Na wyspie lawendą i winem słynącej - Hvar 2018

boboo napisał(a):Byliśmy (na Pagu) z własnym pływadłem

Taka opcja właśnie mi się marzy

boboo napisał(a):

agata26061 napisał(a):(...) Fajną sprawą na pewno jest wynajęcie małej łódki z silnikiem i popłynięcie do tych wszystkich plaż, ale to jest na 1 góra 2 dni (...)

Byliśmy (na Pagu) z własnym pływadłem 4 razy po 2 tygodnie. Może jakieś 20-30% zaliczyliśmy. A może tylko 10-20%.

Gdybym miała własne pływadło, to pewnie codziennie byśmy pływali, ale codzienne wypożyczanie motorówki wiązałoby się z wyższymi kosztami, więc góra 1 czy 2 dni, to ze względu na kasę, a nie na to, że nie byłoby co w okolicy robić \

Malen napisał(a):Riviera Makarska to chyba taki bezpieczny pewniak. Coś tak kojarzę, że już kiedyś zmienialaś plany pod znajomych?

Tak, już w 2017 roku właśnie wybrałam Tucepi, bo wiedziałam że znajomym się spodoba i był to strzał w 10-tkę. My zobaczyliśmy miejsca, których nie zobaczyliśmy w 2014, a oni byli zachwyceni wszystkim

Bratwojciech napisał(a):Na bazę noclegową wybraliśmy Mandre, bo od strony morza i jak na Pag sporo drzew i kwiatów.

Dla mnie Mandre trochę zbyt "płasko" położone. Lubię jak jakaś "górka" majaczy nad miasteczkiem

agata26061 napisał(a):Wiecie co? Mój kuzyn był na Pagu w Pagu w zeszłym roku. Jechali do Cro pierwszy raz i im się w ogóle nie podobało Stwierdzili, że do Chorwacji już się nie wybiorą Próbowałam im wytłumaczyć, że są miejsca w Cro, które na pewno przypadną im do gustu, ale póki co odpuszczają... Może to przez to, że 8 lat mieszkali i pracowali w Hiszpanii, którą są tak bardzo zachwyceni... Nie wiem, ale nie chcę, żeby moi znajomi byli równie niezadowoleni jak oni...

Tutaj się z Tobą zgodzę. W tym roku spędziliśmy na Pagu piękne wakacje. Wszyscy byli zachwyceni, ale gdybym miał zabrać po raz pierwszy kogoś do Chorwacji, to z pewnością nie byłaby to ta wyspa.
Pomimo swojego specyficznego klimatu, przepięknych plaż, Pag cechuje też pewna surowość, taki "swąd wypalonych kamieni". (chociaż wiemy, że są tam też miejsca zielone i nawet palmy).
Jednak ta surowość może nie spełnić oczekiwań kogoś, kto zakodował sobie w pamięci dalmatyńskie pejzaże. Powtarzane tutaj często hasło: "Pag to stan umysłu", obawiam się, że ma się nijak dla kogoś, kto poszukuje czegoś bardziej dla ciała, niż dla duszy.

Kiedy nam udało się zobaczyć kilka miejsc w Chorwacji od Istrii do Korčuli, to obraz Chorwacji byłby niepełny, gdybyśmy nie poznali Pagu. Tę wyspę warto, a nawet trzeba odwiedzić, choć niekoniecznie za pierwszym razem.

W końcu się zmobilizowałam:


ODCINEK 14 – 1.07.2018 (niedziela) – Sveta Nedjelja

Wstajemy rano i co????? Pada deszcz!!! Masakra Że na lądzie, to jeszcze jestem w stanie zrozumieć, ale kto to widział, żeby na Hvarze padało… Na Visie też wcale lepiej nie miają:


Humory nam się totalnie zepsuły, ale stwierdzamy, że ogarniamy jakieś śniadanko i jedziemy do Świętej Niedzieli.
Mąż pakuje majdan plażowy do auta. Ja stwierdzam, że nie ma po co, bo przecież leje. Zrobimy krótki spacer i wrócimy, albo jeszcze gdzieś się przejedziemy.

