Na wyspie lawendą i winem słynącej - Hvar 2018

agata26061 napisał(a):Jak to mój mąż stwierdził: wszystkie te miasta w Cro są takie same

Myślę, że to dość popularne stwierdzenie, aczkolwiek tu na forum każdy Ci powie inaczej .

ja również uwielbiam Stari Grad, podobno to najstarsze miasteczko, osada na wyspie...

Pamiętam, że bardzo często bywaliśmy w starej, kamiennej części miasteczka.

gusia-s napisał(a):

Igłą pinii napisał(a): My, pomimo, że nasza 3-latka już świetnie radzi sobie pieszo, obowiązkowo wzięliśmy stary, wysłużony i doskonale sprawdzony na chorwackich wszelakich nierównościach wózek. Staruszek był już z nami 5 razy w Chorwacji. Przeżył swoje, ale naprawdę świetnie dawał rade , a i Córeczka chętnie z niego korzystała...

Coś mi się kojarzy, że raz ten wózek nawet gdzieś się Wam zapodział i wracaliście go szukać

Zgadza się Przygoda miała miejsce w Primošten. Opisałam to w mojej pierwszej Cro-forumowej relacji, dlatego jestem pod wrażeniem, że pamiętasz.

agata26061 napisał(a): Jak to mój mąż stwierdził: wszystkie te miasta w Cro są takie same

Mój nastoletni syn w pełni podziela to zdanie.
Może to taki typowo męski punkt widzenia?

Bardzo mi się podobają Twoje zdjęcia ze Starego Gradu - wciąż pamiętam te urokliwe uliczki...

Mikromir napisał(a):

agata26061 napisał(a): Jak to mój mąż stwierdził: wszystkie te miasta w Cro są takie same

Mój nastoletni syn w pełni podziela to zdanie.
Może to taki typowo męski punkt widzenia?

Mój mąż tak samo...
Myślę, że zdecydowana większość, tak powie, oczywiście są wyjątki
A przecież te wszystkie miasteczka są zupełnie różne

Mi SG spodobał się, mimo że faktycznie te miasteczka szczególnie dalmackie są podobne do siebie to każde ma swój urok.
W SG byłam 2x gdyż po 1x miałam niedosyt. Wróciłam więc raz jeszcze na dłuższą chwilę tak, żeby zaliczyć też wieczór

Piękne zdjęcia starogradzkich uliczek

Wystarczy pojechać na drugą stronę wyspy, żeby było więcej słońca

agata26061 napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a):Dojście na plażę, które opisałaś faktycznie wygląda niewinnie na zdjęciach. A zdjęcia bardzo mi się podobają. (Gdybyś zobaczyła moje zdjęcia z wakacji, nie sądziłabyś o swoich, że są słabe )Czekam z miłą chęcią na kolejne odcinki.

Niestety zdjęcia nie oddają tego co w rzeczywistości, ale w sumie to przejście skałami też nie jest jakieś straszne. Myślę, że 6-cio latki bez problemu mogą się tamtędy przechadzać. Ja byłam sama, więc musiałam bardzo uważać. Gdybym niefortunnie np. skręciła kostkę, to nawet nie miałby mnie kto stamtąd "wytargać", bo mąż z dzieciakami musiałby zostać. A oczywiście moja wyobraźnia działała i już miałam wizję skręcenia kostki lub co gorsza jakiegoś złamania Na szczęście nic się nie stało
Dziękuję za pochwałę co do zdjęć, ale niestety niektóre z nich są troszkę "podrasowane". Nie jakoś bardzo, ale ustawiam automatyczny kontrast w picasie i wtedy są troszkę bardziej kolory nasycone.

E tam to nic, że podrasowane. U mnie jeszcze dochodzą krzywe kadry, poucinane "czubki", mnóstwo poruszonych zdjęć robionych w pośpiechu, mistrzowie drugiego planu Chciałabym bardzo stworzyć relację, ale jak się okaże, że nie będzie co zbierać z tych zdjęć... Nieważne. Przeczytałam nowy odcinek, przepiękny ten Stari Grad. Mnie się on najbardziej podoba w rankingu hvarskich miasteczek, oczywiście sądząc tylko po tym, co widziałam w dziesiątkach relacji.

janka.mik. napisał(a):Ale cudownie pusto! Piękne miasteczko, w którym jeszcze nie byliśmy

Pusto, bo dość wczesna pora. Myślę, że wieczorem byłoby więcej osób

wiolek_lp napisał(a):Jak to nie wiesz czy się spodobało Zdjęcia świetne i cudownie oddające nastrój Stargo Gradu, który osobiście uwielbiam dużo bardziej niż Jelsę

Ja mam odwrotnie. Bardzo lubię Jelsę. Może trochę dlatego, że trochę sentymentalnie do niej podchodzę. Było to pierwsze miasteczko na Hvarze, które widzieliśmy w 2014 roku podczas fish picnicu i ponownie rok temu. Fajnie było wrócić Do Jelsy zajrzymy przed naszym hvarskim spotkaniem

Trajgul napisał(a):

agata26061 napisał(a):Jak to mój mąż stwierdził: wszystkie te miasta w Cro są takie same

Myślę, że to dość popularne stwierdzenie, aczkolwiek tu na forum każdy Ci powie inaczej .

