Na końcu świata: Bretania (Normandia, zamki nad Loarą)

Chambord - fantastyczny!!

tony montana napisał(a):Chambord - fantastyczny!!

Chenonceau nie było ładniejsze?

Pozdrawiam,
Wojtek

Chambord - ten zamek wybraliśmy na zakończenie tego wyjazdu. "Prawdziwie królewski. Królewski w swej wielkości, w swej atmosferze i obojętności dla spraw przyziemnych." Największa rezydencja w całej dolinie Loary. Czy mogliśmy postąpić inaczej?

Już z daleka wzrok przykuwa las wieżyczek, kominów, smukłych, szpiczasto zakończonych okienek dachowych - istna bajka.



Po wejściu do środka pierwsze, co wpada w oko, to słynne schody według projektu najprawdopodobniej samego Leonardo da Vinci - pozwalające schodzącemu uniknąć spotkania z wchodzącym po nich, dzięki zastosowaniu dwubiegowej klatki schodowej. Nie jestem przekonany, co do konieczności tego rozwiązania - przecież w zamku znajdują się również inne schody; wtedy nawet nie słychać tego, kogo by się chciało uniknąć.





Przechodzimy do komnat, gdzie najciekawszą jest sypialnia Ludwika XIV. Podobno tutaj na szybie okiennej inny król - Franciszek I, inicjator budowy tego zamku w 1519r. - wydrapał diamentem swego pierścienia napis: "Kobieta zmienną jest, głupi, kto jej ufa".

Franz napisał(a):Już z daleka wzrok przykuwa las wieżyczek, kominów, smukłych, szpiczasto zakończonych okienek dachowych - istna bajka.

Dokładnie to samo wrażenie odnieśliśmy w pierwszej chwili ...

Potter napisał(a):Dokładnie to samo wrażenie odnieśliśmy w pierwszej chwili ...

Bo to jest tam najładniejsze.

Pozdrawiam,
Wojtek

Jeszcze parę pomieszczeń jest jako tako wyposażonych, jednak w porównaniu z Cheverny, to... nędza. W zamian mnóstwo gołych murów. Trochę czujemy się zawiedzeni po uczcie dla oczu w poprzednim zamku. No dobra, ruszamy na taras dachowy, przyglądając się po drodze umieszczonym w kasetonach stropowych salamandrom oraz inicjałom w kształcie litery "F" - jedno i drugie ściśle związane z królem Franciszkiem I.

Wojtku, czy nie odnosisz wrażenia, że mieszkańcy tych zamków byli jacyś tacy niewysocy ? Nam wszystkie te łóżka wydawały się wyjątkowo krótkie ...

Potter napisał(a):Wojtku, czy nie odnosisz wrażenia, że mieszkańcy tych zamków byli jacyś tacy niewysocy ? Nam wszystkie te łóżka wydawały się wyjątkowo krótkie ...

Przecież oni spali W POPRZEK i SAMI

Królowa tylko raz na jakiś czas odwiedzała Króla ;0
Czy tam Księżniczka.... Księcia

Zamek zapewne wyszabrowano w czasie rewolucji francuskiej jako mienie skonfiskowane krolowi

W tych czasach ludzie faktynie nie byli wysocy, a do tego spali na bardzo wielu poduszkach, polsiedzaco

Potter napisał(a):Wojtku, czy nie odnosisz wrażenia, że mieszkańcy tych zamków byli jacyś tacy niewysocy ? Nam wszystkie te łóżka wydawały się wyjątkowo krótkie ...

Myślę, że to złudzenie optyczne.
Komnaty są wysokie, wysoko nad łożem zawieszony baldachim - i już mamy zaburzone proporcje.

Ludzie wtedy byli wprawdzie średnio o parę centymetrów niżsi, ale różnica nie jest znacząca. Dla przykładu - o ile Ludwik XIV miał niewiele ponad 1,70m, to Franciszek I miał ponad 1,80m wzrostu.

Grube poduchy sprawiały, że spali lekko zgięci, jednak nie była to pozycja półsiedząca, więc efektywne skrócenie długości ciała mogło sięgać około 2cm. Tylko sporadycznie zdarzało się zmuszanie do półsiedzącej - cholernie niewygodnej - pozycji w czasie snu. To po to, żeby zmora nie siadała na sercu i płucach.

Pozdrawiam,
Wojtek

No nie wiem

Ja dowiedziałem się o tym, że ludzie byli wtedy niższego wzrostu i że spali z poduchami, półleżąco,
w Czechach, jak zwiedzałem zamek arcybiskupi w Kromieryżu
Przewodniczka nam to tłumaczyła.
Nie potrafiła tylko wytłumaczyć, dlaczego w sypialni arcybiskupa jest łoże małżeńskie

Lednice napisał(a):Zamek zapewne wyszabrowano w czasie rewolucji francuskiej jako mienie skonfiskowane krolowi

Chambord stosunkowo mało - w porównaniu z szeregiem innych zamków, klasztorów - ucierpiał w trakcie Rewolucji Francuskiej. Wyszabrowano cenniejsze rzeczy, jednak większość mebli została. Dopiero później wyprzedawano je sukcesywnie.
Napoleon w 1809r. darował zamek marszałkowi Berthier, ale ten tam zawitał raz na krótko. Potem wdowa po marszałku wyzbywała się, czego mogła, aż pozbyła się całej posiadłości. W 1821r. Chambord przypadło w udziale księciu Bordeaux, ale ten nie zamieszkał na zamku i cała posiadłość stopniowo podupadała.

Pozdrawiam,
Wojtek