Myjemy kopyty i jedziemy szukać osioła.

Idź już, bo nie wstaniesz o 3ciej

Zasiadam ... bo jestem ciekawy jak skończyły się poszukiwania osła.

Witam
Przysiadam się

Horcice plnotucna

Ta jest dobra:

Bea.ta napisał(a):Idź już, bo nie wstaniesz o 3ciej

O 3.30, nie przesadzaj

Janusz Bajcer napisał(a):Zasiadam ... bo jestem ciekawy jak skończyły się poszukiwania osła.

Witaj, Janusz.

Siadaj wygodnie, zrób zapasy jedzenia i picia, bo do osła dojdziemy za chwil kilka.

Posileni, jedziemy ku Alpom.
Trasa,przynajmniej części ekipy, znana dobrze, więc bez emocji.
Ci, którzy do Chorwacji ( a nawet za granicę ) jadą pierwszy raz, fotografują, co się da.
Ale, kto z nas tego nie robił ?
Swoją drogą, zazdroszczę trochę tym " pierwszakom",bo, mam wrażenie, wtedy wszystko widzi się najostrzej i najlepiej smakuje.

No to kilka ich prac.



Znamy ?
Pewnie spora część z Was tak.
Mikulov.

Teraz Austria.







Graz, w którym nocowaliśmy, wyobrażałem sobie nieco inaczej; nie ukrywam, że nieco mnie rozczarował.
Może to efekt zmęczenia, może dosyć ponurej aury ( zimno, deszcz ), może w końcu faktu, że z tylu głowy miałem Chorwację, a nie jakieś tam muzeum Arnolda ( tam się urodził gubernator Kalifornii ).
Na plus można zapisać hotel Alter Telegraf, w którym się zatrzymaliśmy - niezła kuchnia, patio, ogródek, przesympatyczny recepcjonista/kelner/barman w jednej osobie.

Ruszyliśmy wcześnie, bo po trzeciej rano - ze względu na fakt, że młodsza część załogi o tej porze natychmiast usypia w aucie, była szansa, że przynajmniej część podróży upłynie bez rozróbek.
Bałagan na autostradzie w okolicy Grazu, lekka mgła i kolejeczka ( bo nie kolejka ) do przejścia z Chorwacją i...jesteśmy !

Bractwo nawet się nie zorientowało,że to JUŻ, bo, zgodnie z oczekiwaniami, spało w najlepsze.
Spotkaliśmy, mam wrażenie, tę samą ćmę (chyba?),którą sfotografowałem dwa lata temu.



Za Zagrzebiem śniadanko i hajda, na Zadar.

Jeszcze dwie kawy, jedno siusiu i za Sv. Rokiem mamy....




Jest Adriatyk.
Wieje, temperatura taka raczej mało chorwacka, bo 21 stopni to dla mnie za malo.
Ale, co tam, jedziemy dalej, ku słońcu.

Dudek2222 napisał(a):Ale, co tam, jedziemy dalej, ku słońcu.

No to jadę z Wami, trasę znam, osioła chętnie zobaczę, a do słońca...koniecznie

Pozdrawiam, Gośka

Przyłączam się niniejszym do poszukiwań osła..

Powtórzę, co napisałem Januszowi - musicie uzbroić się w cierpliwość.

Osioła szybko nie znajdziemy...

