NA OBCASACH przez Vis Pelješac i Brač

Cześć Agatko Na pewno będzie pięknie i gorąco...i piękna relacja Twoja powstanie z tego Hvaru
Moja wrześniowa wyprawa też musi się udać


Supetar

Wreszcie szczęśliwi, bo wyplażowani, jedziemy do Supetaru przyjrzeć się z bliska obecnej stolicy wyspy, po tym jak nas wystraszyła w dniu przyjazdu tłumem ludzi i pojazdów, gigantycznym, nowo wybudowanym Konzumem, jak też niezbyt zachęcającą ofertą apartmanów w pierwszej linii brzegowej na starówce (wiem, wiem, kaprysy )
Może jednak jest tam bardziej Super niż nam się wydawało...?

Z Sutivanu do Supetaru przedostajemy się w kilkanaście minut i odbijamy z szosy "przelotowej" w którąś z pierwszych uliczek w lewo - nie dojeżdżając do samego centrum, która naszym zdaniem powinna tak, czy inaczej doprowadzić do nabrzeża.



Na końcu , w miejscu, z którego już prześwituje zza drzew morze, namierzamy darmowy parking na ubitym piachu - w takim małym lasku pod sosnami. Parking jest dość duży i niemal pusty, ale mój mąż lubi jak samochód jest zaparkowany "porządnie" , żeby inni mieli łatwo, gdy przyjadą po nas..Toteż , zamiast stanąć centralnie i wygodnie gdziekolwiek na tym pustym placu, Małż manewruje , żeby zmieścić się w trójkącie utworzonym przez trzy rosnące blisko siebie pinie Nie skomentowałam tego bezsensu na gorąco, a powinnam była...

No dobrze, Skodzina zaparkowana "porządnie" , można iść w miasto.

Wychodzimy z tego "lasku" - parkingu prosto na plażę przy hotelu...



OMG, musi tu być kilka setek ludzi, jest koniec września - co zatem musi się tu dziać w lipcu?

Plaża owa jest plażą miejską założoną około stu lat temu i nazywa się Banj, a kompleks hotelowy to Waterman Supetrus Resort - jak widać - bardzo popularny, bo większość plażowiczów to goście hotelowi.

Tu zaczyna się promenada wiodąca do centrum Supetaru - portu promowego i rivy zwanej Porat.
Ale zanim tam dojdziemy musimy przejść się tą promenadą około 10-15 minut.
Po jednej ręce mamy kolejną plażę miejską - Vlacicę - z dmuchańcami i zjeżdżalniami wodnymi ..., ale też i z całkiem wybornym widokiem pasma górskiego Mosor na stałym lądzie.





Po lewej różne przybytki gastronomiczne, fast - foody , lodziarnie i stoiska z klapkami i materacami - obrazek żywcem z Władysławowa, lub Łeby...
Przez cały ten odcinek ciągną się małe, wąskie plażyczki, które też mają swoich amatorów.



Plaże tu jednak kończą się, a zaczyna bardzo fajnie zagospodarowane nabrzeże, wyłożone w całości bielutkim bračkim kamieniem i gustownie "przyozdobione" różnymi detalami i elementami małej architektury...Zaczęło mi się tu bardzo podobać









Ta biel w zestawieniu z błękitami działa na mnie niezwykle kojąco i orzeźwiająco zarazem
Hmm..., zaczęły mi się podobać te wyczyszczone, nowiutkie i bielutkie fragmenty Chorwacji - wnoszą one elegancki wymiar do często podupadłych mieścinek, które tak lubię - jednak "nowe" nie zawsze jest tutaj złe Podobne odczucia mam wobec hotelu Lemongarden w Sutivanie i pięknie odnowionej infrastruktury wokół niego.

Ale, oto zbliżamy się do rivy - Poratu - widok miasteczka sympatyczny, ale nie powalający...



Budynki na nabrzeżu robią na nas dzisiaj o wiele lepsze wrażenie, niż ten mały blok, na który natknęliśmy się po zjechaniu z promu Trzeba mieć pecha, żeby przyjechać, wejść do miasteczka i zobaczyć jedyny blok - jak twierdzi maslinka

Te tutaj - w pierwszej linii brzegowej - całkiem ładne...




