Na końcu świata: Bretania (Normandia, zamki nad Loarą)

Zrozumiał teraz czy nadal nie?!

Fata, ostro ale zgrabnie - lepiej bym tego nie ujęła!

mahadarbi napisał(a):Ja rozumiem, ale zauważyłeś już zapewne dawno, że nikt nie jest w stanie dogodzić wszystkim. Nawet Ty

Wszystkim nie. Ale dla niektórych jestem skłonny zrobić więcej niż dla innych.

mahadarbi napisał(a):To tak, jak ja nie wyleczę się z Bliskiego Wschodu...

Oboje jesteśmy zawirusowani.

Fatamorgana napisał(a):Wojtek, Ty tu nie zrzędź i nie opowiadaj bajek, tylko jedź dalej, bo już tyle razy miałeś pisane, że ludzie Cię czytają i oglądają- nawet gdy nic nie piszą!

Tak jest!

Nawet, gdy ich Congost de Collegats do niczego nie sprowokuje.

Pozdrawiam,
Wojtek

Fatamorgana napisał(a):... ta niesamowicie wielka ilość relacji, miejsc, zdjęć i atrakcji niejednego może trochę przytłacza, wielu nawet nie marzyło, żeby tyle zobaczyć, wielu po cichu Ci tak pozytywnie zazdrości tych obejrzanych wspaniałości świata ...

Moje uznanie!
I nie wymiguj się od tego na co zasługujesz - nie ma tu drugiego takiego podróżnika jak Ty!

... no właśnie !

mariusz-w napisał(a):

Fatamorgana napisał(a):... ta niesamowicie wielka ilość relacji, miejsc, zdjęć i atrakcji niejednego może trochę przytłacza <...>

... no właśnie !

Macie rację, przesadziłem. Muszę zdecydowanie ograniczyć ilość tych relacji...


Pozdrawiam,
Wojtek

Uwielbiam Cię normalnie...

Franz napisał(a):Macie rację, przesadziłem. Muszę zdecydowanie ograniczyć ilość tych relacji...

... wymyślił !!!

mahadarbi napisał(a):Uwielbiam Cię normalnie...

mariusz-w napisał(a):... wymyślił !!!

Najważniejsze, to pojąć intencje i wyciągnąć wnioski.

Pozdrawiam,
Wojtek

No i nie wyrobiłem się przed majówką. Wynikło parę innych problemów i czas się skończył. Zatem tylko - zaglądając do najbliższego odcinka relacji - jedna fotka z obiecywanych.

Świetnie upstrzone wszystko skałkami i łódeczkami... hmm... miodzio Rozmarzyłam się przed majówką, choć zupełnie niepotrzebnie - praca Podobno co czwarty Polak pracuje wtedy - jestem wybrańcem jednym słowem

Pozdrawiam,
Anka

mahadarbi napisał(a):Świetnie upstrzone wszystko skałkami i łódeczkami... hmm... miodzio Rozmarzyłam się przed majówką, choć zupełnie niepotrzebnie - praca Podobno co czwarty Polak pracuje wtedy - jestem wybrańcem jednym słowem

Pozdrawiam,
Anka

Ja niestety też w pracy:)
Odbijam sobie pod koniec maja...

mahadarbi napisał(a):Świetnie upstrzone wszystko skałkami i łódeczkami... hmm... miodzio Rozmarzyłam się przed majówką

A bo tam można się rozmarzyć. Zwłaszcza, kiedy pogoda dopisze.

wawerek napisał(a):

mahadarbi napisał(a):Podobno co czwarty Polak pracuje wtedy - jestem wybrańcem jednym słowem

Ja niestety też w pracy:)
Odbijam sobie pod koniec maja...

Ktoś pracuje, by odpoczywać mógł ktoś.
To są zwyczajne dzieje.


Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):... - jedna fotka z obiecywanych.

Te szare chmurki wyglądają jak ... paprochy na matrycy





Od razu uprzedzę, przed rozwinięciem się dyskusji, że Minolta DiMAGE Xt nie ma wymiennego obiektywu


Pozdrawiam









PS a fotka ładna.


Zachęcająca ...

weldon napisał(a):Te szare chmurki wyglądają jak ... paprochy na matrycy

Wiesz, mam Ricoha. Z paprochami na matrycy oddawałem go już wielokrotnie do naprawy. Nauczyłem się odróżniać je od chmurek.

weldon napisał(a):Od razu uprzedzę, przed rozwinięciem się dyskusji, że Minolta DiMAGE Xt nie ma wymiennego obiektywu

To był w ogóle ciekawy aparacik. Z trzykrotnym zoom'em i bez wysuwanego obiektywu. Jakoś to wewnątrz cienkiego pudełka robił.

Pozdrawiam,
Wojtek

Teraz kurs na zachód - zanim jednak poszukamy pięknego wybrzeża Finistere, odbijamy nieco w głąb lądu, jako że pokazały się ciężkie chmury, które po chwili otwierają wszystkie spusty. W ulewie dojeżdżamy do le Folgoet, którego bretońska nazwa brzmi "Ar Folgoad" i pochodzi od "Salaun Ar Fol", co oznacza Szaleńca z Lasu. Zgodnie z legendą zainicjował on budowę bazyliki Notre-Dame du Folgoet. Po śmierci z jego ust wyrosła lilia, na której złotymi literami widniał napis "Ave Maria". Akurat w bazylice odbywa się msza ślubna, więc kierujemy kroki do przykościelnego muzeum, co owocuje zakupem książki o ścieżkach pograniczników w Bretanii. Potem para młoda i liczni goście wysypują się z kościoła szczelnie zasłonięci parasolami, a my zaglądamy do świątyni. Jest ładna, mnie jednak najbardziej cieszy świeża zdobycz, bogato ilustrowana i wyposażona w mapki.

Z le Folgoet kierujemy się ponownie na wybrzeże i tym razem aura wyraźnie nam sprzyja, jeśli nie liczyć porywistego wiatru. Ale to może dzięki niemu chmury zostały przegnane na cztery świata strony i Cote de Legendes - Wybrzeże Legend - wita nas pełnią swej krasy.











Włóczymy się trochę w jedną i w drugą stronę, napawając prześlicznymi widokami, a następnie ruszamy na poszukiwania. W świeżo zakupionej lekturze znaleźliśmy zdjęcie małego kamiennego domku, wciśniętego pomiędzy potężne głazy i to on staje się naszym najbliższym celem. Walcząc z wiatrem i posługując się mapką z książki, obieramy właściwy kierunek. Nie trwa długo i naszym oczom ukazuje się Menez Ham.

Franz napisał(a):... zdjęcie małego kamiennego domku, wciśniętego pomiędzy potężne głazy i to on staje się naszym najbliższym celem.

Działka z gotowym murem ... tylko na skalniak mało miejsca !

Pozdrawiam.