No, dokładnie. Na tym forum użytkowników sporo, więc wiadomo, że ilu ludzi tyle opinii

majeczka napisał(a)::D ja również uwielbiam Stari Grad, podobno to najstarsze miasteczko, osada na wyspie...
Pamiętam, że bardzo często bywaliśmy w starej, kamiennej części miasteczka.

Tutaj piszą, że to najstarsze miasto na wyspie

Mikromir napisał(a):

agata26061 napisał(a): Jak to mój mąż stwierdził: wszystkie te miasta w Cro są takie same

Mój nastoletni syn w pełni podziela to zdanie.
Może to taki typowo męski punkt widzenia?

Chyba tak. Mój mąż nie jest fanem łażenia bez celu po tych wszystkich kamiennych uliczkach, więc muszę spacerować sama

wiolek_lp napisał(a):

Mikromir napisał(a):

agata26061 napisał(a): Jak to mój mąż stwierdził: wszystkie te miasta w Cro są takie same

Mój nastoletni syn w pełni podziela to zdanie.
Może to taki typowo męski punkt widzenia?

Mój mąż tak samo...
Myślę, że zdecydowana większość, tak powie, oczywiście są wyjątki
A przecież te wszystkie miasteczka są zupełnie różne

Ci faceci... Dla mnie też są oczywiście różne i każde jest inne, ale podobieństwo widać gołym okiem

gusia-s napisał(a):Mi SG spodobał się, mimo że faktycznie te miasteczka szczególnie dalmackie są podobne do siebie to każde ma swój urok.
W SG byłam 2x gdyż po 1x miałam niedosyt. Wróciłam więc raz jeszcze na dłuższą chwilę tak, żeby zaliczyć też wieczór

Myślę, że wieczorem wszystkie te miasteczka mają "drugie życie". Wtedy można poczuć ich klimat i atmosferę. W ciągu dnia, kiedy knajpy i restauracje pozamykane, to raczej nic się ciekawego nie dzieje. Wieczorem jakaś klapa przygrywa lub jakieś inne wydarzenia mają miejsce. JEst zdecydowanie ciekawiej

maslinka napisał(a):Piękne zdjęcia starogradzkich uliczek

Wystarczy pojechać na drugą stronę wyspy, żeby było więcej słońca

Dokładnie Stari Grad przywitał nas ładnym słoneczkiem i brakiem wiatru. W Hvarze hulał za to porządnie

pomorzanka zachodnia napisał(a):

agata26061 napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a):Dojście na plażę, które opisałaś faktycznie wygląda niewinnie na zdjęciach. A zdjęcia bardzo mi się podobają. (Gdybyś zobaczyła moje zdjęcia z wakacji, nie sądziłabyś o swoich, że są słabe )Czekam z miłą chęcią na kolejne odcinki.

Niestety zdjęcia nie oddają tego co w rzeczywistości, ale w sumie to przejście skałami też nie jest jakieś straszne. Myślę, że 6-cio latki bez problemu mogą się tamtędy przechadzać. Ja byłam sama, więc musiałam bardzo uważać. Gdybym niefortunnie np. skręciła kostkę, to nawet nie miałby mnie kto stamtąd "wytargać", bo mąż z dzieciakami musiałby zostać. A oczywiście moja wyobraźnia działała i już miałam wizję skręcenia kostki lub co gorsza jakiegoś złamania Na szczęście nic się nie stało
Dziękuję za pochwałę co do zdjęć, ale niestety niektóre z nich są troszkę "podrasowane". Nie jakoś bardzo, ale ustawiam automatyczny kontrast w picasie i wtedy są troszkę bardziej kolory nasycone.

E tam to nic, że podrasowane. U mnie jeszcze dochodzą krzywe kadry, poucinane "czubki", mnóstwo poruszonych zdjęć robionych w pośpiechu, mistrzowie drugiego planu Chciałabym bardzo stworzyć relację, ale jak się okaże, że nie będzie co zbierać z tych zdjęć... Nieważne. Przeczytałam nowy odcinek, przepiękny ten Stari Grad. Mnie się on najbardziej podoba w rankingu hvarskich miasteczek, oczywiście sądząc tylko po tym, co widziałam w dziesiątkach relacji.

