Na lądzie nudy nie ma. Północna Dalmacja.

Ale Wam powiało

Masz z mężem piękne zdjęcia
Zadar jak zawsze klimatyczny, super popatrzeć.

Bbee88 napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a):To ja trochę poczekam.

Nie musisz czekać Ja trochę w zdjęciach utonęłam, jeszcze kończę obróbkę zdjęć z pierwszych wakacji a potem jeszcze drugie (a potem jeszcze wszystko co od września do stycznia ) ale generalnie, ferie są i nie muszę latać w kółko przez 2 tyg, więc relację będę dalej uzupełniać zdążę nadgonić

Zaraz postaram się wrzucić odcinek. Coraz ciężej mi się zmotywować

Kapitańska Baba napisał(a):Ale Wam powiało

Doznaliśmy podczas tego wyjazdu najwięcej deszczu i wiatru spośród wszystkich wyjazdów jednak i tak byliśmy bardzo zadowoleni. [/quote]

Kapitańska Baba napisał(a):Masz z mężem piękne zdjęcia
Zadar jak zawsze klimatyczny, super popatrzeć.

Dziękuję w imieniu siostry i Zadaru.

DZIEŃ 10 - 7 SIERPNIA 2023

To już naprawdę nasz ostatni dzień w Chorwacji. Wczoraj umówiłyśmy się z siostrą na wspólną wycieczkę do Parku Narodowego Paklenica, wstępnie na 7 rano. Dziś jednak okazuje się że od rana leje więc wyjście przesuwa się o 2 godziny. Późniejsza pora i tak nie przekonuje naszych dzieci do ruszenia się z nami. No trudno.
Wprawdzie mieszkamy bardzo blisko wejścia do Parku na szlak Wielkiej Pętli Paklenickiej, ale podjedziemy sobie ten kawałek, bo i tak mamy już niewiele czasu. Dojeżdżamy do budki z kasą, płacimy za wstęp (po 5 euro za osobę dorosłą) i za parking (2 euro) i można jechać dalej ponad kilometr do samego wejścia na szlak.




My jesteśmy i tak dość wcześnie więc się to udaje. Ruszamy na szlak nie planując na pewno obejścia całej pętli, ale nawet stwierdzamy że jaskinię Manita Pec też sobie odpuścimy.







Na razie jesteśmy pod wrażeniem skalistego wąwozu.




Jest on pożądanym miejscem dla amatorów wspinaczki.

Pierwsze pół godziny naszej wycieczki jest nawet ciekawe, bo trochę trzeba się powspinać oraz dużo gór widać .






Później chowamy się w zielonym wąwozie i tu będzie bardziej monotonnie.






Stąd zaraz mamy trasę do jaskini, która początkowo jest dość stroma. Widać to nawet na zdjęciu. Małe nóżki mogłyby nie podołać.



Przez zarośla mamy cały czas widok na koryto rzeki, w którym też chwilę spędzamy. Nie wszyscy- tylko trzy najdzielniejsze podróżniczki . Plus szwagier który robił zdjęcie .







Ostatecznie postanawiamy dojść do schroniska Lugarnica. Co jakiś czas straszą nas grzmoty, więc nie odważamy się przedłużać trasy w nieskończoność.






Gdy tam docieramy, zjadamy kanapki, robimy pamiątkowe zdjęcie ( nie wszyscy chcieli)



i wracamy tą samą trasą.


Grzmi nadal,ostatecznie jednak deszcz nie pada. Na koniec po wyjściu z krzaków znów podziwiamy widoki






i umawiamy się na późne popołudnie, żeby w końcu posiedzieć na plaży.

Super wycieczka.

Piękna wycieczka , bardzo fajnie tam się spaceruje , następnym razem odwiedźcie jaskinię , sama trasa do niej jest bardzo widokowa




Pozdrawiam
Piotr

Te małe nóżki niestety nie podołały do jaskini. Ja też nie wiem czy bym się wspinać dalej mogła tamtego dnia, chyba coś kondycja spada

piekara114 napisał(a):Super wycieczka.