Okazuje się jednak, że już podczas dojazdu do SN wychodzi piękne słońce:


Parkujemy sobie tutaj:


I kierujemy się oczywiście do najbardziej osławionego punktu tej miejscowości:


Kręcimy się troszkę wokół drzewka robiąc zdjęcia:


Jest tutaj to, za co najbardziej uwielbiam Cro – klify:


Usadzam rodzinkę na ławce, a sama idę zrobić zdjęcia:


Bardzo mi się tutaj podoba Jeszcze chwilę robimy pamiątkowe foty:


I kierujemy się do kolejnego punktu – restauracji na wodzie:


Kręcimy się chwilę wokół niej:


Mąż zauważa, że to „molo” jest dość spękane, a mi w momencie wtedy przychodzi na myśl relacja Roxi z nurkowania pod nim. Pokazywała jak licho ta Sveta Nedjelja jest tutaj wsparta…

Zaczyna dość mocno grzać, więc idziemy w jedynym słusznym kierunku – na plażę. Mąż idzie do auta po „niezbędniki” plażowe, a my z dzieciakami siadamy na ławce i oczywiście jakieś foto robimy:


Na jachcie suszą ręczniki:


Mąż wraca, więc kierujemy się na plażę. Oczywiście mój zachwyt w tym miejscu jest słuszny:


Plaża bardzo nam się podobała. Z racji tego, że pogoda początkowo była trochę niepewna, to i ludzi było niewiele:


W pewnym momencie zostawiam dzieci z mężem i próbuję dojść do plaży pod klifami ale trochę stchórzyłam i stwierdziłam, że w tych moich gumowych śliskich butach do wody nie będę tutaj spacerowała.

Początkowo robię zdjęcie plaży w całej jej okazałości:


I przeciskam się przez jakieś krzaczory, ale tak jak pisałam, zaraz zawracam. Później oczywiście tego żałowałam, no ale cóż… będzie po co wrócić


Kiedy wracam do swoich, okazuje się, że Mała zrobiła się bardzo marudna, nie chce się bawić w wodzie, a na kocu jest bardzo duszno. Mówi, że ją troszkę brzuszek boli, więc nie chcemy jej za bardzo męczyć, dlatego zwijamy graty i jedziemy do apartmana.

Droga do samochodu:


Dość wygodne półki skalne, na których można poplażować, oczywiście nie z małymi dziećmi:


Jesteśmy co raz bliżej auta:


Wracamy:


Mijamy zjazd do Slavinki i jedziemy po winko do babci, która sprzedaje je w takiej budzie na początku Ivan Dolac od strony Zavali:


Pani ma bardzo ładny widok stamtąd:


Sympatyczna starsza pani częstuje nas winem i rakiją. Tego drugiego nie bierzemy, bo jak mamy pić ten „bimber”, to zdecydowanie wolimy nasz swojski.

Winka bierzemy sporo, bo okazuje się, że w asortymencie również jest Bogdanuša, która była naszym hitem podczas tego wyjazdu. Po skonsumowaniu już w apartmanie, okazuje się, że mimo tej samej nazwy, wino jest troszkę bardziej cierpkie i nieco bardziej kwaśne, ale i tak nam smakuje.

walp napisał(a):

agata26061 napisał(a):Wiecie co? Mój kuzyn był na Pagu w Pagu w zeszłym roku. Jechali do Cro pierwszy raz i im się w ogóle nie podobało Stwierdzili, że do Chorwacji już się nie wybiorą Próbowałam im wytłumaczyć, że są miejsca w Cro, które na pewno przypadną im do gustu, ale póki co odpuszczają... Może to przez to, że 8 lat mieszkali i pracowali w Hiszpanii, którą są tak bardzo zachwyceni... Nie wiem, ale nie chcę, żeby moi znajomi byli równie niezadowoleni jak oni...

