NA OBCASACH przez Vis Pelješac i Brač

CroAna Takiego babskiego wypadu do Cro nie przećwiczyłam Trochę zazdroszczę, choć nie wyobrażam sobie siebie, lub moich koleżanek za kierownicą na niektórych urwiskach A bez wypraw po takowych nie wyobrażam sobie tam wakacji...Jednak mąż jest niezastąpiony w takich sytuacjach
Myślę,że miejscóweczka w takim miejscu jak Śkrip też by mi odpowiadała, ale na góra 3 dni.

A gdyby wasze łazienki i tak nie wystarczały ,to polecam bardzo eleganckie kibelki na wjeździe do wioski

Boże, co za emocje Większe niż przy meczu naszych (tym przedostatnim )
Chorwaci zostają na Mundialu po pięknej zażartej walce i wygranej ostatnim karniakiem
To napisałam ja, która piłką się nie interesuje

Ale przecież
Chorwaci
Myślę,że kibice-mężczyźni zrozumieją

Toilet extra,dziękuję,kto wie,kto wie
Ja Katerionko podobnie jak Ty,uwazam,że od kierowania po wertepetach i urwiskach jest panmąż.dlatego bez facetów ani rusz-jadą z nami,jak zawsze
Zresztą,twierdzę głośno,że za granicą nie mam prawa jazdy.a co!
Teraz dopiero czytam ze zrozumieniem,że poleciłaś mi na Korczuli festiwal barokowy.o tak!z epok wielu to ma ulubiona!
Zamierzam jitro przetrzepać te Twoje odcinki z Peljeszczakiem w roli głównej,tym bardziej,że z Bracza nań jadymy.znowu.ech..kręcę bąki po tej Chorwacji,wracam.jak bumerang...
I się kurdesz już doczekać nie mogę! Dlatego mi tak cieplej na duszy,jak zaglądam do Ciebie

CroAna

poleciłaś mi na Korczuli festiwal barokowy.o tak!z epok wielu to ma ulubiona!
Zamierzam jutro przetrzepać te Twoje odcinki z Peljeszczakiem w roli głównej,

To też mój ulubiony (w klasyce). Opisałam tam trzy, czy cztery wydarzenia w ramach Korkyra Baroque Festival, zaczyna się w drugiej połowie sierpnia, więc nie wiem, czy się załapiecie, ale zobacz, może Cię to zainspiruje na lata przyszłe.

Škrip

Żegnamy Lovrečinę i kierując się drogowskazem na Śkrip jedziemy pod górkę do pierwszej stolicy wyspy i najstarszej osady zarazem. Spodziewam się klimatów podobnych do tych w Dolu...



Nie wiedząc gdzie skręcić , aby wjechać do jakiegoś "centrum" niechcący mijamy wioskę i pniemy się do góry, gdzie rozciągają się pola, winnice, gaje oliwne i trochę tzw. nieużytków.
Mam ochotę wysiąść na chwilę z auta i ogarnąć wzrokiem okolicę, co też czynię.




Jest tu niezwykle cicho, spokojnie, leniwie - po prostu rozkosznie.

Przez cały nasz krótki pobyt na Braču miałam nieodparte pragnienie, żeby zanurzyć się w takie gaje i uprawy, pospacerować bez celu wzdłuż kamiennych murków i chat, z których wyspa słynie, nawdychać się tej sielskości z dala od cywilizacji, ale nie udało się, bo mając tylko 4 dni trzeba było nieźle żonglować priorytetami
Teraz też nie mamy czasu ,żeby to marzenie zrealizować, bowiem do zachodu słońca zostały jakieś 4 godziny, potem będzie wieczór - nasz ostatni na tych wakacjach

Wracamy i odnajdujemy pierwszy lepszy wjazd do wioski, kluczymy wąskimi uliczkami...



...i wreszcie lądujemy w sercu Škripu gdzie witają nas sarkofagi z zapraszającymi do spoczynku (wiecznego?) ławeczkami...




...nieopodal których parkujemy. Te złożone ręce błagają chyba, żeby dalej już nie wjeżdżać...

Nie ma tu żywej duszy. Od razu wiem, że mi się tu bardzo spodoba

Z góry uprzedzam, że zwiedziliśmy wioskę w ekspresowym tempie , toteż nic "odkrywczego" nie pokażę, daruję też sobie obszerne opisy.

W 1400 roku przed Chrystusem Škrip był illiryjską osadą otoczoną murem obronnym, z którego zostały tu tylko szczątki, jest też wieża z późniejszego okresu...



