Na końcu świata: Bretania (Normandia, zamki nad Loarą)

Zupełnie zapomniałem o mapkach. Zatem teraz zaległe przejazdy do wielu, wielu odcinków.



A - Corniche Bretonne
B - Roscoff
C - le Folgoet
D - Menez Ham
E - Tremazan
F - źródło św. Samsona
G - le Conquet
H - Pointe de St. Mathieu
I - Fort de Bertheaume
J - Petit Minou
K - Brest
L - Daoulas
M - le Faou
N - Camaret-sur-Mer

cuuuuudownie

Franz napisał(a):Zupełnie zapomniałem o mapkach.

O, taka mapka, to rzecz wielce praktyczna. Choć na razie - palcem po mapie ją pozwiedzam, to i tak Bretanii nie odpuszczę (ale musi jakiś czas poczekać - całe szczęście, że nie zając )

pozdrawiam

alfa1968 napisał(a):cuuuuudownie

Podoba Ci się?
Bo wiesz, ja się poważnie zastanawiałem, czy w ogóle tę relację pisać. Tu mam najgorsze fotki ze wszystkich, które w licznych wątkach zamieszczam.

Tymona napisał(a):O, taka mapka, to rzecz wielce praktyczna.

Zwykle zamieszczam ze dwie mapki do pełnego dnia relacji. Tym razem zupełnie mi wyleciało z pamięci, więc wyjątkowo jedna mapka do pełnych dwóch dni.

Tymona napisał(a):Bretanii nie odpuszczę (ale musi jakiś czas poczekać - całe szczęście, że nie zając )

Tylko wiesz - na przestrzeni wieków ten region znacznie zmieniał swój obszar i kształt. Występują istotne różnice poziomu oceanu i zmiany dotyczą kilkudziesięciu kilometrów w głąb lądu, bądź morza.
Zatem Bretania, do której pojedziesz, może być już zupełnie inną Bretanią.

A korzystając z okazji, że spotykamy się po raz pierwszy po tak ważnym wydarzeniu w Twoim, Waszym życiu - przyjmij ode mnie serdeczne gratulacje z okazji powiększenia stanu liczebnego i życzenia pomyślnego rozwoju całej Waszej Czeladki.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a): Zaiste, intrygująco się to przedstawia.

PICT0038.JPG

Całkowicie mnie te domy zaskoczyły swoim wyglądem - lubię taki niespodzianki.

Franz napisał(a):

alfa1968 napisał(a):cuuuuudownie

Podoba Ci się?
Bo wiesz, ja się poważnie zastanawiałem, czy w ogóle tę relację pisać. Tu mam najgorsze fotki ze wszystkich, które w licznych wątkach zamieszczam.

Ja się bardzo cieszę że ta relacja też powstała,jest co podziwiać

Pozdrowionka.

CROberto napisał(a):

PICT0038.JPG

Całkowicie mnie te domy zaskoczyły swoim wyglądem - lubię taki niespodzianki.

Nie spotkałem gdzie indziej takiej konstrukcji.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

alfa1968 napisał(a):cuuuuudownie

Podoba Ci się?
Bo wiesz, ja się poważnie zastanawiałem, czy w ogóle tę relację pisać. Tu mam najgorsze fotki ze wszystkich, które w licznych wątkach zamieszczam.

Pozdrawiam,
Wojtek

No nie zrozumiałam czegoś - w tej relacji zamieściłeś najgorsze fotki ????? Przecież są super.To jak wyglądają najlepsze ? Bretania jest piękna, trochę klimat angielski. Wybieram się tam od kilku lat ,ale przerażają mnie wiatry i zmienna pogoda. Też nocuję pod namiotem i nie chciałabym być "wywiana" . W moich wspomnieniach jest ciągle burza pod Wenecją , podczas której mąż trzymał środkowy maszt namiotu , żeby go wiatr nie porwał. A namiot mieliśmy duży typu domek 4x5 m

alfa1968 napisał(a):No nie zrozumiałam czegoś - w tej relacji zamieściłeś najgorsze fotki ????? Przecież są super.

Dobrze zrozumiałaś. Niemniej, cieszę się, że pomimo tego Ci się podobają.
Już w najbliższym odcinku zrobi się kolorowo.

alfa1968 napisał(a):To jak wyglądają najlepsze ?

To jest trudne pytanie.
Jeśli lubisz krajobrazy górskie, to na przykład na tej stronie i w jej okolicach coś by się dało znaleźć.

Jeśli nie góry, to może na tej stronie i w jej okolicach.

A jesli pociąga Cię Francja, to może tutaj?

alfa1968 napisał(a):Bretania jest piękna, trochę klimat angielski. Wybieram się tam od kilku lat ,ale przerażają mnie wiatry i zmienna pogoda.