...ale powstały one w czasie dominacji Austro - Węgier i wydają się ewidentnie "obcym" , napływowym dodatkiem do miejscowej, tradycyjnej architektury. Maskują one autentyczną zabudowę w głębi - dalmatyńską - "pełną wiejskiego uroku".

Po pierwszych oględzinach, a raczej wąchaniu się z jeżem , zanim zapuścimy się w głąb miasteczka napawać się tym autentycznym urokiem musimy coś zjeść.
Gdzie by tu...



Przypominam sobie, że chyba jadła tu Maslinka i chwaliła...

Nie ma wprawdzie nikogo w tej restauracji - pizzerii, ale pora jest za wczesna na kolację, a za późna na obiad.
Wolałabym widzieć zadowolonych klientów, ale musimy zaryzykować i zaufać ...Agnieszce

Najpierw zimne piweńko



W oczekiwaniu na nasze pizze podziwiamy "gacie na zabytkach" i nad głowami jedzących



Można stąd też przyglądać się promom , co akurat nie jest dla mnie tego dnia miłe - przypomina, że za dwa dni wracamy na biegun zimna - do północnej Polski

Pizza z owocami morza była całkiem smaczna, atmosfera senna i sjestowa, mało spacerujących po rivie - pewnie z powodu powrotu lata wyposzczeni wakacjusze leżą na plażach...

Opuszczamy konobę Riva i udajemy się do portu popatrzeć na różne jednostki.



Trafiła nam się gruba ryba - łódź Bonda Na Visie widzieliśmy jego dom, a tu tę maszynę...






Trochę pofantazjowaliśmy, a teraz czas na spacer po mieście, które miastem zostało dopiero w 1997 - bo wtedy otrzymało prawa miejskie, a więc bardzo młodym
No i w tym młodym mieście stoi całkiem stary - barokowy kościół - z XVII/XVIII wieku, który powstał w miejscu jeszcze starszego - stojącej tu wczesnochrześcijańskiej bazyliki Św. Piotra. Miasto nazywa się Św. Piotr, leży w zatoce Św. Piotra, więc nie dziwota, że mieli przesyt i bazylikę zastąpiono nowym kościołem pod wezwaniem Zwiastowania NMP




Obok kościoła ładny zaułek Przy okazji widać gdzie jest bankomat




Dobrze wypasione przez miejscowe kumoszki koty...



Obok kościoła, po lewej mieści się szkoła podstawowa, więc trochę tu dzieciarni - cóż, jest już koniec września - rok szkolny dawno ruszył z kopyta i tutaj
Poza jednym młodziakiem na rowerze , pozostali bez wyjątku pochłonięci byli swoimi smartfonami...






Obchodzimy kościół od tyłu - jest zamknięty, więc nie zwiedzamy wnętrza, i natrafiamy na ...chyba to jest kino-teatr parafialny...




Obok posąg Matki Teresy z Kalkuty - podobno stał kiedyś przy wejściu na supetarski cmentarz - jeszcze w 2002, ale nie wiem kiedy go przeniesiono pod ten kościół



Szukam ustawienia dla siebie, aby zrobić zdjęcie M. Teresie i zauważam, że zakłócam jakieś prace budowlane dopiero wtedy, gdy potykam się o worek z zaprawą cementową, czy czymś podobnym
Mija jeszcze chwila zanim dociera do mnie,że depczę po wczesnochrześcijańskich mozaikach z VI wieku (odkrytych w 1975r), które właśnie są w renowacji..




Zastanawia mnie, dlaczego tak niefrasobliwie traktowane są te mozaiki, nie przeze mnie ofkors , tylko przez osoby nadzorujące prace konserwatorskie..Nie ma tu informacji, ogrodzenia, żadnego zabezpieczenia - każdy może przez przypadek podeptać zabytek, albo wziąć kosteczkę mozaiki na pamiątkę..

Powoli opuszczamy teren kościoła...










