiłam na plecak. Nosiliśmy go zawsze ze sobą podczas urlopu, bo jest termoizolacyjny , więc wrzucaliśmy do niego zamrożony wkład chłodzący i przez cały pobyt na plaży napoje były chłodne. Przypłaciłam to bólem gardła ostatniego dnia, ale o tym później…

A na promie, jak na promie:


Wyspa Brač z latarnią:


Córce włosy rozwiewa:


Wyspa Šolta (chyba się nie mylę?):


Żaglówki leniwie przepływają koło nas:


Dzieciakom trochę się zaczyna nudzić na promie:


Ale już niedaleko - Hvar już mamy na wyciągnięcie ręki:


By po chwili zacumować przy brzegu:


Nasza CROpelka jeszcze raz:


WITAJ HVARZE!

Początkowa droga, jak wiadomo, ok:


Ale już niedaleko:


Mijamy Jelsę :


I tu zaczynamy przeżywać lekki szok . Wiedziałam, że będzie wąsko, wiedziałam, że będą zakręty i wiedziałam, że ciężko minąć się z innym autem, ale żeby aż tak???? Teraz już po kilku przekroczeniach tunelu, wiem, że wcale tak strasznie było, ale wiecie jak to jest za pierwszym razem. Trochę obawy o auto było.
Mąż się bał, że jakiś wariat nie zachowa szczególnej ostrożności i w nas wjedzie, albo przynajmniej obrysuje lakier… Oczywiście sam tunel, to pestka, ale to Pitve troszkę gorsze. Jeszcze w lekkim szoku pstrykam jakąś fotę gdzieś za tunelem:


Tutaj już jedzie się całkiem nieźle. Droga oczywiście nie jest zbyt szeroka, ale w mijance nie ma żadnego problemu.
Samo Ivan Dolac również dość wąskie, ale bez tragedii. O godzinie 17 meldujemy się pod apartmanem. Od razu wychodzą do nas gospodarze. Zaprowadzają do apartmanu. Samochód póki co, stoi pod wejściem do restauracji Slavinka, którą mamy pod sobą i tak też nazywają się nasze apartamenty, ale po wypakowaniu bagaży mąż wjeżdża na parking za domem. Okazuje się, że wjazd na milimetry dosłownie. Mniej sprawny kierowca mógłby sobie nie poradzić, ale na szczęście mój mąż wjeżdżał i wyjeżdżał stamtąd bezbłędnie

Co do apartamentu – napiszę teraz, bo później mogę zapomnieć. Stwierdziłam, że troszkę zbyt mało miejsca. Celowo rezerwowałam 2+1, bo dla córci miałam łóżeczko turystyczne, ale jak je rozstawiliśmy, to okazało się, że bardzo mało miejsca zostaje. Trudno, jakoś będziemy je mijać. Trochę chciałam zaoszczędzić, ale teraz już wiem, że na przyszły rok trzeba będzie 2+2 rezerwować. W apartamencie trochę było mało szafek na rzeczy i zagrzybiona klima, której nie włączaliśmy zatem. Najgorszą rzeczą jednak podczas pobytu okazała się plaga komarów. W nocy chciały nas zeżreć dosłownie. Pierwszy raz się spotkałam z komarami w Cro.
Maja – właścicielka Slavinki mówiła, że w tym roku gmina nie spryskała wybrzeża przeciwko komarom, podobno z braku środków.

W momencie kiedy ja rozpakowuję klamoty, mąż idzie kupić winko aż do „Jadranki” – tak nazywałam tą „główną” drogę pomiędzy Swiętą Niedzielą a Zavalą.

Po rozpakowaniu bagaży siadamy w końcu na tarasie z lampką w ręku tego winka:


Wino pycha, było naszym numerem jeden podczas całego wyjazdu.

Pstrykamy trochę fotek z tarasu:


Tutaj widać kawałek głównej plaży w ID:


Stwierdzamy, że idziemy na spacer. Dzieciaki oczywiście jedzą kugle. Jest to jedyne stoisko z lodami we wsi, przy barze Big Blue, po 8 kun za kuglę.

Siadamy też chwilkę w restauracji Slavinka, gdzie mąż przez chwilę ogląda mecz. Próbujemy piwko – pierwsze Karlovacko w tym roku:


Dzieciaki też mają tutaj raj:


Generalnie w środku restauracja nie istnieje, bo stoliki są poskładane, jest tylko jakaś kanapa dla pracowników i właścicieli, kącik dla dzieci, stół do gry bilard i telewizor. Stoliki są rozstawione na tarasie restauracji i tam podają jedzenie.

Ten przyprószony siwizną pan na zdjęciu poniżej, to chyba senior rodziny i ojciec naszego gospodarza:


I tak mija nam pierwsze popołudnie na Hvarze. Po dniu pełnym emocji grzecznie kładziemy się do łóżek. Jutro pierwszy pełny dzień na wyspie

agata26061 napisał(a): Jest to jedyne stoisko z lodami we wsi, przy barze Big Blue, po 8 kun za kuglę.

Są dwa

dr.kokos napisał(a):

agata26061 napisał(a): Jest to jedyne stoisko z lodami we wsi, przy barze Big Blue, po 8 kun za kuglę.

Są dwa

Tak??? Tutaj mnie zaskoczyłeś. Zdradź w którym miejscu ono się znajduje, bo my namierzyliśmy tylko to i lodówkę z "rożkami" w Slavince. A wydawało mi się, że Ivan Dolac poznałam dość dokładnie.

