Moja wielka FJAKA w koronie - Vis inaczej

boboo napisał(a):OK, mała podpowiedź:
post, na który czekam, nie ma nic wspólnego z Gigi'm ani z donicami.

Spokojnie, czas pracuje na... swoją korzyść

Ciekawe... ...

ZytaS

Oj, tą zatoką umarłych hoteli (faktycznie te dwie rudery mocno niszczą wizerunek Orłowa) poruszyłaś we moją fascynację dobrą, starą Jugosławią ... jeździli starym "ogórkiem" z przyczepą

Ja tego nie zaznałam osobiście, ale znam z opowieści mojego ojca różne wyczyny Polaków w tamtych czasach Wprawdzie dziadkowie nie mieli "ogórka" z przyczepą, tylko jakąś ładę, czy coś takiego, ale zdarzało im się spać na dziko na dmuchanych materacach w takich pustostanach, jak te hotele - chociaż nie w tych samych, bo wtedy one świeciły pełnym "blaskiem" A babci udawało się, podobno, upichcić zupę na kuchence turystycznej w trakcie jazdy na...siedzeniu pasażera :

Wydaje mi się, że ludzie wtedy byli bardziej bezinteresowni, spragnieni wzajemnych relacji (bez podtekstów ) i taką donicę, w tamtych czasach, dostałabyś jako prezent i to z dostawą do autobusu

Ja dostałam...pod drzwi mieszkania w Gdyni

Jak to co Gigi miałby robić w Maximie, bawić się Nie znam z autopsji, ale moje koleżanki, które chodziły do liceum plastycznego często tam bywały To było miejsce spotkań i oderwania od szarej rzeczywistości PRL. A towarzystwo było międzynarodowe, bardzo dużo Jugosłowian (wtedy była tylko ta narodowość, nikt nie wnikał głębiej), no i może wśród nich był Gigi. Pisałaś o swojej (małej) ojczyźnie więc tak mi się skojarzyło

Mój Małż uczył się w tym Liceum Plastycznym, co za cudne miejsce do plenerów malarskich
Spytam, czy spotkał kiedyś Jugosłowian w Maximie

Gigi'ego nie wyobrażam sobie w Maximie, ale już w liceum, jako mentora, jak najbardziej

Mam dużo wspomnień związanych z ...pracownią rzeźby w tej szkole, chociaż do niej nie uczęszczałam

Siostra mojego męża robiła dyplom na jednej z artystycznych uczelni w Paryżu i jako specjalizację wybrała mozaikę, a precyzyjniej - obrazy z drobnych okruchów gipsu oklejonych kolorowymi papierkami.
I na kilka tygodni przed obroną prac ...zabrakło jej tworzywa

Uderzyliśmy do byłego liceum mojego męża, gdzie poproszeni przez nas uczniowie z determinacją tłukli swoje "ćwiczebne" prace (już po zaliczeniu) - na miazgę, potem ja siedziałam i jak świstak oklejałam te kamyczki w "sreberka", a tak naprawdę to w zdjęcia wydarte z kolorowych czasopism kobiecych i publicystycznych.
Potem nadawaliśmy paczki ważące prawie "tonę " na autokar do Francji, licząc na to, że na granicy nikt się nie zainteresuje dziwnym ładunkiem
Szwagierka bardzo się zdziwiła, gdy raz dostała dostawę kamieni oklejonych w wizerunek...Wojciecha Manna - ponieważ wykorzystałam wszystkie stare gazety i czasopisma podrzucane przez sąsiadów i przyjaciół, wykupiłam nakład jakiegoś periodyku z kiosku, a tam była stykówka ze zdjęciami W.M.
Sztandarowe dzieło szwagierki, zaprezentowane na obronie pracy dyplomowej na jednej z najbardziej prestiżowych uczelni artystycznych we Francji - składało się z gipsowych okruchów rzeźb uczniów Liceum Plastycznego w Gdyni - Orłowie, oklejonych przeze mnie w różne części twarzy sławnego w Polsce dziennikarza muzycznego

Jak mi się uda uzyskać zdjęcie, to Wam kiedyś zaprezentuję

Pozdrawiam wszystkich z Klifu Orłowskiego (tam naprawdę jest morze - w dole ) i spod Maxima
(boboo:"A za oknem: -22 °C " )






P.S.

