Moja wielka FJAKA w koronie - Vis inaczej

Postanowiłam napisać relację z moich najdziwniejszych wakacji w Cro - we wrześniu 2020 roku.

Większość Forumowiczów twierdzi, że tegoroczne "koronne" urlopy były ich najlepszymi do tej pory...
Ja nie określiłabym swojego jako najlepszy, ale z pewnością był inny.

Inny nie tylko ze względu na sytuację spowodowaną epidemią, choć miała ona duży wpływ na odbiór pobytu
w tak dobrze znanym mi miejscu jakim jest Vis, ale też inny ze względu na mój stan ducha.

Pojechałam wbrew przeciwnościom i poczuciu ogólnej dekadencji - w drugim tygodniu sierpnia miałam dość dramatyczny wypadek, którego skutkiem były obrażenia nie dające optymistycznych rokowań co do wyjazdu.
Cieszyłam się jednak, że żyję i nie skreślałam planów na kolejne zavisowanie.

Niestety, dziesięć dni po wypadku dopadła mnie kolejna trauma, której nie będę tu wyjaśniać, i depresja.
Do tego niepewna sytuacja na granicach - czy będzie możliwy tranzyt, czy po powrocie nie czeka nas kwarantanna i w ogóle - czy poszczególne kraje się nie zamkną - te pytania nurtowały wszystkich wybierających się na wakacje pod koniec lata.

Decyzja o wyjeździe wydawała mi się jednak jedynie słuszną.

Przecież nic gorszego niż to co mi się ostatnio przydarzyło nie może mnie już spotkać .
Jeśli będą jakieś "niespodzianki" związane z coroną to trudno - co ma być to będzie.

Plan zakładał krótki (jak na nas) - dwutygodniowy pobyt w Komiży.
Z dwóch tygodni zrobił się...miesiąc - prawie , który spędziłam w stanie lekkiego odrealnienia.

Przez pierwsze dwa tygodnie września byliśmy na wyspie tylko z Chorwatami
Wszystkich turystów zagranicznych ( których liczba była ponoć rekordowa w lipcu i sierpniu) wymiotła perspektywa kwarantanny w macierzystych krajach, do których powracali w trybie nagłym.

W tych odmiennych okolicznościach zmieniła mi się zupełnie optyka - zaczęłam postrzegać Vis nie oczami turysty, ale mieszkańca wyspy.
Pomogły mi w tym niedawne trudne przeżycia, liczne nowe znajomości, leniwe smakowanie prawie wyludnionej wyspy w rytmie polako, brak ciśnienia na zwiedzanie nowych miejsc, "zasiedzenie się"( miesiąc to już zasiedzenie ) i nastawienie się głównie na ludzi - poznawanie ich codzienności - problemów i radości z życia w tym raju.

Tego wszystkiego nie da się oddać ani opisem, ani zdjęciami, ale postaram się przybliżyć stan umysłu zwany fjaką- typowy dla mieszkańców Dalmacji, który udało mi się w jakimś stopniu uzyskać

Zapraszam - poniżej zajawka - mimo, że urlop w koronie przebiegał nadzwyczaj leniwie i polegał na nicnierobieniu, to jednak jakieś "highlight'y" były w trakcie





























Zdjęć dużo - jak na zajawkę - ale potraktujcie ten post jako odcinek

Klimacik jest...
Interesują mnie, te rytuały -na plaży...
Wodzu...

Cieszę się na Twoją nową relację
Jednocześnie przykro mi z powodu tych wszystkich złych rzeczy, które Cię spotkały... ten rok nie był dobry dla nikogo, oby kolejny był lepszy.

Ale super , że piszesz nową relację.
Pozdrawiam Katerinko

Melduję się

I ja poczytam i pooglądam, zwłaszcza że Twoja reakcja na moją forumową prośbę jednak trochę czasu w tym nicnierobieniu zmitrężyła.

Super, że znowu piszesz. Bardzo lubię Twoje relacje i cieszę się, że znowu będę miała okazję poczytać o Visie i o kolejnych morskich wyprawach.

Dzień dobry.

Również z przyjemnością będę zaglądał, czytał, oglądał, kontemplował .

No proszę, pochwalić, to od razu się do roboty biorą...
A tak serio, to czekałem.
Kończę właśnie babranie się ze zdjęciami z własnej "koronnej" tegorocznej wyprawy.

Viš jak na razie jest w naszych marzeniach,
więc chętnie pooglądam i poczytam

Jej, mam nadzieję, że jesteś cała . W każdym razie bardzo mi przykro, cokolwiek się stało. Oczywiście będę śledzić relację. Zdjęcia super zachęcające, tylko ta korona: serio? To już karlovacko lepsze

Dobry wieczór

Kasiu, i Ty też w koronie Chociaż ja pióropusz widzę

Zapowiada się super! Czekam na fjakę, a najbardziej na Palagružę

P.S. Rzutem na taśmę załapałam się na pierwszy rząd