Nie przejmuj się zdjęciami tylko pisz relację. COś tam zawsze wybierzesz do upublicznienia. Mnie nie będą przeszkadzać krzywe kadry i poucinane czubki

Dzięki za słowa wsparcia. Może w końcu się przemogę.

pomorzanka zachodnia napisał(a):E tam to nic, że podrasowane. U mnie jeszcze dochodzą krzywe kadry, poucinane "czubki", mnóstwo poruszonych zdjęć robionych w pośpiechu, mistrzowie drugiego planu Chciałabym bardzo stworzyć relację, ale jak się okaże, że nie będzie co zbierać z tych zdjęć...

Dlatego ja, przed swoim dziewiczym ubiegłorocznym wyjazdem, przeczytałem ze 2-3 artykuły z jakiegoś bloga fotograficznego, najlepiej podróżniczego, żeby mieć minimum wiedzy odnośnie kadrowania. Troszkę poćwiczyłem w plenerze (niedużo) no i stworzyłem fotorelację z Chorwacji, może nie najwyższych lotów, gdyż najzwyklejszym i jednym z najtańszych aparatów kompaktowych ale jestem dość zadowolony.

Po długiej nieobecności - w tym równiez kilku chwilach na Hvarze - nadrobiłam

Trajgul napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a):E tam to nic, że podrasowane. U mnie jeszcze dochodzą krzywe kadry, poucinane "czubki", mnóstwo poruszonych zdjęć robionych w pośpiechu, mistrzowie drugiego planu Chciałabym bardzo stworzyć relację, ale jak się okaże, że nie będzie co zbierać z tych zdjęć...

Dlatego ja, przed swoim dziewiczym ubiegłorocznym wyjazdem, przeczytałem ze 2-3 artykuły z jakiegoś bloga fotograficznego, najlepiej podróżniczego, żeby mieć minimum wiedzy odnośnie kadrowania. Troszkę poćwiczyłem w plenerze (niedużo) no i stworzyłem fotorelację z Chorwacji, może nie najwyższych lotów, gdyż najzwyklejszym i jednym z najtańszych aparatów kompaktowych ale jestem dość zadowolony.

To ja poszukam Twoich relacji i chętnie przeczytam. Pewnie gdybym się podszkoliła byłoby lepiej, ale... Z całym szacunkiem do uczestników mojej wycieczki - dość słabo współpracowali nie zawsze chcieli poczekać aż zrobię ładne zdjęcie

pomorzanka zachodnia napisał(a):Dzięki za słowa wsparcia. Może w końcu się przemogę.

Nie ma na co czekać

Trajgul napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a):E tam to nic, że podrasowane. U mnie jeszcze dochodzą krzywe kadry, poucinane "czubki", mnóstwo poruszonych zdjęć robionych w pośpiechu, mistrzowie drugiego planu Chciałabym bardzo stworzyć relację, ale jak się okaże, że nie będzie co zbierać z tych zdjęć...

Dlatego ja, przed swoim dziewiczym ubiegłorocznym wyjazdem, przeczytałem ze 2-3 artykuły z jakiegoś bloga fotograficznego, najlepiej podróżniczego, żeby mieć minimum wiedzy odnośnie kadrowania. Troszkę poćwiczyłem w plenerze (niedużo) no i stworzyłem fotorelację z Chorwacji, może nie najwyższych lotów, gdyż najzwyklejszym i jednym z najtańszych aparatów kompaktowych ale jestem dość zadowolony.

A ja to tak zawsze "na czuja" pstrykam. Zdjęć robię pełno, więc zawsze jakieś się wybierze. Większość z nich się powtarza, ale dzięki temu jest większy wybór tych do relacji, czy do wywołania

beatabm napisał(a):Po długiej nieobecności - w tym równiez kilku chwilach na Hvarze - nadrobiłam

Oooo to ja już wyczekuję niecierpliwie i Twojej relacji. Nie zwlekaj, tylko zaczynaj "nadawać".

pomorzanka zachodnia napisał(a):Z całym szacunkiem do uczestników mojej wycieczki - dość słabo współpracowali nie zawsze chcieli poczekać aż zrobię ładne zdjęcie

Skąd ja to znam? Mój mąż to już w ogóle uważa, że zdjęcia nie są do niczego potrzebne, więc bez sensu tyle ich robić