Zaglądamy do ogródków na zapleczu miasta - powyżej kościoła.
Oooo..., tu komuś palma nie przeżyła mroźnej zimy 2016/2017..



A tu ktoś trzyma starą łódź - ciekawe, czy jako pamiątkę, czy nadal do użytku



Nad drzwiami innego budynku łacińska inskrypcja - może ktoś wie jak przetłumaczyć???

Schodzimy niżej i znajdujemy się w miejscu, które znam z kilku brackich relacji - tu na trawie pod oliwkami stoi rzeźba - alegoria "Mądrość" Ivana Rendića - słynnego rzeźbiarza z XIX w. uznanego za ojca nowoczesnej rzeźby chorwackiej. Po studiach w Wenecji i Florencji, ten urodzony w Imotskim artysta próbował mieszkać i tworzyć w Trieście, ale był poddawany nieustannemu mobbingowi przez frakcję "italianistów" - artystów włoskich, za popieranie Ruchu Odrodzenia Chorwacji. Zatem osiadł na Braču - w Supetarze, gdzie pragnął stworzyć szkołę kolonię artystów (coś na kształt paryskiego Montmartre), ale zdaje się, że mu się to nie udało.






Ciekawe,że rzeźba nie jest z kamienia brackiego, jak można by się było spodziewać, tylko z brązu, tudzież spiżu . Bardzo mi się ten posążek podoba, jest subtelny i w dobrym starym stylu. Zwróćcie uwagę, że "Mądrość" wyobrażona jest jako młoda, ładna , pełna wdzięku dziewczyna, a nie zgrzybiały starzec filozoficznie podparty na łokciu

Dzieła Ivana Rendića można podziwiać w Galerii jego imienia mieszczącej się na 1 - szym piętrze supetarskiej biblioteki (do której nie poszliśmy), na cmentarzu leżącym na cyplu Sv. Nikola ( który odwiedzimy za chwilę), jak też w 50 - ciu innych miastach Europy.
Jeśli ktoś byłby zainteresowany, w Supetarze można wykupić sobie kulturalną wycieczkę po mieście - ONE DAY WITH RENDIĆ



Z przyjemnością spacerujemy po uliczkach w głębi miasteczka, których cień daje wytchnienie od upału - po tym jak wymarzliśmy przez ostatnie dwa wieczory, nie sądziłam,że będę jeszcze potrzebować cienia i ochłody w te wakacje

Uliczki te, a raczej niektóre ich fragmenty, nasuwają mi odległe, ale jednak - skojarzenie z atmosferą miasteczek hiszpańskich...










Wracamy na rivę i zdążamy w kierunku samochodu - tą samą trasą, którą tu przyszliśmy, mijając liczne stragany z wyrobami z brackich "diamentów"...




Nie kupiłam na Braču ani jednej pamiątki z kamienia...nic mi się nie podobało - same krucyfiksy i powielone w tysiącach "durnostojki", jedynie wypolerowane misy były godne uwagi i...jeszcze coś, o czym napiszę w kolejnym odcinku, ale te akurat przedmioty były kosmicznie drogie.

A oto i pomnik brackiego kamienia




Wracamy w okolice plaży Banj - tę miejską plażę - w jej ówczesnym kształcie sprzed stu lat - pomógł zaprojektować i zorganizować sam Ivan Rendić - rzeźbiarz. Plaża była podzielona wtedy na dwie części - dla pań i dla panów , a Rendić zaprojektował m.in. przebieralnie




Wszyscy plażowicze wypoczywają pod tamaryszkami, na plaży nie ma gdzie szpilki wcisnąć, natomiast w wodzie tylko jeden gość z wędką...
"Ciekawe dlaczego nikt się nie kąpie?"
"Nikt nie chce mu płoszyć ryb..." - mówi Małż.