Zgadza się, pogoda jest niepewna. W Anglii też tak miałem, jednak fotki już znacznie lepsze mi się udało zrobić.

Pozdrawiam,
Wojtek

alfa1968 napisał(a):To jak wyglądają najlepsze ?

To jest trudne pytanie.
Jeśli lubisz krajobrazy górskie, to na przykład na tej stronie i w jej okolicach coś by się dało znaleźć.

Jeśli nie góry, to może na tej stronie i w jej okolicach.

A jesli pociąga Cię Francja, to może tutaj?


Pozdrawiam,
Wojtek


Obejrzałam z otwartą buzią. Jestem co raz bardziej zafascynowana Francją. Jeszcze jakbyś mógł czasem jakiś podpis pod zdjęciem wkleić, bo zupełnie nie wiem gdzie są te piękne miejsca uwidocznione na Twoich fotografiach.
Co do gór to z przykrością stwierdzam , że LUBIŁAM po nich chodzić 20 lat temu a teraz mi się nie chce - wolę pooglądać z daleka , chociaż zdaję sobie sprawę ,że wiele mnie omija
Pozdrawiam Iza

alfa1968 napisał(a):Obejrzałam z otwartą buzią. Jestem co raz bardziej zafascynowana Francją.

To jest mój ulubiony kraj. Wraz z Hiszpanią - ale o wiele łatwiej dostępny, dlatego znacznie częściej goszczę we Francji.

alfa1968 napisał(a):Jeszcze jakbyś mógł czasem jakiś podpis pod zdjęciem wkleić, bo zupełnie nie wiem gdzie są te piękne miejsca uwidocznione na Twoich fotografiach.

To, co się do tej pory w tamtym wątku znalazło, ma zaledwie sygnalizować urodę tego kraju. Opisy zamieszczam zwykle w szczegółowej relacji, jeśli jednak któreś z zamieszczonych zdjęć zainteresowały Cie bardziej, to pytaj, a ja rozszyfruję ich umiejscowienie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Dzień ósmy

Ranek wstaje raczej pogodny. Mamy nadzieję, że tak się utrzyma przez resztę dnia - przed nami jedne z najpiękniejszych krajobrazów Bretanii. Składamy majdan i wyruszamy w trasę. Przejazdy w pierwszej połowie dnia nie będą długie; do odwiedzenia mamy kilka nieodległych miejsc na bardzo urozmaiconym fragmencie bretońskiego wybrzeża. Półwysep Crozon rozczłonkowuje się na końcu na trzy mniejsze półwyspy, usytuowane względem siebie pod kątem prostym, co oznacza, że skrawki lądu wybiegają w kierunku północnym, zachodnim oraz południowym. Najpierw kierujemy się na północ, gdzie pierwszy przystanek robimy na cyplu położonym naprzeciw Brestu oraz odwiedzonego w dniu poprzednim Petit Minou. To Pointe des Espagnoles, pilnujący od południa wejścia do Brestu. Podczas wojny Ligi Katolickiej z królem Henrykiem IV został przekazany do ufortyfikowania Hiszpanom i stąd jego obecna nazwa. Sam budynek fortu oceniamy jako mało interesujący, natomiast prawdziwy podziw wzbudza w nas okolica - olbrzymie połacie wrzosowisk, chociaż również wiele innych roślin można tutaj wyróżnić. Wielobarwne dywany aż zapraszają, by się na nich wytarzać. Oczy wprost śmieją się do ciągnących się na sam skraj oceanu kolorowych łat kuszącej roślinności.

Następnie zjeżdżamy szosą wzdłuż wybrzeża do skrajnego zachodniego cypla północnej wypustki - Pointe des Capucins. Towarzyszą nam nadal przepiękne dywany wrzosowisk, tu jednak oko przyciąga ufortyfikowana wysepka, połączona mostem z lądem stałym. Nazwa wywodzi się od pobliskiej skały w kształcie zakapturzonego zakonnika. Na wysepkę chętnie byśmy poszli - nie jest to jednak możliwe. Zbudowany przez Vaubana kompleks należy wciąż do Ministerstwa Obrony Francji. Pozostaje nam podziwianie z pewnej odległości. Nieco dalej znajdują się ruiny wcześniejszego fortu, położone na lekko pochyłych tarasach, obrywających się do morza urwistymi skałami. Może byśmy tam spróbowali pobuszować? Nieee, niestety. Przecież po południu chcemy zawrzeć bliską znajomość z muzyką bretońską. Nie mamy czasu na dodatkowe drobiazgi. Trochę szkoda...

Bajka...

Franz napisał(a): ... olbrzymie połacie wrzosowisk. .... Oczy wprost śmieją się do ciągnących się na sam skraj oceanu kolorowych łat kuszącej roślinności.

Przecudnie ! ... i wszystko na ten temat.

Pozdrawiam.