Moje greckie lato. Nie tylko Kreta.

Czas jeszcze raz odwiedzić Agios Ioannis. Gratulujemy sobie wczorajszej wycieczki, bo dziś jest tu jak na Marszałkowskiej. Robimy kilka słonecznych zdjęć.























Zwraca uwagę typowe greckie gospodarstwo u podnóża słynnej skały.





W bardziej komfortowej sytuacji są właściciele jachtów, którzy na kościółek patrzą z wody. Mimo tłumów ładnie tu.

margaret-ka napisał(a):
Do Macedonii też wpadasz? Bo tak oceniając z drogi- to czas się tam raczej zatrzymał ?

Patrząc na "serbskie zmiany" w niektórych dziedzinach . . . może to lepiej

Macedonia , Czarnogóra i część Albanii to chyba ostatnie enklawy naturalnego , wspaniałego piękna , bez komerchy , dzikiego budownictwa "turystycznego" i szaleńczej "europeizacji" . . .

A w kwestii Twoich widoków z Grecji - błękitne wspaniałości


Pozdrawiam
Piotr

Przysługuje nam jeszcze godzinka plażowania. Wybieramy Perivoli, chociaż nie mamy pewności czy nasz pojazd tam dojedzie. Ale udało nam się pokonać kilkanaście kilometrów szutrową drogą i jesteśmy bardzo zadowoleni z wyboru.
































Nie mamy czasu żeby jechać dalej na północ , ale wracając inną drogą do Glossy zajrzymy jeszcze na Hondrogiorgi. Droga powrotna po wertepach, ale możliwa do pokonania nawet przez małe auto.

Zbliża się pora zwrotu auta, wracamy. Robimy szybkie zakupy napitków i owoców na następny dzień i jedziemy ochędożyć się przed wieczornym wyjściem do miasta.








Przy oddaniu auta odbyły się bardzo dokładne oględziny, ale przecież niczego nie zbroiliśmy no i zawsze robimy sobie zdjęcia śladów używania, których tu było niemało. Zostajemy bez auta, co dla nas jest sytuacją tyle dziwną co wyjątkową Rozkład jazdy autobusów jest, czyli można by było tak podróżować.








O osiemnastej wracają statki z Alonnisos. Chcemy odbyć taką wyprawę, będzie to łatwiejsze niż prom i szukanie nowego środka lokomocji na wysepce. Idziemy na fredo/eliniko i czekamy żeby uzgodnić warunki jutrzejszej wycieczki. Mamy stawić się na 10 i przynieść 30€/os. Drugi statek, o 5€ tańszy w środę nie płynie.











Na dzisiejszy wieczorny spacer zostawiliśmy sobie stolicę wyspy. Bardzo, bardzo tu ładnie. Prawie wszystkie budynki w tej części mają odnowione elewacje i pięknie wyglądają na stromym zboczu. Jest dużo kościółków. Zachwycałam się widokiem i z góry, i z dołu. Można się tu snuć przez cały dzień.

Miejsce na kolację wybrałam sobie już rano, nie miałam tylko świadomości, że w Mouses prawie wszystkie stoliki będą zarezerwowane. Coś się jednak jeszcze znalazło i mogliśmy cieszyć się miejscem i jedzeniem.

Była to jedyna taka nasza kolacja. Ten południowy zwyczaj, to znaczy późna pora jedzenia zdecydowanie nam nie pasuje. Dla naszych brzuchów futrowanie jest dopuszczalne max do 19, za to napoje bez limitu. Może dobrze, że do domu musieliśmy wrócić pieszo i pod górkę.

Środa, 13 września


Rano spacer do portu.











Łódka szybko się zapełnia i ruszamy. Oddalający się brzeg wygląda pięknie.

















Wystające z wody liczne skały i skałki.














Wreszcie Chora, którą będziemy mogli odwiedzić.

Największą miejscowością jest niezbyt urodziwy port Patitiri. Tu podstawiono nam autobus, który za 4€/os zawiózł chętnych na 1,5 godziny do Paleo Alonnisos.





























Z Chory można było zobaczyć wcinające się w ląd zatoczki po północno-zachodniej stronie wyspy. Tu pierwsza z nich Glasses beach.








Wody wokół Sporad są rezerwatem fauny morskiej, a ginący gatunek foki mniszki śródziemnomorskiej jest wykorzystywany jako gadżet reklamowy.
Spacer po Chorze.

Druga z zatoczek widzianych z góry to Vrysitsa beach.

Teraz czas na program kąpielowy.
Dwie pierwsze turkusowe zatoczki trzeba było zaatakować ze statku.

Trzeci przystanek na Milia Beach był już z zejściem na ląd, czyli dla większości do knajpy. Na łajbie były tylko drobne przekąski i lokalne trunki.



































I tak spożytkowaliśmy drugi i ostatni dzień na wyspie.

Czwartek, 14 września


Rano trzeba było wcześnie wstać, prom było 7.20. Tym razem płynęliśmy tym większym.























Podróż do Aten była urozmaicona przez przystanek w Termopilach, stały punkt naszych wycieczek. Za bardzo nam się nie spieszyło i mogliśmy sobie pozwolić na kąpiel w śmierdzących i bardzo gorących źródłach. Atrakcja przednia, zwłaszcza jak temperatura powietrza to było 36,5 stopnia. W budynkach, które kiedyś stały puste ulokowano uchodźców. Na szczęście oni nie są zainteresowani tym co my. Często pojawiają się patrole policji.