Idąc wzdłuż tej plaży dochodzimy do cmentarza, zanim jednak nań wejdziemy staramy się wypatrzeć pozostałości rzymskiej villa rustica, która ma się tu znajdować...Wygląda to tak, że w pokrytym igłami pinii poszyciu leżą kamienie - można się dopatrzeć układu linii tworzących zarys ścian, ale gdy się o tym nie wie, można te kamulce wziąć za setki innych porozrzucanych na plaży naturalnych kamieni i kawałków skał.
Świadomość, że chodzimy po czyichś pokojach, czy patio sprzed kilkunastu wieków robi jednak wrażenie. Zdjęcia nie zrobiłam, bo nie było za bardzo czemu

Wchodzimy na cmentarz, na którym znajduje się kilka wytworów rąk wspomnianego już I. Rendića - nagrobków i grobowców znanych supetarskich rodzin.









Reliefy z brązu - Pieta i głowa Chrystusa na krucyfiksie - łatwo rozpoznać "warsztat" Rendića, po tym jak się już widziało "Mądrość". Pieta jest niesamowita, a zwieńczenie reliefu wyłożone jest kolorową mozaiką - w stylu Art nouveau.





Dzieła Rendića niewątpliwie dużej klasy, jednak tym co ściąga uwagę zwiedzających jest mauzoleum rodziny Petrinović zbudowane w stylu neo - bizantyjskim i dominujące stylem i rozmachem nad pozostałą architekturą cmentarza.



Historia tej budowli jest taka...

Ivan Rendić (ten od reliefów z brązu) bardzo chciał zaprojektować i zbudować to mauzoleum dla bogatego, powracającego z emigracji w Chile Frane Petrinovića. Ten początkowo chętnie zlecił tę pracę Rendićowi, który zdążył nawet narysować projekt.
Jednak zleceniodawca zachwycił się innym mauzoleum - zbudowanym w Cavtacie przez innego znanego artystę - Meštrovića i chciał mieć podobny, "rozbuchany" w stylu grobowiec - wycofał więc zlecenie u Rendića i zwrócił się do Meštrovića. Ten , honorowo - powodowany solidarnością zawodową względem kolegi - odmówił.
Zlecenie przypadło więc rzeźbiarzowi ze Splitu - Tomie Rosandićovi Oprócz samego mauzoleum stworzył też wartościowe dzieła wewnątrz grobowca, jak też tą ładną studnię na zewnątrz.




A co się stało z naszym Ivanem Rendićem - który oddał swe serce i dzieła Supetarowi?

Wierzyć się nie chce - spędził starość w nędzy i zapomnieniu w przytułku dla starców...
Chociaż grobowiec jego rodziny (jego projektu) znajduje się na cmentarzu, on sam nie jest w nim pochowany , ale w skromnym, nie opisanym grobie...Ot sprawiedliwość i wdzięczność Anioł uronił łzę ...



Zadumani nad losem niedocenionych artystów, ale też nad faktem, jak radość życia przeplata się z powagą śmierci...



...wracamy na parking , gdzie stoi "porządnie " zaparkowany nasz samochód.

I na tym pustym parkingu, gdy Małż próbował wydostać się z kręgu sosenek, gdzie tak skrupulatnie ustawił wcześniej auto - zaliczamy dzwona .Najpierw głośny chrzęst i wstrząs, potem długa cisza...Skasowana tylna lampa, ale żarówka cała ...no i ozdoba w postaci szyszki na pamiątkę:mrgreen:



Jak dobrze,że to nie ja

Milcząc wracamy do naszego Sutivanu, gdzie zachodzi znowu słoneczko...





Podziwiamy piękny wieczór z tarasu - jesteśmy zmęczeni intensywnym dniem i nigdzie już nie idziemy.

Czy przeprosiliśmy się z Supetarem? Chyba tak Chociaż ten numer z samochodem... Supetar musiał się jakoś zemścić za to ,że go na początku nie doceniliśmy..