Pisałaś o swojej (małej) ojczyźnie więc tak mi się skojarzyło

Napisałam: Bóg, honor, (mała) ojczyzna - ale nie zaznaczyłam, że moja

Katerina napisał(a):A babci udawało się, podobno, upichcić zupę na kuchence turystycznej w trakcie jazdy na...siedzeniu pasażera :

To nie jest taka zła myśl. Ostanio często pojawia się i znika ( ) u mnie idea zabrania takiego kocherka na ponton. Deska z przodu jest, nierzadko Adriatyk jest jak wodny stół, a świeża kawa przyprawiona szemraniem wody i pieśnią zalotną cykad może mieć nieco inny ↑ smak niż na tarasie


Śliczna zima

Zima też piękna , a Maksima pamiętam z czasów dawnych , słusznie minionych , to tam na parkingu zobaczyłem "na żywo" Fiata X 1/9 Bertone , podobno samochód należał do Maryli Rodowicz , ale tego potwierdzić nie mogę , bo piosenkarki nie widziałem - zdecydowanie ten konkretny model Fiata w tamtym czasie interesował mnie bardziej

Podróżowanie w czasach Jugosławii zdecydowanie różniło się od dzisiejszego , ale dawało chyba więcej przyjemności , może właśnie dlatego , że było bardziej wymagające i odkrywcze


Pozdrawiam
Piotr

boboo

To nie jest taka zła myśl. Ostanio często pojawia się i znika ( ) u mnie idea zabrania takiego kocherka na ponton. Deska z przodu jest, nierzadko Adriatyk jest jak wodny stół, a świeża kawa przyprawiona szemraniem wody i pieśnią zalotną cykad może mieć nieco inny ↑ smak niż na tarasie

Świeża kawa może mieć tu w pewnych warunkach słony posmak, chyba że morze faktycznie jest jak stół
Podczas przeprawy z Visu do Splitu w ostatnie wakacje dowiedziałam się - ja i większość nielicznych pasażerów górnego pokładu - jak smakuje słona kawa i piwo - gdy przy przechyłach Petara H. bryzgi fal wlewały się do kubków.
A kocherek - zawsze się może przydać


piotrf

Maksima pamiętam z czasów dawnych , słusznie minionych , to tam na parkingu zobaczyłem "na żywo" Fiata X 1/9 Bertone , podobno samochód należał do Maryli Rodowicz , ale tego potwierdzić nie mogę , bo piosenkarki nie widziałem - zdecydowanie ten konkretny model Fiata w tamtym czasie interesował mnie bardziej

Teraz tez można spotkać tu różne "gwiazdy", które mają w Orłowie swój drugi, czy też piąty dom.
W Maximie byłam raz i to w czasach przed samym jego końcem. Dla mnie już wtedy był to relikt minionej epoki - jego wystrój, klientela, kelnerzy i "kierownicy sali" na dożywotnich etatach
Dziwiłam się, że takie przybytki jeszcze istnieją



Zima piękna - u nas taka pierwszy raz od 15-tu lat - ponoć zadziałał tu tzw. "efekt morza" - jak twierdzą meteorolodzy, tylko ja się pytam : co było z tym efektem przez te lata, bo morze nigdzie nie zniknęło?

Chyba zadziałał równocześnie na naszym wybrzeżu i w Dalmacji - oto dzisiejsze zdjęcia z Komiży i Visu
( zaczerpnięte z netu - źródło: Facebook)




Autor: Pero Zanchi


Autor: Andro Žuanić


Autor: Mario Štivičić



Autor: Peggy Sue

A to zdjęcie przysłał mi znajomy z Komiży - komiški bałwan ulepiony " w czynie społecznym" przez część mieszkańców na pirsie przy placyku Škor

Odcinek 6 - Ljubavna epizoda - MIRKO


Ponieważ mamy dzień szczególnie oznaczony w kalendarzu (nie w każdym wprawdzie), to trzeba to jakoś podkreślić

Na początek opowiem historię pewnej miłości - krótkiej, choć prawdziwej i szczerej, lecz ze smutnym zakończeniem.