Zaraz obok mieści się Muzeum Wyspy Brač. Niestety, mimo,że było otwarte nie odwiedziliśmy go ze względu na goniący nas czas, ograniczyliśmy się tylko do obejrzenia zewnętrznych jego części.



Ciekawy, wielowarstwowy mur...



Z drugiej strony muzeum był (jest?) cmentarz z pozostałością średniowiecznych grobów i widok z niego...






Koło muzeum relikt z czasów rzymskich - cysterna - zbiornik na deszczówkę - podobny jest w lasku prowadzącym do Zlatniego Ratu.



Gdyby nie tabliczka informacyjna minąłby człowiek taki zabytek myśląc, że to zwykły murek i kałuża
BTW, jak całe pokolenia przeżywały setki lat pijąc taką nierzadko zainfekowaną wodę?

Wąską ścieżką wśród krzaczorów schodzimy w dół po przeciwnej do muzeum stronie...

I tu mam to co lubię - mury, murki, opuszczone domostwa i przydomowe ogródki. Do tego senne leniwe popołudnie










Aż by się chciało "wytarzać" w tym wszystkim , tu jest po prostu niesamowicie; zastanawiam się czy moja " osadniczo - rolnicza " grupa krwi A ma coś wspólnego z tym, że serce mi się wyrywa do tej "wsi spokojnej" , a może jej chorwacko - słoweński procent po przodkach babci sprawia,że się tu zatapiam...

Wracamy do góry...

W drodze powrotnej widzę tablicę - hołd od prezydenta Chile dla mieszkańców Škripu i Brača, którzy wyemigrowali do tego kraju i wnieśli swój wkład w jego rozwój...Myślałam,że zrobiłam zdjęcie, ale nie mogę go odnaleźć...





Niestety nie powiem wam jak nazywa się ten kościółek, ale obok niego jest cmentarz parafialny, po którym sobie wiele obiecuję - sądząc po tym co do tej pory zobaczyliśmy, powinien być stary i klimatyczny...




...ale czekało mnie tu lekkie rozczarowanie , gdyż na cmentarzu większość nagrobków jest całkiem współczesnych.



Opuszczamy cmentarz i zmierzamy do punktu widokowego...





...z którego roztacza się zapierający dech w piersiach na okoliczny interior w dolinach.





Nagle bardzo zachciało nam się zimnego piwa

Plan jest - poszukać w tym wyludnionym miejscu konoby pod gruszą, ooops...pod drzewkiem figowym, czy pomarańczowym i nareszcie odpocząć Od rana byliśmy truchcikiem na plaży miejskiej w Sutivanie, w Lovrečinie, Škripie i zmęczenie daje się we znaki.

Ruszamy na poszukiwanie piwa

Po drodze od miejsca zaparkowania auta na pewno nie było żadnego baru, ale innej nie ma , więc idziemy napotykając jedynych - jak dotąd - mieszkańców...





Koło domu, w którym sjestuje pies krząta się jego pan, więc pytamy, gdzie jest konoba..

Podobno na wjeździe do wsi (tym, którym pominęliśmy) jest jedna, ale zamknięta po sezonie, ale może w Muzeum Oliwy nam coś dadzą..

Coraz szybciej przebieramy nogami w nadziei na wyczekiwany moment...





W Muzeum Maslinowog Ulja są właściciele - pracownicy? i uwijają się przy obiecująco nakrytych stołach...Niestety, jest to posiłek przygotowywany dla nich samych, nie ma tu wyszynku dla turystów Dlaczego właściciel pieska zrobił nam nadzieję?

Nie pozostaje nic innego, jak wrócić do auta i uzupełnić płyny w bardziej "cywilizowanym" miejscu.

Spotykamy czwartą osobę w wiosce - starszą panią na murku recytującą szeptem jak mantrę :

"Rakija, smokvy, med, rakija smokvy, med, rakija, smokvy, med"



Zastanawiam się, co mi to "mruczando" przypomina???

Pamiętam stację metra Camden Town w Londynie - tam stał zawsze taki typ, co szeptał do przechodniów:
" Marihuana, amfa, crack" I kolejne skojarzenie z tytułem pewnej piosenki "Hera, koka, hasz"

Sorry za takie skojarzenie Mnie też ono wybiło z sielsko - anielskiego nastroju

Tłumaczymy pani, że wszystko z proponowanego przez nią towaru już mamy , zastanawiając się jednocześnie, gdzie ona ma ten towar, bo żadnych butelek, słoików, czy fig koło niej nie widzimy...
Chętnie byśmy ją wspomogli zakupem, ale mamy już zapasów pełen bagażnik...