Ponieważ z Grazu wyjechaliśmy dosyć wcześnie i mimo, że wyjątkowo nie spieszyłem się, z autostrady zjechaliśmy około 10.Świadom,że apartament może nie być jeszcze gotowy, zatrzymałem się przy pierwszej konobie w niedużej wiosce, z zamiarem pożarcia drugiego śniadania/lunchu.
I co ?
Pieką się odojaki, piecze się janjentina.
Jak tu sobie odmówić.
Wprawdzie 15 sierpnia jest świętem również w Chorwacji i rzeczone zwierzaki były przygotowywane na jakąś wieczorną fiestę, udalo się zamówić prosięcinę.
Klękajcie narody !!!
I salata od rajcice !
I toceno ( wszak mogłem mieć te 0,5 promila ).
Jeszcze pamiętam smak.
Espresso i chyżo ruszamy dalej.
Za chwilę dość karkołomny zjazd i już widać morze, widać Trogir, chwila i jesteśmy w Segecie.
Agencję znaleźliśmy bez problemu, zapłaciłem, co do zapłacenia było, szybko pojawili się gospodarze i już możemy rozpakować auto, opłukać się i co tam jeszcze.
Słów kilka o samej miejscowości - Seget Vranjica.
Do Trogiru szosą ok. 6 km.
Iść nad morzem nie próbowałem, bo odniosłem wrażenie, że się nie da.
Plaże przeróżne - i skały, i żwir, i płyty też.
Dwie piekarnie, dwa "markety", kilka mniejszych sklepów.
Cztery restauracje ( trzy w promieniu 20 metrów od naszego apartmanu ).
Brakowało mi barków przy plaży; miejsc, gdzie można by było usiąść wieczorem przy wini czy piwie również brak; w restauracjach wieczorami oczekiwali, że zamówi się cokolwiek więcej niż toceno i gemist.
Ale, do Trogiru nie tak daleko, Split rzut beretem.
Można samochodem, do Trogiru również boat-taxi.
Plusem niewątpliwie był fakt, że podczas wieczornego spaceru nie trzeba było pracować łokciami.
Sam apartament - bez zarzutu; takoż gospodarze.
3 sypialnie, salon, dwie łazienki, ogromna kuchnia ( i 3 lodówki ! ), a wszystko 10 metrów od morza.
Cóż chcieć więcej ?
I kilka fotek.

Dudek2222 napisał(a):
Plusem niewątpliwie był fakt, że podczas wieczornego spaceru nie trzeba było pracować łokciami.

Fakt, w Trogirze łokcie musiały być używane wieczorową porą

Witam, będę wiernym czytaczem i oglądaczem
Pozdrawiam

mama_Kapiszonka napisał(a):

Dudek2222 napisał(a):
Plusem niewątpliwie był fakt, że podczas wieczornego spaceru nie trzeba było pracować łokciami.

Fakt, w Trogirze łokcie musiały być używane wieczorową porą

I to jak.

Jednak...

W Segecie nie było starówki, kanału portowego, barków, knajpek.
Ja to lubię.
Ten gwar, czasami nawet tłum.
Wtedy, kiedy w każdej chwili mogę uciec do np. Segetu.

Witam, Renato.

Trzy czy cztery ( nie pamiętam, tak było intensywnie ) minęły nam na plażowaniu, kajakowaniu, poznawaniu okolicy i codziennych wyprawach do Trogiru.
W tych dniach mijała ....dziesta któraś rocznica męczarni mojej lepszej połowy ze mną.
Podejmowaliśmy gości - dzień po nas, w drodze do Dubrownika, na jedną noc zawitała moja cioteczna siostra z mężem i synami.
Spotkaliśmy się; fantastyczny wieczór, kolacja.
Do Dubrownika powoziła Agnieszka...
Rodzina odjechała rano, zjechali do Segetu znajomi.
Dwa samochody, 9 osób.
Nerwowe chwile poszukiwania apartmanów należało jakoś wieczorem odreagować.
W restauracji, urządzonej w skalnej jaskin, czas mijał niepostrzeżenie.
Rano obudziłem się z mocnym postanowieniem poprawy i przystąpienia do realizacji programu turystycznego - dość "leżakowania" - dosłownie i w przenośni.
A plany były ambitne - Hvar, Makarska, Cetina, Sibenik, NP Krka, Split razy kilka, no i Kasteli - tam zaczęła się "moja" Chorwacja.

Jeszcze kilka wątpliwej jakości zdjęć naszej produkcji.

Dudek2222 napisał(a):Jednak...
W Segecie nie było starówki, kanału portowego, barków, knajpek.
Ja to lubię.
Ten gwar, czasami nawet tłum.

Też to lubimy. I co ważne, okazało się, że wystarczy uciec do swojego apartamentu w sercu starego Trogiru, by było cicho...

Znajomi poznani na plaży medena byli zachwyceni jakością jedzonka w jaskini. Nam jakoś czas umknął i nie byliśmy...