ODCINEK 10 – 28.06.2018 (czwartek) – MIASTO HVAR

Po opuszczeniu Stari Gradu jedziemy prosto do stolicy wyspy, czyli miasta Hvar. Mimo tego, że to główna droga przez wyspę, to widoki z niej bardzo mi się podobają:


Wjeżdżamy do miasta i odruchowo na jednej z krzyżówek skręcamy w prawo zamiast w lewo i jeszcze wtedy nie wiemy, że ta droga zaprowadzi nas do twierdzy Španjola. Jedziemy tak sobie na „czuja” trochę, ale żadnych znaków nie zauważyliśmy, które by wskazywały drogę do twierdzy. Mąż mówi, że ma przeczucie, że właśnie tą drogą dojedziemy do Španjoli.
Droga nie trwa długo i za chwilę jesteśmy na punkcie widokowym:


Od razu napiszę, że na twierdzę nie weszliśmy. Co prawda stanęliśmy już nawet w niewielkiej kolejce po bilety, ale mała zaczęła skarżyć się ponownie na ból brzuszka Już pisałam, w którymś z wcześniejszych odcinków, że przez te pierwsze kilka dni na Hvarze córa kilka razy skarżyła się na ten brzuszek. Wydaje mi się, że przez to właśnie nie była chętna za bardzo do spacerów.

Odpuściliśmy więc już łażenie po tej twierdzy, bo nawet nie mieliśmy ze sobą wody do picia, tylko jakieś słodkie soczki w kartoniku. Zjechaliśmy ponownie w dół do miasta.

Przez szybę robię zdjęcie fortecy:


Parkujemy na jednym z płatnych parkingów niedaleko centrum i już za chwilę tam jesteśmy:


Kupujemy wodę do picia, ale dzieciaki już trochę zmęczone i nie mają w ogóle ochoty na spacery. Siadamy więc chwilę przy nabrzeżu na ławce:


I obserwujemy cumowanie wypasionych jachtów, ale i wszelakie inne jednostki pływające:


Noooo, tutaj faktycznie czuć większy przepych i taką „dostojność”. Ludzi mnóstwo, różnych nacji i kolorów skóry. Jachtów również sporo zacumowanych. Od razu widać prestiż miejsca

Idziemy dalej nabrzeżem:


Jak widać na zdjęciach córcia nadal nie ma ochoty na spacery.
Dochodzimy do jakiejś nieciekawej miejskiej plaży i stwierdzamy, że zjemy gdzieś tutaj pizzę, bo starszak skarży się znów na głód. Siadamy w restauracji Vartal. Zdjęcia nie mam ale na googlach jest TUTAJ

Pizza przyzwoita, ceny również. Niestety zdjęć nie mam. Żadnego zdjęcia żarcia nie mam z tego wyjazdu. Jakoś tak zawsze wychodziło, że zanim zorientowałam się, żeby aparat wyjąć, to już dawno zjedliśmy

Po jedzeniu wracamy do auta tędy, którędy przyszliśmy:


Auta do wynajęcia:


I już z auta ponownie forteca Španjola:


Trochę żałowałam, że dłużej nie pospacerowałam wąskimi ulicami, ale mieliśmy jeszcze zrealizować kolejny punkt programu.
Zastanawiałam się, czy jechać przez Brusje do Stari Gradu i zerwać trochę lawendy, czy zatrzymać się przy Dubovicy i tam trochę poplażować.

Próbujemy z tą Dubovicą, bo lawenda rośnie „na rowie” między Stari Gradem, a Jelsą, więc tam jej trochę zerwę. Plan był oczywiście zatrzymać się gdzieś przy drodze, gdzie wszyscy zostawiają auta, ale uwierzcie mi, że było tam tyle pojazdów, że mój mąż zwątpił całkowicie, czy jest sens tam iść, a później wdrapywać się z małą na rękach. A i z tym brzuszkiem nie do końca jej przeszło, więc nie chcieliśmy ryzykować.
Mieliśmy wrócić innym razem…

Droga powrotna również bardzo mi się podobała:


Jedziemy na zakupy do Tommy’ego przy zjeździe z przeprawy promowej, no i oczywiście jak nie wyszło z Brusje i z Dubovicą, to może tak do Vrboskiej jeszcze zajedziemy? Mała zasnęła w aucie, więc mąż może poczekać z nią przecież chwilę, a ja się przejdę ze starszakiem naszym lub sama. Małżonek się zgadza, więc plan zaakceptowany

Zdjęcie wykonane już bliżej Vrboski:


Widać, że po północnej stronie jest nadal sporo chmur.

Ciąg dalszy w kolejnym odcinku…