Na prawo od tego domu...



...odkrywam "perełkę"



Toalety w takiej oprawie, a w środku prawie Ritz - nowocześnie i czyściutko Zdjęć wewnątrz nie robiłam

Na drodze wyjazdowej ze Škripu jest otwarty sklepik... Nie pamiętam - może Studenac...
Korzystamy z okazji i kupujemy małe puszeczki zimnego Karlovačko

A za sklepikiem odkrywamy wspaniałą konobę - tylko dla nas , pod drzewkiem - no nie był to figowiec, ale cień dawał i do tego z widokiem. Miejsce dla lokalsów, których teraz tu nie ma




Relaks z piwkiem w takich okolicznościach - bezcenne

Sączę wolniutko patrząc na takie rzeczy..





I myślę, że Škrip, wbrew oczekiwaniom bardzo różni się od Dolu, pomimo porównywalnej ilości ruin i kamieni kupy To taki bardziej wyrafinowany brat Dolu - położony na wzniesieniu, a nie - jak Dol - w dolinie. Ludzie żyli tu w zabudowaniach, a nie w jaskiniach, no i była to kiedyś stolica wyspy

Żal wracać - to było wspaniałe, ostatnie wakacyjne popołudnie - z kwintesencją Chorwacji jaką uwielbiam




Ale przed nami jeszcze ostatni wieczór pełen wrażeń

Laku noć

Wspaniała opowieść, dobranoc!

Hercklekot napisał(a):Wspaniała opowieść !

Pełna zgoda,aż się chce tam być z powrotem

Kasia, normalnie mam wyrzuty sumienia Ja Ci piszę, że się obijasz z relacją, a Ty w środku nocy, jak mróweczka jakaś

Katerina napisał(a):Niestety nie powiem wam jak nazywa się ten kościółek, ale obok niego jest cmentarz parafialny, po którym sobie wiele obiecuję - sądząc po tym co do tej pory zobaczyliśmy, powinien być stary i klimatyczny...

Bazylika św. Ducha z X wieku. A obok dzwonnica z XIV wieku

Katerina napisał(a):"Rakija, smokvy, med, rakija smokvy, med, rakija, smokvy, med"

Zastanawiam się, co mi to "mruczando" przypomina???

Pamiętam stację metra Camden Town w Londynie - tam stał zawsze taki typ, co szeptał do przechodniów:
" Marihuana, amfa, crack" I kolejne skojarzenie z tytułem pewnej piosenki "Hera, koka, hasz"

Katerina napisał(a):Tłumaczymy pani, że wszystko z proponowanego przez nią towaru już mamy , zastanawiając się jednocześnie, gdzie ona ma ten towar, bo żadnych butelek, słoików, czy fig koło niej nie widzimy...

Pani prowadzi do swojej piwniczki. To jej stałe miejsce, gdzie czyha na turystów

Katerina napisał(a):I myślę, że Škrip, wbrew oczekiwaniom bardzo różni się od Dolu, pomimo porównywalnej ilości ruin i kamieni kupy To taki bardziej wyrafinowany brat Dolu - położony na wzniesieniu, a nie - jak Dol - w dolinie. Ludzie żyli tu w zabudowaniach, a nie w jaskiniach, no i była to kiedyś stolica wyspy

Pełna zgoda. Dla mnie te miejsca są zupełnie różne. Škrip to muzeum pod gołym niebem, Dol jest, mz, bardziej autentyczny. Co nie znaczy, że mi się Škrip nie podoba. Przeciwnie, musi mi się podobać, bo byliśmy tam dwa razy, a w Dolu tylko raz. I już wiem, co muszę koniecznie nadrobić przy kolejnej wizycie (która po Twojej relacji musi nastąpić!) na mojej ulubionej wyspie

Piękny relaks z piwkiem na koniec Idealne miejsce znaleźliście. Nie tam jakaś konoba, tylko jak lokalsi, czyli najlepiej

Hercklekot napisał(a):Wspaniała opowieść !

tomekkulach

Pełna zgoda,aż się chce tam być z powrotem
Obrazek

Dzięki, chłopaki

maslinka

Kasia, normalnie mam wyrzuty sumienia Ja Ci piszę, że się obijasz z relacją, a Ty w środku nocy, jak mróweczka jakaś

Wyrzuty sumienia uzasadnione Zmobilizowałaś mnie, a że w środku nocy - to dla mnie naturalna pora dnia do funkcjonowania

I już wiem, co muszę koniecznie nadrobić przy kolejnej wizycie (która po Twojej relacji musi nastąpić!) na mojej ulubionej wyspie

Powiesz co to takiego??? Pewnie chodzi o... wypicie piwka pod Studenacem?