Było super. Nawet pomimo tego opóźnienia.

piotrf napisał(a):Piękna wycieczka , bardzo fajnie tam się spaceruje , następnym razem odwiedźcie jaskinię , sama trasa do niej jest bardzo widokowa


Pozdrawiam
Piotr

Koniecznie następnym razem odwiedzimy.

Bbee88 napisał(a):Te małe nóżki niestety nie podołały do jaskini. Ja też nie wiem czy bym się wspinać dalej mogła tamtego dnia, chyba coś kondycja spada

Od 7 czy 8 rano pewnie byłoby łatwiej .

DZIEŃ 10 - 7 SIERPNIA 2023 c.d.

Popołudniu dokupujemy to co naprawdę niezbędne w mikro Konzumie o którym już wspominałam. Nie poznaliśmy za dobrze Starigradu, jedynie tę główną ulicę.



A to sam Konzum.



Na plażę wyruszyliśmy dopiero około siedemnastej, pewnie trochę czasu potrzebowaliśmy na pakowanie się. Uznaliśmy wcześniej, że najbardziej warta uwagi w zasięgu spaceru plaża jest przy Večkiej Kuli czyli ruinach wieży obserwacyjnej. Tam też się umówiliśmy. Przechodzimy przez trochę błotnistą drogę, która jeszcze nie zdążyła wyschnąć po tajfunie.



Już coraz bliżej. Pogoda nie zawodzi, a dokoła całkiem ładnie.






Na szczęście plaża nie jest w ogóle zorganizowana, rozkładamy się przy tamaryszku i czekamy na młodych.




Gdy przychodzą to ja już siedzę w wodzie. Dziewczyny przychodzą ze swoją fauną do kąpieli, którą na chwilę nam, dużym pożyczają.





Jednorożec fajny był, ale szybko musiałam go oddać.




Idziemy zatem obejrzeć średniowieczną wieżę z bliska.







A góry z daleka.



Na koniec najpiękniejsze ujęcie wierzy w złotej godzinie.



Wkrótce musimy zostawić naszych towarzyszy, którzy zostaną na zachód słońca. Zbieramy się, bo przed nami bardzo krótka noc.




Ostatnie zdjęcie z tarasu podczas kolacji.



A jutro już ostatni etap podróży.

Ostatnia kąpiel , ostatnie zdjęcia . . . jak ja nie lubię tego etapu wakacji
Nawet świadomość że może wkrótce znowu gdzieś pojadę , niekoniecznie umie poprawić mi humor . . .


Pozdrawiam
Piotr

Mogliście zachód chociaż z tarasu podziwiać

piotrf napisał(a):Ostatnia kąpiel , ostatnie zdjęcia . . . jak ja nie lubię tego etapu wakacji
Nawet świadomość że może wkrótce znowu gdzieś pojadę , niekoniecznie umie poprawić mi humor . . .


Pozdrawiam
Piotr

No, najlepiej byłoby tam zostać aż do zimy . Ale zawsze staram się nie dołować tylko myśleć o następnym dniu i noclegu .

Bbee88 napisał(a):Mogliście zachód chociaż z tarasu podziwiać

Ale nie za długo, chyba o 21 już szliśmy spać .

DZIEŃ 11 8 SIERPNIA 2023

Niektórzy mówią, że poranne wstawanie to dla nich wstawanie wcześnie w nocy. Dzisiejszą pobudkę właśnie tak mogę określić. Wstaliśmy i opuściliśmy apartament przed trzecią w nocy, ponieważ od następnego noclegu dzieli nas teoretycznie 10 godzin czyli w rzeczywistości pewnie ze 12. Nocleg pasowałby najlepiej w Niemczech, ale tam trudno znaleźć coś w rozsądnej dla nas cenie, więc żeby nie zbaczać zanadto z trasy wybraliśmy Karlowe Vary. Zapowiada się długa jazda, ale im wcześniej wyjedziemy tym sprawniej pójdzie. Koło 7 rano byliśmy już w Słowenii omijając autostradę i prawdopodobnie też powodzie. Sprawnie omijamy również płatne tunele na A9 w Austrii, oglądając piękne krajobrazy przy okazji.