Tutaj się z Tobą zgodzę. W tym roku spędziliśmy na Pagu piękne wakacje. Wszyscy byli zachwyceni, ale gdybym miał zabrać po raz pierwszy kogoś do Chorwacji, to z pewnością nie byłaby to ta wyspa.
Pomimo swojego specyficznego klimatu, przepięknych plaż, Pag cechuje też pewna surowość, taki "swąd wypalonych kamieni". (chociaż wiemy, że są tam też miejsca zielone i nawet palmy).
Jednak ta surowość może nie spełnić oczekiwań kogoś, kto zakodował sobie w pamięci dalmatyńskie pejzaże. Powtarzane tutaj często hasło: "Pag to stan umysłu", obawiam się, że ma się nijak dla kogoś, kto poszukuje czegoś bardziej dla ciała, niż dla duszy.

Kiedy nam udało się zobaczyć kilka miejsc w Chorwacji od Istrii do Korčuli, to obraz Chorwacji byłby niepełny, gdybyśmy nie poznali Pagu. Tę wyspę warto, a nawet trzeba odwiedzić, choć niekoniecznie za pierwszym razem.

Dlatego zostawiam sobie tą wyspę na wyjazd bez znajomych. Osobiście krajobrazy Pagu mnie bardzo kuszą i z chęcią chciałabym zobaczyć te wszystkie piękne plaże, ale jeszcze nie w tym roku Musi mi się to dobrze ułożyć w głowie i z pewnością kiedyś ten plan się ziści. Może do tego czasu jakieś kajaki nabędziemy, więc uda się chociaż do kilku plaż dopłynąć

agata26061 napisał(a):(...) wiązałoby się z wyższymi kosztami, więc góra 1 czy 2 dni (...)

Źle zrozumiałem tamten poprzedni post.
Bardzo przepraszam i załączam kwiatka
@-;---

Bardzo ładna plaża w SN i parking jest jak należy
Można dodatkowo popłynąć kajakiem do Cliffbase, a jak pogoda będzie sprzyjać to nawet na Bay Lučišća

Habanero napisał(a):Wszystko zależy od tego jakimi ludźmi są Twoi znajomi.
Jeżeli są nastawieni na pobyt stacjonarny i nie chcą ruszać przysłowiowej d....y z plaży miejskiej,
to faktycznie Pag nie jest dla nich dobrym wyborem .
Jeżeli są jednak ludźmi aktywnymi i nie lubią smażyć się przez całe wakacje na jednej plaży, to Pag jest wprost idealny.

Przyznam się, ze Twój wpis odrobinę mnie rozbawił Jak dobrze rozumiem aktywni ludzie to tacy, którzy przemieszczają się autem z plaży na plażę ? My byliśmy jeden raz na Pagu i wystarczy, a nasza aktywność polegała między innymi na objeżdżaniu wyspy na rowerach wspinaniu się na np. na sv Vida.

bluesman napisał(a):

Habanero napisał(a):Wszystko zależy od tego jakimi ludźmi są Twoi znajomi.
Jeżeli są nastawieni na pobyt stacjonarny i nie chcą ruszać przysłowiowej d....y z plaży miejskiej,
to faktycznie Pag nie jest dla nich dobrym wyborem .
Jeżeli są jednak ludźmi aktywnymi i nie lubią smażyć się przez całe wakacje na jednej plaży, to Pag jest wprost idealny.

Przyznam się, ze Twój wpis odrobinę mnie rozbawił Jak dobrze rozumiem aktywni ludzie to tacy, którzy przemieszczają się autem z plaży na plażę ? ...

W przypadku Pagu tak właśnie uważam.

Agata, powiem Ci, że zastanawiałam się gdzie w SN są te kopulaste budyneczki na wodzie i nie mogłam ich zidentyfikować... A teraz jak patrzę na Twoje zdjęcia, to okazuje się, że my nawet przy nich parkowaliśmy na tym dolnym parkingu tylko takich pustek tam nie było.... Gdzie była ta plaża w SN, bo sami chcieliśmy tam się na chwilę rozłożyć (no może kiedyś w relacji ciągnącej się niemiłosiernie to tego dojdę), ale żadnej plaży tam nie widziałam....

Habanero napisał(a):W przypadku Pagu tak właśnie uważam.