Piękny relaks z piwkiem na koniec Idealne miejsce znaleźliście. Nie tam jakaś konoba, tylko jak lokalsi, czyli najlepiej

Powiem Ci, gdzie najlepiej - jak do tej pory Uwielbiam poczuć się jak lokals w Pupnacie na Korčuli...Tam przy drodze jest pijalnia piwa - u nas też kiedyś takie były w czasach słusznie minionych...Za każdym razem jak tam byliśmy była zamknięta - godzina 13ta to pewnie pora sjesty, ale miała stoliczki na zewnątrz z widokiem na taki ichni "orlik" i boisko do buli...



Spragnieni zimnego piwa i rozczarowani,że zamknięte kupiliśmy to piwo w Studenacu widocznym na zdjęciu poniżej...Pytamy ekspedientki, czy ma otwieracz, a ona na to "Na drzewie wisi"
I faktycznie...



Bosko piło się to piwo w..".PPP" - Pijalni pod Platanem w Pupnacie

Katerina napisał(a):

maslinka

Kasia, normalnie mam wyrzuty sumienia Ja Ci piszę, że się obijasz z relacją, a Ty w środku nocy, jak mróweczka jakaś

Wyrzuty sumienia uzasadnione Zmobilizowałaś mnie, a że w środku nocy - to dla mnie naturalna pora dnia do funkcjonowania

Ostatnimi czasy nocna działalność
Budzi we mnie niepokój

tomekkulach

Ostatnimi czasy nocna działalność
Budzi we mnie niepokój

Ale czyja ? Rozumiem, że Twoja z jakiegoś powodu...
Panie Tomku, Pan się nie boi..

Katerina napisał(a):Wyrzuty sumienia uzasadnione

To cieszę się, że sobie nie wyrzucałam na darmo

Katerina napisał(a):Powiesz co to takiego??? Pewnie chodzi o... wypicie piwka pod Studenacem?

Hehe, niezupełnie
Miałam na myśli Dol i to napisałam Ale może niezbyt jasno Podczas naszego pierwszego pobytu na Braču (w 2012 roku) potraktowałam Dol trochę po macoszemu, a w 2015 w ogóle go nie odwiedziliśmy. Jest zdecydowanie do nadrobienia! Zwłaszcza po tych legendach (o Viverach), o których pisałaś Ty i Zdzichu
Bo gryzoni oczywiście nie mam zamiaru jeść


Piękne to Wasze "PPP". Przypomina mi się, że na Šolcie otwieracz wisiał na zewnętrznej ścianie Studenaca

I na koniec naszła mnie taka refleksja, że Brač jest chyba bardzo w Twoim guście i pewnie o tym napiszesz w podsumowaniu , ale widać, że wyspa zrobiła na Tobie wrażenie

Kasiu! toż jestem ja pod ogromnym wrażeniem tego, co zobaczyłaś przez owe 4 dni! toż ja będąc x temu lat na wyspie chyba wszystkiego tego nie widziałam Twój Škrip mnie rozczulił, odcinamy już bowiem kupony a u tej czwartej osoby w wiosce kupiłam pierwszą chorwacką orzechówkę teraz to sobie sama robię żesz qrde, muszę w tym zapylać po spiryt do Biedry niebawem
co do konoby w Dolu?Dole? hihi...ciekawią mnie niezmiernie cjeny- bo jelovnik bezcenny, jak widać ...taaaaakie specjały, ze łohoho, musimy znajomych wkręcić na któryś smakołyk. i nie mam na myśli ciacha- ciacho zjem sama . a, i ciekawa jestem tej jagnięciny, bo ta z Peljeszcza jak dla nas niezrównana, nawet na Pagu( ) takiej nie jadłam, jak ta w Stonie, co ją pan przywiózł na plac/ chyba z poł tuzina tych jagniątków było!!!, a ludziska miejscowe z pełnymi torbami odchodzili od niego...mniammmmm
Kota na wieży koniecznie muszę zobaczyć, a ...hmmm, no właśnie, gdyby mógł, do jakiej konoby poszedłby w Sutivanie?

Nostalgicznie jakoś się zrobiło u Ciebie
Te chwile przed wyjazdem są okrutne.....
Ale otwieraczem przy drzewie mnie zastrzeliłaś, genialny pomysł