W tym czasie przychodzi też wiadomość ze wskazówkami do noclegu w Czechach i okazuje się że możemy samodzielnie się tam zakwaterować. Z takich wiadomości zawsze bardzo się cieszę (a jeszcze nie wiem co mnie czeka ).
Tak jak zakładałam dojeżdżamy do Karlowych Var przed szesnastą.



Przejeżdżamy pod mostem, od którego już jest bardzo blisko do naszej kwatery. Za chwilę parkujemy pod czerwonawym budynkiem, kształtem przypominającym starą szkołę. Dysponujemy kodem do domofonu, więc na klatkę schodową dostajemy się bez problemu, a pod odpowiednim numerem lokalu powinien być klucz w drzwiach. Okazuje się że nie ma klucza w drzwiach i jest zamknięte. Sprawdzamy co jest piętro wyżej, ale tam jest tak bardziej hostelowo, ogólnodostępna kuchnia, łazienka, a pokoje mniejsze. Piszę do właściciela, że nie ma klucza, na co dostaję niezwykłą wiadomość brzmiącą „naciśnij ogród na stole” . No stoi jakiś stolik na korytarzu, ale ogród? W końcu mąż naciska mocniej na klamkę i drzwi się otwierają. A klucz jest w drzwiach...po drugiej stronie. Tak właśnie działają automatyczne tłumacze. Nasz apartament jest trochę zapyziały, ale bardzo obszerny, ma trzy sypialnie z czego najbardziej zadowolony jest syn. Nie ma tu jednak typowej kuchni, tylko lodówka i czajnik, więc wkrótce wyruszamy na obiad. Połączony ze spacerem.




Do centrum idzie się około 20 minut. Mijamy kino-kawiarnię.



Na razie miasto jak miasto .



A to będzie dobre miejsce na obiad.



Czekamy bardzo niedługo



i dostajemy całkiem przyzwoite dania w przystępnych cenach. A jaka chochla elegancka .



Teraz z chęcią przejdziemy się po deptaku.







Przy okazji kupujemy korony czeskie, można to zrobić w sklepach, które wyglądają jak warzywniaki. Nad rzeką zaczyna się najbardziej urocza część deptaku.




Przechodzimy przez mały park



za którym mieści się piękna Ogrodowa kolumnada.




Najbardziej jednak urzekły mnie te kamieniczki.






Tutaj do kupienia pamiątkowe dzbanki



oraz reklamuje się napój firmowy,



nie mam pojęcia czy jedno z drugim powinno się łączyć.
Następna kolumnada tym razem Młyńska.




Ekskluzywne sklepy i lokale.






Zadbane trawniki i kwietniki, bardzo ładne, jak to w miejscowości uzdrowiskowej.




Pozytywnie nastrojeni zatrzymujemy się jeszcze na zakupy w BILI (czyżby u nas już jej nie było?) i powoli wracamy. Tym razem drzwi do mieszkania udało nam się otworzyć trochę szybciej.

Cieszę się, że ta droga powrotna Wam dam sprawnie poszła i mieliście siłę jeszcze na te Karlove Vary

Znowu się zagubiłam w Twojej relacji

Wąwóz-śliczny. Tak patrzyłam na Twoje zdjęcia i doszłam do wniosku, że nic z niego nie pamiętam Ponad 20 lat od odwiedzin pozacierało wspomnienia.....

Wstawanie w okolicach trzeciej w dniu wyjazdu-skąd ja to znam...to samo robimy. I o ile kiedyś-jak chodziłam do pracy jak normalny człowiek-dawało radę, tak teraz - no dramat. Dla mnie to nawet nie początek nocy Jak muszę teraz iść rano do pracy (rano czytaj na dziesiątą) to ledwie się wyrabiam i dwie godziny jestem nietomna

Karlove Vary bardzo ładne
Z tłumaczami to tak bywa, też kiedyś dostaliśmy przekomiczny list od Węgra-że wita nas kluczem pod wycieraczką