Fakt, jakby nie było jest to aktywność Każdy ma swoją jej definicję

jak na księżycu



i po cośmy tu przyjechali ? jak w stanach ino proste

walp napisał(a):

agata26061 napisał(a):Wiecie co? Mój kuzyn był na Pagu w Pagu w zeszłym roku. Jechali do Cro pierwszy raz i im się w ogóle nie podobało Stwierdzili, że do Chorwacji już się nie wybiorą Próbowałam im wytłumaczyć, że są miejsca w Cro, które na pewno przypadną im do gustu, ale póki co odpuszczają... Może to przez to, że 8 lat mieszkali i pracowali w Hiszpanii, którą są tak bardzo zachwyceni... Nie wiem, ale nie chcę, żeby moi znajomi byli równie niezadowoleni jak oni...

Tutaj się z Tobą zgodzę. W tym roku spędziliśmy na Pagu piękne wakacje. Wszyscy byli zachwyceni, ale gdybym miał zabrać po raz pierwszy kogoś do Chorwacji, to z pewnością nie byłaby to ta wyspa.
Pomimo swojego specyficznego klimatu, przepięknych plaż, Pag cechuje też pewna surowość, taki "swąd wypalonych kamieni". (chociaż wiemy, że są tam też miejsca zielone i nawet palmy).
Jednak ta surowość może nie spełnić oczekiwań kogoś, kto zakodował sobie w pamięci dalmatyńskie pejzaże. Powtarzane tutaj często hasło: "Pag to stan umysłu", obawiam się, że ma się nijak dla kogoś, kto poszukuje czegoś bardziej dla ciała, niż dla duszy.

Kiedy nam udało się zobaczyć kilka miejsc w Chorwacji od Istrii do Korčuli, to obraz Chorwacji byłby niepełny, gdybyśmy nie poznali Pagu. Tę wyspę warto, a nawet trzeba odwiedzić, choć niekoniecznie za pierwszym razem.

Myślę że nie ma na to reguły, wszystko zależy od człowieka.
Mój pierwszy raz w Chorwacji to był właśnie Pag na Pagu:)
Bardzo mi się podobało, i choć potem byłem jeszcze w Grecji, to jednak Chorwacja to było miejsce do którego chciałem wrócić. A widziałem tylko Pag i ewentualnie stare miasto w Zadarze.

Potem zobaczyłem Riviere Makarską i generalnie nie wyobrażałem sobie żeby jechać gdzieś indziej niż na RM.

Potem jednak zobaczyłem Hvar, iiiiii..... hmm
W tym roku zaklepałem ponownie Riviere Makarską i jest mi smutno ze to nie hvar. Ale pewnie i tak wyląduję w tym roku na Hvarze chociaż na jeden dzień.

bluesman napisał(a):(...) jakby nie było jest to aktywność Każdy ma swoją jej definicję

Mimo że większość czasu leżę w łódce leniwy jak pieróg, a łódka przemieszcza się dzięki przetworzonej energii wiązania elektronów walencyjnych, a nie poprzez pracę moich mięśni, to jestem zdania, że urlop mój należy do aktywnych.
A choćby dlatego, że czasem trzeba z tej łódki wyjść aby coś zjeść.

boboo napisał(a):

bluesman napisał(a):(...) jakby nie było jest to aktywność Każdy ma swoją jej definicję

Mimo że większość czasu leżę w łódce leniwy jak pieróg, a łódka przemieszcza się dzięki przetworzonej energii wiązania elektronów walencyjnych, a nie poprzez pracę moich mięśni, to jestem zdania, że urlop mój należy do aktywnych.
A choćby dlatego, że czasem trzeba z tej łódki wyjść aby coś zjeść.

YEs YES YES

Deszczu w Cro na szczęście nie trzeba sie bać - najczęściej odchodzi równie szybko jak przyszedł
Zerkam na to znane miejsce z ciekawością gdyż jest mi kompletnie nieznane Ciekawe czy nastanie kiedyś dzień ze tam sie zatrzymamy na chwilę
Fajnie że wróciłaś i znowu piszesz, nie uciekaj juz z forum na tak długo