Moje greckie lato. Nie tylko Kreta.

Natura jest niesamowita. W ogóle nie widać już śladów pożaru jaki dotknął Preveli w 2010 roku.

Na plaży zorientowaliśmy się, że jest jeszcze jedna, łatwiejsza droga, przez zdecydowanie niższą górkę od strony Agia Foteini. Napiszę o tym już w tym miejscu, chociaż schodziliśmy tam tydzień później jak trzeba było na plecach nieść dziecko. Dłuższy i bardziej skomplikowany jest tylko dojazd samochodem. My wtedy jechaliśmy z Agios Pavlos. Kręta droga okrąża górę z wiatrakami i przez Kerames wiedzie do Agia Foteini. Na początku wsi trzeba skręcić w prawo. Asfalt szybko się kończy i dalej szutrowa droga na skraju urwiska wygląda mniej więcej tak jak ta na Balos. Jechać trzeba pomału bo miejscami sterczą duże kamienie. Na końcu jest knajpa i duży parking. Podejście krótkie i nie tak męczące jak to od strony klasztorów. Byliśmy tam po południu.

piekara114 napisał(a): Ciekawe czy tak dbają o plażowiczów czy mają tak dużo wypadków....

Lepiej nie sprawdzać

piekara114 napisał(a): Zazdroszczę tej plaży z palmami...nam się nie udało... Ale jest po co wracać na wyspę...

Ale nie tak jak my, po dziesięciu latach

marze_na napisał(a):Natura jest niesamowita. W ogóle nie widać już śladów pożaru jaki dotknął Preveli w 2010 roku.

Z bliska niestety widać, chyba że ktoś nie wie o pożarze i w detale nie wnika

Piękna i długa wyprawa.
Skopelos jak z "Mamma Mia"

Na Krecie spędziłem razem prawie miesiąc, więc zawsze bedę wspominał ja z rozrzewnieniem.

Niestety na plaż Prevelli nie byliśmy, choc byliśmy niedaleko, na górze w Moni Prevelli

Poranek na pustej Elafonisi to musi być coś!

tony montana napisał(a):
Na Krecie spędziłem razem prawie miesiąc, więc zawsze bedę wspominał ja z rozrzewnieniem.

Niestety na plaż Prevelli nie byliśmy, choc byliśmy niedaleko, na górze w Moni Prevelli

Poranek na pustej Elafonisi to musi być coś!

Takie opuszczone kiedyś szczegóły i ich odkrywanie sprawią, że kolejny pobyt nie będzie zbyt sentymentalny

Po wizycie na Preveli przenieśliśmy się do hotelu Krini Beach w Sfakaki, 8km za Rethimno. Wieczorem przylecą nasze dziewczyny, po które trzeba wyjechać na lotnisko w Chani. Dlaczego akurat tu się ulokowaliśmy? Miejsce spełniało kilka naszych ważnych wymagań:
-tygodniowy pobyt mógł rozpoczynać się od dowolnego dnia tygodnia,
-dwie osoby dorosłe w pokoju nie musiały dopłacać za dziecko, które skończyło 2 lata,
-można było kupić pobyt z dojazdem własnym,
-wersja all gwarantowała, że dziecko o każdej porze dostanie coś do zjedzenia, a ja nie będę się martwić o serwis dla 5-osobowej rodziny
-cena do zaakceptowania,
-niezbyt duży hotel, położony bezpośrednio przy plaży, z placem zabaw.

Gdyby nie dzieci, z własnego wyboru nigdy byśmy tu nie trafili, ale jakoś daliśmy radę. Pokój był bardzo duży i czysty. Jeszcze nigdy w Grecji nie miałam kabiny prysznicowej 1,5x2,5m Ponieważ mieszkaliśmy w budynku, w którym mieściła się recepcja w pokoju i na balkonie było dostępne wi-fi, które teoretycznie jest tylko w lobby. Za to było więcej hałasu, bo hotel stoi blisko drogi lokalnej i Narodowej. Jedzenie raczej europejskie niż greckie, dostosowane do gustów Rosjan, których jest tu 99%. Obiady i kolacje zupełnie przyzwoite, z dużą ilością warzyw na ciepło i sałatek. Mało owoców, zawsze pomarańcze, arbuz i winogrona. Najsłabsze były ciągle takie same śniadania. Nie warto zamawiać lunchboxów- podstawą był chleb tostowy z niejadalną wędliną. Jedzenia nigdy nie brakowało ani nie było kolejek. Alkohole oczywiście tylko lokalne, ale nam piwo i białe wino w zupełności wystarcza. Reszta jak na obrazkach.