Wcale nie taki zły ten Supetar

Dzwona w Cro my też już zaliczyliśmy

Ale żeby tak odrazu szyszką w oko
Dopiero teraz zauważyłam, że Mądrość trzyma jakieś resztki śmigła tylko po co
Przykry los spotkał Ivana

Kasiu , czytam Twoje opisy ( trochę w stylu Grocholi ) i muszę napisać , że :
Historia Randića - cóż , jak to mówią : "służ komuś wiernie , to ci . . ." . . . . Jakie to ludzkie
Co do dzwonka ( bo cóż to za dzwon ) - szyszka na pamiątkę też się liczy , chociaż wk...enie jest oczywiste . . .
Nasze dziewczyny wygrywają z Rosją ale ja czekam na ciąg dalszy
"Mądrość" zachwyca wzbudzając we mnie jednak zdrowe uczucia . . . i prowokuje do rozważań - którą mądrość artysta miał na myśli


Pozdrawiam
Piotr

Nie wiem jak to się stało, że nie trafiliśmy na cmentarz w Supetarze Chorwackie cmentarze mają specyficzny, tajemniczy klimat i zawsze są pięknie położone. Zdjęcie z nagrobkiem i zjeżdżalniami jest takie "prawdziwe"...

Katerina napisał(a):Nad drzwiami innego budynku łacińska inskrypcja - może ktoś wie jak przetłumaczyć???

P8209168.JPG

"XI MAIJ CONSE HUJUS PARO"
to może być (na 99% jest) skrót od:
XI MAIJO CONSECRATIO HUJUS PAROCHIAE
co by oznaczało: "11 maja, poświęcenie parafii"

Oj, też bym się cieszyła, że to nie ja prowadziłam

ruzica napisał(a):Wcale nie taki zły ten Supetar

Dzwona w Cro my też już zaliczyliśmy

Pewnie, że nie taki zły, choć na miejscówkę wolę Sutivan. Nie lubię, jak mi prom przypomina kilka razy dziennie o powrocie, więc raczej unikam miejscówek z portem
Pamiętam,że jakąś dziczyznę na podwoziu przywieźliście z wakacji , dzwona nie pamiętam, pisałaś o tym?

gusia-s

Ale żeby tak odrazu szyszką w oko

Nie umiem wytłumaczyć, jak ta szyszka tam wleciała... Może wisiała na gałązce bardzo nisko wyrastającej z pnia sosny - akurat na wysokości naszego bagażnika

Dopiero teraz zauważyłam, że Mądrość trzyma jakieś resztki śmigła tylko po co

Może Rendić był fascynatem awiacji, a może chodzi o skojarzenie z powiedzeniem: " mieć lotny umysł"..?

Przykry los spotkał Ivana

I Mozarta, i wielu innych Za to żyją i żyć będą po wsze czasy w historii - coś za coś

piotrf

Kasiu , czytam Twoje opisy ( trochę w stylu Grocholi

Nie wiem co powiedzieć, nie znam za bardzo stylu Grocholi, więc nie wiem ,czy się cieszyć...

Co do dzwonka ( bo cóż to za dzwon

No właśnie, ważne,że lampa działała, bo ciężko byłoby jechać przez pół Europy bez światła z tyłu, wydatek ponieśliśmy już w Polsce..Jak dotąd , nigdy nie mieliśmy niespodzianek ze strony samochodu, nie wyobrażam sobie siedzieć w jakiejś dziurze przez tydzień i czekać, aż mechanik naprawi awarię i codziennie na przywitanie mówi ci "sutra", albo inne "maniana", jak to się nie raz czytało w relacjach...

"Mądrość" zachwyca wzbudzając we mnie jednak zdrowe uczucia . . . i prowokuje do rozważań - którą mądrość artysta miał na myśli

Może mądrość...życiową?

maslinka

No i fajnie, że się z przeprosiliście Supetarem Gdyby nie ta pamiątkowa szyszka...

Supetar zdecydowanie do powtórki, za mało widziałam w 2,5 h, ale wrażenia całkiem fajne. Mimo wszystko to Sutivan jest dla mnie miasteczkiem na miejscówkę. Muszę jeszcze zaznać wieczornego Supetaru - wtedy będę mogła wyrobić sobie ostateczną opinię

Malvka

Nie wiem jak to się stało, że nie trafiliśmy na cmentarz w Supetarze Chorwackie cmentarze mają specyficzny, tajemniczy klimat i zawsze są pięknie położone. Zdjęcie z nagrobkiem i zjeżdżalniami jest takie "prawdziwe"...