Miłość ta pojawiła się nagle i była niespodzianką - jak to często bywa ( a może wcale nie często?), a rzecz się miała w Komiży.

Pewnego ranka, któregoś z pierwszych dni wakacji, idę sobie rivą i widzę...kaczora .




Niby nic dziwnego - kaczka po prostu, w naszym kraju jesteśmy przyzwyczajeni do obecności kaczek i kaczorów Ale ta dzika kaczka jest zupełnie inna - nie boi się kotów , psów, dzieci, kobiet, mężczyzn, tubylców, ani obcych, nie drażnią jej "odmieńcy" , np. barwna młodzież, która liczy na namiastkę Goulash Festival w pandemii, nic jej (go) nie jest w stanie wyprowadzić z równowagi, nawet koronawirus , a poza tym...czy ktoś kiedyś widział kaczkę nad Jadranem?

Przechadza się wśród turystów i zapracowanych rybaków, pozuje do zdjęć i chętnie przyjmuje smakołyki.

Jestem siódmy raz w Komiży, a widzę ptaka po raz pierwszy - więc zasięgam języka

Kaczor przyleciał zeszłej jesieni (2019, czyli krótko po naszym wyjeździe w poprzednie wakacje) - nie wiadomo skąd... i został.

Miejscowi wysnuli teorię, że leciał dokądś na zimę ze swoja ukochaną, ale coś się musiało wydarzyć tragicznego więc wylądował na Visie - a dokładniej - na komiškiej Rivie. Były też głosy, że jest singlem, obojnakiem, gejem...oj, nasłuchałam się tego

Wszyscy Komiżanie zaaferowani - wiadomo - kaczor lubi wody słodkie i na morzu raczej nie przeżyje.
Jakim cudem przeleciał taki dystans nad Jadranem i dotarł na Vis???

Jest pierwszą (tak mówią ) i jedyną kaczką na wyspie

Od momentu pojawienia się został objęty wszelką pomocą - przynoszono mu jedzenie... (zdjęcia z netu)



Autor:Bepi Greget

....pozwolono spać na największym statku rejsowym między Komiżą , a Biševem - Sveti Salvestar..., chyba ,że miał ochotę spać pod nim


Autor:Andro Žuanić

Ale, przede wszystkim, pokochali go i uznali, że jest w tym jakiś cud nadprzyrodzony.
Kaczor dostał swoje nowe imię - Mirko i status nowego symbolu miasteczka.

Upodobał sobie stały punkt obserwacyjny - w pobliżu pizzerii Charly, ale dostał pełne przyzwolenie na spacerowanie po całym nabrzeżu.



Autor:Davor Rendulić

Z pomocą miejscowych, którzy dbali, by cały czas miał słodką wodę do picia i właściwe kaczkom pożywienie - przetrwał zimę.

A potem przyjechali pierwsi turyści, otworzyły się zamknięte na sezon restauracje i...wszyscy oszaleli na punkcie Mirka...

Oczywiście, zaczęło się dokarmianie - dostawał najlepsze potrawy z knajp, ale też letnicy, a zwłaszcza dzieci karmili go wszystkim, co uznali za rarytas - jednak lody w wafelkach i frytki to nie jest dobry pomysł na kaczą dietę

Miłosne szaleństwo było podkręcane przez media i portale internetowe, np.:

https://www.24sata.hr/news/patak-mirko- ... Tlo7O9YGEY

" Kaczor Mirko osiedlił się w Komiży, opycha się w restauracjach, pije wino i mówi, że korona nie istnieje."

Niektóre dowcipne "wywiady" z Mirko udowadniały, że ptak ma swoje poglądy na całą historię z wirusem i winien jest jej - wg Mirko - Bill Gates .

I że żalił się, iż niektóre knajpy chcą mu dawać kapustę, a on woli kvalitetne ryby

Kaczor stał się maskotką turystów i oczkiem w głowie lokalsów.