Plitvice jak zwykle urokliwe, a widok z promu na Split i okolice przepiękny
Pewnego roku płynęliśmy z Ancony do Splitu nocnym promem i ten właśnie widok mam przed oczami...
Czekam na cd Hvaru....
Byliśmy tam (Zavala) w czerwcu 2008 roku, panujące wtedy upały skutecznie zniechęciły nas do intensywnego zwiedzania wyspy
Zdjęcia jak zwykle pierwsza klasa

Super, że zdążyliście na prom! I bardzo się cieszę, że jesteśmy już w ID, który miło wspominam

W Slavince byliśmy tylko raz, na pizzy. Chyba dobra była, chociaż jakoś szczególnie nie zapamiętałam. Najczęściej przesiadywaliśmy w Big Blue

agata26061 napisał(a):Dzieciakom trochę się zaczyna nudzić na promie:

Wcale im sie nie dziwię, bo mnie płynięcie promem już po 15 min nudzi....

agata26061 napisał(a):I tu zaczynamy przeżywać lekki szok . Wiedziałam, że będzie wąsko, wiedziałam, że będą zakręty i wiedziałam, że ciężko minąć się z innym autem, ale żeby aż tak????

Pitve waskie, ale ok, dla mnie gorszy był przejazd przez Zavalę w kierunku Gromin Dolac - ciasno, samochody wystające na drogę i turysci spacerujący uliczkami, za miasteczkiem było już lepiej, zwłaszcza na szutrze...

agata26061 napisał(a):

dr.kokos napisał(a):

agata26061 napisał(a): Jest to jedyne stoisko z lodami we wsi, przy barze Big Blue, po 8 kun za kuglę.

Są dwa

Tak??? Tutaj mnie zaskoczyłeś. Zdradź w którym miejscu ono się znajduje, bo my namierzyliśmy tylko to i lodówkę z "rożkami" w Slavince. A wydawało mi się, że Ivan Dolac poznałam dość dokładnie.

Nie pamiętam nazw tych restauracji (całe dwie ) ale pierwsze kugle + lody z lodówki w pierwszej restauracji za plażą obok jej baru a drugie w następnej zaraz przy wejściu

Super widok z balkonu, bardzo przyjemnie na wieczorne posiedzenia Szkoda, że za dnia tam dużo ludzi
Fajnie, że Plitwickie nie były tłoczne, przynajmnij rano. I taka pogoda do zwiedzania idealna, w pełnej lampie pewnie było by ciężko.
Dla mnie Jeziora jakoś jeszcze nie po drodze, nie mam chęci się tam wybrać, zupełnie jak do Dubrovnika, chodź pewnie z każdym rokiem będzie tlumniej, ale trudno

krakusowa napisał(a):Byliśmy tam (Zavala) w czerwcu 2008 roku, panujące wtedy upały skutecznie zniechęciły nas do intensywnego zwiedzania wyspy

Jak się później przekonasz, my też intensywnie wyspy nie zwiedziliśmy. Co prawda miasteczka nadmorskie mamy wszystkie "zaliczone", to z plażami kiepsko, a interior to już w ogóle klapa, więc będzie co nadrobić...

maslinka napisał(a):W Slavince byliśmy tylko raz, na pizzy. Chyba dobra była, chociaż jakoś szczególnie nie zapamiętałam. Najczęściej przesiadywaliśmy w Big Blue

Pizza nam nawet nieźle smakowała. Dzieciaki były zadowolone, ale im wszędzie pizza smakuje

piekara114 napisał(a):[Pitve waskie, ale ok, dla mnie gorszy był przejazd przez Zavalę w kierunku Gromin Dolac - ciasno, samochody wystające na drogę i turysci spacerujący uliczkami, za miasteczkiem było już lepiej, zwłaszcza na szutrze...

Niestety tam nie dotarliśmy, więc nie mam porównania. Było w planie, ale niestety 10 dni to dla mnie zbyt krótko, żeby wszystko zobaczyć...

dr.kokos napisał(a):
Nie pamiętam nazw tych restauracji (całe dwie ) ale pierwsze kugle + lody z lodówki w pierwszej restauracji za plażą obok jej baru a drugie w następnej zaraz przy wejściu

Być może. My tylko chodziliśmy na lody w Big blue, bo jakoś tylko tam kugle namierzyliśmy

wiolek_lp napisał(a):Super widok z balkonu, bardzo przyjemnie na wieczorne posiedzenia Szkoda, że za dnia tam dużo ludzi
Fajnie, że Plitwickie nie były tłoczne, przynajmnij rano. I taka pogoda do zwiedzania idealna, w pełnej lampie pewnie było by ciężko.
Dla mnie Jeziora jakoś jeszcze nie po drodze, nie mam chęci się tam wybrać, zupełnie jak do Dubrovnika, chodź pewnie z każdym rokiem będzie tlumniej, ale trudno

Za dnia dużo ludzi jest na plaży - owszem, ale pod naszym balkonem na szczęście są skałki, więc ludzi tam nie ma prawie w ogóle. Plaża jest nieco z boku Slavinki.
My trafiliśmy na Jeziorach fajnie, bo ludzi było mało, ale w Dubrovniku w zeszłym roku był szok Masa turystów