Takie widoczki jak na wspomnianym zdjęciu mogą być lekko szokujące dla kogoś kto przyjeżdża na południe po raz pierwszy z naszego kręgu kulturowego - cmentarz przy " wesołym miasteczku"
Wiele chorwackich cmentarzy leży tuż obok centrum wydarzeń i normalnie toczącego się życia - plaży, promenady, punktu widokowego, restauracji..Dlatego zmarli nadal mogą uczestniczyć w życiu społeczności
Dla mnie miejsce (zwłaszcza w Cro)nie jest w pełni zwiedzone, jeśli nie widziałam miejscowego cmentarza Niedługo pokażę też ten w Sutivanie

boboo

"XI MAIJ CONSE HUJUS PARO"
to może być (na 99% jest) skrót od:
XI MAIJO CONSECRATIO HUJUS PAROCHIAE
co by oznaczało: "11 maja, poświęcenie parafii"

Pięknie dziękuję
Chociaż budynek z inskrypcją nie jest obecnie obiektem sakralnym, to mógł nim być w przeszłości ...
A Ty ,Bogdanie jeszcze na Mljecie, czy już wróciłeś? Jak smakował obiadek w Stonie?

pomorzanka zachodnia

Oj, też bym się cieszyła, że to nie ja prowadziłam

Ja się cieszyłam podwójnie - że to nie ja, jak też z tego, że on to w ogóle zrobił , bo od lat nic mu się nie przytrafiało i woda sodowa uderzyła do głowy, co objawiało się brakiem zrozumienia dla np. małych "obcierek" przy parkowaniu w wykonaniu żony

Katerina napisał(a):A Ty ,Bogdanie jeszcze na Mljecie, czy już wróciłeś? Jak smakował obiadek w Stonie?

Jeszcze 10 dni do wyjazdu na urlop

Katerina napisał(a):Dla mnie miejsce (zwłaszcza w Cro)nie jest w pełni zwiedzone, jeśli nie widziałam miejscowego cmentarza Niedługo pokażę też ten w Sutivanie

Czuję lekki niepokój

Katerina napisał(a):

ruzica napisał(a):Dzwona w Cro my też już zaliczyliśmy

Pamiętam,że jakąś dziczyznę na podwoziu przywieźliście z wakacji , dzwona nie pamiętam, pisałaś o tym?

To było w Puli w 2014, więc dawno(czyli nie pisałam)- wjechaliśmy Chorwatowi w doopkę

boboo napisał(a):

Katerina napisał(a):A Ty ,Bogdanie jeszcze na Mljecie, czy już wróciłeś? Jak smakował obiadek w Stonie?

Jeszcze 10 dni do wyjazdu na urlop

Dokładnie tak jak u mnie. Jeszcze 10 dni...

boboo

Jeszcze 10 dni do wyjazdu na urlop

Oooops, przepraszam, coś pomyliłam Ale to dobrze ,że urlop jeszcze przed Tobą, nie odwrotnie

agata26061

Jeszcze 10 dni...

Teraz to już tylko 8

ruzica

To było w Puli w 2014, więc dawno(czyli nie pisałam)- wjechaliśmy Chorwatowi w doopkę

A my koło Puli zajechaliśmy drogę i zatrzymaliśmy Serba, który jechał zygzakiem i parę aut z naprzeciwka musiało się ratować gwałtowną ucieczką na pobocze..Facet był naćpany i zasypiał za kółkiem, chcieliśmy mu zabrać kluczyki, ale miał samochód "keyless" - bezkluczykowy. Przepraszał i zgodził się na zakończenie swojej jazdy, ale wykorzystał moment naszej nieuwagi, gdy dzwoniłam na policję i sp.....ył. Mam nadzieję, że go namierzyli i zatrzymali zanim zdążył kogoś zabić

tomekkulach

Czuję lekki niepokój

Panie Waldku, pan się nie boi... Cmentarz, jak cmentarz...