Miałam okazję obserwować objawy uwielbienia dla kaczki , ale zachowałam ostrożność
Nie dam się w to wciągnąć, aczkolwiek... było mi żal kaczora

Ze smutkiem przyjęłam - już po powrocie do domu i kilku tygodniach śledzenia info w lokalnych grupach w necie, że Mirko zachorował
Zaniemógł biedak, osowiał, nie chciał jeść.

Zajęły się nim dwie Komiżanki, być może siostry, które zaopiekowały się Mirko - wzięły do swojego ogrodu, wkopały w ziemię starą wannę, żeby kaczor mógł swobodnie wejść i wykąpać się w słodkiej wodzie, ściągnęły ze Splitu jakiś drogi lek - pisałam o tym, że na Visie nie ma weterynarza, ale nawet, gdyby go mieli, to pewnie nie znałby się na kaczkach.

Zawiązała się na Fb grupa wsparcia - wolontariuszy do sprawy Mirko, starali się go ratować, ale jednak nadeszła smutna wiadomość...

https://dalmatinskiportal.hr/zivot/tuga ... DgluCfssF8

" Smutek w Komiży - odszedł kaczor Mirko."



No cóż, Mirko - cieszę się, że cię poznałam.

Komiżanie w żałobie - zbierają podpisy i środki, żeby wystawić kaczce mały pomnik - serio

I spekulują na temat przyczyny odejścia - że stary może, że kobiety nie miał, że przekarmiony - pewnie wszystkiego po trochu.

Na pewno nie było kaczorowi łatwo bez słodkiej wody...

Ciekawostka dla tych, co byli w Komiży - wiecie, że jeszcze 40 lat temu z okładem przez placyk Škor płynął ...potok??

Jakoś w tym miejscu miał koryto...



Albo tam, gdzie teraz jest mały rynek.

Kapetan Darko opowiadał mi, że jako dziecko bawił się w tym potoku. Podobno w Muzeum Rybołóstwa w kuli - Komunie zachowały się jakieś zdjęcia tego miejsca z tamtych lat. Nie zdążyłam obejrzeć, ale na pewno to zrobię.

Tym bardziej, że z mojego ulubionego kawiarnianego skwerku zniknęły też unikatowe, wiekowe pinie

To są moje zdjęcia z ubiegłych lat...







A to fota mojego "sąsiada" z Komiży (a w ogóle, to fota z netu ).


Autor: Čedo Kačunić

Niestety, w te wakacje nie zobaczyliśmy już tych drzew

Nikt z mieszkańców, z którymi rozmawiałam na ten temat nie wie dlaczego je wycięli - podobno zagrażały bezpieczeństwu Fakt, doświadczyłam ostatnio wiatrów w Komiży w wydaniu "hardcore", ale może była jakaś opcja na podparcie i zabezpieczenie tych cudnych sosen?

Jedno jest pewne - ktoś , kto zna miejsce i tam pojedzie teraz - pierwsze co zobaczy - to nie zobaczy ich cennego cienia, nie poczuje ulgi wchodząc z rozgrzanej rivy na Petit Paris... Bardzo duża strata

Nie wiem, czy mam zdjęcia z tego pobytu już bez nich - nie miałam siły, żeby tą stratę dokumentować.

Ok, miało być miłośnie, a jest smutno

Ale ...opisałam miłość mieszkańców Komiży do kaczki, moją i ich do wyciętych drzew - pora na coś standardowego

Trochę słodkich kotków...




Te ostanie już widzieliście , ale kotków na Walentynki nigdy dość
Jak tez i serc...






...kwiatów - tyle, że już jesiennych...



No i oczywiście zakochanych
Moda ślubna prosto z Visu - styl pana młodego niestandardowy
( Ceremonia z zachowaniem pozorów ostrożności w czasie pandemii )



Po mowie ciała widzę, że z tej mąki chleba nie będzie , obym sie myliła

No, to moi drodzy - uživajte






Życzę Love Peace and Rock'n roll




I na koniec

Katerina napisał(a):Świeża kawa może mieć tu w pewnych warunkach słony posmak, chyba że morze faktycznie jest jak stół

"Dodaj szczyptę soli do kawy, a z pewnością nie pożałujesz"*

Ale my tu gadu-gadu, zima, bałwanki, kawa...
a ja czekam z gotową odpowiedzią na ten własciwy post
Nie będę też ukrywać, że ciekawi mnie zakończenie historii z pitarem.