Zawsze do Grecji bierzemy ze sobą wyciskarkę do cytrusów, chociaż pijemy nie tylko „sioćek”














Plaży hotelowej nie sposób porównywać z Elafonissi, ale woda miała nawet jakiś odcień błękitu.

22-28 września, sobota-czwartek


Tydzień upłynął szybko. Zrezygnowaliśmy z pierwotnej koncepcji, że zostajemy z dzieckiem na hotelowej plaży, a dziewczyny jeżdżą same. Bartek lubi podróżować, nie było problemu ze spaniem po drodze. Zostaliśmy tylko wtedy jak córki pojechały do Samarii.

Wspólnie powtórzyliśmy Balos i Elafonissi. Dwa razy byliśmy na spacerze w Rethimno. Odwiedziliśmy Agios Pavlos i Triopetra- miejsca, do których mam szczególny sentyment. No i Preveli Palm Beach, o której wyżej pisałam.

Zabawy plażowe.



























Pierwszy spacer po Rethimno to była "noć" i "ciuchcia".





Drugi, ten dzienny przerwała nam ulewa. W ostatnim tygodniu września temperatura spadła, było max do 25 stopni, a nie jak wcześniej ponad 30. W północnej części Grecji przeszły konkretne wichury. Potwierdziło się moje przypuszczenie, że dokonaliśmy optymalnego wyboru.

Z poprzedniego pobytu Agios Pavlos i Triopetra zapamiętałam jako miejsca dzikie i puste; kilka dostępnych kwater było zajętych i nocowaliśmy na plaży. Było cudnie i pusto. Następne auto na bułgarskich numerach „wynajęło „ drzewko kilkaset metrów od nas.

Teraz zastaliśmy rozbudowaną infrastrukturę, duże knajpy, a na parkingu Triopetra setki aut. Tylko trzy skały zostały takie same.

x

Droga z Triopetra w stronę Preveli przez Agia Foteini. Z ostatniego odcinka, tego najbardziej zakurzonego nie mam zdjęć.


























Któregoś dnia wstąpiliśmy na chwilę do Bali, kurortu położonego około 30 km na wschód od Rethimno. Miasteczko ładnie położone, ale tłok na ulicach nas przeraził.

29 września, piątek



Pakujemy się.






Ale z wyniesieniem rzeczy do samochodu mamy problem, bo leje nieprzerwanie od drugiej w nocy. Pogoda popsuła się na poważnie. W końcu wyjść musieliśmy, pocieszając się, że i tak urlop nam się kończy. Gorzej z tymi którzy właśnie przyjechali, miny mieli niewyraźne.

Zanim dotarliśmy do Chani deszcz odpuścił i mogliśmy zrobić sobie spacer po Chani.

Między chmurkami zaczęło błyskać słońce i zaryzykowaliśmy jeszcze wycieczkę do Stavros. Nie padało, ale znacznie się ochłodziło i nie było już mowy o plażowaniu.














Pozostał nam jeszcze czas na wspólną kolację. Samolot, którym miał lecieć Bartek z mamą startował o 21.50. Nasz prom odpływał z Soudy o 21.00. Burza nie wróciła, kołysało przyjemnie, tyle ile trzeba

Palmowa plaża Preveli to piękne miejsce, te z ostatnich postów zresztą też, tylko załamują mnie nieco wspomniane setki aut .
Wygląda na to że wrzesień to faktycznie pełnia sezonu na Krecie .

Z kolei jestem zaskoczony pogodą , myśmy przecież byli w tym samym dokładnie czasie na wyspach i w ostatnim tygodniu września, tym nieco już chłodniejszym, mieliśmy dosłownie może parę godzin z lekko zasnutym niebem a i na zbyt silny wiatr też nie mogliśmy narzekać...
Co potwierdza słuszność decyzji o wyborze regionu .

Piękna relacja.
Szacunek, że tyle zobaczyliście i jeszcze wyprawa autkiem ...no niesamowicie.
Kreta jest wspaniała, ale te odległości .. i tyle do zobaczenia ... zdecydowanie obszar na wielokrotne wakacje.