* źródło: https://pysznosci.pl/sol-i-kawa/

Katerina napisał(a):
Zima piękna - u nas taka pierwszy raz od 15-tu lat - ponoć zadziałał tu tzw. "efekt morza" - jak twierdzą meteorolodzy, tylko ja się pytam : co było z tym efektem przez te lata, bo morze nigdzie nie zniknęło?

Chyba zadziałał równocześnie na naszym wybrzeżu i w Dalmacji - oto dzisiejsze zdjęcia z Komiży i Visu

A ja mam informacje z pierwszej ręki że wczoraj we Vrsarze było -6 stopni. Śniegu nie mają ale dbają o ptaszki


Odcinek walentynkowy bardzo ciekawy.
Smutna historia z tą kaczką i piękna para młoda
Wszystkiego najlepszego w Walentynki

Ja tak nieśmiało w kwestii śnieżnych bałwanów i samoironii. Kilka lat temu, jadąc z moim synem Aleksandrem(miał chyba ze 3-4 latka) a na pokładzie auta była też starsza córka i żona. Przejeżdżamy obok posesji, na której widać ogromną śnieżną postać. Olek na to; tata popatrz jaki wieki bałwan, większy niż ty No bo Olek wie że mam blisko 2m wzrostu. Reakcji pozostałych towarzyszy w aucie tłumaczyć chyba nie muszę Skojarzenia były różne
Kasiu, foty śliczne i oddające klimat.

Świetny odcinek, a sosenek żal. Kolejna rzecz której już nigdy nie będzie mi dane zobaczyć.

Śpieszmy się kochać kaczki, tak szybko odchodzą.

Czytając ten odcinek odrazu pomyślałam, że pewnie kaczorek będzie miał jakiś pomnik by upamiętnić jego obecność w Komižy, tak jak to stało się w Sutivanie z kotkiem

Smutne jest jednak to, że nie został objęty wcześniej jakąś ochroną tylko pozwolono turystom go dokarmiać czymkolwiek a kiedy zachorował, nikt nie wpadł na pomysł by po prostu popłynąć z nim do weta do Splitu, trzeba by było pewnie poświęcić dzień ale może by żył sobie nadal. Miał rzeszę fanów ale to nie wystarczyło jak widać Bywa tak i wśród ludzi


Zima nie odpuszcza nawet odległym wyspom w Cro
To na rozgrzewkę i nawiązując do dzisiejszego dnia dorzucam

Ciekawe czy ten śnieg w Komižy bardzo się da we znaki tej roślinności, która - jak widać na zdjęciach - już w pełnym rozkwicie.
Cytryny na drzewach, kwitnące kwiaty na klombie czy zielone listki mogą nie przetrwać tego ataku zimy.

Komiški bałwan z rurką rewelacyjny .

A tego bałwanka mój pies pokochał od pierwszego wejrzenia - to tak à propos Walentynek.

Piękna (i smutna jednocześnie) historia kaczora. Fajnie byłoby zobaczyć kiedyś w Komiży pomnik Mirko

Powinni też zwiększyć sprzedaż gumowych kaczek Kaczki w każdym komiškim sklepie!

Ja też walentynkowo. I zimowo - z dzisiejszej górskiej wycieczki :



Całego Jadranu miłości i szczęścia, dla Ciebie i Twojego Małża, Kasiu

boboo

"Dodaj szczyptę soli do kawy, a z pewnością nie pożałujesz"*

Jutro rano będzie więc eksperyment

Ale my tu gadu-gadu, zima, bałwanki, kawa...
a ja czekam z gotową odpowiedzią na ten własciwy post

O, przepraszamjaciebie, była jeszcze kaczka, unicestwione pinie i krewetki
Niestety - fjaka rządzi się swoimi prawami i narzuca tempo

Nie będę też ukrywać, że ciekawi mnie zakończenie historii z pitarem.

Negocjacje z Gigim trwały trzy tygodnie, a jesteśmy obecnie w początkowej fazie urlopu...
Ale...ponieważ zaznaczyłam w przedostatnim odcinku, że nie będę się trzymać chronologii w tej relacji, to może opowiem o tym ciut wcześniej


travel

A ja mam informacje z pierwszej ręki że wczoraj we Vrsarze było -6 stopni. Śniegu nie mają ale dbają o ptaszki

W Komiży tez było -6 rano.
Widzę siateczki do kulek dla sikorek - ciekawe, czy maja tam sikorki ?

Odcinek walentynkowy bardzo ciekawy.
Smutna historia z tą kaczką i piękna para młoda

Historia smutna, ale jak umierać, to tylko w Komiży


pavlo

tata popatrz jaki wieki bałwan, większy niż ty

Dzieci w pewnym wieku są przezabawne, gorzej, jeśli takie teksty wynikają ze szczerości
Ja w tym wieku przyprawiałam mamę o chęć zapadnięcia się pod ziemię, gdy np. w przedziale pociągu pytałam:
"Mamo, dlaczego ten pan jest taki brzydki?"

Kasiu, foty śliczne i oddające klimat.

Dzięki


mchrob

Świetny odcinek, a sosenek żal. Kolejna rzecz której już nigdy nie będzie mi dane zobaczyć.

Tak Ostatnimi czasy obserwujemy plagę chorób dotykających palmy - znikają one na naszych oczach, w miejscach, które dobrze znamy. A te pinie to prawdziwy cios - były najszlachetniejszą ozdobą Rivy.


Bravik

Śpieszmy się kochać kaczki, tak szybko odchodzą.

Ja tam rzetelnej wiedzy ornitologicznej nie posiadłam, a kaczki znam tylko z obserwacji.
Niektóre, jak się im pozwoli, zostają z tobą na długo - przez zasiedzenie...


gusia-s

Smutne jest jednak to, że nie został objęty wcześniej jakąś ochroną tylko pozwolono turystom go dokarmiać czymkolwiek a kiedy zachorował, nikt nie wpadł na pomysł by po prostu popłynąć z nim do weta do Splitu,

Kaczor był diagnozowany zdalnie i lekarstwa dotarły - był moment, że wydawał się znacznie wydobrzeć, widziałam filmy jak pławił się radośnie w wannie w ogródku - wszyscy na Fb mu kibicowali.
I nagle się nie obudził jednego dnia.

Czytając ten odcinek odrazu pomyślałam, że pewnie kaczorek będzie miał jakiś pomnik by upamiętnić jego obecność w Komižy, tak jak to stało się w Sutivanie z kotkiem

Zima nie odpuszcza nawet odległym wyspom w Cro
To na rozgrzewkę i nawiązując do dzisiejszego dnia dorzucam

Zaraz, zaraz, czy to nie Ty mi mówiłaś, że nie powinno się przywozić kamieni, a zwłaszcza kamiennych serc, bo to przynosi pecha???
Mam jedno podobne do Twojego...



Jest moją mydelniczką.


megidh

Ciekawe czy ten śnieg w Komižy bardzo się da we znaki tej roślinności, która - jak widać na zdjęciach - już w pełnym rozkwicie.
Cytryny na drzewach, kwitnące kwiaty na klombie czy zielone listki mogą nie przetrwać tego ataku zimy.

Też o tym od razu pomyślałam - ale obserwując komentarze autochtonów w necie stwierdziłam,że oni się o to nie martwią...Lepili radośnie bałwany

Komiški bałwan z rurką rewelacyjny .
A tego bałwanka mój pies pokochał od pierwszego wejrzenia

Śliczni obaj
Ode mnie taki - wprawdzie nie tegoroczny, ale własnoręcznie zrobiony






maslinka

Piękna (i smutna jednocześnie) historia kaczora. Fajnie byłoby zobaczyć kiedyś w Komiży pomnik Mirko
Powinni też zwiększyć sprzedaż gumowych kaczek Kaczki w każdym komiškim sklepie!

3 razy TAK

Super zdjęcie, i dla Was - Sretno Valentinovo